Απολυτίκιο
Στιχηρό Ιδιόμελο Μεγάλου Εσπερινού
Μεταγραφή
Χαῖρε, κεχαριτωμένη Θεοτόκε Παρθένε·
ἐκ σοῦ γὰρ ἀνέτειλεν
ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης,
Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν
φωτίζων τοὺς ἐν σκότει.
Εὐφραίνου καὶ σὺ, Πρεσβύτα δίκαιε,
δεξάμενος ἐν ἀγκάλαις
τὸν ἐλευθερωτὴν τῶν ψυχῶν ἡμῶν,
χαριζόμενον ἡμῖν καὶ τὴν Ἀνάστασιν.
Τὸν ὀχούμενον ἐν ἅρμασι Χερουβίμ,
καὶ ὑμνούμενον ἐν ᾄσματι Σεραφίμ,
φέρουσα ἐν ἀγκάλαις ἡ Θεοτόκος Μαρία,
ἀπειρογάμως ἐξ αὐτῆς σαρκωθέντα,
τὸν Νομοδότην νόμου, πληροῦντα νόμου τάξιν,
ἐδίδου χερσὶ πρεσβύτου ἱερέως·
ζωὴν δὲ φέρων, ζωῆς ᾐτεῖτο λύσιν, λέγων·
Δέσποτα, νῦν ἀπόλυσόν με,
μηνῦσαι τῷ Ἀδάμ, ὡς εἶδον ἄτρεπτον βρέφος,
Θεὸν προαιώνιον, καὶ Σωτῆρα τοῦ κόσμου.
Τον Εποχούμενο σε άρματα των Χερουβίμ
και τον Υμνούμενο με άσμα των Σεραφίμ
μετέφερε στις αγκαλιές η Θεοτόκος Μαρία,
ο Οποίος σαρκώθηκε από αυτήν χωρίς αντρική σχέση,
τον Νομοδότη του νόμου, που εκπλήρωνε την τάξη του νόμου,
και τον έδωσε στα χέρια του γέροντα Ιερέα.
(Αυτός) ενώ βάσταζε την Ζωή, της ζωής (του) το τέλος ζητούσε λέγοντας:
"Δέσποτα τώρα ελευθέρωσέ με για να μηνύσω στον Αδάμ
ότι είδα αμετάβλητο βρέφος, Θεόν προαιώνιο και Σωτήρα του κόσμου".
Στιχηρό Ιδιόμελο Μεγάλου Εσπερινού Ανδρέου Κρήτης
|
Ὁ τοῖς Χερουβὶμ ἐποχούμενος, καὶ ὑμνούμενος ὑπὸ τῶν Σεραφίμ,
σήμερον τῷ θείῳ Ἱερῷ κατὰ νόμον προσφερόμενος, πρεσβυτικαῖς ἐνθρονίζεται ἀγκάλαις, καὶ ὑπὸ Ἰωσὴφ εἰσδέχεται δῶρα θεοπρεπῶς, ὡς ζεῦγος τρυγόνων τὴν ἀμίαντον Ἐκκλησίαν, καὶ τῶν ἐθνῶν τὸν νεόλεκτον λαόν, περιστερῶν δὲ δύο νεοσσούς, ὡς ἀρχηγὸς Παλαιᾶς τε καὶ Καινῆς. Τοῦ πρὸς αὐτὸν χρησμοῦ δὲ Συμεών, τὸ πέρας δεξάμενος, εὐλογῶν τὴν Παρθένον, Θεοτόκον Μαρίαν, τὰ τοῦ πάθους σύμβολα τοῦ ἐξ αὐτῆς προηγόρευσε, καὶ παρ' αὐτοῦ ἐξαιτεῖται τὴν ἀπόλυσιν βοῶν Νῦν ἀπολύεις με Δέσποτα, καθὼς προεπηγγείλω μοι, ὅτι εἶδόν σε τὸ προαιώνιον Φῶς, καὶ Σωτῆρα Κύριον τοῦ Χριστωνύμου λαοῦ. |
Μεταγραφή
|
Ο Εποχούμενος στα Χερουβίμ και ο Υμνούμενος από τα Σεραφίμ,
σήμερα στον θείο Ιερό (του ναού) προσφέρεται σύμφωνα με τον Νόμο και ενθρόνίζεται στις αγκαλιές του γέροντα (Συμεών) και από τον Ιωσήφ δέχεται δώρα θεοπρεπώς σαν ζευγάρι τρυγόνια την αμόλυντη Εκκλησία και τον νέο λαό τον εθνών και δύο νεοσσούς περιστεριών σαν Αρχηγός της Παλαιάς και της Καινής (Διαθήκης). Της αποκάλυψης (του Αγίου Πνεύματος) προς αυτόν δέχτηκε το εκπλήρωση ο Συμεών μακαρίζοντας (για την υπηρεσία της στην Ενανθρώπιση) την Θεοτόκο Παρθένο Μαρία και τα του Πάθους (του Χριστού) από αυτην (την Θεοτόκο) σύμβολα προανήγγειλε και από Αυτόν ζητάει την απελεθέρωση λέγοντας: "Τώρα ελευθέρωσέ με, Δέσποτα, καθώς μου προανήγγειλες επειδή είδα Σε το προαιώνιο Φως, και Σωτήρα Κύριον του Χριστιανικού λαού". |
Η ευαγγελική περικοπή της ημέρας που περιγράφει την Υπαπαντή του Κυρίου:
κατά Λουκάν, κεφάλαιο β, 22-40
