Κεφάλαιο 2.

Η "εκκλησία" τών ποσοστών

Στα παραπάνω, ίσως κάποιος να αντιλογήσει στο εξής: 

-Ναι, βέβαια, δεν είναι δυνατόν να είναι όλοι ασεβείς, μα όταν η πλειοψηφία είναι ασεβείς, ή αδιάφοροι για το ευαγγέλιο, είναι δυνατόν το Πνεύμα το Άγιο τού Θεού, να μένει με μια τέτοια εκκλησία;

Ας παρατηρήσουμε λοιπόν πώς ενεργούσε ο Θεός στο παρελθόν σε παρόμοιες καταστάσεις, ώστε να βεβαιωθούμε για το πώς ενεργεί και σήμερα.

Ένα πρώτο παράδειγμα, μπορούμε να πάρουμε από την Εκκλησία τού αρχαίου Ισραήλ, από την προ Χριστού εποχή. 

Κατά τον πρώτο καιρό τής Εξόδου από την Αίγυπτο, σύμφωνα με τους Αριθμούς 14/ιδ΄ 1-38,  όταν οι Εβραίοι απιστώντας στη δύναμη τού Θεού, φοβήθηκαν να πολεμήσουν τους Αμαληκίτες, ο Θεός δεν απέρριψε τον λαό Ισραήλ, αλλά τιμώρησε τα εκατομμύρια τών ενόχων, και τους δε αθώους, Ιησού τού Ναυή και Χάλεβ αντάμειψε, αφήνοντάς τους  να μπουν στη γη τής Επαγγελίας, μαζί με τα αθώα παιδιά τών ενόχων.

Ο Θεός δεν απορρίπτει την Εκκλησία του, ακόμα και αν υπάρχουν τρεις μόνο δίκαιοι σε εκατομμύρια. Η δίκαιη κρίση του, επιτρέπει την τιμωρία μόνο τών ενόχων προσωπικά.

Ένα δεύτερο χαρακτηριστικό παράδειγμα (από τα πολλά που υπάρχουν), είναι τα όσα συνέβησαν κατά τον καιρό τού προφήτη Ηλία, όταν αυτός ζούσε στον αρχαίο Ισραήλ. 

Εκείνη την εποχή, τα εκατομμύρια τών Ισραηλιτών, αντί να λατρεύουν τον αληθινό Θεό Γιαχβέ, λάτρευαν τον δαιμονικό θεό Βάαλ.  Και σαν να μην έφτανε αυτό, κυνηγούσαν και τον προφήτη τού Θεού τον Ηλία, για να τον σκοτώσουν.  Η αφήγηση βρίσκεται στην Αγία Γραφή, στο Α΄ Βασιλέων 19/ιθ΄ 10-18.  Ο προφήτης, μιλώντας στον Θεό, τού είπε πως είχε μείνει μόνος του σε ολόκληρο τον Ισραήλ, πως ο λαός του εγκατέλειψε τη διαθήκη τού Θεού, και πως και αυτόν ήθελαν να τον σκοτώσουν.

Τότε, ο Θεός τον πληροφόρησε πως υπήρχαν ακόμα 7000 Ισραηλίτες, που δεν λάτρεψαν τον Βάαλ,  και που ήταν ακόμα πιστοί.  (Εδάφιο 18).

Σκεφτείτε!  Στα εκατομμύρια τού τότε "λαού τού Θεού", μόνο οι 7000 ήταν πιστοί!  Μήπως ο Θεός απέρριψε την Εκκλησία του επειδή το μεγαλύτερο ποσοστό ήταν άπιστοι;  Όχι!  εξακολουθούσε να τους θεωρεί και να τους λέει: "λαό του", και να πολιτεύεται μ’ αυτούς τους λίγους, όσο λίγοι κι αν ήταν, συγκριτικά με τον κατ’ όνομα "λαό του".

Μήπως και σήμερα το ίδιο δεν συμβαίνει;  Το ότι η πλειονότητα τών Ορθοδόξων δείχνει να έχει μόνο το όνομα, δεν σημαίνει πως ο Θεός άλλαξε εκκλησία!  Εξακολουθεί να πολιτεύεται με τους πραγματικούς Ορθοδόξους, όσο λίγοι κι αν είναι αυτοί.

