Ερωτήσεις για τις πηγές πίστεως του Ισλάμ

1. Ποια (ή ποιες) είναι οι πηγές πίστεως του Ισλάμ; Με άλλα λόγια, από πού αντλεί το Ισλάμ τα όσα πιστεύει και δογματίζει;

2. Το Κοράνιο είναι πράγματι κατ’ εσάς «ο λόγος του Αλλάχ», (όπως έχετε δηλώσει κατ’ επανάληψιν στην ιστοσελίδα σας);

3. Εκτός από το Κοράνιο, υπάρχει για εσάς, οτιδήποτε άλλο ισόκυρο, ως πηγή πίστεως; Και εάν ναι, ποιο; Και πώς τεκμηριώνεται αυτό μέσα από το ίδιο το Κοράνιο;

4. Τι σημαίνει «ο λόγος του Αλλάχ;»

5. Εάν το Κοράνιο είναι «ο λόγος του Αλλάχ», η φράση αυτή αναφέρεται στο γράμμα, ή στην ερμηνεία αυτού του γράμματος;

6. Είναι το Κοράνιο αλάθητο ως «λόγος του Αλλάχ»;

7. Δεδομένου ότι το Κοράνιο γράφθηκε σε μία γλώσσα αρχικά, και εφ’ όσον κάθε γλώσσα δεν μπορεί να μεταφρασθεί ακριβώς σε καμία άλλη γλώσσα, αλλά υπάρχουν διαφορές στο νόημα, εάν η φράση: «ο λόγος του Αλλάχ» αναφέρεται στο γράμμα του Κορανίου, σε ποια μόνο γλώσσα μιλάει ο Αλλάχ αλαθήτως;

8. Εάν ο Αλλάχ μιλάει αλαθήτως σε μία μόνο γλώσσα, «ο λόγος του Αλλάχ» δεν υπάρχει για όλες τις άλλες αλάθητος; Και εάν δεν υπάρχει «ο λόγος του Αλλάχ» αλάθητος, σε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα, μπορεί κάτι που περιέχει λάθη, να ονομάζεται: «ο λόγος του Αλλάχ»;

9. Με δεδομένο το ότι ο καθένας διαβάζοντας ένα κείμενο το ερμηνεύει πρώτα στο μυαλό του, και οι ερμηνείες του καθενός είναι διαφορετικές σε κάποια σημεία, λόγω των ιδιαίτερων προϋποθέσεων που έχει ο καθένας μας, είναι δυνατόν να μιλάμε για «κατά τον γράμμα λόγο του Αλλάχ»;

10. Υπάρχει μόνο ένα ενιαίο κείμενο του Κορανίου, στη μητρική γλώσσα στην οποία γράφθηκε, ή υπάρχουν διάφορα αρχαία κείμενα, που κάποια σημεία τα αποδίδουν με διαφορετικές λέξεις (άρα και νοήματα);

11. Εάν υπάρχουν αρχαία κείμενα του Κορανίου στη μητρική του γλώσσα, με διαφορές μεταξύ τους, πώς μπορεί το Κοράνιο να ονομάζεται «ο λόγος του Αλλάχ»; Και με ποια βάση θα αποφασίσουμε, ποιο από τα κείμενα εκείνα είναι αυθεντικό, εάν η φράση «ο λόγος του Αλλάχ» αναφέρεται στο γράμμα;

12. Εάν πάλι η φράση: «ο λόγος του Αλλάχ» αναφέρεται όχι στο γράμμα, αλλά στην ερμηνεία του, πώς μπορεί να ονομάζεται «ο λόγος του Αλλάχ», κάτι που επιδέχεται διαφορετικές ερμηνείες, από διαφορετικούς ερμηνευτές; Ποιου η ερμηνεία μπορεί να ονομάζεται «ο λόγος του Αλλάχ», όταν κάτι ερμηνεύεται διαφορετικά από διαφορετικούς ερμηνευτές;

13. Ποιος ερμηνευτής του Κορανίου μπορεί να ονομασθεί «αλάθητος» ερμηνευτής του Κορανίου; Τι προσόντα πρέπει να έχει; Μπορείτε να μας αναφέρετε μερικά ονόματα τέτοιων ερμηνευτών, των οποίων οι ερμηνείες είναι απόλυτα σωστές; Και τις ερμηνείες τους αυτές, τις δέχεται ομόφωνα ολόκληρος ο Μουσουλμανικός κόσμος, χωρίς την παραμικρή αμφισβήτηση;

14. Υπάρχει στο Κοράνιο, οποιοδήποτε «ξεκαθάρισμα», για το ποιος ερμηνευτής του μπορεί να θεωρηθεί «αλάθητος»; Και αν ναι, πού;

15. Εάν κάποιος ερμηνευτής του Κορανίου μπορεί να ονομασθεί «αλάθητος» ερμηνευτής, αυτό ισχύει μόνο για τις ερμηνείες που δίνει στις γλώσσες που διατυπώνει την ερμηνεία του; Γιατί και πάλι εδώ εμπλέκονται οι διαφορές των γλωσσών.

16. Εάν πάλι δεν υπάρχει αλάθητος ερμηνευτής του Κορανίου, και εάν το Κοράνιο είναι «ο λόγος του Αλλάχ» κατά το πνεύμα και όχι κατά το γράμμα, πώς μπορούμε να αποκαλούμε τις διάφορες ΑΥΘΑΙΡΕΤΕΣ ερμηνείες του κάθε ΟΧΙ αλάθητου ερμηνευτή «ο λόγος του Αλλάχ»;

17. Ποια είναι τα ξεκάθαρα δόγματα του Κορανίου, στα οποία συμφωνούν ΟΛΟΙ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ οι ερμηνευτές του Ισλάμ, δεδομένου ότι συνήθως διαφωνούν μεταξύ τους, ακόμα και για σοβαρότατα ζητήματα του ορθού βιώματος των εντολών του «λόγου του Αλλάχ»;

18. Πώς μπορούμε να μιλάμε για «θρησκεία αλήθειας» που φέρει τον «λόγο του Αλλάχ», για μία θρησκεία, της οποίας οι ερμηνευτές αν και ανήκουν (κατά δική τους παραδοχή) στην ίδια θρησκεία, ερμηνεύουν τόσο διαφορετικά, το γράμμα της πίστης τους;

19. Εάν πάλι δεν ανήκουν στην ίδια θρησκεία οι «σκληροπυρηνικοί» π.χ. Ουαχαβίτες, που ερμηνεύουν τα Χαντίθ ή το Κοράνιο με τον Α τρόπο, ή οι μετριοπαθείς Μουσουλμάνοι (π.χ. οι Ισμαηλίτες), που το ερμηνεύουν με τον Β τρόπο, ποια απ’ όλες αυτές τις ποικιλίες, είναι η κατ’ εξοχήν αντιπροσωπευτική προς το Ισλάμ; Και οι άλλοι δεν ανήκουν στην «αληθινή πίστη του Κορανίου»;

20. Εάν πάλι παρά τις τεράστιες αυτές διαφορές νοοτροπίας και ερμηνειών που υπάρχουν στον Ισλαμικό κόσμο, θεωρούνται όλοι οι Μουσουλμάνοι ως μέλη της ίδιας θρησκείας, πώς μπορούμε να μιλάμε για «ΜΙΑ αληθινή θρησκεία», και όχι για ένα χάος αλληλοσυγκρουόμενων αυθαίρετων ερμηνειών, διαφόρων αυθαίρετων ερμηνευτών, (άρα και παραχαρακτών) του «λόγου του Αλλάχ»;

21. Και εάν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί με τα ξεκάθαρα δόγματα και την ξεκάθαρα οριοθετημένη Εκκλησία, που αρνείται τη Χριστιανικότητα στις διάφορες αιρέσεις, θεωρούνται από κάποιους ερμηνευτές του Ισλάμ, ως «κακό παράδειγμα περιορισμού της ελευθερίας της πίστης», επειδή έχουν πολλά ξεκάθαρα δόγματα κατά αποκάλυψη Θεού, πώς συμβιβάζεται αυτό με το ότι υπάρχουν και ξεκάθαρα δόγματα του Ισλάμ, όπως δηλώσεις ότι «ο Χριστός δεν είναι Υιός του Θεού», και «ο Μωάμεθ είναι ο τελευταίος Προφήτης του Αλλάχ», που και πάλι με τη βεβαιότητα της «αποκάλυψης Θεού» δογματίζονται; Δεν περιορίζουν και αυτά την πίστη; Ή ο αριθμός των δογμάτων είναι το πρόβλημα; Σημασία για το Ισλάμ έχει ο αριθμός των δογμάτων, ή το αν αυτά είναι ή όχι Θεία αποκάλυψη; Και εάν ισχύει το πρώτο, με ποια εντολή του Κορανίου ξεκαθαρίζεται το θέμα του αριθμού των δογμάτων που είναι επιτρεπτός; Και αν υπάρχει τέτοιος προσδιορισμός, δεν είναι και αυτός ο ίδιος, «δόγμα» και «Θεία αποκάλυψη»; Εάν πάλι ισχύει το τελευταίο, και το Ισλάμ το ενδιαφέρει όχι ο αριθμός των δογμάτων, αλλά το αν είναι πράγματι Θεία αποκάλυψη, πώς μπορεί να θεωρείται ως «θρησκεία της Θείας αποκάλυψης» μια θρησκεία της οποίας οι πιστοί έχουν τόσες πολλές διαφορές μεταξύ τους, διαστρεβλώνοντας κατά συνέπεια την ίδια τη Θεία αποκάλυψη με τις διαφοροποιήσεις τους;

22. Πού γράφει το ίδιο το Κοράνιο ή τα Χαντίθ, ότι είναι «ο λόγος του Αλλάχ» ή «αλάθητα»;

23. Εάν το γράφει, πού γράφει εάν είναι «ο λόγος του Αλλάχ» κατά το γράμμα ή κατά την ερμηνεία;

24. Εάν δεν το γράφει, ποιος ερμηνευτής είναι έγκυρος για να διατυπώσει με έγκυρο τρόπο, το αν «ο λόγος του Αλλάχ» είναι αλάθητος κατά το γράμμα ή κατά την ερμηνεία; Και πού τον προσδιορίζει το ίδιο το Κοράνιο, και όχι κάποιος άλλος αυθαίρετος ερμηνευτής;

25. Εάν κάτι απ’ όλα τα παραπάνω, δεν είναι καταγραμμένο στον «λόγο του Αλλάχ», δεν σημαίνει αυτό ότι «ο λόγος του Αλλάχ» περιλαμβάνει περισσότερες πηγές από το ίδιο το Κοράνιο και τα Χαντίθ;

26. Και αν «ο λόγος του Αλλάχ» είναι μόνο το Κοράνιο και τα Χαντίθ, τότε δεν συμπαρασύρεται όλο το οικοδόμημα του Ισλάμ, όταν τα ΚΡΙΤΗΡΙΑ για το τι ΑΚΡΙΒΩΣ σημαίνει «ο λόγος του Αλλάχ», και «ποιος τον ερμηνεύει έγκυρα», στηρίζονται σε ανθρωποποίητες ερμηνευτικές πηγές, που δεν μπορούν να αξιώσουν θεϊκή προέλευση;

27. Εάν ο ισχυρισμός ότι «ο Μωάμεθ είναι ο τελευταίος προφήτης του Αλλάχ» στηρίζεται στο Κοράνιο, και η αποδοχή του Κορανίου ότι είναι «ο λόγος του Αλλάχ» στηρίζεται στο ότι το εγγυάται ο Μωάμεθ, ως «προφήτης του Αλλάχ», δεν είναι αυτό «κυκλικός συλλογισμός», του οποίου τα δύο σκέλη στηρίζονται το ένα στο άλλο, αλλά και τα δύο παραμένουν εντελώς αστήρικτα;

28. Πέραν του προηγούμενου «κυκλικού συλλογισμού», που στηρίζεται στη δεδομένη πίστη σε κάτι από τα δύο, τι άλλη ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΗ αντικειμενική εγγύηση μπορεί να έχει κάποιος που δεν πιστεύει σε αυτά τα δύο, για το ότι πράγματι έχουν Θεϊκή προέλευση, ο Μωάμεθ σαν προφήτης, και το Κοράνιο ως «ο λόγος του Θεού»;

29. Εάν υπάρχει μια τέτοια εγγύηση Θεόπνευστη, πάνω στην οποία στηρίζεται ο προηγούμενος «κυκλικός συλλογισμός», αυτό δεν σημαίνει τότε, ότι υπάρχει κάτι πιο θεμελιώδες και ιερό, από το ίδιο το Κοράνιο και τον Μωάμεθ, πάνω στο οποίο στηρίζονται αυτά τα δύο;

Αρ. Μηνύματος 22 και 23:

22. Αλή - Νοεμβρίου 30, 2008

Ρωτάτε: “Ποια (ή ποιες) είναι οι πηγές πίστεως του Ισλάμ; Με άλλα λόγια, από πού αντλεί το Ισλάμ τα όσα πιστεύει και δογματίζει; Εκτός από το Κοράνιο, υπάρχει για εσάς, οτιδήποτε άλλο ισόκυρο, ως πηγή πίστεως; Και εάν ναι, ποιο; Και πώς τεκμηριώνεται αυτό μέσα από το ίδιο το Κοράνιο”;

Απαντάω:

Οι πηγές λοιπόν του Ισλάμ είναι το Ιερό Κοράνι και η σούννα (παράδωση) του προφήτη Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’αυτόν). Γι’αυτό ακριβώς η σούννα διαχωρίζεται σε τρία μέρη, α) σούννατ ουλ φαουλίγια (αυτά που έκανε ο προφήτης), β) σούννατ ουλ καουλίγια (αυτά που είπε ο προφήτης) και γ) σούννατ ουλ τακριρίγια (αυτά που άλλοι κάνανε και ο προφήτης τα αποδέχτηκε).

