Κεντρική σελίδα Αθεϊσμός Επιλογές

Ευρετήριο Λέξεων

Λεξικό εννοιών του Αθεϊσμού και του Διαφωτισμού
 

Τι εννοεί ένας Διαφωτιστής ή ένας Άθεος όταν λέει ότι κάποιος είναι:

Ιεροεξεταστής:

Σύντομος ορισμός: Οποιοσδήποτε έχει διαφορετική θέση από τους Διαφωτιστές και τους Αθεϊστές, και τολμάει να την εκφράσει δημόσια σε αντιπαράθεση μαζί τους.

 

Εννοούν: Ότι οποιοσδήποτε αντιτίθεται στον Αθεϊσμό ή τον Διαφωτισμό κάνοντας κριτική στις θέσεις του, ΔΙΩΚΕΙ τις ιδέες τους, άρα τους ίδιους, και τους στερεί την ελευθερία να λένε ό,τι θέλουν.

 

Υπονοούν: Ότι μόνο αυτοί έχουν τη σωστή άποψη για τα ζητήματα αυτά, και μόνο αυτοί την εκφράζουν με αποδεκτό τρόπο, ενώ οι άλλοι που φρονούν διαφορετικά, είναι φανατικοί και δεν ξέρουν να φέρονται με δημοκρατικό τρόπο.

 

Αποκρύπτουν: Ότι όπως αυτοί, και ο άλλος έχει ΚΑΘΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να αναπτύξει και να υπερασπίσει τις θέσεις του. Και όπως αυτοί έχουν το δικαίωμα να κριτικάρουν τους συνομιλητές τους και τις θέσεις τους, ομοίως το ίδιο δικαίωμα έχουν και οι άλλοι.

 

Φανερώνουν:

1. Την έλλειψη σοβαρών και τίμιων επιχειρημάτων, κατά των θέσεων των αντιδίκων τους σε μια συζήτηση, την οποία προσπαθούν να αναπληρώσουν με μεθοδεύσεις χαρακτηρισμών.

2. Την αδιαφορία τους για τα επιχειρήματα των άλλων, μια και προσπαθούν να τους φιμώσουν, ώστε μόνο αυτοί να μιλούν.

3. Την ισχυρογνωμοσύνη τους, καθώς δεν εξετάζουν καλόπιστα τα επιχειρήματα των άλλων, αλλά θεωρούν την όποια αντιπαράθεση "διωγμό", αντί για βοήθειά τους.

 

Πραγματική σημασία της λέξης: Στην πραγματικότητα με τη λέξη αυτή, εκφράζουν τη φασιστική νοοτροπία τους, ότι μόνο αυτοί έχουν το δικαίωμα να επιχειρηματολογούν, και μάλιστα δημόσια. Ότι οποιοσδήποτε άλλος επιχειρηματολογεί εναντίον τους, είναι φανατικός, ενώ αυτοί είναι οι μόνοι που έχουν ανοικτή διάνοια. Ότι μόνο αυτοί έχουν το δικαίωμα να βλασφημούν δημόσια την πίστη τών άλλων, ενώ οι δικές τους θέσεις βρίσκονται στο απυρόβλητο, και δεν επιτρέπεται να δεχθούν κριτική από κανέναν. Η δική τους άποψη είναι η επιβεβλημένη, και κάθε αντίρρηση σε αυτήν, είναι διωγμός προς τις ιδέες τους και τους ίδιους.

 

Σκοπός της λέξης:

1. Να παρουσιάσουν τους αντιδίκους τους ως φανατικούς και διώκτες, ενώ τους εαυτούς τους ως θύματα, ανεξαρτήτως αν αυτοί είναι που πρώτοι κατηγορούν και βρίζουν τα σεβάσματα των άλλων.

2. Να ταυτίσουν με "λογικό άλμα" τον αντίδικό τους, με τους Παπικούς του Μεσαίωνα, ώστε να προκαταλάβουν τους ακροατές ή τους αναγνώστες της συζήτησης αρνητικά, κατά του συνομιλητή τους ως θύτη, και υπέρ τους, ως δήθεν θύματα.

3. Να ταυτίσουν αυθαίρετα τις θέσεις τους, με την αλήθεια που δήθεν διώκεται.

4. Να παρουσιάσουν τους εαυτούς τους ως "υπέρμαχους της ελευθερίας", ενώ στην πραγματικότητα, αυτοί είναι που προσπαθούν να φιμώσουν τον συνομιλητή τους με αυτό το χαρακτηρισμό, ώστε μόνο αυτοί να έχουν λόγο.

5. Να ταυτίσουν αυθαίρετα στη σκέψη των ακροατών τους με την εγκληματική Ιερά Εξέταση, οποιονδήποτε έχει διαφορετική γνώμη με αυτούς, και έτσι να κακοχαρακτηρίσουν και τις θέσεις του με την υποβολή αυτή, ως ανελεύθερες και απαράδεκτες.

6. Να κακοχαρακτηρίσουν με τον τρόπο αυτό και την ομάδα στην οποία τυχόν ανήκει ο συνομιλητής τους, που τολμάει να αμφισβητήσει τις απυρόβλητες απόψεις τους.

7. Να παρουσιάσουν τη βλασφημία ως δικαίωμα, και τον αντίλογο προς τη βλασφημία ως δίωξη.

8. Να παρουσιάσουν αυθαίρετα και πονηρά την αντίσταση στις αυθαίρετες απόψεις τους, ως ΒΙΑΙΟΠΡΑΓΙΑ.

 

Ανιστόρητη χρήση της λέξης:

1. Οι Αθεο-Διαφωτιστές χρησιμοποιούν τη λέξη για να θίξουν τους Χριστιανούς, ενώ στην πραγματικότητα η Ιερά Εξέταση ήταν έργο των Παπικών, οι οποίοι ΔΕΝ είναι Χριστιανοί.

2. Μάλιστα, η έννοια του "Ιεροεξεταστή", ήταν προ-Χριστιανική και χρησιμοποιείτο στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ως κρατικό αξίωμα.

3. Όσο για λειτουργίες όμοιες με του Παπικού Ιεροεξεταστή, είναι και αυτές προ-Χριστιανικές ειδωλολατρικές, (στις οποίες ο Παπισμός επέστρεψε κατά τον Μεσαίωνα, όταν ξέπεσε από τη Χριστιανική πίστη). Μάλιστα ο Πλάτωνας συστηματοποίησε το έργο του Ιεροεξεταστή (ως βασική λειτουργία της πολιτείας και όχι ακόμα ως όνομα).

4. Τέλος, περί της χρήσης τέτοιων μεθόδων, δεν ήταν μόνο η ("Διαφωτιστική") Γαλλική επανάσταση που τις χρησιμοποίησε, κατασφάζοντας κάθε αντιτιθέμενο. Αλλά και ο Αθεϊσμός, όπου επικράτησε, δίωξε κάθε αντίθετη, και κάθε Χριστιανική φωνή, με ιεροεξεταστικές μεθόδους. Αυτοί λοιπόν που εμφανίζονται ως θύματα, είναι στην πραγματικότητα οι ΘΥΤΕΣ όσων πρεσβεύουν κάτι διαφορετικό! Και ακόμα και σε σημερινές δημοκρατικές κοινωνίες, καταπιέζουν τη θρησκευτική έκφραση των άλλων.

 

Γ. Κ.

Δημιουργία αρχείου: 5-10-2005.

Τελευταία ενημέρωση: 6-10-2005.

ΕΠΑΝΩ