Προηγούμενο // Περιεχόμενα // Επόμενο

 

UFO Ξένα όντα:

ΤΕΧΝΟΕΙΔΩΛΑ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ

 

B΄ Μέρος: Η συσχέτιση του φαινομένου των UFO με τη δράση των σκοτεινών πνευματικών δυνάμεων

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10ο.

Επιπρόσθετες θεωρίες και ερμηνείες του φαινομένου


Β. Η μετατροπή των "ειδώλων" σε "τεχνο-είδωλα" από τη σκοτεινή Διάνοια

Ο Ουίλλιαμ Κρουκς, μεγάλος Άγγλος επιστήμονας του 19ου αιώνα, είχε γράψει ότι «τα πνευματιστικά φαινόμενα διευθύνονται από μία Διάνοια»[1]. Η εωσφορική δύναμη και τακτική των μέντιουμ, των μάγων και των πνευματιστών, συνεργάζεται μ' αυτή τη Διάνοια, με αποτέλεσμα τις υλοποιήσεις κάποιων φαινομένων, όπως αντικειμένων, οπτασιών ­ γιατί όχι και UFO; Το ανεξέλεγκτα και απρόβλεπτα, ως προς την εξέλιξή τους, στοιχεία, ενισχύει την άποψη ότι κάποια άλλη διάνοια, και όχι το «διάμεσο», αποφασίζει, διευθετεί και τα στερεοποιεί.

Η Jenny Randles τονίζει ότι οι εμπειρίες σαν τις σύγχρονες επαφές με UFO χρονολογούνται από πολύ παλιά και ότι όσα συμβαίνουν είναι στην πραγματικότητα ένα είδος διανοητικής μαγείας, σε αντίθεση με τη φυσική πραγματικότητα[2]. Η συμπεριφορά των UFO ταιριάζει περισσότερο στη μαγεία παρά στη φυσική, όπως τη γνωρίζουμε εμείς τουλάχιστον.

Οι πεπτωκότες άγγελοι εμφανίζονται σήμερα ως εξωγήινοι, προσπαθώντας να γίνουν αποδεκτοί από τους ανθρώπους. Αυτοί οι «καμουφλαρισμένοι τεχνολογικά δαίμονες», έχουν πετύχει μεγάλη απήχηση σε μερίδα του κοινού σήμερα, εκμεταλλευόμενοι τη δίψα του κοινού και την ελπίδα του να δει σημάδι από ζωή και εκτός του πλανήτη μας.

Είναι ανεξάντλητα τα τεχνάσματα του «υιού της απωλείας». Σαν πηγή του Κακού, επινοεί διαρκώς όλο και πιο καινούριους και «σύγχρονους» τρόπους να μας πλανήσει, αφού λίγος καιρός του μένει (Αποκάλυψη 12, 12). Οι δαίμονες, σαν άυλα πνευματικά όντα, έχουν ορισμένες δυνατότητες ασυνήθιστες για τον μέσο άνθρωπο. Η «πλαστικότητα» των όντων αυτών, μας τα διαμορφώνει - και μέσω των ενδόμυχων πεποιθήσεων μας - ως UFO και εξωγήινους. «Σκάφη» και «επιβάτες» δηλαδή, κατά κάποιον τρόπο, δεν είναι τίποτα διαφορετικό. Αποτελούν ένα «σώμα», μια «μονάδα», αφού ενεργούν και κατά τον ίδιο τρόπο. (εξαϋλώνονται, μεταμορφώνονται, μετεωρίζονται, πετούν κτλ.). Άλλωστε, οι «επιβάτες» συμπεριφέρονται ασυνείδητα, ψυχρά, μηχανικά, σα να είναι κομμάτια του ίδιου του «σκάφους» τους.

Παλιά, αρκούσαν τα «απλά» πνεύματα για να πετύχουν οι δαίμονες τους σκοπούς τους, όπως τα φωτεινά, τα «αγγελικά» φαντάσματα που έβλεπε ο Μ. Αντώνιος στο σκοτάδι για να «του φέξουν», τα οποία έφευγαν με την προσευχή του[3]. Τα παντομίμητα απατηλά πνεύματα παλιότερα (αλλά και σήμερα) μιμούνταν φωνές πεθαμένων ανθρώπων ή και την ίδια την εμφάνιση αυτών ή άλλων διάσημων προσωπικοτήτων, ικανοποιώντας τη μεταφυσική πείνα και τις ανάγκες των ανθρώπων, σε ατομικό ή συλλογικό επίπεδο. Προσαρμόζονται στην πολιτιστική παιδεία του καθενός, αλλά και στις τοπικές παραδόσεις των λαών.