Αργότερα προστέθηκαν και άλλες δύο βάσεις πάνω στις οποίες δογματίζουν οι μουσουλμάνοι ουλεμά (νομομαθείς), α) ίτζματ ουλ φουκαχά (συναίνεση των νομομαθών) δηλαδή πολλοί ιμάμηδες εκφράστηκαν πάνω σε ένα θέμα (βασισμένοι πάντα στο Κοράνι και στη σούννα) και το συμπέρασμα από αυτές τις απόψεις πάνω σε διάφορα νομικά ή θεολογικά θέματα, έγινε η τρίτη βάση-πηγή πίστης του Ισλάμ και δ) κιγιάς (αναλογία) όπου οι ιμάμηδες όταν δεν υπήρχε κάποια λύση ή αναφορά στο Κοράνι ή στη σούννα, προσέτρεχαν σε κάτι ανάλογο (π.χ. το αλκοόλ δεν αναφέρεται στο Ιερό Κοράνι ως “αλκοόλ” αλλά αναφέρεται ότι είναι απαγορευμένο το κρασί και όλα τα ερεθιστικά ποτά, πράγμα που μπορούμε να το αναλογήσουμε με όλα τα αλκοολούχα).

Ωστόσο η βάση είναι το Ιερό Κοράνι και η σούννα. Ο προφήτης Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’αυτόν) είπε: “Αφήνω πίσω μου δύο πράγματα, το Ιερό Κοράνι και τη Σούννα (παράδοση), που εάν τα ακολουθήσετε ποτέ δεν θα παραστρατήσετε”.

Ρωτάτε: “Το Κοράνι είναι πράγματι κατʼ εσάς «ο λόγος του Αλλάχ», (όπως έχετε δηλώσει κατʼ επανάληψιν στην ιστοσελίδα σας); Τι σημαίνει «ο λόγος του Αλλάχ” ;

Απαντάω: Ο τελευταίος Προφήτης στάλθηκε απο το Θεό με εκατοντάδες προδηλή θαύματα και σημεία επαληθεύοντας την αυθεντικότητα του μηνύματος, ενισχύοντας έτσι την πίστη στις καρδιές των ανθρώπων ότι μπορεί να καθορίσει το τελικό μήνυμα του Θεού σε όλα τα πέρατα της γής.

Το μεγαλύτερο απο αυτά είναι το Υψιστο Κοράνι, το δηλωτικό θαύμα, η σοφή υπενθύμιση, η ευθεία πορεία, η μαγευτική λέξη του Θεού. Το Κοράνι είναι 100% λέξη προς λέξη ο λόγος του Θεού, το οποίο έστειλε τμηματικά με τον ΄Αγγελο Γαβριήλ στον τελευταίο του Προφήτη, τον Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’αυτόν), σταδιακά μέσα σε ένα διάστημα 23 ετών.

Οι ΄Αραβες είναι γνωστοί σε όλη την ιστορία τους για την ποίηση και τη ρητορική. Κατά την εποχή λοιπόν του Προφήτη Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’αυτόν), ποιητές και ρήτορες βρέθηκαν σε πολλά μέρη παρουσιάζοντας τα ταλέντα τους, λέγοντας αληθινές ιστορίες και διδάσκοντας μεγάλη σοφία με σύντομες φράσεις.

Η αραβική κοινωνία ήταν στο αποκορύφωμα της για πάνω απο χίλια χρόνια όσο αφορά την ευγλωττία και την πείρα της ζωής και η αραβική γλώσσα ήταν η καρδιά αυτής της κουλτούρας.

Όταν ξεκίνησε η αποκάλυψη του Κορανίου, αυτό το ίδιο απέδειξε απο μόνο του τη θεική του προέλευση και αυτοαποδεικνύεται συνέχεια απο τότε. Αυτή η απόδειξη έχει πολλές πτυχές.

Η ευγλωττία: Υπήρχαν πολλοί σοφοί ποιητές και ρήτορες στην ιστορία των Αράβων, αλλά από τις εκατό γραμμές ενός κειμένου που συνέτασσαν, ίσως οι πέντε ήταν εξαιρετικά συνοπτικές και μετέφεραν ένα ισχυρό ως προς την έννοια νόημα, το οποίο εξακολουθεί να χρησιμοποιείται σήμερα. Το Κοράνι ωστόσο είχε πάντοτε το ίδιο επίπεδο ακόμα και σε κάθε στίχο του. Ο Προφήτης δεν αναφέρθηκε ποτέ ούτε καν απο τους πολέμιούς του σαν εξοικειωμένος με την ποίηση. Μάλλον ήταν ευρέως γνωστός σαν κάποιος αναλφάβητος που στα νεώτερα χρόνια του ήταν βοσκός και έπειτα έγινε έμπορος.

Το Κοράνι κατά την πάροδο των χρόνων έχει αποδειχθεί οτι εμπεριέχει πολλά επιστημονικά στοιχεία άγνωστα στον άνθρωπο τη στιγμή που έγινε η αποκάλυψή του. Το Κοράνι περιέχει λεπτομερείς αναφορές στη δημιουργία του σύμπαντος, τον εμβρυολογικό κύκλο του ανθρώπου, το σχηματισμό των βουνών, τη διευθέτηση των νεφών, τη μοναδικότητα των δαχτυλικών αποτυπωμάτων και πολλά άλλα θέματα.

Κατά την αιχμή λοιπόν της αραβικής λογοτεχνικής ευγλωττίας, ο πιο εύγλωττος των Αράβων δεν ήταν σε θέση να παράγει ούτε ένα κεφάλαιο που θα μπορούσε να συγκριθεί με το Ύψιστο Κοράνι, ακόμα και αν το σύνολο της δημιουργίας συγκεντρωνόταν για αυτόν το σκοπό. Το Κοράνι ως το ιερό βιβλίο του Ισλάμ και ταυτόχρονα το θαύμα του Προφήτη, διαρκεί όσο και το σύμπαν καθώς ο Αλλάχ έχει αναλάβει την προστασία του.

“Εμείς έχουμε κατεβάσει το μηνυμα (Κοράνι) και θα το προστατέψουμε” (Κοράνι, 15:9).

“Αν αμφιβάλλετε για εκείνο που αποκαλύψαμε στον δούλο μας (τον Μουχάμμεντ) τότε παρουσιάστε μια σούρα όμοια με αυτά εδώ αν είστε ειλικρινείς”. (Κοράνι, 2:23)

Ο Προφήτης περιγράφει το Κοράνι ότι εμπεριέχει εξιστόρηση όσων εθνών προηγήθηκαν , αναφορά όσων επακολουθούν και είναι το κριτήριο για τα αναμεταξύ μας ζητήματα. Επειδή λοιπόν ο ΑΛΛΑΧ απέδειξε τεκμηριωμένα ότι το Κοράνι είναι θαύμα αμίμητο όπως υποστήριζε ο προφήτης Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’αυτόν), το ίδιο το Κοράνι αποτελεί μια επιπλέον απόδειξη για την προφητεία του.

Τα υπόλοιπα θαύματα του Προφήτη Μουχάμμεντ ή των άλλων προφητών περιορίστηκαν σε όσους ήταν επιτόπου ή σε αυτούς που έλαβαν γνώση απο τους παριστάμενους.

Οι Κουραϊσίτες (φυλή του Προφήτη Μουχάμμαντ και κάτοικοι της πόλης της Μέκκας) ζήτησαν από τον Προφήτη να κάνει θαύματα μπροστά τους πχ. Να κάνει μια πηγή να αναβλύσσει ή του ζήτησαν να πέσουν κομμάτια του ουρανού ή μια σκάλα προς τον ουρανό για να μπορέσει ο Προφήτης να φέρει 4 αγγέλους για τη μαρτυρία του.Ο Προφήτης αρνήθηκε να ανταποκριθεί σε όλες αυτές τις προκλήσεις, καθώς αν άνοιγε αυτήν την πόρτα (των προκλήσεων των θαυμάτων) αυτά δε θα είχαν τελειωμό. Επίσης και να έκανε ένα θαύμα μπροστά στα μάτια τους, δε θα ήταν διατεθειμένοι να το πιστέψουν. Οι Κουραϊσίτες ζήτησαν λοιπόν ένα σημάδι επίμονα και τότε ο προφήτης προσευχήθηκε και με τη θέληση του ΑΛΛΑΧ το φεγγάρι χωρίστηκε στα δύο.

Σε μια άλλη περίπτωση οι μουσουλμάνοι ταξίδευαν, ήρθε η ώρα για προσευχή και είχαν μόνο μια κούπα νερό. Ο Προφήτης τοποθέτησε τα χέρια του στην κούπα και το νερό άρχισε να ξεχειλίζει και να ρέει ανάμεσα απο τα δάχτυλά του έτσι ώστε όλοι να μπορέσουν να πλυθούν και να προετοιμαστούν κατάλληλα για την προσευχή.

Ο Προφήτης Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’αυτόν) αποτέλεσε ένα κάλεσμα σε ένα τρόπο ζωής εντελώς αντίθετο με αυτόν της κοινότητας του. Τουλάχιστον 10 φορές κατά τη 13χρονη διαμονή του στη Μέκκα προσπάθησαν Κουραϊσίτες να τον δολοφονήσουν. Ίδια περιστατικά έχουν συμβεί και με άλλους προφήτες, όπως ο Μωυσής (ειρήνη σ’αυτόν) που έφερε στο λαό του πολλά σημάδια για την προφητεία του. Αυτοί όμως λάτρευαν χρυσά είδωλα με μορφή βοδιού δικής τους κατασκευής.

Το θαύμα του Κορανίου ανταγωνίζεται τη συγγραφική δεινότητα εκείνης της εποχής (και της σημερινής), όπως ακριβώς πρωτύτερα ο Μωυσής (ειρήνη σ’αυτόν) ανταγωνίστηκε και νίκησε την τέχνη της μαγείας, ενώ κατά την εποχή του Ιησού ακμάζουσα ήταν η επιστήμη της ιατρικής, την οποία και υπερνίκησε (ανέστησε νεκρούς, θεράπευσε λεπρούς κ.τ.λ).

Οι Κουραϊσίτες λοιπόν ήταν τεχνίτες του λόγου και έτσι το Κοράνι αποτέλεσε το ίδιο θαύμα. Επίσης η προφητεία του Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’αυτόν) σαν τελευταία θεϊκή αποκάλυψη όφειλε να έχει διάρκεια μέχρι το τέλος του κόσμου.

Πριν από δεκατέσσερις αιώνες, ο Θεός έστειλε στην ανθρωπότητα το Κοράνι, και κάλεσε τους ανθρώπους να ακολουθήσουν το δρόμο της αλήθειας μένοντας πιστοί στη καθοδήγηση Του. Από τη μέρα της αποκάλυψής του μέχρι τη μέρα της ανάστασης, αυτό το ύστατο θεϊκό βιβλίο θα παραμείνει ο μοναδικός καθοδηγητής για την ανθρωπότητα. Το αριστουργηματικό ύφος που χρησιμοποιείται στο Κοράνι, καθώς και η ανυπέρβλητη σοφία που συναντά κανείς μέσα σ΄ αυτό, αποτελούν αδιάσειστα στοιχεία ότι πρόκειται για το λόγο του Θεού. Το Κοράνι έχει πολλά θαυμαστά χαρακτηριστικά τα οποία αποδεικνύουν ότι είναι μια αποκάλυψη που προέρχεται από το Θεό. Ένα από τα χαρακτηριστικά αυτά είναι το γεγονός ότι πολλές επιστημονικές αλήθειες που καταφέραμε να αποσαφηνίσουμε με την τεχνολογία του 20ου αιώνα διατυπώθηκαν μέσα στο Κοράνι πριν από 1400 χρόνια.

Φυσικά το Κοράνι δεν αποτελεί ένα βιβλίο επιστήμης. Ωστόσο, πολλές επιστημονικές πραγματικότητες που εκφράζονται με τρόπο απόλυτα περιεκτικό και περισπούδαστο μέσα στους στίχους του είναι αδύνατον να ήταν γνωστές κατά την εποχή της αποκάλυψης του Κορανίου. Αυτό αποτελεί άλλη μια τρανή απόδειξη ότι το Κοράνι είναι ο λόγος του Θεού.

