Εδάφια της Παλαιάς Διαθήκης που περιέχονται στην Καινή Διαθήκη
- «Σταθείς δε Πέτρος
συν τοις ένδεκα επήρε την φωνήν αυτού και απεφθέγξατο αυτοίς: Άνδρες Ιουδαίοι
και οι κατοικούντες Ιερουσαλήμ άπαντες, τούτο υμίν γνωστόν έστω και ενωτίσασθε
τα ρήματά μου. ου γάρ, ως υμείς υπολαμβάνετε, ούτοι μεθύουσιν, έστι γάρ ώρα
τρίτη της ημέρας. Αλλά τούτό εστι το ειρημένον δια τού προφήτου Ιωήλ:
και έσται εν ταίς εσχάταις ημέραις, λέγει ο Θεός, εκχεώ από τού Πνεύματός μου
επί πάσαν σάρκα, και προφητεύσουσιν οι υιοί υμών και αι θυγατέρες υμών, και οι
νεανίσκοι υμών οράσεις όψονται, και οι πρεσβύτεροι υμών ενύπνια ενυπνιασθήσονται.
και γε επί τους δούλους μου και επί τας δούλας μου εν ταίς ημέραις εκείναις
εκχεώ από τού Πνεύματός μου, και προφητεύσουσι. και δώσω τέρατα εν τώ ουρανώ
άνω και σημεία επί της γής κάτω, αίμα και πύρ και ατμίδα καπνού. ο ήλιος
μεταστραφήσεται εις σκότος και η σελήνη εις αίμα πριν ή ελθείν την ημέραν
Κυρίου την μεγάλην και επιφανή. και έσται πάς ός αν επικαλέσηται το όνομα
Κυρίου σωθήσεται» (Πράξ. 2/β΄ 14–21).
- «Καί έσται μετά ταύτα και εκχεώ από τού
πνεύματός μου επί πάσαν σάρκα, και προφητεύσουσιν οι υιοί υμών και αι θυγατέρες
υμών, και οι πρεσβύτεροι υμών ενύπνια ενυπνιασθήσονται, και οι νεανίσκοι υμών
οράσεις όψονται. και επί τους δούλους μου και επί τας δούλας μου εν ταίς
ημέραις εκείναις εκχεώ από τού πνεύματός μου. και δώσω τέρατα εν ουρανώ και επί
της γής, αίμα και πύρ και ατμίδα καπνού. ο ήλιος μεταστραφήσεται εις σκότος και
η σελήνη εις αίμα πριν ελθείν την ημέραν Κυρίου (Εβραϊκό
κείμενο : Γιαχβέ)
την μεγάλην και επιφανή. και έσται, πας, ος αν επικαλέσηται το όνομα
Κυρίου (Εβραϊκό κείμενο:
Γιαχβέ),
σωθήσεται» (Ιωήλ 3/γ΄ 1–5).
- «Άνδρες Ισραηλίται, ακούσατε τους λόγους τούτους. Ιησούν τον Ναζωραίον, άνδρα από τού Θεού αποδεδειγμένον εις υμάς δυνάμεσι και τέρασι και σημείοις οίς εποίησε δι' αυτού ο Θεός εν μέσω υμών, καθώς και αυτοί οίδατε, τούτον τη ωρισμένη βουλή και προγνώσει τού Θεού έκδοτον λαβόντες, δια χειρός ανόμων προσπήξαντες ανείλατε. ον ο Θεός ανέστησε λύσας τας ωδίνας τού θανάτου, καθότι ουκ ην δυνατόν κρατείσθαι αυτόν υπ' αυτού. Δαυίδ γάρ λέγει εις αυτόν? προωρώμην τον Κύριον ενώπιόν μου διά παντός, ότι εκ δεξιών μου εστιν ίνα μη σαλευθώ. διά τούτο ηυφράνθη η καρδία μου και ηγαλλιάσατο η γλώσσά μου, έτι δε και η σάρξ μου κατασκηνώσει επ' ελπίδι, ότι ουκ εγκαταλείψεις την ψυχήν μου εις άδου ουδέ δώσεις τον όσιόν σου ιδείν διαφθοράν. εγνώρισάς μοι οδούς ζωής, πληρώσεις με ευφροσύνης μετά τού προσώπου σου. Άνδρες αδελφοί, εξόν ειπείν μετά παρρησίας προς υμάς περί τού πατριάρχου Δαυίδ ότι και ετελεύτησε και ετάφη και το μνήμα αυτού έστιν εν ημίν άχρι της ημέρας ταύτης. προφήτης ουν υπάρχων, και ειδώς ότι όρκω ώμοσεν αυτώ ο Θεός εκ καρπού της οσφύος αυτού το κατά σάρκα αναστήσειν τον Χριστόν καθίσαι επί τού θρόνου αυτού, προϊδών ελάλησε περί της αναστάσεως τού Χριστού ότι ου κατελείφθη η ψυχή αυτού εις άδου ούτε η σάρξ αυτού είδε διαφθορά» (Πράξ. 2/β΄ 22–31).
