Το βάπτισμα τού Αγίου Πνεύματος
στην Καινή Διαθήκη
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Όταν ο Παπισμός αποσχίστηκε από την εκκλησία τού Κυρίου, απομονώθηκε ένα σημαντικό τμήμα τών Χριστιανών από την θεραπευτική παράδοση τής Εκκλησίας. Σαν αποτέλεσμα, η Δύση απομακρύνθηκε από την πηγή τής ζωής, και λησμόνησε όχι μόνο τον τρόπο, μα ακόμα και το ίδιο το γεγονός και τη σημασία τής Πνευματικής Αναγέννησης. Η Χριστιανική Οδός, υποβιβάστηκε γι’ αυτούς σε ένα σύστημα φιλοσοφίας, και κοσμοθεωρίας, σε πακέτο θεωριών και δογμάτων, και σε θρησκευτικό σύστημα ανούσιων τύπων.
Όταν τον 16ο αιώνα η θρησκευτική μεταρρύθμιση τού Προτεσταντισμού αποτίναξε από τη Δύση την εξουσία τών Παπικών, ο Προτεσταντισμός κληρονόμησε την άγνοια τής ΑγιοΠνευματκής ζωής από τη μητέρα Παπική ΄΄εκκλησία΄΄. Αυτό, οδήγησε στο να φαίνονται ανούσιοι όλοι οι τύποι και τα σύμβολα που υπήρχαν στο Ρωμαιοκαθολικισμό, μια και πλέον είχαν πάψει να αποτελούν μέρος τής Χριστιανικής θεραπευτκής αγωγής. Έτσι, ο Προτεσταντισμός απέρριψε αδιάκριτα όλη σχεδόν την θεόπνευστη Ιερά Παράδοση τής Εκκλησίας, κρατώντας σήμερα (στην πλειονότητά του), ένα μικρό μονο μέρος της, μόνο 66 από τα βιβλία τής Αγίας Γραφής. Αυτά σήμερα ερμηνεύονται αυθαίρετα από την κάθε Προτεσταντική ομάδα, ξεκομμένα από την υπόλοιπη θεόπνευστη παράδοση τής Εκκλησίας, και από τον ίδιο το σκοπό όλων τών Θεοπνεύστων κειμένων, ΄΄να είναι ο άνθρωπος τού Θεού τέλειος΄΄. (Β΄ Τιμόθεον 3/γ΄ 16).
Στις αρχές τού αιώνα μας όμως, μία νέα Προτεσταντική τάση ήλθε να ταράξει τα στάσιμα νερά τού Προτεσταντισμού: Οι λεγόμενοι ΄΄Πεντηκοστιανοί΄΄. Αυτοί, εντόπισαν στην Αγία Γραφή κάποια από τα εδάφια που αναφέρονταν στις πνευματικές εμπειρίες τών Χριστιανών, και κατανόησαν ως ένα σημείο, τι είναι το ΄΄Βάπτισμα τού Αγίου Πνεύματος΄΄. Σε αντιπαράθεση, οι μητρικές τους Προτεσταντικές θρησκείες, είχαν υποβιβάσει τη Χριστιανική αναγέννηση σε μια απλή αλλαγή διαγωγής, ή σε μία συναισθηματική φόρτιση, λόγω ελείψεως τών εμπειριών τού Αγίου Πνεύματος στις ομάδες τους.
Όπως η Ιερά Παράδοση τής Εκκλησίας τού Κυρίου, είναι περιγραφή τής εμπειρίας τών Αγίων, έτσι και οι Προτεσταντικές παραδόσεις και δόγματα, πηγάζουν από την προσωπική εμπείρία τών Προτεσταντών.
Όμως, οι Προτεσταντικές ΄΄ποικιλίες΄΄, ακόμα και οι ΄΄Πεντηκοστιανές΄΄ ομάδες, αντιπαράθεσαν τις εμπειρίες τους με τον αποκομμένο από την Εκκλησία Παπισμό. Δεν τις σύγκριναν με την Ιερά Παράδοση τή Ορθοδόξου Εκκλησίας τού Κυρίου. Έτσι δεν αντιλήφθηκαν πως στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία υπήρχαν όλα εκείνα τα στοιχεία που ερμήνευαν την αληθή και φυσική ερμηνεία τών Πνευματικών χωρίων τής Αγίας Γραφής.
Σαν αποτέλεσμα, έβαλαν εν αγνοία τους στην ίδια μοίρα, την Ορθόδοξη Εκκλησία τού Κυρίου, με τον αιρετικό πλέον Παπισμό, και η αποσπασματική θεώρηση τής Αγίας Γραφής, τους οδήγησε σε παρερμηνεία τών εμπειριών τους, και σε διαστρέβλωση τού Ευαγγελίου. Αυτό είχε σαν άμεσο θύμα, το σπουδαίο ζήτημα τής Χριστιανικής Αναγέννησης.
Στην πραγματικότητα, ποτέ δεν έλειψαν από την Εκκλησία οι Χαρισματούχοι εκείνοι Άγιοι, που συντάραξαν τον κόσμο με τα σημεία που ο Κυριος τούς έδινε σε κάθε εποχή.
Το παρόν βιβλίο, αποτελεί προσπάθεια:
1. Να εξηγήσει στους ανθρώπους αυτούς, την αληθή και Ορθόδοξη θεώρηση αυτών τών εδαφίων τής Αγίας Γραφής, που έχουν σχέση με την Πνευματική Αναγέννηση, ώστε να μπορέσουν να λατρέψουν το Θεό ΄΄εν Πνεύματι και αληθεία΄΄, και
2. Να αποδείξει πως η Αγία Γραφή βρίσκεται σε απόλυτη αρμονία με ολόκληρη την υπόλοιπη Ιερά Παράδοση τής Εκκλησίας, όπως αυτό φαίνεται από την ΄΄εν Αγίω Πνεύματι΄΄ εμπειρία τών Αγίων τής Εκκλησίας, εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Nικόλαος Α. Μαυρομάγουλος
Δημιουργία αρχείου: 12-1-2000.
Τελευταία ενημέρωση: 3-11-2004.