Για να μπορέσουμε να καταλάβουμε το επιστημονικό θαύμα του Κορανίου, πρέπει καταρχήν να εξετάσουμε το επίπεδο της επιστήμης την εποχή που αποκαλύφθηκε αυτό το άγιο βιβλίο.

Τον 7ο αιώνα, όταν αποκαλύφθηκε το Κοράνι, η αραβική κοινότητα είχε πολλές δεισιδαιμονικές και αβάσιμες απόψεις αναφορικά με τα επιστημονικά θέματα. Στερούμενοι της τεχνολογίας που απαιτούνταν για να εξετάσουν το σύμπαν και τη φύση, οι πρώτοι εκείνοι ʼραβες πίστευαν σε μύθους που είχαν κληρονομήσει από τις προηγούμενες γενιές. Υπέθεταν, λόγου χάρη, ότι τα βουνά ήταν αυτά που στήριζαν τον ουρανό. Πίστευαν ότι η γη είναι επίπεδη και ότι ψηλά βουνά ορθώνονταν και στα δυο της άκρα. Επικρατούσε η αντίληψη ότι τα βουνά εκείνα ήταν οι στύλοι που στήριζαν τον ουράνιο θόλο.

Όλες όμως αυτές οι προκαταλήψεις της αραβικής κοινότητας εξαλείφθηκαν από το Κοράνι. Ο στίχος «Ο Θεός είναι Αυτός που ανάθρεψε τα ουράνια χωρίς καμία στήριξη» (Σούρα αρ-Ραντ, 2) για παράδειγμα, αναιρούσε την αντίληψη ότι ο ουρανός παραμένει ψηλά λόγω των βουνών.

Πολλές σημαντικές πραγματικότητες αποκαλύφθηκαν σε μια εποχή κατά την οποία κανένας δεν θα μπορούσε να τις γνωρίζει. Το Κοράνι, το οποίο αποκαλύφθηκε σε καιρούς στους οποίους οι άνθρωποι είχαν ελάχιστες γνώσεις αστρονομίας, φυσικής ή βιολογίας, περιέχει πραγματικότητες σπουδαίας σημασίας καλύπτοντας μια ποικιλία θεμάτων όπως η δημιουργία του σύμπαντος, η δημιουργία του ανθρώπου, η δομή της ατμόσφαιρας και οι ευαίσθητες ισορροπίες που καθιστούν τη γη ένα βιώσιμο τόπο.

Ας εξετάσουμε τώρα μερικές από τις επιστημονικές αλήθειες που αποκαλύπτονται μέσα στο Κοράνι όπως η δημιουργία του σύμπαντος.

Η καταγωγή του σύμπαντος περιγράφεται στο Κοράνι στον ακόλουθο στίχο:

“Αυτός είναι ο Δημιουργός των ουρανών και της γης” (Σούρα ελ-Ενάμ:101).

Η πληροφορία αυτή που παρατίθεται μέσα στο Κοράνι συμφωνεί απόλυτα με τις ανακαλύψεις της σύγχρονης επιστήμης. Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε η επιστήμη της αστροφυσικής σήμερα είναι ότι ολόκληρο το σύμπαν, μαζί με τις διαστάσεις της ύλης και του χρόνου, άρχισε να υφίσταται ως αποτέλεσμα μιας ισχυρής έκρηξης που συντελέστηκε σε χρόνο μηδενικό. Το συμβάν αυτό, γνωστό ως «Μπιγκ Μπανγκ» αποτέλεσε την αφορμή για να δημιουργηθεί ολόκληρο το σύμπαν πριν από 15 δισεκατομμύρια χρόνια, διαμορφώνοντάς το από το μηδέν ως αποτέλεσμα της έκρηξης ενός μοναδικού σημείου. Οι σύγχρονοι επιστημονικοί κύκλοι συγκλίνουν προς την άποψη ότι το Μπιγκ Μπανγκ είναι η μοναδική λογική και αποδεικτέα εξήγηση της αρχής του σύμπαντος, καθώς και του τρόπου με τον οποίο το σύμπαν άρχισε να υπάρχει.

Πριν από το Μπιγκ Μπανγκ, δεν υπήρχε η ύλη. Από μια κατάσταση της μη-ύπαρξης στην οποία ούτε η ύλη, ούτε η ενέργεια, ούτε καν ο χρόνος δεν υπήρχαν και η οποία μπορεί να προσδιοριστεί αποκλειστικά με όρους μεταφυσικής, δημιουργήθηκαν η ύλη, η ενέργεια και ο χρόνος. Η πραγματικότητα αυτή, η οποία ανακαλύφθηκε μόλις πρόσφατα από τη σύγχρονη φυσική, ανακοινώθηκε σ΄ εμάς μέσω του Κορανίου πριν από 1400 χρόνια.

Η διαστολή του σύμπαντος.

Στο Κοράνι, το οποίο αποκαλύφθηκε πριν από 14 αιώνες σε μια εποχή που η επιστήμη της αστρονομίας ήταν ακόμα σε πρωτόγονο στάδιο, η διαστολή του σύμπαντος περιγράφτηκε ως εξής:

“Και είμαστε Εμείς αυτοί που έχουμε κτίσει τους ουρανούς με δύναμη, και αληθινά, είμαστε Εμείς αυτοί που σταθερά τους επεκτείνουμε” (Σούρα ελ-Δζαριγιάτ:47).

Η λέξη «ουρανός», όπως διατυπώνεται στον στίχο αυτό, χρησιμοποιείται σε διάφορα εδάφια του Κορανίου με την έννοια του διαστήματος και του σύμπαντος. Εδώ και πάλι, η λέξη χρησιμοποιείται με τη σημασία αυτή. Με άλλα λόγια, στο Κοράνι, ανακοινώνεται η πληροφορία ότι το σύμπαν «διαστέλλεται, επεκτείνεται».

Κι αυτό αποτελεί το ίδιο ακριβώς συμπέρασμα στο οποίο έχει καταλήξει και η σύγχρονη επιστήμη.Μέχρι την άφιξη του 20ου αιώνα, η μόνη επικρατούσα αντίληψη στον κόσμο της επιστήμης ήταν ότι «το σύμπαν έχει μια σταθερή φύση και ότι υπάρχει από τους αιώνες των αιώνων». Η έρευνα, οι παρατηρήσεις και οι υπολογισμοί που πραγματοποιήθηκαν με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας, ωστόσο, αποκάλυψαν ότι το σύμπαν στην πραγματικότητα είχε μια αρχή και ότι συνεχώς επεκτείνεται.

Στις αρχές του 20ου αιώνα, ο Ρώσος φυσικός Αλεξάντερ Φρήντμαν και ο Βέλγος κοσμολόγος Ζωρζ Λεμέτρ θεωρητικά υπολόγισαν ότι το σύμπαν βρίσκεται σε διαρκή κίνηση και ότι διαστέλλεται.

Το γεγονός αυτό αποδείχθηκε επίσης από στοιχεία που συγκεντρώθηκαν μετά από παρατηρήσεις το 1929. Ενώ παρατηρούσε τον ουρανό με ένα τηλεσκόπιο, ο Έντουιν Χαμπλ, ο αμερικανός αστρονόμος, ανακάλυψε ότι τα άστρα και οι γαλαξίες διαρκώς απομακρύνονταν μεταξύ τους. Ένα σύμπαν όπου το καθετί απομακρύνεται απ΄ όλα τα άλλα υπεδείκνυε ένα διαρκώς επεκτεινόμενο σύμπαν. Οι παρατηρήσεις που πραγματοποιήθηκαν στα χρόνια που ακολούθησαν επαλήθευσαν το γεγονός ότι το σύμπαν διαρκώς διαστέλλεται. Αυτή η πραγματικότητα αποσαφηνίστηκε μέσα στο Κοράνι όταν ακόμα δεν γνώριζε κανείς τίποτα γι΄ αυτή. Κι ετούτο συνέβη επειδή το Κοράνι είναι ο λόγος του Θεού, του Δημιουργού και του ʼρχοντα ολόκληρου του σύμπαντος.

Τροχιές.

Κατά την αναφορά του Κορανίου στον ήλιο και τη σελήνη, τονίζεται ότι το κάθε ένα από αυτά τα σώματα κινείται με μια συγκεκριμένη τροχιά.

Λέγεται στο Ιερό Κοράνι:

“Αυτός είναι εκείνος ο Οποίος δημιούργησε τη νύχτα και τη μέρα, και τον ήλιο και τη σελήνη. Κολυμπούν μέσα στο σύμπαν, το καθένα με τη δική του κυκλική πορεία” (Σούρα ελ-Ενμπιγιά, 33).

Σε κάποιον άλλο στίχο αναφέρεται επίσης ότι ο ήλιος δεν είναι στατικός αλλά κινείται με συγκεκριμένη τροχιά:

“Και ο ήλιος τρέχει την πορεία του για ένα συγκεκριμένο διάστημα χρόνου. Έτσι έχει θεσπισθεί από τον Παντοδύναμο, τον Πάνσοφο” (Σούρα Για-Σιν, 38).

Τα γεγονότα αυτά που γνωστοποιήθηκαν μέσα στο Κοράνι ανακαλύφθηκαν από παρατηρήσεις αστρονομικού χαρακτήρα στην σύγχρονη εποχή. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ειδημόνων στην αστρονομία, ο ήλιος ταξιδεύει με την καταπληκτική ταχύτητα των 720 χιλιάδων χιλιομέτρων την ώρα προς την κατεύθυνση του άστρου Βέγκα σε μια συγκεκριμένη τροχιά η οποία ονομάζεται Ηλιακό Απόγειο. Αυτό συνεπάγεται ότι ο ήλιος ταξιδεύει σχεδόν 17 εκατομμύρια και 280 χιλιάδες χιλιόμετρα κάθε μέρα. Μαζί με τον ήλιο, όλοι οι πλανήτες και οι δορυφόροι μέσα στο σύστημα της βαρύτητας του ήλιου επίσης καλύπτουν την ίδια απόσταση. Επίσης, όλα τα άστρα στο σύμπαν βρίσκονται σε μια παρόμοια οργανωμένη κίνηση.

Το ότι ολόκληρο το σύμπαν είναι γεμάτο ατραπούς και κυκλικές κινήσεις όπως αυτή, αναγράφεται μέσα στο Κοράνι ως ακολούθως:

“Κοντά στον ουρανό τον κατάσπαρτο από ατραπούς και τροχιές” (Σούρα ελ-Δζαριγιάτ, 7).

Υπάρχουν σχεδόν 200 δισεκατομμύρια γαλαξίες στο σύμπαν που αποτελούνται από περίπου 200 δισεκατομμύρια άστρα ο καθένας. Τα περισσότερα από αυτά τα άστρα έχουν πλανήτες και οι πιο πολλοί από τους πλανήτες έχουν δορυφόρους. Όλα αυτά τα ουράνια σώματα κινούνται με τροχιές υπολογισμένες με απόλυτη ακρίβεια. Για εκατομμύρια χρόνια, το κάθε ένα από αυτά «κολυμπάει» στην δική του τροχιά σε τέλεια αρμονία και τάξη με όλα τα άλλα ουράνια σώματα. Εκτός αυτού, υπάρχουν επίσης και πολλοί κομήτες που κινούνται στις τροχιές που έχουν καθοριστεί γι΄ αυτούς.

Οι τροχιές στο σύμπαν δεν ανήκουν μόνο σε ουράνια σώματα. Και οι γαλαξίες ταξιδεύουν με τεράστιες ταχύτητες σε τροχιές υπολογισμένες και προγραμματισμένες. Κατά τη διάρκεια των κινήσεων αυτών, κανένα από αυτά τα ουράνια σώματα δεν μπαίνει στο πέρασμα του άλλου, ούτε συγκρούεται με κάποιο άλλο. Πραγματικά, έχει παρατηρηθεί ότι κάποιοι γαλαξίες περνούν ο ένας δίπλα από τον άλλο χωρίς οι πλανήτες που τους αποτελούν να ακουμπάνε μεταξύ τους.

Είναι βέβαιο ότι την εποχή κατά την οποία αποκαλύφθηκε το Κοράνι, το ανθρώπινο γένος δεν είχε στη διάθεσή του τα σημερινά τηλεσκόπια ή όλα εκείνα τα εξελιγμένα τεχνολογικά μέσα παρατήρησης για να εξετάσει το σύμπαν σε έκταση εκατομμυρίων χιλιομέτρων, ούτε διέθετε τις σύγχρονες γνώσεις της φυσικής ή της αστρονομίας. Συνεπώς, εκείνη την εποχή, δεν ήταν δυνατόν να προσδιοριστεί με επιστημονικό τρόπο ότι το σύμπαν είναι «κατάσπαρτο από ατραπούς και τροχιές» όπως διατυπώνεται στο στίχο. Παρόλα αυτά, η πραγματικότητα αυτή διακηρύχθηκε απροκάλυπτα μέσα στο Κοράνι που αποκαλύφθηκε εκείνη την εποχή: - γιατί το Κοράνι είναι ο λόγος του Θεού.

Η προστατευμένη σκέπη.

