Απάντηση στις συκοφαντίες τού Νεοπαγανισμού |
Η αθωότητα του Θεοδόσιου για τους υποτιθέμενους διωγμούς // Ο δήθεν "διωγμός" του Λιβάνιου και της Κωνσταντινούπολης // Ιστορικά στοιχεία κατά των δήθεν διωγμών // Πατερικά στοιχεία κατά των δήθεν διωγμών
Αρχαιολογικά στοιχεία κατά
των δήθεν διωγμών των Εθνικών Ειδωλολάτρες στην πολιτική αφρόκρεμα του Βυζαντίου τον 4ο αιώνα μ.Χ. |
Προσπαθώντας οι Νεοειδωλολάτρες να στρέψουν
την κοινή γνώμη κατά της Χριστιανικής Εκκλησίας, δημιούργησαν μια Νεομυθολογία,
ότι δήθεν οι ειδωλολάτρες διώχθηκαν από τους Χριστιανούς όταν αυτοί επικράτησαν
από τον 4ο αιώνα και μετά. Φυσικά ούτε κάνουν λόγο για τους διωγμούς τριών
αιώνων κατά τους οποίους η δική τους μισαλλόδοξη θρησκεία δίωκε σκληρά τους
Χριστιανιούς. Και φυσικά η αλήθεια είναι (όπως πάντα), πολύ διαφορετική από τα
ψεύδη των Νεοπαγανιστών. Το δείχνει και η αρχαιολογική σκαπάνη!
1. Σε μωσαϊκό opus sectile των μεσών του 4ου αιώνα από τη
Βασιλική του Ιουνίου Βάσσου στη Ρώμη, παριστάνεται σκηνή, όπου ο Ύλας
απάγεται από ποτάμιες Νύμφες στη Μυσία. Ο Ιούνιος Βάσσος,
πραίτορας της Ρώμης, ήταν εθνικός (!!!) και βαπτίστηκε
χριστιανός λίγο πριν το θάνατό του το 359 μ.Χ. Δηλαδή ο πραίτορας της
Ρώμης επί του "φανατικού" χριστιανού αυτοκράτορα Κωνσταντίου Β΄, ήταν
φανερά ειδωλολάτρης! Έχουμε δηλαδή δυο σόγια φανερών ειδωλολατρών σε πολύ υψηλή θέση στη χριστιανική ρωμαϊκή κοινωνία και τέλεση ειδωλολατρικών τελετών, σε μια εποχή που ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ πως οι ειδωλολάτρες διώκονταν απηνώς! Τα θεμέλια της ψευδώς κατασκευασμένης από τους Νεοπαγανιστές "διωγμο-λατρείας" τρέμουν... |
Δημιουργία αρχείου: 24-11-2004.
Τελευταία ενημέρωση: 16-6-2015.