Ίσως όμως κάποιος να πει: 

-Ναι, αλλά ο Θεός απέρριψε τον Ισραήλ, όταν σταύρωσαν τον Ιησού Χριστό.  Υπάρχει λοιπόν προηγούμενο, που μπορεί να δικαιολογήσει την σημερινή απόρριψη τής Ορθοδοξίας από τον Θεό!

Το παραπάνω επιχείρημα, αν ήταν σωστό, θα ήταν στα μέτρα τών περισσοτέρων Προτεσταντικών ομάδων, επειδή αυτοί, για να δικαιολογήσουν την ξαφνική τους εμφάνιση στην ιστορία, και τον ισχυρισμό τους πως είναι η "εκκλησία τού Χριστού", λένε πως από τον 4ο αιώνα η Εκκλησία αποστάτησε, και πως ο Θεός την απέρριψε.  Λένε, πως όπως ο Θεός απέρριψε τον Ισραήλ τον καιρό τού Χριστού και πολιτεύθηκε με τους εθνικούς, έτσι τον 4ο αιώνα απέρριψε την Ορθόδοξη Εκκλησία, και τον 16ο αιώνα, (ή όποιον αιώνα βολεύει την κάθε Προτεσταντική θρησκεία), πολιτεύτηκε μ’ αυτούς.

Όμως, ο Θεός ούτε την Ορθόδοξη Εκκλησία, ούτε τον Ισραήλ έχει ποτέ απορρίψει!  Ας ακούσουμε όμως τον απόστολο Παύλο να μας το βεβαιώνει στην Αγία Γραφή, στην προς Ρωμαίους Επιστολή, 11/ια΄ 1-4:

Λέγω ουν, μη απώσατο ο Θεός τον λαόν αυτού;   μη γένοιτο.  και γαρ εγώ

Λέω  λοιπόν:  μήπως απέρριψε ο Θεός το λαό του;  "μη γένοιτο".  επειδή κι εγώ

Ισραηλίτης ειμί, εκ σπέρματος Αβραάμ, φυλής Βενιαμίν.  Ουκ απώσατο

Ισραηλίτης είμαι, από το σπέρμα τού Αβραάμ, και τη φυλή τού Βενιαμίν.  Δεν απέρριψε 

ο Θεός τον λαόν αυτού...

ο Θεός τον λαό του...

Και συνεχίζει ο απόστολος, αναφέροντας το παράδειγμα τού Ηλία, που παραθέσαμε κι εμείς προηγουμένως, για να  δείξει πως ο Θεός δεν απορρίπτει ποτέ τον λαό του ώστε να τον αντικαταστήσει με άλλον λαό. Απλώς, επιτρέπει στον λαό του να συμβούν κάποιες καταστροφές, ώστε έτσι να τον διαπαιδαγωγήσει, και με τον τρόπο αυτό να επιβραβεύονται οι δίκαιοι, και να σκορπίζουν οι ασεβείς.  Τους καθαρίζει σύμφωνα με το Ζαχαρίας 13/ιγ: 9, και πάντα φυλάει ανάμεσά τους ένα μικρό έστω υπόλοιπο, και το ευλογεί.

Ο απόστολος Παύλος, εξηγεί στη συνέχεια, στο Ρωμαίους 11/ια: 6, πως  όπως στον καιρό τού Ηλία, έτσι και στον καιρό τού Χριστού, ο Θεός άφησε κάποιο μικρό υπόλοιπο, που δεν αρνήθηκαν τη διαθήκη τού Θεού, και δέχτηκαν τον Μεσσία Ιησού Χριστό. 

Στη συνέχεια, στο εδάφιο 17, λέει πως δεν αποκόπηκαν όλοι οι Ισραηλίτες από το λαό τού Θεού, μα "κάποιοι" από αυτούς. 

Ας δουν λοιπόν τι λέει η Αγία Γραφή, όσοι υψηλοφρονούν κατά τής Εκκλησίας που άφησε ο Ιησούς Χριστός, και ας σκεφθούν. 

Αν ζούμε σε εποχή και τόπο, που στην Εκκλησία τού Θεού υπάρχει "μικρό υπόλοιπο" μόνο γνησίων Ορθοδόξων, αυτό δεν σημαίνει πως ο Θεός απέσυρε το Πνεύμα του από τους δικαίους!