Στο Κοράνι, ο Θεός μας εφιστά την προσοχή σε ένα χαρακτηριστικό του ουρανού πού είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον:

“Κάναμε τον ουρανό μια καλά προστατευμένη και απρόσβλητη σκέπη κι όμως ακόμα κι έτσι αυτοί αποστρέφουν το πρόσωπό τους από τα Σημάδια Μας” (Σούρα ελ-Ενμπιγιά, 32).

Το χαρακτηριστικό αυτό του ουρανού έχει αποδειχθεί με επιστημονική έρευνα που διεξήχθη τον 20ο αιώνα.Η ατμόσφαιρα που περιβάλλει τη γη εκτελεί λειτουργίες που είναι κρίσιμης σημασίας για τη συνέχεια της ζωής. Ενώ καταστρέφει πολλούς μετεωρίτες μεγάλους και μικρούς καθώς αυτοί πλησιάζουν τη γη, εμποδίζει τους ίδιους και τα κομμάτια τους να πέσουν πάνω στη γη και να καταστρέψουν τα πλάσματα που ζούνε σε αυτή.

Επιπλέον, η ατμόσφαιρα καθαρίζει τις αχτίδες φωτός που έρχονται από το διάστημα και που είναι επιβλαβείς για τα ζωντανά πλάσματα. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι η ατμόσφαιρα επιτρέπει μόνο στις αβλαβείς και χρήσιμες αχτίνες-ορατό φως, σχεδόν υπεριώδες φως, και στα ραδιοκύματα να περάσουν. Όλη αυτή η ακτινοβολία είναι ζωτικής σημασίας. Οι σχεδόν υπεριώδεις αχτίνες, από τις οποίες ένα μικρό μόνο μέρος επιτρέπεται να εισέλθει μέσα από την ατμόσφαιρα, είναι πολύ σημαντικές για τη φωτοσύνθεση των φυτών και για την επιβίωση όλων των έμβιων όντων. Η πλειοψηφία των έντονων υπεριωδών αχτίνων που αποβάλλονται από τον ήλιο φιλτράρονται και μένουν εκτός του στρώματος του όζοντος της ατμόσφαιρας και μόνο ένα περιορισμένο και απαραίτητο μέρος του υπεριώδους φάσματος φτάνει στη γη.

Η προστατευτική λειτουργία της ατμόσφαιρας δεν σταματά όμως στο σημείο αυτό. Η ατμόσφαιρα επίσης προστατεύει τη γη από το ψύχος του διαστήματος, το οποίο φτάνει στους 270 βαθμούς υπό το μηδέν.

Δεν είναι μόνο η ατμόσφαιρα που προστατεύει τη γη από επιβλαβείς συνέπειες. Εκτός από την ατμόσφαιρα, η Ζώνη Βαν ʼλλεν, ένα στρώμα που δημιουργείται από το μαγνητικό πεδίο της γης, επίσης εξυπηρετεί ως ασπίδα ενάντια στην καταστρεπτική ακτινοβολία που απειλεί τον πλανήτη μας. Η ακτινοβολία αυτή, η οποία αποβάλλεται συνεχώς από τον ήλιο και άλλα άστρα, είναι θανατηφόρα για τα έμβια όντα. Αν η ζώνη Βαν ʼλλεν δεν υπήρχε, οι μαζικές εκρήξεις ενέργειας που ονομάζονται ηλιακές λάμψεις και συντελούνται τακτικά στον ήλιο θα αφάνιζαν κάθε μορφή ζωής στη γη.

Η ενέργεια μου εκλύθηκε σε μία μόνο από αυτές τις ηλιακές λάμψεις η οποία ανιχνεύτηκε πρόσφατα υπολογίστηκε ότι ήταν ίση με 100 δισεκατομμύρια ατομικές βόμβες ανάλογης ισχύος με αυτή που έπεσε στην Χιροσίμα. Πενήντα-οκτώ ώρες μετά τη λάμψη και 250 χιλιόμετρα πάνω από την ατμόσφαιρα της γης, η θερμοκρασία ξαφνικά αυξήθηκε στους 2.500 βαθμούς Κελσίου.

Εν ολίγοις, υπάρχει ένα τέλειο σύστημα που λειτουργεί πάνω από τη γη. Περιβάλλει τον κόσμο μας και τον προστατεύει ενάντια στις εξωτερικές απειλές. Οι επιστήμονες έμαθαν γι΄ αυτό το σύστημα μόλις πρόσφατα, ωστόσο πριν από αιώνες εμείς πληροφορηθήκαμε στο Κοράνι για την ατμόσφαιρα του κόσμου και τη λειτουργία της ως προστατευτική ασπίδα.

Το ουράνιο στερέωμα της περιστροφής.

Ο 11ος στίχος της Σούρα ελ-Τάρικ στο Κοράνι αναφέρεται στην περιστροφή του ουρανού:

“Μα το Ουράνιο Στερέωμα με τα κυκλικά τους συστήματα (τις περιστροφές του)” (Σούρα ελ-Τάρικ, 11).

Η λέξη αυτή ερμηνευόμενη ως «κυκλικός» σε μεταφράσεις του Κορανίου έχει επίσης τις σημασίες της «επιστροφής» ή της «περιστροφής».

Όπως είναι γνωστό, η ατμόσφαιρα που περιβάλλει τη γη αποτελείται από πολλά στρώματα.Κάθε στρώμα εξυπηρετεί ένα σημαντικό σκοπό που αποβλέπει σε όφελος της ζωής. Η επιστημονική έρευνα έχει αποκαλύψει ότι αυτά τα στρώματα εξυπηρετούν στην επιστροφή των υλικών ή των αχτίνων στις οποίες εκτίθενται πίσω στο διάστημα ή στη γη. Ας εξετάσουμε τώρα με μερικά παραδείγματα αυτή τη λειτουργία «ανακύκλωσης» των στρωμάτων που περιστοιχίζουν τη γη.

Η τροπόσφαιρα, σε απόσταση 13 με 15 χιλιόμετρα πάνω από τη γη, διευκολύνει στους υδρατμούς που ανεβαίνουν από την επιφάνεια να συμπυκνώνονται και να επιστρέφουν στη γη με τη μορφή βροχής.Το στρώμα του όζοντος, αντανακλά τα ραδιοκύματα που εκπέμπονται από τη γη εκ νέου σε διαφορετικά μέρη του κόσμου, όπως ακριβώς κάνει κι ένας παθητικός επικοινωνιακός δορυφόρος, και με τον τρόπο αυτό καθιστά την ασύρματη επικοινωνία, και τις ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές πραγματοποιήσιμες σε μεγάλες αποστάσεις.

Το γεγονός ότι αυτή η ιδιότητα των στρωμάτων του ουρανού, η οποία επιστημονικά μόνο πρόσφατα κατέστη δυνατό να ανακαλυφθεί, διακηρύχθηκε πριν από αιώνες στο Κοράνι, για άλλη μια φορά αποτελεί απόδειξη ότι το Κοράνι είναι ο λόγος του Θεού.

Τα στρώματα της ατμόσφαιρας.

Μια πραγματικότητα για το σύμπαν που αποκαλύπτεται μέσα στους στίχους του Κορανίου είναι ότι ο ουρανός αποτελείται από επτά στρώματα.

“Είναι Εκείνος που δημιούργησε ό,τι βρίσκεται πάνω στη γη για σας και κατόπιν προσήλωσε την προσοχή του στους ουρανούς και έδωσε τάξη και τελειότητα στα επτά συμμετρικά στερεώματα. Αυτός ειναι Παντογνώστης των όλων” (Σούρα αλ-Μπακάρα, 29).

“Ύστερα έστρεψε την προσοχή Του προς τα ουράνια ενώ ήταν καπνός” (Σούρα αλ-Φούσσιλετ, 11).

“Σε δύο ημέρες Αυτός αποφάσισε ότι θα είναι επτά στερεώματα και αποκάλυψε, σε κάθε ένα από αυτά τα στερεώματα, την αποστολή του” (Σούρα αλ-Φουσσιλάτ, 12).

Η λέξη «στερέωμα/ουρανοί» η οποία εμφανίζεται σε πολλούς στίχους μέσα στο Κοράνι, χρησιμοποιείται για να αναφερθεί στον ουρανό της γης όπως και σε ολόκληρο το σύμπαν. Με δεδομένη αυτή τη σημασία της λέξης, φαίνεται ότι ο ουρανός της γης ή η ατμόσφαιρα είναι φτιαγμένη από επτά στρώματα.

Πράγματι σήμερα είναι γνωστό ότι η ατμόσφαιρα που περιβάλλει τον κόσμο αποτελείται από διαφορετικά στρώματα τα οποία βρίσκονται το ένα πάνω από το άλλο. Επιπλέον, αποτελείται, όπως ακριβώς περιγράφεται στο Κοράνι, ακριβώς από επτά στρώματα. Σε μια επιστημονική πηγή, το θέμα περιγράφεται ως ακολούθως:

“Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η ατμόσφαιρα αποτελείται από επτά στρώματα. Τα στρώματα διαφέρουν ως προς τις φυσικές τους ιδιότητες, όπως λόγου χάρη την πίεση και τους τύπους των αερίων. Το στρώμα της ατμόσφαιρας που είναι εγγύτερα στη Γη ονομάζεται ΤΡΟΠΟΣΦΑΙΡΑ. Περιέχει περίπου το 90% της συνολικής μάζας της ατμόσφαιρας. Το στρώμα πάνω από την τροπόσφαιρα ονομάζεται ΣΤΡΑΤΟΣΦΑΙΡΑ. Το ΣΤΡΩΜΑ ΤΟΥ ΟΖΟΝΤΟΣ είναι το μέρος εκείνο της στρατόσφαιρας όπου γίνεται η απορρόφηση των υπεριωδών αχτίνων. Το στρώμα πάνω από τη στρατόσφαιρα ονομάζεται ΜΕΣΟΣΦΑΙΡΑ. Η ΘΕΡΜΟΣΦΑΙΡΑ βρίσκεται πάνω από τη μεσόσφαιρα. Τα ιονισμένα αέρα δημιουργούν ένα στρώμα στο εσωτερικό της θερμόσφαιρας που ονομάζεται ΙΟΝΟΣΦΑΙΡΑ. Το εξωτερικό μέρος της ατμόσφαιρας της Γης εκτείνεται από σχεδόν 480 χιλιόμετρα έως τα 960 χιλιόμετρα. Το μέρος αυτό ονομάζεται ΕΞΩΣΦΑΙΡΑ”.

Αν μετρήσουμε τον αριθμό των στρωμάτων που αναφέρονται στην πηγή αυτή, βλέπουμε ότι η ατμόσφαιρα αποτελείται από ακριβώς επτά στρώματα, όπως δηλαδή διατυπώνεται στον στίχο αυτό. Είναι εξαιρετικό θαύμα το ότι αυτά τα γεγονότα, τα οποία δεν θα μπορούσαν ίσως να έχουν ανακαλυφθεί χωρίς την τεχνολογία του 20ου αιώνα, διατυπώθηκαν ρητά και απερίφραστα από το Κοράνι πριν από 1400 χρόνια.

Η λειτουργία των βουνών.

Το Κοράνι μας εφιστά την προσοχή σε μια πολύ σημαντική γεωλογική λειτουργία των βουνών.

“Τοποθετήσαμε στέρεα κι ακλόνητα θεόρατα βουνά πάνω στη γη, έτσι ώστε η γη να μένει ασάλευτη κάτω από τα πόδια τους” (Κοράνι, Σούρα ελ-Ενμπιγιά, 31).

Όπως μπορούμε να παρατηρήσουμε, εκφράζεται στον στίχο αυτό η άποψη ότι τα βουνά συντελούν στην αποτροπή των διαταραχών της ισορροπίας πάνω στη γη.Αυτή την πραγματικότητα δεν την γνώριζε κανείς την εποχή κατά την οποία αποκαλύφθηκε το Κοράνι. Στην πραγματικότητα ήρθε στην επιφάνεια μόλις πρόσφατα ως αποτέλεσμα των πορισμάτων της σύγχρονης γεωλογίας.

Σύμφωνα με τα πορίσματα αυτά, τα βουνά ξεπροβάλλουν σαν αποτέλεσμα των κινήσεων και των συγκρούσεων τεράστιων πλακών που σχηματίζουν τον εξωτερικό φλοιό της γης. Όταν συγκρούονται δύο πλάκες, η ισχυρότερη γλιστράει κάτω από την άλλη, αυτή που βρίσκεται από πάνω καμπυλώνει και σχηματίζει υψώματα και βουνά. Το στρώμα που βρίσκεται από κάτω κινείται κάτω από το έδαφος και εκτείνεται βαθιά προς τα κάτω. Αυτό συνεπάγεται ότι τα βουνά έχουν ένα μέρος να εκτείνεται προς τα κάτω το οποίο είναι το ίδιο μεγάλο σε μέγεθος όσο είναι το ορατό μέρος τους πάνω στη γη.

Σ΄ ένα επιστημονικό κείμενο, η δομή των βουνών περιγράφεται ως εξής:

«Εκεί όπου οι ήπειροι είναι πιο πυκνές, όπως στις οροσειρές, ο φλοιός βυθίζεται ακόμα πιο βαθιά μέσα στο μανδύα.»