Σήμερα όμως «μεταμφιέζονται» σε εξωγήινους και εκμεταλλεύονται και τη δίψα των ανθρώπων για παραπέρα τεχνολογικά κατασκευάσματα. Μας «σερβίρουν» τα UFO, τα «υπερτεχνολογικά διαστρικά σκάφη», γιατί τώρα διψάμε για τεχνολογία, καθότι απ’ τα μέσα του 20ού αιώνα, που άρχισε και η σύγχρονη εποχή των UFO, ο άνθρωπος έχει πραγματοποιήσει τεράστια τεχνολογικά άλματα. Υπήρχε περίπτωση, όλο αυτό το μαζικό κύμα εμφανίσεων UFO και εξωγήινων, να ερχόταν στον πλανήτη μας το 16ο αιώνα για παράδειγμα; Μάλλον όχι... γιατί, ο τότε άνθρωπος δεν γνώριζε τι είναι τεχνολογία και μάλλον δεν τον ενδιέφερε κιόλας. Θα ήταν πολύ άσχετο και άσκοπο να εμφανίζονταν στους τότε ανθρώπους τα UFO και οι εξωγήινοι...

Τα «παλαιότερα πνεύματα», όταν ρωτούνταν για την καταγωγή τους, ανέφεραν διάφορες τοποθεσίες της Γης. Τα νεώτερα «εξωγήινα») πνεύματα, μετατόπισαν την προέλευσή τους. Ο Άνταμσκι μίλαγε για ζωή και στο φεγγάρι ακόμα, ενώ κι άλλοι «επαφικοί» της εποχής εκείνης (δεκαετίες '50 και '60), ανέφεραν όντα από τον Άρη, την Αφροδίτη και άλλους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. Τώρα που ξέρουμε (θεωρητικά) ότι δεν υπάρχει ζωή στους πλανήτες αυτούς, οι «επαφικοί» (κατ' υπόδειξη των ψευδολόγων πνευμάτων) εφευρίσκουν άγνωστους μακρινούς πλανήτες, με ανάλογες, κατ' υπόδειξη ονομασίες. Στις παλιότερες αναφορές πάλι, δεν υπήρχε η εμφύτευση πομπών (μικρο­τσιπ) στους μάρτυρες από τούς «εξωγήινους», ειδικά στις απαγωγές. Απλά γιατί τη δεκαετία του '50 οι άνθρωποι δεν ήξεραν τι είναι τα μικροτσίπ...

Μια διάνοια, κατά πολλούς, ευθύνεται για όλα αυτά τα σύγχρονα φαινόμενα, μία διάνοια που επεμβαίνει στο μυαλό, στη σκέψη και στη φαντασία. Εκτός από το ότι μεταπλάσσει τα φαινόμενα ανάλογα με τις συνθήκες και τις «ανάγκες» της εποχής, και τις «αδυναμίες» των ανθρώπων, τους τροφοδοτεί και με αυτό που «θέλουν να δουν, αλλά δεν το έχουν δει», με αυτό που δεν τους έχει προσφέρει ακόμα ο ανθρώπινος πολιτισμός. Οι εξαπατηθέντες άνθρωποι, μη ικανοποιημένοι από τη συμβατικότητα και το περιορισμένο της επιστημονικής μας γνώσης, συναρπάζονται από το τεχνολογικό - μυθικό άγνωστο των εξωγήινων.

Από το 1880 ως το 1898 οι άνθρωποι, κυρίως στην Αμερική (ΗΠΑ) και τη Βόρεια Ευρώπη, έβλεπαν μυστηριώδη σκάφη στον ουρανό που δεν είχαν ξαναδεί. Φαίνονταν ως αερόπλοια! Το πρώτο κατασκευασμένο αερόπλοιο όμως δοκιμάστηκε το 1900!

Η ίδια ιστορία περίπου επαναλήφθηκε τα επόμενα χρόνια με τα αεροπλάνα και τους πυραύλους[4]. Ώσπου από το 1947 αρχίσαμε να βλέπουμε κατά συρροή τα UFΟ. Βέβαια, δεν έχουμε καταφέρει να φτάσουμε την εντυπωσιακή τεχνολογία μερικών UFO, όμως η διάνοια αυτή καλύπτει και ικανοποιεί όσα ονειρευόμαστε. Προωθεί στην ανθρώπινη συνειδητότητα αυτές τις «προβολές», τους «εξωγήινους», και ξελογιάζει τούς ανθρώπους, χτυπώντας τους στο ευαίσθητο σημείο της απραγματοποίητης - υπερανθρώπινης τεχνολογίας που τους μαγεύει.