- «προωρώμην τον
Κύριον (Εβραϊκό κείμενο:
Γιαχβέ)
ενώπιόν μου διαπαντός, ότι εκ δεξιών μου εστιν, ίνα μη σαλευθώ. διά τούτο
ηυφράνθη η καρδία μου, και ηγαλλιάσατο η γλώσσά μου, έτι δε και η σάρξ μου
κατασκηνώσει επ ελπίδι, ότι ουκ εγκαταλείψεις την ψυχήν μου εις άδην, ουδέ
δώσεις τον όσιόν σου ιδείν διαφθοράν. εγνώρισάς μοι οδούς ζωής. πληρώσεις με
ευφροσύνης μετά τού προσώπου σου» (Ψαλμός
15/ιε΄ 8–11).
- «Απολυθέντες δε ήλθον προς τους ιδίους και απήγγειλαν όσα προς αυτούς οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι είπον. οι δε ακούσαντες ομοθυμαδόν ήραν φωνήν προς τον Θεόν και είπον: Δέσποτα, σύ ο ποιήσας τον ουρανόν και την γην και την θάλασσαν και πάντα τα εν αυτοίς, ο διά στόματος Δαυίδ παιδός σου ειπών: ίνα τι εφρύαξαν έθνη και λαοί εμελέτησαν κενά; παρέστησαν οι βασιλείς της γής και οι άρχοντες συνήχθησαν επί το αυτό κατά τού Κυρίου και κατά τού Χριστού αυτού. συνήχθησαν γαρ επ' αληθείας επί τον άγιον παίδά σου Ιησούν, ον έχρισας, Ηρώδης τε και Πόντιος Πιλάτος συν έθνεσι και λαοίς Ισραήλ, ποιήσαι όσα η χείρ σου και η βουλή σου προώρισε γενέσθαι» (Πράξ. 4/δ΄ 23–28).
- «ίνα τι εφρύαξαν
έθνη, και λαοί εμελέτησαν κενά; παρέστησαν οι βασιλείς της γής, και οι άρχοντες
συνήχθησαν επί το αυτό κατά τού Κυρίου (Εβραϊκό
κείμενο: Γιαχβέ)
και κατά τού χριστού (Εβραϊκό
κείμενο : Μεσσίαχ)
αυτού» (Ψαλμός 2/β΄ 1–2).
- «ου γαρ Δαυίδ ανέβη εις τους ουρανούς,
λέγει δε αυτός: είπεν ο Κύριος τω Κυρίω μου, κάθου εκ δεξιών
μου έως αν θω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου»
(Πράξ. 2/β΄ 34–35).
- «Είπεν ο Κύριος (Εβραϊκό
κείμενο: Γιαχβέ)
τώ Κυρίω μου: κάθου εκ δεξιών μου, έως αν θω τους εχθρούς σου υποπόδιον των
ποδών σου» (Ψαλμός 109/ρθ΄1).
- «λέγει αυτοίς ο Ιησούς: Ουδέποτε ανέγνωτε
εν ταις γραφαίς, λίθον ον απεδοκίμασαν οι οικοδομούντες, ούτος εγενήθη
εις κεφαλήν γωνίας. παρά Κυρίου εγένετο αύτη, και έστι θαυμαστή εν
οφθαλμοίς ημών;» (Ματθ. 21/κα΄ 42).
- «λίθον, ον απεδοκίμασαν οι οικοδομούντες,
ούτος εγενήθη εις κεφαλήν γωνίας? παρά Κυρίου (Εβραϊκό κείμενο:
Γιαχβέ) εγένετο αύτη και έστι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών»
(Ψαλμός 117/ριζ΄ 22-23).
- «Διό, καθώς λέγει το Πνεύμα το άγιον:
σήμερον εάν της φωνής αυτού ακούσητε, μη σκληρύνητε τας καρδίας υμών ως εν τω
παραπικρασμώ, κατά την ημέραν τού πειρασμού εν τή ερήμω, ου επείρασάν με οι
πατέρες υμών, εδοκίμασάν με, και είδον τα έργα μου τεσσαράκοντα έτη. διό
προσώχθισα τη γενεά εκείνη και είπον: αεί πλανώνται τη καρδία, αυτοί δε ουκ
έγνωσαν τας οδούς μου. ως ώμοσα εν τή οργή μου, ει εισελεύσονται εις την
κατάπαυσίν μου» (Εβρ. 3/γ΄ 7–11).