Σ΄ έναν στίχο, αυτός ο ρόλος των βουνών επισημαίνεται μέσα από μια σύγκριση με «πείρους»:

“Δεν δημιουργήσαμε τη γη σαν μια πλατιά, τεράστια έκταση και τα βουνά σα σφήνες”; (Σούρα ελ-Νέμπεε, 6-7).

Τα βουνά, με άλλα λόγια, συγκρατούν σφιχτά τις πλάκες πάνω στο φλοιό της γης καθώς εκτείνονται πάνω και κάτω από την επιφάνεια της γης στα σημεία σύνδεσης των πλακών αυτών. Με τον τρόπο αυτό, σταθεροποιούν το φλοιό της γης και τον αποτρέπουν από το να παρασύρεται πάνω από το στρώμα του μάγματος ή μεταξύ των πλακών του.

Εν συντομία, θα μπορούσαμε να παραλληλίσουμε τα βουνά με τα καρφιά που συγκρατούν ακλόνητα κομμάτια ξύλου μεταξύ τους ενωμένα.

Αυτή η λειτουργία σταθεροποίησης των βουνών προσδιορίζεται από την επιστημονική βιβλιογραφία με τον όρο «ισοστασία». Η Ισοστασία σημαίνει τα ακόλουθα:

Ισοστασία: η γενική ισορροπία που επικρατεί στο φλοιό της γης και διατηρείται με μια ευέλικτη ενδοτική διάθεση βραχώδους υλικού κάτω από την επιφάνεια υπό την πίεση της βαρύτητας.

Ο ζωτικής σημασίας ρόλος των βουνών που ανακαλύφθηκε από τη σύγχρονη γεωλογία και την έρευνα της σεισμικής δραστηριότητας αποκαλύφθηκε στο Κοράνι πριν από αιώνες ως παράδειγμα της ύψιστης σοφίας από την οποία διέπεται η δημιουργία του Θεού

“Τοποθετήσαμε στέρεα κι ακλόνητα θεόρατα βουνά πάνω στη γη, έτσι ώστε η γη να μένει ασάλευτη κάτω από τα πόδια τους” (Σούρα ελ-Ενμπιγιά, 31).

Οι κινήσεις των βουνών.

Σε έναν από τους στίχους, μαθαίνουμε ότι τα βουνά δεν είναι ακίνητα όπως φαίνονται αλλά βρίσκονται σε μια διαρκή κίνηση.

“Θα δείτε τα βουνά που νομίζατε ότι μένουν ακλόνητα και στέρεα να περνούν σα να΄ ταν σύννεφα. Αυτή είναι η αριστουργηματική τέχνη του Θεού, ο οποίος διαθέτει όλα τα πράγματα με τέλεια τάξη, πράγματι, Αυτός είναι Έμπειρος Πραγματογνώμονας σε ό,τι κάνετε” (Σούρα ελ-Νεμλ, 88).

Η κίνηση αυτή των βουνών προκαλείται από την κίνηση που παρατηρείται στο φλοιό της γης πάνω στον οποίο βρίσκονται. Ο φλοιός της γης θα λέγαμε ότι επιπλέει πάνω σ΄ ένα στρώμα-μανδύα, ο οποίος είναι πυκνότερος.Ήταν στις αρχές του 20ου αιώνα, όταν για πρώτη φορά στην ιστορία, ένας Γερμανός επιστήμονας με το όνομα ʼλφρεντ Βέγκενερ πρότεινε ότι οι ήπειροι της γης είχαν συνδεθεί κατά τις αρχικές φάσεις δημιουργίας του κόσμου, αλλά κατόπιν περιπλανήθηκαν σε διαφορετικές κατευθύνσεις και με τον τρόπο αυτό διαχωρίστηκαν καθώς απομακρύνονταν μεταξύ τους. Οι γεωλόγοι αντιλήφθηκαν την αλήθεια των απόψεων που διατύπωσε ο Βέγκενερ μόλις στη δεκαετία του 1980, 50 χρόνια μετά το θάνατό του.

Έχοντας ανακαλυφθεί ως αποτέλεσμα της γεωλογικής έρευνας που πραγματοποιούνταν στις αρχές του 20ου αιώνα, η κίνηση αυτή του φλοιού της γης εξηγείται από τους επιστήμονες ως εξής:

Ο φλοιός και το ανώτατο στρώμα του μανδύα, με πάχος περίπου 100 χιλιομέτρων, διαιρούνται σε τμήματα τα οποία ονομάζονται πλάκες. Υπάρχουν έξι κύριες πλάκες, και αρκετές άλλες μικρότερες. Σύμφωνα με τη θεωρία που ονομάζεται τευτονική των πλακών, οι πλάκες αυτές περιφέρονται στη Γη, μεταφέροντας μαζί τους και τις ηπείρους και το βυθό του ωκεανού. Η κίνηση των ηπείρων έχει καταμετρηθεί ότι είναι από 1έως 5 εκατοστά κάθε χρόνο. Καθώς οι πλάκες συνεχίζουν την κίνησή τους, αυτό επιφέρει μια αργή μεταβολή στη γεωγραφία της Γης. Κάθε χρόνο, λόγου χάρη, ο Ατλαντικός Ωκεανός γίνεται ελαφρά πλατύτερος.»

Εδώ πρέπει να επισημάνουμε ένα πολύ σημαντικό σημείο: ο Θεός έχει αναφερθεί στην κίνηση των βουνών ως μια κίνηση μετατόπισης μέσα στους στίχους Του. Σήμερα, οι σύγχρονοι επιστήμονες επίσης χρησιμοποιούν τον όρο «μετατόπιση των ηπείρων» για την κίνηση αυτή.

Αναμφισβήτητα, είναι ένα από τα θαύματα του Κορανίου που αυτή η επιστημονική πραγματικότητα, η οποία μόλις πρόσφατα ανακαλύφθηκε από την επιστήμη, ανακοινώθηκε μέσα στο Κοράνι.

Το μυστήριο στο σίδηρο.

Το σίδηρο είναι ένα από τα στοιχεία που τονίζεται ιδιαίτερα στο Κοράνι. Στη Σούρα ελ-Χαντίντ, η οποία σημαίνει Σίδηρος, μαθαίνουμε:

“Κι εμείς στείλαμε κάτω το σίδηρο μέσα στο οποίο κρύβεται εξαιρετική δύναμη και σκληρότητα κι έχει πολλές χρήσεις (ωφέλειες) για το ανθρώπινο γένος” (Σούρα ελ-Χαντίντ: 25).

Η έκφραση «στείλαμε κάτω» η οποία χρησιμοποιείται ειδικά για το σίδηρο στον στίχο αυτό, θα μπορούσε κανείς να πει ότι έχει μεταφορική σημασία ώστε να εξηγήσει ότι ο σίδηρος προσφέρεται στην υπηρεσία των ανθρώπων. Όταν όμως λάβουμε υπόψη μας την κυριολεκτική σημασία της έκφρασης, η οποία είναι, «η αποστολή στη γη από τον ουρανό», αντιλαμβανόμαστε ότι ο στίχος αυτός υποδηλώνει ένα πολύ σπουδαίο επιστημονικό θαύμα.

Αυτό ισχύει επειδή τα σύγχρονα πορίσματα της αστρονομίας έχουν αποκαλύψει ότι το μέταλλο του σιδήρου που βρίσκεται στον κόσμο μας έχει έρθει στη γη από τα γιγαντιαία άστρα στο μακρινό διάστημα.

Τα βαριά μέταλλα στο σύμπαν παράγονται στον πυρήνα των μεγάλων άστρων. Το ηλιακό μας σύστημα, ωστόσο, δεν έχει την κατάλληλη δομή ώστε να παράγει μόνο του σίδηρο. Το σίδηρο μπορεί να παραχθεί μόνο σε άστρα πολύ μεγαλύτερα από τον ήλιο, όπου η θερμοκρασία φτάνει μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια βαθμούς. Όταν η ποσότητα του σιδήρου υπερβαίνει ένα συγκεκριμένο επίπεδο σε κάποιο άστρο, το άστρο δεν μπορεί πλέον να το διατηρήσει και τελικά εκρήγνυται σε αυτό που ονομάζεται «νόβα» ή «σούπερ-νόβα». Σαν αποτέλεσμα αυτής της έκρηξης, οι διάττοντες αστέρες που περιέχουν σίδηρο διασκορπίζονται σε κάθε γωνία του σύμπαντος και κινούνται μέσω του κενού μέχρι που έλκονται από την δύναμη της βαρύτητας ενός ουράνιου σώματος.

Όλα αυτά φανερώνουν ότι το μέταλλο του σιδήρου δεν σχηματίστηκε στη γη αλλά μεταφέρθηκε από άστρα στα οποία συνέβαιναν εκρήξεις στο διάστημα μέσω των διαττόντων αστέρων και «στάλθηκε κάτω στη γη» ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που διατυπώθηκε στο στίχο: Είναι φανερό ότι αυτή η πραγματικότητα δεν μπορούσε να είναι επιστημονικά γνωστή κατά τον 7ο αιώνα, όταν αποκαλύφθηκε το Κοράνι.

“Κι Εμείς στείλαμε κάτω το σίδηρο μέσα στο οποίο κρύβεται εξαιρετική δύναμη και σκληρότητα κι έχει πολλές χρήσεις (ωφέλειες) για το ανθρώπινο γένος” (Σούρα ελ-Χαντίντ: 25).

Επιπλέον, ο 25ος στίχος της Σούρα ελ-Χαντίντ, ο οποίος αναφέρεται στο σίδηρο, περιλαμβάνει δύο ενδιαφέροντες μαθηματικούς κώδικες. Η Σούρα ελ-Χαντίντ είναι η 57η Σούρα στο Κοράνι. Η αριθμητική αξία της λέξης «Ελ-Χαντίντ» στα αραβικά, με άλλα λόγια το Abjad του, είναι ο ίδιος αριθμός: το 57. Η αριθμητική αξία μόνο της λέξης «Χαντίντ» είναι 26, και 26 είναι και ο ατομικός αριθμός του σιδήρου!!!

Η αναλογία της βροχής.

Σ΄ ένα στίχο του Κορανίου, αναφέρεται το «γονιμοποιό» χαρακτηριστικό των ανέμων καθώς και ο σχηματισμός της βροχής ως αποτέλεσμα αυτού

‘Κι Εμείς στέλνουμε τους γονιμοποιούς ανέμους, ύστερα κάνουμε τη βροχή να πέφτει από τον ουρανό, προσφέροντάς σας έτσι άφθονο νερό” (Σούρα αλ-Χιτζρ, 22).

Στο στίχο αυτό, επισημαίνεται ότι το πρώτο στάδιο στη δημιουργία βροχής είναι ο άνεμος. Μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, η μοναδική σχέση μεταξύ ανέμου και βροχής που ήταν γνωστή, ήταν τα σύννεφα που τα καθοδηγούσε ο άνεμος. Ωστόσο, τα σύγχρονα μετεωρολογικά πορίσματα έχουν αποδείξει ότι ο «γονιμοποιός» ρόλος των ανέμων είναι ο σχηματισμός της βροχής.

Αυτή η γονιμοποιός λειτουργία του ανέμου αναπτύσσεται με τον εξής τρόπο:

Στην επιφάνεια των ωκεανών και των θαλασσών, αμέτρητες φυσαλίδες αέρα σχηματίζονται λόγω της δράσης του αφρού. Όταν αυτές οι φυσαλίδες σκάνε, χιλιάδες μικρά σωματίδια, με διάμετρο ένα εκατοστό του χιλιοστού, σκορπίζονται στον αέρα. Τα σωματίδια αυτά, γνωστά και ως «αεροζόλ», συνδυάζονται με τη σκόνη που μεταφέρεται από τη στεριά με τους ανέμους, και μεταφέρονται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας. Αυτά τα σωματίδια που μεταφέρονται σε μεγαλύτερα ύψη από τους ανέμους έρχονται σε επαφή με υδρατμούς που βρίσκονται εκεί. Ο υδρατμός συμπυκνώνεται γύρω από αυτά τα σωματίδια και μετατρέπεται σε σταγονίδια νερού. Αυτά τα σταγονίδια νερού αρχικά ενώνονται και σχηματίζουν σύννεφα, κατόπιν πέφτουν πάνω στη γη με τη μορφή βροχής.

Όπως φαίνεται, οι άνεμοι «γονιμοποιούν» τους υδρατμούς που επιπλέουν στον αέρα με τα σωματίδια που μεταφέρουν από τη θάλασσα και τελικά συμβάλλουν στο σχηματισμό των σύννεφων της βροχής.Αν οι άνεμοι δεν είχαν αυτή την ιδιότητα, τα σταγονίδια νερού στην ανώτερη ατμόσφαιρα δεν θα σχηματίζονταν ποτέ και δεν θα υπήρχε η βροχή.