Εξιδανικεύουμε ανεπτυγμένους εξωγήινους πολιτισμούς, που υποτίθεται ότι έχουν φτάσει σ' ένα τέτοιο ανώτερο επίπεδο, ώστε έχουν βρει λύση για όλα τα κακά του δικού μας πλανήτη (πείνα, αρρώστιες, πόλεμοι, θάνατος). Στους «πλανήτες» των εξωγήινων όλα αυτά τα προβλήματα δεν υπάρχουν. Κανείς από τους «επαφικούς» δεν έχει αναφέρει ότι οι «εξωγήινοι» που τού μίλησαν ζουν 50 χρόνια για παράδειγμα. Όλοι αναφέρουν ότι ζουν από 200 γήινα χρόνια και πάνω!

Οι «επαφικοί» γοητεύονται συνήθως από την τεχνολογία. Πώς εξηγείται, ας πούμε, το ότι πολλά «διαστρικά όντα», που συστήνονται σ' αυτούς με τα ονόματά τους, αυτά που έχουν την κατάληξη -ον; Σε -ον καταλήγουν πολλά ονόματα από παιδικούς υπερήρωες και από ήρωες ταινιών επιστημονικής φαντασίας: Κλίγκον, Μέγκαλον, Τρον κτλ.

Από μόνα τους τα ονόματα που καταλήγουν σε -ον μεταδίδουν ένα δέος, μία υπέρβαση των ορίων. Ας θυμηθούμε τώρα πάλι μερικά ονόματα «αληθινών εξωγήινων», Όπως τα έχουν «αποκαλύψει» οι «επαφικοί», και ας ελέγξουμε τη «δόνησή» τους. Έχουμε και λέμε λοιπόν: Σάιτρον, Όρθον, Άκον, Άντρον κτλ. Και, προσέξτε, είναι εξωγήινοι από διαφορετικούς πλανήτες! Μάλιστα, μερικοί απ’ αυτούς, είναι ίδιοι εμφανισιακά με διαστημικούς και παιδικούς υπερ­ήρωες και έχουν παρόμοια ονόματα, όπως π.χ. ο εξωγήινoς Κάπταιν Βιντέο[5], μετακινούνται με διαστημόπλοια όπως το Σπέκτρα[6], η προέρχονται από πλανήτες όπως ο Κύρος[7]. Σ' όλα αυτά, έρχεται να προστεθεί και μία αυτοπροσωπογραφία τού μάγου και αποκρυφιστή Άλιστερ Κρόουλυ, που μοιάζει πολύ με αυτές τις μορφές των εξωγήινων και υπερηρώων, και έχει πάνω της το 666[8]. (σκίτσο).

Ακόμα, τα αρνητικά αυτά τεχνολογικά «ολογράμματα» (τα UFO), εμφανίζονται πιο πολύ στις ΗΠΑ, αλλά και στη Δυτική Ευρώπη (Γαλλία, Αγγλία, Ισπανία). Έχουν ιδιαίτερη κλίση προς τη Δύση, την έδρα της τεχνολογίας και τού υλισμού.

Παλιότερα οι εμφανίσεις του Παράδοξου αντλούσαν τις μορφές τους από τη μυθολογία και τα παραμύθια. Αυτά ήξεραν οι άνθρωποι, αυτά έβλεπαν. Στον ουρανό δεν έβλεπαν UFO, αλλά Ιπτάμενα καράβια με σκοινιά, βάρκες κτλ. Ό,τι διαβάζει, βλέπει ή ακούει ο άνθρωπος, καταγράφεται σε μία «συλλογική αποθήκη πληροφοριών η εικόνων», η οποία τροφοδοτεί και τα οράματα, όπως διατείνονται πολλοί ψυχολόγοι.

Λίγα χρόνια πριν από το κύμα εμφανίσεων των μυστηριωδών αεροπλοίων το 1897, είχε κυκλοφορήσει το πολύ πετυχημένο βιβλίο του Ι. Βερν «Κυρίαρχος του Κόσμου». Μιλούσε για έναν τρελό εφευρέτη και το γιγαντιαίο σκάφος του, με το οποίο πετούσε σ' όλον τον κόσμο. Η εγκαθίδρυση αυτής της μαγευτικής ιδέας στο υποσυνείδητο των Αμερικανών κυρίως, γέννησε ίσως τις αναφορές που ακολούθησαν.