- «σήμερον, εάν της φωνής αυτού ακούσητε, μη σκληρύνητε τας καρδίας υμών, ως εν τώ παραπικρασμώ κατά την ημέραν τού πειρασμού εν τή ερήμω, ού επείρασάν με οι πατέρες υμών, εδοκίμασάν με και είδον τα έργα μου. τεσσαράκοντα έτη προσώχθισα τή γενεά εκείνη και είπα: αεί πλανώνται τή καρδία, αυτοί δε ουκ έγνωσαν τας οδούς μου, ως ώμοσα εν τή οργή μου: ει εισελεύσονται εις την κατάπαυσίν μου» (Ψαλμός 94: 8–11).
Σημείωση:
Στο χωρίο
Εβρ. 3/γ΄ 7–11 αναφέρεται ότι οι
Εβραίοι στην έρημο επείρασαν το Άγιο Πνεύμα και είδαν τα
έργα Του τεσσαράκοντα έτη. Στην Παλαιά Διαθήκη όμως, αναφέρεται ότι οι
Εβραίοι στην έρημο επείρασαν τον Γιαχβέ και τιμωρήθηκαν από Αυτόν
τεσσαράκοντα έτη. Άρα λοιπόν στο εδάφιο αυτό της Καινής Διαθήκης το
Άγιο Πνεύμα ταυτίζεται με Τον Γιαχβέ. Ομοίως στην Α Προς Κορινθίους
Επιστολή αναφέρεται: «μηδέ ειδωλολάτραι γίνεσθε, καθώς τινες αυτών,
ως γέγραπται: εκάθισεν ο λαός φαγείν και πείν, και ανέστησαν παίζειν.
μηδέ πορνεύωμεν, καθώς τινες αυτών επόρνευσαν και έπεσον εν μια ημέρα
εικοσιτρείς χιλιάδες. μηδέ εκπειράζωμεν τον Χριστόν, καθώς και τινες
αυτών επείρασαν και υπό των όφεων απώλοντο. Μηδέ γογγύζετε, καθώς και
τινες αυτών εγόγγυσαν και απώλοντο υπό τού ολοθρευτού. Ταύτα δε πάντα
τύποι συνέβαινον εκείνοις, εγράφη δε προς νουθεσίαν ημών, εις ούς τα
τέλη των αιώνων κατήντησεν» (Α Κορ. 10/ι΄
7-11 ). Σε αυτό το χωρίο αναφέρεται ότι οι Εβραίοι στην έρημο
επείρασαν Τον Χριστό και απώλοντο υπό των όφεων. Στην Παλαιά Διαθήκη
όμως αναφέρεται ότι οι Εβραίοι επείρασαν τον Γιαχβέ ο Οποίος
έστειλε δηλητηριώδη φίδια να δαγκώνουν τους απειθείς Εβραίους. Εδώ δηλαδή
έχουμε ταύτιση του Χριστού με τον Γιαχβέ. Οι Εβραίοι στην έρημο
επείρασαν και τον ΠΑΤΕΡΑ και τον ΥΙΟ και το ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ. Επείρασαν την ΑΓΙΑ
ΤΡΙΑΔΑ δηλαδή τον ΓΙΑΧΒΕ.
- «Ούπω μέχρις αίματος αντικατέστητε προς την
αμαρτίαν ανταγωνιζόμενοι, και εκλέλησθε της παρακλήσεως, ήτις υμίν ως υιοίς
διαλέγεται: υιέ μου, μη ολιγώρει παιδείας Κυρίου, μηδέ εκλύου υπ' αυτού
ελεγχόμενος. ον γάρ αγαπά Κύριος παιδεύει, μαστιγοί δε πάντα υιόν ον
παραδέχεται. ει παιδείαν υπομένετε, ως υιοίς υμίν προσφέρεται ο Θεός. τις
γάρ εστιν υιός ον ου παιδεύει πατήρ;» (Εβρ.
12/ιβ΄ 4–7).
- «Υιέ, μη ολιγώρει παιδείας Κυρίου (Εβραϊκό
κείμενο: Γιαχβέ), μηδέ
εκλύου υπ αυτού ελεγχόμενος. ον γάρ αγαπά Κύριος (Εβραϊκό κείμενο:
Γιαχβέ) παιδεύει, μαστιγοί δε πάντα υιόν ον παραδέχεται»
(Παροιμ. 3/γ΄ 11–12).
Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε και άλλα
χωρία από την Αγία Γραφή, όμως πιστεύουμε ότι αυτά είναι αρκετά για κάθε
καλοπροαίρετο αναγνώστη.
Το
αρχείο αυτό διαμορφώθηκε στις 12-12-2002.
Τελευταία ενημέρωση: 6-11-2004.