Το πιο σημαντικό σημείο εδώ είναι ότι αυτός ο σπουδαίος ρόλος που παίζουν οι άνεμοι στο σχηματισμό της βροχής διατυπώθηκε πριν από αιώνες ολόκληρους μέσα σ΄ ένα στίχο του Κορανίου, σε μια εποχή κατά την οποία οι άνθρωποι γνώριζαν ελάχιστα για τα φυσικά φαινόμενα.

Μια άλλη πραγματικότητα που επισημαίνεται στο Κοράνι σχετικά με τη βροχή είναι ότι στέλνεται στη γη με μέτρο. Αυτό αναφέρεται στη Σούρα ελ-Ζούχρουφ ως εξής:

“Είναι Εκείνος που στέλνει κάτω στη γη το νερό (της βροχής) με μέτρο (όσο χρειάζεται) από τον ουρανό με το οποίο Εμείς ξαναζωντανεύουμε μια χώρα που ήταν νεκρή. Έτσι κι εσείς θα ξαναζωντανέψετε (θ΄ αναστηθείτε) (από τους νεκρούς)” (Σούρα ελ-Ζούχρουφ, 11).

Αυτό το μέτρο στη βροχή ανακαλύφθηκε κι αυτό με τη σειρά του από τη σύγχρονη επιστημονική έρευνα. Υπολογίζεται ότι σ΄ ένα δευτερόλεπτο σχεδόν 16 εκατομμύρια τόνοι νερού εξατμίζονται από τη γη. Ο αριθμός αυτός φτάνει στα 513 τρισεκατομμύρια τόνους νερού ετησίως. Ο αριθμός αυτός ισοδυναμεί με την ποσότητα βροχής που πέφτει πάνω στη γη σ΄ ένα χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι το νερό διαρκώς κυκλοφορεί σε έναν ισορροπημένο κύκλο σύμφωνα με κάποιο «μέτρο». Η ζωή πάνω στη γη εξαρτάται από αυτόν τον κύκλο νερού. Ακόμα κι αν οι άνθρωποι είχαν χρησιμοποιήσει κάθε τεχνολογικό μέσο στον κόσμο, δεν θα ήταν ποτέ σε θέση να παράγουν τον κύκλο αυτό με τεχνικά μέσα.

Ακόμα και μια μικρή απόκλιση στην ποσότητα αυτή σύντομα θα προκαλούσε μια σοβαρή διατάραξη στην οικολογική ισορροπία που θα επέφερε το τέλος της ζωής στη γη. Παρόλα αυτά, αυτό δεν συμβαίνει ποτέ και η βροχή εξακολουθεί να πέφτει κάθε χρόνο με την ίδια ακριβώς ποσότητα όπως ακριβώς αποκαλύπτεται στο Κοράνι.

Οι θάλασσες δεν επεμβαίνουν η μία στην άλλη

Μια από τις ιδιότητες των θαλασσών που μόλις πρόσφατα ανακαλύφθηκε σχετίζεται με έναν στίχο του Κορανίου ο οποίος διατυπώνεται ως εξής:

“Εκείνος άφησε ελεύθερες τις δύο θάλασσες (του γλυκού και του αλμυρού νερού), να συναντά η μία την άλλη, μ΄ ένα φραγμό όμως μεταξύ τους για να μην εισβάλλει η μία στην άλλη” (Σούρα ελ-Ραχμάν: 19-20).

Αυτή η ιδιότητα των θαλασσών που συναντούνται μεταξύ τους κι όμως δεν επεμβαίνει η μία στην άλλη καθόλου μόλις πρόσφατα ανακαλύφθηκε από τους ωκεανογράφους. Λόγω μιας φυσικής δύναμης που ονομάζεται «ένταση επιφανείας», τα νερά των γειτονικών θαλασσών δεν ανακατεύονται μεταξύ τους. Δημιουργούμενη από τη διαφορά της πυκνότητας των θαλασσών, η ένταση επιφανείας αποτρέπει την ανάμειξη των θαλασσών μεταξύ τους σαν να υπήρχε ένας λεπτός τοίχος ανάμεσά τους.

Το ενδιαφέρον στοιχείο που παρατηρούμε στο σημείο αυτό είναι ότι σε μια εποχή κατά τη διάρκεια της οποίας οι άνθρωποι δεν είχαν καθόλου γνώση της φυσικής, της έντασης επιφανείας ή της ωκεανογραφίας, αυτό αποκαλύφθηκε μέσα στο Κοράνι.

Το φύλο ενός βρέφους.

Μέχρι αρκετά πρόσφατα, επικρατούσε η αντίληψη ότι το φύλο ενός βρέφους καθοριζόταν από τα κύτταρα της μητέρας του. Ή τουλάχιστον, επικρατούσε η αντίληψη ότι το φύλο καθοριζόταν από τα αρσενικά και θηλυκά κύτταρα μαζί. Το Κοράνι όμως μας δίνει μια διαφορετική πληροφορία για το θέμα αυτό όπο

23. Αλή - Νοεμβρίου 30, 2008

Συνέχεια.

Το φύλο ενός βρέφους.

Μέχρι αρκετά πρόσφατα, επικρατούσε η αντίληψη ότι το φύλο ενός βρέφους καθοριζόταν από τα κύτταρα της μητέρας του. Ή τουλάχιστον, επικρατούσε η αντίληψη ότι το φύλο καθοριζόταν από τα αρσενικά και θηλυκά κύτταρα μαζί. Το Κοράνι όμως μας δίνει μια διαφορετική πληροφορία για το θέμα αυτό όπου αναφέρεται ότι ο αρσενικός ή ο θηλυκός χαρακτήρας δημιουργείται από «το σπέρμα που χύνεται μέσα στη μήτρα».

“Ότι τα δημιούργησε σε ζευγάρια-αρσενικό και θηλυκό-από μια σταγόνα σπέρμα καθώς αυτό ρέει και ξεχύνεται” (Σούρα ελ-Νετζμ, 45-46).

Οι επιστήμες της γενετικής και της μοριακής βιολογίας που συνεχώς προοδεύουν έχουν επιστημονικά επαληθεύσει την απόλυτη συμφωνία αυτών των πληροφοριών που εκφράζονται στο Κοράνι. Γίνεται πλέον αντιληπτό ότι το φύλο καθορίζεται από τα σπερματοκύτταρα που προέρχονται από το αρσενικό και το θηλυκό δεν διαδραματίζει κανένα ρόλο στη διαδικασία αυτή.

Τα χρωμοσώματα είναι τα κύρια στοιχεία στον προσδιορισμό του φύλου. Δύο από τα 46 χρωμοσώματα που καθορίζουν τη δομή ενός ανθρώπινου πλάσματος αναγνωρίζονται ως χρωμοσώματα φύλου. Αυτά τα δύο χρωμοσώματα ονομάζονται «ΧΥ» στα αρσενικά και «ΧΧ» στα θηλυκά, επειδή οι μορφές αυτών των χρωμοσωμάτων μοιάζουν με αυτά τα γράμματα. Το χρωμόσωμα Υ μεταφέρει τα γονίδια που φέρουν τον κώδικα του αρσενικού χαρακτήρα, ενώ το χρωμόσωμα Χ μεταφέρει τα γονίδια που φέρουν τον κώδικα του θηλυκού χαρακτήρα.

Ο σχηματισμός ενός νέου ανθρώπινου πλάσματος αρχίζει με τη διασταύρωση ενός από αυτά τα χρωμοσώματα, τα οποία υπάρχουν στα αρσενικά και τα θηλυκά σε ζευγάρια. Στα θηλυκά, και τα δύο στοιχεία του κυττάρου του φύλου, το οποίο διαιρείται σε δύο μέρη κατά τη διάρκεια της απελευθέρωσης ωαρίων, μεταφέρουν τα χρωμοσώματα Χ. Το κύτταρο του φύλου ενός αρσενικού, από την άλλη πλευρά, παράγει δύο διαφορετικά είδη σπέρματος, ένα που περιέχει χρωμοσώματα Χ και το άλλο που περιέχει χρωμοσώματα Υ. Αν ένα χρωμόσωμα Χ από το θηλυκό ενωθεί με σπέρμα που περιέχει ένα χρωμόσωμα Χ, τότε το βρέφος είναι θηλυκό. Αν ενωθεί με σπέρμα που περιέχει ένα χρωμόσωμα Υ, το βρέφος είναι αρσενικό.

Με άλλα λόγια, το φύλο ενός βρέφους προσδιορίζεται από το ποιο χρωμόσωμα από το αρσενικό ενώνεται με το ωάριο του θηλυκού.

Κανένα από αυτά τα στοιχεία δεν ήταν γνωστά μέχρι την ανακάλυψη της γενετικής τον 20ο αιώνα. Πράγματι, σε πολλούς πολιτισμούς, επικρατούσε η αντίληψη ότι το φύλο ενός βρέφους καθορίζεται από το σώμα του θηλυκού. Για τον λόγο αυτό οι γυναίκες γίνονταν αποδέκτες κατηγοριών κι ευθυνών όταν γεννούσαν κορίτσια. Δεκατρείς αιώνες πριν ανακαλυφθούν τα ανθρώπινα γονίδια το Κοράνι αποκάλυψε πληροφορίες που αρνούνται αυτή την προκατάληψη και ανέφερε ότι η καταγωγή του φύλου δεν σχετίζεται με τις γυναίκες αλλά με το σπέρμα που προέρχεται από τους άντρες.

Αν συνεχίσουμε να εξετάζουμε τις πραγματικότητες που μας διακηρύσσει το Κοράνι σχετικά με τη δημιουργία των ανθρώπων, και πάλι θα εξακολουθούμε να συναντούμε κάποια μεγαλειώδη επιστημονικά θαύματα.

Όταν το σπέρμα του αρσενικού ενωθεί με το ωάριο του θηλυκού, δημιουργείται η ουσία του βρέφους που πρόκειται να γεννηθεί. Αυτό το μοναδικό κύτταρο, που είναι γνωστό ως «ζυγωτής» στη βιολογία, άμεσα αρχίζει να αναπαράγεται μέσω της διαίρεσής του και τελικά γίνεται ένα «κομμάτι σάρκας». Αυτό ασφαλώς μπορεί να γίνει ορατό στους ανθρώπους μόνο με τη βοήθεια ενός μικροσκοπίου.

Ο ζυγωτής ωστόσο δεν περνά την περίοδο ανάπτυξής του μέσα σ΄ ένα κενό. Προσκολλάται σφικτά πάνω στη μήτρα όπως οι ρίζες που συγκρατούνται στη γη με τα λεπτά σπειροειδή τους όργανα. Μέσω του δεσμού αυτού, ο ζυγωτής μπορεί να προσλαμβάνει τις ουσίες εκείνες που του είναι απολύτως απαραίτητες για την ανάπτυξή του από το σώμα της μητέρας.

Στο σημείο αυτό αποκαλύπτεται ένα ύψιστο θαύμα του Κορανίου. Ενώ αναφέρεται στο ζυγωτή που αναπτύσσεται μέσα στη μήτρα της μητέρας, ο Θεός χρησιμοποιεί τη λέξη «alaq» στο Κοράνι:

“Απαγγείλετε: Εις το όνομα του Κυρίου σας ο Οποίος δημιούργησε τον άνθρωπο από το alaq. Απαγγείλετε: Και ο Κύριός σας είναι ο Πιο Γενναιόδωρος” (Σούρα ελ-ʼλακ, 1-3).

Η σημασία της λέξης «alaq» στα αραβικά είναι «ένα πράγμα που προσκολλάται σε κάποιο μέρος». Η λέξη χρησιμοποιείται με την κυριολεκτική της σημασία για να περιγράψει τις βδέλλες που προσκολλώνται σε ένα σώμα για να ρουφήξουν αίμα.

Ασφαλώς δεν είναι τυχαία σύμπτωση ότι μια τέτοια κατάλληλη λέξη χρησιμοποιείται για το ζυγωτή και την ανάπτυξή του μέσα στη μήτρα της μητέρας. Αυτό αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι το Κοράνι είναι μια αποκάλυψη από το Θεό, τον Κύριο όλων των Κόσμων.

Δαχτυλικά Αποτυπώματα.

Ενώ αναφέρεται στο Κοράνι ότι είναι εύκολο για το Θεό να επαναφέρει τον άνθρωπο στη ζωή μετά τον θάνατο, το αποτύπωμα του ανθρώπου επισημαίνεται με ιδιαίτερη έμφαση:

“Ναι, Εμείς είμαστε ικανοί να συναρμολογήσουμε με τέλεια τάξη ακόμα και τα έσχατα άκρα από τα δάχτυλά του” (Σούρα ελ-Κιγιάμε, 3-4).

Η έμφαση στα δαχτυλικά αποτυπώματα έχει μια πολύ ιδιαίτερη σημασία. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το δαχτυλικό αποτύπωμα του καθενός είναι μοναδικό γι΄ αυτό το άτομο. Κάθε άνθρωπος εν ζωή ή κάθένας απ΄ όσους έχουν περάσει από αυτόν τον κόσμο έχει μοναδικά δαχτυλικά αποτυπώματα.

Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο τα δαχτυλικά αποτυπώματα γίνονται δεκτά ως μια υψίστης σημασίας ταυτότητα, αποκλειστική για τον ιδιοκτήτη της και χρησιμοποιούνται για το σκοπό αυτό σε ολόκληρο τον κόσμο.