Όσο για τη σύγχρονη εποχή των UFO; Είχαν προηγηθεί λίγα χρόνια πριν, οι πρώτες διαστημικές ταινίες με εξωγήινους, ανάλογα μυθιστορήματα με επαφές γήινων - εξωγήινων, καθώς και η ραδιοφωνική φάρσα του Όρσον Oυέλς ότι κατέβηκαν οι Αρειανοί, προκαλώντας μαζική υστερία στους Αμερικανούς, το 1938. Ίσως και αυτή η υστερία και ο τρόμος να συνετέλεσαν στο να ενεργοποιηθούν οι μηχανισμοί και οι «αποστολές» των ξένων σκαφών από τον αόρατο υποσυνείδητο αντι - κόσμο. Έτσι, ξεκίνησε το 1947 και η υστερία για τα UFΟ.

Οι εξωγήινoι έχουν ταυτιστεί στην ανθρώπινη συνειδητότητα με τους Αρειανούς και ο Άρης ήταν ο Θεός του Πολέμου. Ο Ζακ Βαλλέ και η σύζυγός του είχαν κάνει την ενδιαφέρουσα ανακάλυψη ότι όταν ο Άρης πλησιάζει τη Γη υπάρχει αύξηση στη συχνότητα εμφανίσεων UFO[9].

Σήμερα, η συλλογική «αποθήκη» εικόνων έχει εμπλουτιστεί με ένα σωρό από νέες παραστάσεις και μορφές. Ταινίες τρόμου, επιστημονικής φαντασίας, κινούμενα σχέδια, οριοθετούν ίσως τα ανεπιθύμητα και φριχτά πολλές φορές ολογράμματα των «ξένων».[16]

Το προσωπικό και συλλογικό ασυνείδητο ξεχειλίζει από μία τεράστια γκάμα απ’ αυτά τα ολογράμματα, που, με ακατανόητο για μας τρόπο, αποχτούν υλική υπόσταση και γίνονται αντιληπτά από το αισθητήριο της δράσης.

Μάλιστα, δύο «εξωγήινοι», ο «Παρς» και η «Άννα», είχαν αποκαλύψει στο «διάμεσο» Γκαιηνορ Σαντερλαντ (Οκενόλντ, Ουαλία) ότι ήταν δημιουργήματα του υποσυνείδητου νου[10].

Ο ψυχολόγος Καρλ Γιούνγκ (1870-1961) είχε γράψει ότι τα UFO συμπεριφέρονται όχι σαν σώματα, αλλά σαν αβαρείς σκέψεις και ότι είναι εκδηλώσεις του ασυνείδητου, αρχετυπικές ιδέες που παρουσιάζονται ακόμα και σε φυσιολογικούς ανθρώπους. Είναι τόσο «πραγματικές» και υποβλητικές, ώστε ο παρατηρητής αρνείται ενστικτωδώς να τις θεωρήσει ψευδαισθήσεις ή παραισθήσεις. Το μη συνειδητό υπόστρωμα, ανέκαθεν εμφανιζόταν με μαγικές ή υπερφυσικές ιδέες.

Η γλώσσα του ασυνειδήτου, λέει ο Γιούνγκ, είναι μία συμπύκνωση πολλών στοιχείων. Τα στοιχεία αυτά δεν παίρνουν τη μορφή μιας κατευθυνόμενης κρίσης, αλλά ακολουθούν ένα ενστικτώδες αρχαϊκό «σχέδιο», που, επειδή έχει μυθολογικό χαρακτήρα, δεν μπορεί ν' αναγνωριστεί από το λογικό νου. Η αντίδραση του ασυνειδήτου είναι ένα φυσικό φαινόμενο, που σκοπός του δεν είναι να ωφελήσει ή να καθοδηγήσει το προσωπικό ανθρώπινο ον.

Το φαινόμενο των UFO, κατά τον Γιούνγκ, είναι μία οραματική φήμη. Εκφράζεται με οράματα και διατηρείται στη ζωή απ' αυτά, επειδή ίσως οφείλει την ύπαρξή του σ' αυτά. Η πρώτη προϋπόθεση για μία οραματική φήμη είναι πάντα μία ασυνήθιστη συγκίνηση. Η συγκινησιακή αυτή ένταση προέρχεται από μία συλλογική αθλιότητα ή κίνδυνο ή ζωτική ψυχική ανάγκη. Λόγω του ότι οι συνειρμικές διεργασίες πολλών ανθρώπων παρουσιάζουν έναν παραλληλισμό στο χώρο και στο χρόνο, διαφορετικά άτομα εμφανίζουν ταυτόχρονα και ανεξάρτητα το ένα από το άλλο, τις ίδιες νέες ιδέες - κι έτσι παρόμοια γίνονται «συνεργοί» μιας κοινής οραματικής φήμης.