Αυτό όμως που είναι κατεξοχήν σημαντικό είναι ότι αυτό το στοιχείο των δαχτυλικών αποτυπωμάτων ανακαλύφθηκε μόλις στα τέλη του 19ου αιώνα. Πριν από εκείνη την εποχή, οι άνθρωποι θεωρούσαν τα δαχτυλικά αποτυπώματα ως κοινές καμπύλες χωρίς καμιά ιδιαίτερη σπουδαιότητα ή νόημα.

Εντούτοις, στο Κοράνι, ο Θεός υποδεικνύει τα δαχτυλικά αποτυπώματα, τα οποία δεν είχαν προσελκύσει την προσοχή κανενός εκείνη την εποχή, και εφιστά την προσοχή μας στην σημασία τους μια σημασία που θα μπορούσε να γίνει κατανοητή μόνο στην δική μας εποχή.

Το περίβλημα των μυών πάνω από τα οστά.

Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο των πληροφοριών στις οποίες γίνεται μνεία μέσα στους στίχους του Κορανίου είναι τα στάδια ανάπτυξης ενός ανθρώπου μέσα στη μήτρα της μητέρας. Διατυπώνεται στους στίχους ότι στη μήτρα της μητέρας, αναπτύσσονται πρώτα τα οστά και κατόπιν σχηματίζονται οι μύες οι οποίοι περιβάλλουν τα οστά αυτά.

“Κατόπιν δημιουργήσαμε τη σταγόνα (του σπέρματος) σε θρόμβο από πηκτό αίμα, και δημιουργήσαμε το θρόμβο σε (έμβρυο) σβώλο συμπαγή , και δημιουργήσαμε το συμπαγή σβώλο σε κόκαλα και ντύσαμε (περιβάλαμε) τα κόκαλα με σάρκα, κι έπειτα σχηματίσαμε απ΄ αυτό ένα άλλο (νέο) πλάσμα. Ευλογημένος ας είναι ο Θεός, ο ʼριστος των Δημιουργών”! (Σούρα ελ-Μου΄μινούν: 14).

Η εμβρυολογία είναι ένας κλάδος της επιστήμης που μελετά την ανάπτυξη του εμβρύου μέσα στη μήτρα της μητέρας. Μέχρι αρκετά πρόσφατα, οι εμβρυολόγοι υπέθεταν ότι τα οστά και οι μύες σ΄ ένα έμβρυο αναπτύσσονται ταυτόχρονα. Για το λόγο αυτό, για πολύ καιρό, μερικοί ισχυρίζονταν ότι αυτοί οι στίχοι έρχονται σε σύγκρουση με την επιστήμη. Όμως, η εξελιγμένη μικροσκοπική επιστημονική έρευνα που πραγματοποιήθηκε με τη βοήθεια νέων τεχνολογικών εξελίξεων έχει φέρει στο φως ότι η αποκάλυψη αυτή του Κορανίου είναι αυτολεξεί ορθή. Οι εξετάσεις αυτές σε μικροσκοπικό επίπεδο έδειξαν ότι η ανάπτυξη μέσα στη μήτρα της μητέρας πραγματοποιείται ακριβώς με τον τρόπο που περιγράφεται στους στίχους. Καταρχήν, ο σκελετικός ιστός του εμβρύου αρχίζει να οστεοποιείται. Κατόπιν τα μυϊκά κύτταρα που επιλέγονται από τον ιστό γύρω από τα κόκαλα ενώνονται και περιβάλλουν τα κόκαλα αυτά. Η διαδικασία αυτή περιγράφεται σε μια επιστημονική έκδοση με τα ακόλουθα λόγια:

«Κατά την έβδομη εβδομάδα, ο σκελετός αρχίζει να απλώνεται μέσα στο σώμα και τα οστά παίρνουν το γνωστό τους σχήμα. Στο τέλος της έβδομης εβδομάδας και κατά τη διάρκεια της όγδοης οι μύες παίρνουν τη θέση τους γύρω από τους σχηματισμούς των οστών.»

Εν συντομία, τα στάδια ανάπτυξης του ανθρώπου όπως περιγράφονται στο Κοράνι είναι σε απόλυτη αρμονία με τα πορίσματα της σύγχρονης εμβρυολογίας.

Τρία στάδια του βρέφους μέσα στη μήτρα.

Το Κοράνι αφηγείται ότι ο άνθρωπος δημιουργείται με μια διαδικασία τριών σταδίων μέσα στη μήτρα της μητέρας

“Αυτός σας δημιουργεί βήμα προς βήμα σε ξεχωριστά στάδια μέσα στις μήτρες των μητέρων σας και μέσα σε τριπλό σκοτάδι. Αυτός είναι ο Θεός, ο Κύριός σας. Η υπέρτατη Κυριαρχία ανήκει σ΄ Εκείνον. Δεν υπάρχει θεός άλλος παρά μόνο Αυτός. Τι σας έκανε λοιπόν να παραστρατήσετε από τον δρόμο Του”; (Σούρα ελ-Ζούμερ:6).

Όπως γίνεται κατανοητό, επισημαίνεται στο στίχο αυτό ότι ένα ανθρώπινο πλάσμα δημιουργείται μέσα στη μήτρα της μητέρας σε τρία απόλυτα διακριτά μεταξύ τους στάδια. Πραγματικά, η σύγχρονη βιολογία έχει αποκαλύψει ότι η εμβρυολογική εξέλιξη του εμβρύου πραγματοποιείται σε τρεις ξεχωριστές περιοχές μέσα στη μήτρα της μητέρας. Σήμερα, σε όλα τα εγχειρίδια εμβρυολογίας που μελετώνται στις σχολές της ιατρικής, το θέμα αυτό θεωρείται ως ένα στοιχείο βασικής γνώσης. Για παράδειγμα στη Βασική Ανθρώπινη Εμβρυολογία, μια θεμελιώδης πηγή αναφοράς στον τομέα της εμβρυολογίας, το γεγονός αυτό διατυπώνεται ως εξής: Η ζωή στη μήτρα έχει τρία στάδια: προ-εμβρυονικό ΄οι πρώτες δυόμισι εβδομάδες, εμβρυονικό΄ μέχρι το τέλος των οκτώ εβδομάδων και εμβρυϊκό΄ από την όγδοη εβδομάδα και μέχρι τον τοκετό».

Οι φάσεις αυτές αναφέρονται στα διαφορετικά στάδια εξέλιξης ενός βρέφους. Τα στοιχεία σχετικά με την εξέλιξη μέσα στη μήτρα της μητέρας έγιναν διαθέσιμα μόνο μετά από παρατηρήσεις που έγιναν με σύγχρονα μέσα. Κι όμως, όπως και πολλές άλλες επιστημονικές πραγματικότητες, αυτές οι πληροφορίες μεταδίδονται στους στίχους του Κορανίου με τρόπο θαυμαστό. Το γεγονός ότι τόσο λεπτομερείς και ακριβείς πληροφορίες δόθηκαν μέσα στο Κοράνι σε μια εποχή κατά την οποία οι άνθρωποι είχαν ελάχιστες γνώσεις σε θέματα της ιατρικής είναι σαφής απόδειξη ότι το Κοράνι δεν είναι ο λόγος του ανθρώπου, αλλά ο λόγος του Θεού.

ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.

ʼλλο ένα θαυμαστό στοιχείο του Κορανίου είναι ότι αποκάλυψε εκ των προτέρων κάποια σημαντικά γεγονότα τα οποία θα συνέβαιναν στο μέλλον. Ο 27ος στίχος της Σούρα ελ-Φετχ, λόγου χάρη, έδωσε στους πιστούς ευχάριστες ειδήσεις ότι θα κατακτούσαν τη Μέκκα, η οποία τότε ήταν υπό την κατοχή των ειδωλολατρών:

Ο Θεός επαλήθευσε το όραμα του Αγγελιοφόρου Του με την αλήθεια: “Θα μπείτε στο Masjid al-Haram το Απαράβατο Τέμενος με απόλυτη ασφάλεια, με τη θέληση του Θεού, έχοντας ξυρισμένα τα κεφάλια σας και κομμένα τα μαλλιά σας χωρίς κανένα φόβο. Αυτός γνώριζε ό,τι εσείς δεν γνωρίζατε και σας επιφυλάσσει, αντί αυτού, έναν επερχόμενο θρίαμβο” (Σούρα ελ-Φετχ, 27).

Με προσεκτική εξέταση, ο στίχος φαίνεται να αναγγέλλει άλλη μια νίκη που θα συντελεστεί πριν το θρίαμβο της Μέκκας. Πραγματικά, όπως επισημαίνεται και στο στίχο, οι πιστοί πρώτα κατέκτησαν το Φρούριο στο Κάιμπερ, το οποίο ήταν υπό τον έλεγχο των Εβραίων, και κατόπιν μπήκαν στη Μέκκα.

Ο θρίαμβος του Βυζαντίου.

ʼλλη μια είδηση που αναγγέλλει το Κοράνι για το μέλλον αναφέρεται στους πρώτους στίχους της Σούρα ελ-Ρουμ, η οποία αναφέρεται στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, το ανατολικό τμήμα της κατοπινής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Στους στίχους αυτούς, διατυπώνεται ότι η Βυζαντινή Αυτοκρατορία είχε αντιμετωπίσει μια μεγάλη ήττα, όμως σύντομα θα σημείωνε μια νίκη

“Οι Ρωμιοί έχουν ηττηθεί σε μια γη πολύ κοντινή. Αλλά αυτοί και μετά την ήττα τους θα αναδειχθούν και πάλι νικητές σε μερικά χρόνια. Αυτή είναι υπόθεση που θα αποφασίσει ο Θεός και για ό,τι έγινε στο παρελθόν και για ό,τι θα γίνει στο μέλλον” (Σούρα Ελ-Ρουμ, 1-4).

Οι στίχοι αυτοί αποκαλύφθηκαν γύρω στο 620 ΚΕ (Κοινής Εποχής), σχεδόν επτά χρόνια μετά τη σοβαρή ήττα του Χριστιανικού Βυζαντίου στα χέρια των Περσών, όταν οι Βυζαντινοί έχασαν την Ιερουσαλήμ. Οι στίχοι όμως αναφέρουν ότι το Βυζάντιο σύντομα θα αναδεικνυόταν νικηφόρο. Στην πραγματικότητα, το Βυζάντιο είχε τότε περάσει τέτοιες απώλειες που φαινόταν αδύνατο ακόμα και να εξακολουθήσει να υφίσταται, πόσο μάλλον να αναδειχθεί νικηφόρο. Όχι μόνο οι Πέρσες, αλλά και οι ʼβαροι, οι Σλάβοι και οι Λομβαρδοί αποτελούσαν σοβαρή απειλή για τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Οι ʼβαροι είχαν φτάσει μέχρι τα τείχη της Κωνσταντινούπολης. Ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Ηράκλειος είχε δώσει την εντολή να λιώσουν το χρυσάφι και το ασήμι στις εκκλησίες και να το επιστρέψουν με τη μορφή χρημάτων προκειμένου να καλύψει τα έξοδα του στρατού. Πολλοί κυβερνήτες είχαν επαναστατήσει ενάντια στον Ηράκλειο και η αυτοκρατορία βρισκόταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Η Μεσοποταμία, Κιλικία, Συρία, Παλαιστίνη, Αίγυπτος και Αρμενία, οι οποίες παλιότερα ανήκαν στο Βυζάντιο, δέχθηκαν τις επιδρομές από τους ειδωλολάτρες Πέρσες. Εν ολίγοις, όλοι περίμεναν ότι η Βυζαντινή Αυτοκρατορία θα καταστρεφόταν. Ακριβώς όμως εκείνη την περίοδο, αποκαλύφθηκαν οι πρώτοι στίχοι της Σούρα ελ-Ρουμ αναγγέλλοντας ότι το Βυζάντιο θα αναδεικνυόταν και πάλι νικηφόρο σε μερικά χρόνια.

Σχεδόν επτά χρόνια μετά την αποκάλυψη των πρώτων στίχων της Σούρα ελ-Ρουμ, τον Δεκέμβριο του 627 ΚΕ, διαδραματίστηκε μια αποφασιστικής σημασίας μάχη μεταξύ του Βυζαντίου και της Περσικής Αυτοκρατορίας στη Νινευή. Κι αυτή τη φορά, ο Βυζαντινός στρατός προς μεγάλη έκπληξη όλων νίκησε τους Πέρσες. Μετά από μερικούς μήνες, οι Πέρσες αναγκάστηκαν να κάνουν συμφωνία με το Βυζάντιο, η οποία τους υποχρέωνε να επιστρέψουν τις περιοχές που είχαν πάρει από τους Βυζαντινούς. Στο τέλος, «ο θρίαμβος των Ρωμιών» που αναγγέλθηκε από το Θεό στο Κοράνι, πραγματοποιήθηκε με τρόπο θαυμαστό.