Αλλά η συμπύκνωση μιας συγκίνησης σε δράμα και σε παραίσθηση, προέρχεται από μία έξαψη πολύ πιο έντονη, και γι' αυτό από μία βαθύτερη πηγή[11], λέει ο Γιούνγκ. Αυτή ακριβώς η βαθύτερη πηγή, πιστεύουμε πως είναι – στην περίπτωση των αρνητικών φαινομένων -η σκοτεινή διάνοια, -η οποία υποκινεί τα πάθη και το φόβο, και μέσω του υποσυνείδητου και της φαντασίας, ενσαρκώνει πολλά περίεργα φώτα και πλάσματα.

Είναι εξωγενείς οι παράγοντες που μορφοποιούν τις παραστάσεις αυτές, χρησιμοποιώντας πολλές φορές τον υποσυνείδητο νου ως αγωγό. Αν δεχτούμε ότι προέρχονται αποκλειστικά από το υποσυνείδητο του ανθρώπου, τότε δεν υπάρχει πνευματικός κόσμος (άγγελοι - δαίμονες), επομένως δεν υπάρχει και Θεός. Εκτός, αν Αυτός είναι μία ψυχρή, απόμακρη Δύναμη, που απλώς μας παρατηρεί και τίποτα περισσότερο. Και ο Αντίθετός Του; Πως μπορεί να διακριθεί -η παρουσία του στον κόσμο μας; αν δε μπορεί να επιδράσει στον κόσμο μας σημαίνει ότι δεν υπάρχει ή ότι είναι ανίσχυρος. Αν τον απορρίψουμε, αν απορρίψουμε την αρνητική του επίδραση στον κόσμο μας, απoρρίπτoυμε αυτόματα και τη Θετική Δύναμη, τη Φωτεινή Πηγή, που ουδεμία σχέση έχει με τον όρο κακό - αρνητικό - βλαβερό. Είναι σα να ρίχνουμε τις ευθύνες για το κακό σ' Αυτήν την πάμφωτη, την απολύτως Άκακη και Τέλεια Δύναμη.

Η Αρνητική Διάνοια λοιπόν κατευθύνει σκόπιμα αυτές τις παραστάσεις, με σαρκαστικές διαθέσεις βασικά («κοσμικός κατεργάρης»), με πρόθεση να βυθίσει την ανθρώπινη διάνοια στα θολά νερά τού άγνωστου. Με πρόθεση επίσης να μας απογυμνώσει από τα αγνά συναισθήματα και να σπείρει μία σειρά από ανεπιθύμητες «παρενέργειες» στον ψυχικό τομέα, σε ατομικό επίπεδο (σε κάθε μάρτυρα ή ερευνητή ξεχωριστά) και σε ομαδικό (διχόνοιες, σύγχυση κτλ.).

Δεδομένου ότι αποτελούμε, εκτός από ξεχωριστές προσωπικότητες, και μία μονάδα (όλη η ανθρωπότητα), αυτή – η αντι-Διάνοια προβάλλει την ίδια διαστημικο – μυθολογική «ταινία» της στους ουρανούς όλης σχεδόν της υφηλίου και σε άπειρες παραλλαγές. Είναι ολοφάνερο ότι -η ταινία αυτή σκηνοθετείται και προβάλλεται από μία νοήμονα αρνητική δύναμη, γιατί αντιτάσσεται στο Ωφέλιμο, το Εποικοδομητικό, το Όμορφο. Τα αποτελέσματά της δείχνουν κακή πρόθεση, εκούσια συμπεριφορά - και αυτό δε μπορεί να είναι τυχαίο.

Όλα συνηγορούν στο ότι το φαινόμενο των UFO είναι ένα φαινόμενο μαζικό και υποκινούμενο από μία νοήμονα πηγή, με σκοπό να ενισχύσει τον αλαζονικό τρόπο σκέψης του σύγχρονου ανθρώπου, την πίστη στις δικές του δυνάμεις, στα επιτεύγματά του, στην υπερ - γνώση και τεχνολογία, όπως μας την παρουσιάζουν οι «εξωγήινοι». Να μας δείξει ότι ο (Πνευματικός) ουρανός είναι κάτι περιττό, υποκλέπτοντας έτσι τους εσωτερικούς πόθους τού ανθρώπου για πέταγμα προς τον ουρανό αυτό.

Ο Ζακ Βαλλέ έχει υποπτευθεί την πιθανότητα αυτή: «Βρισκόμαστε υπό έλεγχο. Κάποια διάνοια προκαλεί όλα αυτά τα φαινόμενα, με πιθανά παρα-αποτελέσματα τις οφθαλμαπάτες και φαντασιώσεις (παραισθήσεις - ψευδαισθήσεις)»[12]. Η Διάνοια αυτή εμπνέει και κατευθύνει τα «διάμεσα», τους «επαφικούς», τους μάγους. Εξάλλου οι ομοιότητες αυτών μεταξύ τους, είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς «προφητείες», πνευματιστική προσέγγιση κτλ.). Το ανησυχητικό όμως είναι, όπως συμφωνεί και ο Βαλλέ, ότι οι άνθρωποι αυτοί (Γκέλλερ, Κέυση, Άνταμσκι κτλ.) μας παρακινούν να πιστέψουμε ότι η Διάνοια αυτή ενδιαφέρεται για μας και ότι θα μας σώσει[13]. Ο μετασχηματισμένος άγγελος φωτός πάλι σε δράση... Ο λύκος πάλι με ένδυμα προβάτου...

Εκτός από τους παραπάνω συμμάχους του παραλόγου, ευάλωτοι ή διαταραγμένοι ψυχικά άνθρωποι συμβάλλουν άθελά τους στην παραγωγή των ειδώλων - «προβολών», λόγω της εμμονής της Αρνητικής Διάνοιας σ' αυτούς. «Η συχνή χρήση των πνευματιστικών πρακτικών σε ασταθείς ανθρώπους μπορεί να ανοίξει το φράχτη του ασυνείδητου και τα απύθμενα σκοτεινά μέρη να προβληθούν έτσι ώστε να πλημμυρίσει το συνειδητό. Τα διασπασμένα τμήματα της ψυχής κυριαρχούν τότε ολόκληρη την προσωπικότητα και το θύμα υποφέρει από έμμονες ιδέες, παραισθήσεις (ακούει φωνές, βλέπει πνεύματα) και σε ακραίες περιπτώσεις φτάνει σε κατάσταση καταληψίας!» (W. Janzen)[14].

Κάτω από το συνειδητό υπάρχει το ασυνείδητο, διδάσκουν οι ψυχολόγοι. Που κρύβει μέσα του μυστηριώδεις, χαοτικούς κόσμους, οι οποίοι μπορεί να παράγουν παράδοξες και ακανόνιστες φασματικές «προβολές» και σχήματα, που μοιάζουν πραγματικά. Το υποσυνείδητο - ασυνείδητο είναι ο χώρος του υποχθόνιου, ρευστού βάθους, που λυσσομανά κάτω από το συνειδητό (αντίληψη) και περιέχει τα κατώτερα (ζωικά, βίαια) ένστικτα. Εκεί όπου κανένας συνειδητός έλεγχος εκ μέρους του ανθρώπου δεν υπάρχει. Όταν το υποσυνείδητο «καβαλάει» το συνειδητό, η αστάθεια «καβαλάει» τη σταθερότητα, η αταξία την τάξη.

Πώς είναι δυνατόν οι κόσμοι αυτοί να μας πλασάρουν ωφέλιμα είδωλα και προβολές, τη στιγμή που «διακτινίζουν» στον κόσμο μας κατά κόρον τον τρόμο; πως γίνεται να συνυπάρχει εκεί το Καλό και το Κακό; Έχουμε τονίσει ότι δεν υπάρχει καμία συνεργασία, συμφωνία, συνύπαρξη Καλού - Κακού, σε χώρους πνευματικούς. Τα «αρχέτυπα», για τα οποία μας μιλούν οι ψυχολόγοι, φαίνεται ότι υπάρχουν, αυτά όμως μεταχειρίζεται συχνά η Σκοτεινή Διάνοια για να μας γκρεμίσει στο άπατο βάραθρο του Χάους της (δράκοι, λάμιες, μαύροι σκύλοι κλπ.). Από το απόθεμα των αρχετύπων αυτών έχουν αναδυθεί και τα «νέο - είδωλα» των UFO και των «ναυτών» τους (τεχνο-δαίμονες).

Να προσθέσουμε εδώ ότι ίσως υπάρχουν και φυσιολογικές, «ουδέτερες» εκφράσεις του συλλογικού ασυνείδητου (π.χ. τα «αερόπλοια-φαντάσματα» του 19ου αι.). Υπάρχουν βέβαια και τα θεϊκά αρχέτυπα - εικόνες του ατομικού και ομαδικού νου, τα οποία έχουν ευεργετική επίδραση στην ψυχή του ανθρώπου. Αυτά βιώνονται μεν μερικές φορές μ' έναν τρόπο «υποσυνείδητο» από τον άνθρωπο, προέρχονται όμως από την Υπερσυνείδητη Αρχή.

Για την προ Χριστού εποχή οι Πατέρες αναφέρουν το λεγομενο «σπερματικό λόγο», δηλαδή σπερματικές αλήθειες, αλήθειες ανακατεμένες με πλάνες. Η Αρχαία Ελλάδα ήταν διάσπαρτη από το «σπερματικό λόγο», από προεικονίσεις της Αλήθειας, προσυλλήψεις θείων εννοιών και εκφράσεων (π.χ. ο βωμός του αγνώστου Θεού που ανέμεναν οι Αθηναίοι, ο Άδης κτλ.). Γι' αυτό και σε κάποια μοναστήρια, όπως στη Μονή Ιβήρων του Αγ. Όρους, υπάρχουν τοιχογραφίες Αρχαίων Ελλήνων φιλόσοφων. Μέσα από αυτά τα σπέρματα της Αλήθειας, αναδύθηκαν και τα θετικά αρχέτυπα συμβολισμοί, όπως η Αργώ, που μπορεί να συσχετιστεί με το καράβι της Εκκλησίας, ή όπως το σταυρόσχημο ειδώλιο του Κυκλαδικού πολιτισμού (φωτο), ως προεικόνιση του σταυρού και της Σταύρωσης. Το εσωτερικό πνευματικό μηνυμάτων αρχετύπων του σπερματικού λόγου αποκαλύφθηκε με το Λυτρωτικό Ερχομό του Κυρίου και την ήττα των πνευμάτων της πλάνης. Οι αρχαίοι μύθοι περί θνήσκοντος και Αναστάντος Θεού (Όσιρις, Διόνυσος κ.α.) βρήκαν το αληθινό τους νόημα και την πραγμάτωσή τους στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού.

Όσο για την Αργώ, η συσχέτισή της με το πλοίο της Εκκλησίας που μεταφέρει τους εκλεκτούς στα ουράνια σκηνώματα εντοπίζεται ίσως στα εξής στοιχεία: είχε κατεύθυνση την Ανατολή, την Κολχίδα, πολύ κοντά στον κήπο της Εδέμ. Ήταν ένα λιμάνι, σε γαλήνιο λιμάνι όμως θα οδηγήσει και το πλοίο της Εκκλησίας τους πιστούς για να φορέσει η ψυχή τους την «Θεοϋφαντον στολήν την πρώτην» που επιζητούν (όπως οι Αργοναύτες επιζητούσαν το χρυσόμαλλο δέρας).

Μια αρχαία παράδοση μας πληροφορεί ότι ο Ιάσονας και οι Αργοναύτες παροτρύνθηκαν και πήραν κουράγιο και δύναμη για να νικήσουν στην εκστρατεία τους από έναν «υπερφυσικό άνθρωπο με χρυσά φτερά», που τους εμφανίστηκε κοντά στη σημερινή Κων/πολη. Μετά την επιτυχία της εκστρατείας, γυρίζοντας από το ίδιο σημείο έφτιαξαν εκεί έναν ανδριάντα του «Χρυσοπτέρου ανθρώπου». Εκείνον τον ανδριάντα είδε πολύ αργότερα ο Μ. Κωνσταντίνος (274 - 337 μ.Χ.), κι αναρωτήθηκε τι σήμαινε. Επειδή δεν ήξερε κανείς, προσευχήθηκε στο Θεό και τη νύχτα του εμφανίστηκε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ και του εξήγησε ότι αυτός ήταν που παρακίνησε τους Αργοναύτες[15]. Να αναφέρουμε εδώ ότι σύμφωνα με την Ιερά μας Παράδοση, ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, είναι ο άγγελος με την φλόγινη ρομφαία που φρουρεί την Πύλη της Εδέμ μετά την πτώση του ανθρώπου.

Παλιά λοιπόν ήταν τα απλά είδωλα. Τώρα είναι τα «τεχνοείδωλα» (UFO). Τα είδωλα αυτά χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: 1) Σ' αυτά που μας παρουσιάζονται απευθείας από την αρνητική Παρυπόσταση (άμεση δαιμονική δράση, εμφανίζονται οι ίδιοι οι δαίμονες δηλαδή, χωρίς να χρειαστεί να παρέμβουν στον παράγοντα άνθρωπο) και 2) στα είδωλα που παρουσιάζονται έμμεσα, αφού προηγηθεί δαιμονική επίδραση στις ανθρώπινες νοητικές λειτουργίες, προκαλώντας από φαντασίες (παραισθήσεις, ψευδαισθήσεις), μέχρι οργανικές βλάβες.

Ούτως ή άλλως, είναι είδωλα, δεν έχουν καμία σχέση με την υποβλητική υπόσταση του Τριαδικού Θεού. Ειδικότερα τα είδωλα της πρώτης κατηγορίας, έχουν κλείσει «πόρτες και παραθύρια» στο Ζωοποιό Φως του Θεού και το σκοτεινό ποιον τους αντικατοπτρίζεται στον ψυχισμό του εκάστοτε μάρτυρα.

Η «συμπεριφορά» του συνόλου σχεδόν των «εξωγήινων», δείχνει τελικά ότι δεν πρόκειται για ράτσα ή φυλή πλασμάτων που κινούνται με «διαστρικά οχήματα», αλλά μάλλον και για σκοτεινά πνευματικά «αρχέτυπα», χωρίς συνείδηση, αλλά με συγκεκριμένες πνευματικές σκοπιμότητες. Για να έχουν καλύτερο αποτέλεσμα, «περιβάλλονται» από υλικό πλαίσιο, όπως φαίνεται πολλές φορές στα μάτια των μαρτύρων.


[1] Daniel Hemmert- Αlex Rοudene, Ο κόσμος των φαντασμάτων, εκδ. Ντέτσικα, σελ. 299.

[2] Ναούμ Θεοδοσιάδη, Ξωτικά, εκδ. Αρχέτυπο, 1998, σελ. 217.

[3] Ο Μέγας Αντώνιος, εκδ. Ρηγόπουλου, σελ. 88.

[4] Βλέπε περισσότερες πληροφορίες στο βιβλίο του Brinsley Ιe Pοer Trench, Μυστηριώδεις επισκέπτες, εκδ. Κονιδάρη, 1978, σελ. 107, σελ. 114 και 118.

[5] Άλαν Λάντσμπουργκ, Ερευνώντας για εξωγήινους (UFΟ), εκδ. Δράκων, σελ 64.

[6] Uri Geller, Το φαινόμενο Γκέλλερ, εκδ. Ωρόρα, 1981, σελ. 309.

[7] Ανεξήγητο, τόμο 5, 1982, σελ. 1432.

[8] Ανεξήγητο, τόμο 4, 1982, σελ. 1029, απ' όπου και το σκίτσο.

[9] Cοlin Wilsοn, Εξωγήινοι, Εκδ. Αρχέτυπο, 2002, σελ. 139.

[10] Ανεξήγητο, εκδ. Αλκυών, τόμο 4, σελ. 1007.

[11] Καρλ Γιούνγκ, Ιπτάμενοι δίσκοι, Ένας σύγχρόνους μύθος, Παρόν και μέλλον, Αθήναι 1974, σελ. 19, σελ. 109, 20, 36, σελ. 109, σελ 58, σελ 123, σελ 21-22, σελ 28 και σελ. 22.

[12] Περιοδ. UFΟ - Ιπτάμενοι δίσκοι, τεύχ. 9, σελ. 38.

[13] Στο ίδιο περιοδικό.

[14] Π. Αντωνίου Αλεβιζόπουλου, Ο απόκρυφισμός στο φως της Ορθοδοξίας: Μαγεία, τεύχη, 16- 20, σελ. 367.

[15] Χερουβείμ Αγιαννανίτου ιερομονάχου, οι Άγιοι Ταξιάρχαι Μιχαήλ και Γαβριήλ, Ιερά Σκήτη Αγ. Άννης, Άγ. Όρος, 1996, σελ. 52-54.

[16] Ας μην ξεχνάμε ότι ο φόβος ερεθίζει και το φαινόμενο της παραμορφωτικής φαντασίας.

 

Προηγούμενο // Περιεχόμενα // Επόμενο

Δημιουργία αρχείου: 1-11-2005.

Τελευταία ενημέρωση: 18-11-2005.

Πάνω