Άλλο ένα θαύμα που αποκαλύφθηκε μέσα στους στίχους αυτούς είναι η αναγγελία μιας γεωγραφικής πραγματικότητας που δεν θα μπορούσε να έχει ανακαλυφθεί από κανέναν άνθρωπο εκείνη την περίοδο. Στον τρίτο στίχο της Σούρα αρ-Ρουμ, μαθαίνουμε ότι οι Ρωμιοί είχαν νικηθεί στην κατώτερη περιοχή της γης. Η έκφραση αυτή, «Αίτνα ελ Αρντ» στα αραβικά ερμηνεύεται ως «ένα κοντινό μέρος» σε πολλές μεταφράσεις. Ωστόσο αυτή δεν είναι η κυριολεκτική σημασία της αρχικής διατύπωσης αλλά μια μεταφορική απόδοσή της. Η λέξη «Αίτνα» στα αραβικά κατάγεται από τη λέξη «ντένι», που σημαίνει «χαμηλός» και «αρντ» που σημαίνει «κόσμος». Συνεπώς, η έκφραση «Αίτνα ελ Αρντ» σημαίνει το «κατώτερο μέρος πάνω στη γη».

Ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι οι κρίσιμες φάσεις του πολέμου που εξελίχθηκε μεταξύ της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και των Περσών, όταν οι Βυζαντινοί είχαν ηττηθεί κι έχασαν την Ιερουσαλήμ, είχαν πραγματικά διαδραματιστεί στο κατώτερο τμήμα της γης. Αυτή η περιοχή που προσδιορίζεται είναι η λεκάνη της Νεκράς Θάλασσας, η οποία βρίσκεται στο σημείο που διασταυρώνονται οι χώρες της Συρίας, Παλαιστίνης και Ιορδανίας. Η «Νεκρή Θάλασσα», που βρίσκεται στα 395 μέτρα κάτω από το επίπεδο της θάλασσας, είναι η χαμηλότερη περιοχή της γης. Αυτό σημαίνει ότι οι Βυζαντινοί ηττήθηκαν στο χαμηλότερο τμήμα του κόσμου, όπως ακριβώς είχε διατυπωθεί στο στίχο.

Το σημείο όμως που μας κινεί ακόμα περισσότερο το ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι το ύψος της Νεκρής Θάλασσας θα μπορούσε μόνο να καταμετρηθεί με σύγχρονες τεχνικές μέτρησης. Πριν από τη διάθεση τέτοιων μέσων, ήταν αδύνατο για κάποιον να γνωρίζει ότι εκείνη ήταν η χαμηλότερη περιοχή πάνω στην επιφάνεια της γης. Παρόλα αυτά, η περιοχή αυτή αναφέρθηκε ότι είναι το χαμηλότερο σημείο πάνω στη γη στο Κοράνι. Έτσι, αυτό αποτελεί άλλη μια απόδειξη ότι το Κοράνι είναι θεία αποκάλυψη.

Επαναλήψεις λέξεων.

Εκτός από το θαυματουργικό χαρακτηριστικό του Κορανίου, το οποίο έχουμε εξετάσει μέχρι τώρα, στο βιβλίο αυτό κρύβεται επίσης κι ένα «μαθηματικό θαύμα». Ένα παράδειγμα αυτού είναι οι αριθμοί των επαναλήψεων κάποιων λέξεων στο Κοράνι. Μερικές λέξεις που έχουν σχέση μεταξύ τους είναι εκπληκτικό να βλέπουμε ότι επαναλαμβάνονται με την ίδια συχνότητα. Ακολουθούν αυτές οι λέξεις και οι αριθμοί των επαναλήψεών τους μέσα στο Κοράνι.

Η λέξη «Ημέρα» επαναλαμβάνεται 365 φορές στον ενικό αριθμό ενώ οι μορφές πληθυντικού και δυϊκού «ημέρες» συνολικά επαναλαμβάνονται 30 φορές. Ο αριθμός των επαναλήψεων της λέξης «σελήνη» είναι 12.

Η λέξη «τιμωρία» επαναλαμβάνεται 117 φορές, ενώ η έκφραση «συγχώρεση», που είναι μία από τις θεμελιώδεις αρχές του Κορανίου, επαναλαμβάνεται ακριβώς τις διπλάσιες 234 φορές.

Ο αριθμός των φορών που επαναλαμβάνονται οι λέξεις «κόσμος» και «μέλλουσα ζωή» είναι και για τις δύο ο ίδιος: 115.

Η διατύπωση «των επτά ουρανών» επαναλαμβάνεται επτά φορές. «Η δημιουργία των ουρανών» επίσης επαναλαμβάνεται επτά φορές.

Η λέξη «πίστη» (ιμάν) (χωρίς γενική) επαναλαμβάνεται 25 φορές σε όλο το Κοράνι, όπως επίσης και η λέξη «απιστία ή συγκάλυψη της αλήθειας» (κουφρ).

Η λέξη «ζακάτ» (ελευμοσύνη) επαναλαμβάνεται 32 φορές, ενώ ο αριθμός των επαναλήψεων της λέξης «ευλογία» είναι επίσης 32.

Η έκφραση «οι πραγματικά ενάρετοι» χρησιμοποιείται 6 φορές, όμως η λέξη «ακόλαστος» χρησιμοποιείται τις μισές, δηλαδή 3 φορές.

Η έκφραση «Ανθρώπινο πλάσμα» χρησιμοποιείται 65 φορές: το σύνολο του αριθμού των αναφορών των φάσεων της δημιουργίας του ανθρώπου είναι το ίδιο: δηλαδή ( Γη 17, Σταγόνα Σπέρματος 12, Έμβρυο 6, Ένα μισοσχηματισμένος σβώλος σάρκας 3, Κόκαλο 15, Σάρκα 12) ΣΎΝΟΛΟ 65.

Συμπέρασμα.

Όλα όσα εξετάσαμε μέχρι τώρα μας καταδεικνύουν μια προφανή πραγματικότητα: το Κοράνι είναι ένα βιβλίο τέτοιο που όλες οι ειδήσεις που αναγγέλλονται μέσα σ΄ αυτό έχουν αποδειχθεί ότι είναι αληθείς και είναι πραγματικότητες που κανείς δεν ήταν σε θέση να γνωρίζει την εποχή που ανακοινώθηκαν μέσα στους στίχους του. Ασφαλώς, αυτό αποδεικνύει ότι το Κοράνι δεν είναι ο λόγος του ανθρώπου. Το Κοράνι είναι ο λόγος του Θεού, του Δημιουργού των πάντων και του Παντοδύναμου ο Οποίος περικλείει τα πάντα με τη γνώση Του. Σ΄ έναν στίχο, ο Θεός παρατηρεί σχετικά με το Κοράνι:

“Κι αν ήταν από κάποιον άλλο, εκτός από το Θεό, θα είχαν βέβαια ανακαλύψει σ΄ αυτό πολλές ασυνέπειες” (Σούρα αν-Νισά: 82).

Όχι μόνο δεν υπάρχουν καθόλου ασυνέπειες μέσα στο Κοράνι, αλλά κάθε πληροφορία που περιέχει αποκαλύπτει το θαυματουργό χαρακτήρα αυτού του θεϊκού βιβλίου όλο και περισσότερο με κάθε μέρα που περνάει. Αυτό που εναπόκειται στον άνθρωπο είναι να μένει πιστός σ΄ αυτό το θεϊκό βιβλίο που του αποκαλύφθηκε από το Θεό και να το δέχεται ως τον ένα και μοναδικό καθοδηγητή του. Σ΄ έναν από τους στίχους του, ο Θεός μας φωνάζει;

“Κι αυτό είναι ένα Βιβλίο (το Κοράνι) που στείλαμε κάτω κι είναι γεμάτο ευλογίες,, γι΄ αυτό να το ακολουθείτε και να έχετε το φόβο του Θεού μέσα σας έτσι ώστε να μπορέσετε να ελεηθείτε”. (Σούρα ελ-Εναάμ: 155).

Ρωτάτε επίσης: “Εάν το Κοράνιο είναι «ο λόγος του Αλλάχ», η φράση αυτή αναφέρεται στο γράμμα, ή στην ερμηνεία αυτού του γράμματος” και απαντάω ότι η φράση αυτή αναφέρεται και στα δύο, και στο γράμμα και στην ερμηνεία γιατί αν και υπάρχουν διάφορες ερμηνείες, η σωστή ερμηνεία ασφαλώς θα είναι μία. Αυτή που βασίζεται πάνω στη σούννα του προφήτη και στα χαντίθ (λόγια) του προφήτη. Το ίδιο περίπου δεν λέτε και εσείς για τη Βίβλο? Υπάρχουν πολλές ερμηνείες (προτεσταντικές) αλλά μόνο αυτή που είναι βασισμένη στην Ιερά Παράδωση της Ορθ.Εκκλησίας δεν είναι η σωστή για σας?

Θα απαντήσω και στα υπόλοιπα αλλά θέλω να σας γράψω κάποιους σημαντικούς (για μένα) λόγους για να διαβάσετε το Ιερό Κοράνι (με τήν παράκλησε να το διαβάσετε απροκάλυπτα).

Μοναδικότητα Γραφής, Αφθαρσία, Ανωτερότητα, Αυθεντικότητα, Ανάλυση της τωρινής καθώς και της μετέπειτα ζωής, Θεική καθοδήγηση, Επικοινωνία με τον Αλλάχ

1. Μοναδικότητα γραφής.

Το ίδιο το Κοράνι προκαλεί να το καταρίψουν. Αναφέρει πως οι άνθρωποι όλοι μαζί δε μπορούν να γράψουν ένα βιβλίο όπως αυτό, ακόμα και αν ένωναν όλες τους τις δυνάμεις και έπαιρναν βοήθεια από οπουδήποτε. Μέχρι σήμερα κανείς δεν έχει βρεθεί που να αντικρούσει αυτή τη δήλωση του Κορανίου. Δισεκατομμύρια βιβλία έχουν γραφτεί, αλλά κανένα σαν το Κοράνι.

2. Αδιάφθορο.

Είναι το μόνο θρησκευτικό ιερό κείμενο που έχει τεθεί σε κυκλοφορία για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα και παρόλα αυτά παραμένει άσπιλο και αναλοίωτο. Το Κοράνι διατηρήθηκε ανέπαφο, καθώς τίποτα δεν έχει προστεθεί ή αφαιρεθεί από αυτό, από τη στιγμή που αποκαλύφθηκε πλήρως πριν από 1400 χρόνια.

3. Ανυπέρβλητο.

Το Κοράνι είναι η τελική αποκάλυψη του Αλλάχ για την ανθρωπότητα. Κανένα άλλο θεόσταλτο βιβλίο δεν πρόκειται να εμφανιστεί για να ξεπεράσει αυτή την τελευταία αποκάλυψη.

4. Αδιαμφισβήτητο.

Το Κοράνι αντιστέκεται στη δοκιμασία του χρόνου και του ελέγχου. Κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει την αυθεντικότητα αυτού του βιβλίου. Μιλάει για το παρελθόν, την ιστορία και αποδεικνύεται ορθό. Αναφέρει ακόμα λεπτομέρειες για τα φυσικά φαινόμενα που στην τότε εποχή της αποκάλυψης του Κορανίου δεν ήταν γνωστά. Επιστημονικές ανακαλύψεις επιβεβαιώνουν την ορθότητα του Κορανίου. Κάθε άλλο βιβλίο αναθεωρείται ώστε να συνάδει με τις σύγχρονες γνώσεις.

5. Η πορεία της ζωής και η μετέπειτα ζωή.

Το Κοράνι είναι ο καλύτερος οδηγός διάρθρωσης της ζωής μας. Κανένα άλλο βιβλίο δεν παρουσιάζει ένα τόσο ολοκληρωμένο σύστημα που να καλύπτει όλες τις πτυχές της ανθρώπινης ζωής και δραστηριότητας. Επισημαίνει τον τρόπο για την εξασφάλιση της αιώνιας ευτυχίας και στη μεταθανάτια ζωή. Είναι ο «οδικός» χάρτης για τον παράδεισο.

6. Η καθοδήγηση από τον Αλλάχ.

Ο Θεός δε μας αφήνει ποτέ μόνους μας. Δημιουργηθήκαμε για κάποιο λόγο. Ο Αλλάχ μας εξηγεί γιατί μας δημιούργησε και τι ζητάει από εμάς. Αν για παράδειγμα χειριζόμασταν ένα μηχάνημα αντίθετα με τις προδιαγραφές κατασκευής, θα το καταστρέφαμε. Το Κοράνι είναι θεραπευτικό έλεος από το Θεό. Ικανοποιεί τη ψυχή, καθαρίζει την καρδιά, εξαλείφει τις αμφιβολίες και φέρνει την ειρήνη.

7. Η κλήση για επικοινωνία με τον Αλλάχ.

Οι άνθρωποι είμαστε κοινωνικά πλάσματα. Μας αρέσει να επικοινωνούμε. Το Κοράνι λοιπόν μας δείχνει τον τρόπο να επικοινωνήσουμε με την πηγή της ζωής και όλης της ευφυίας, τον ένα και μοναδικό Θεό. Το Κοράνι μας λέει ποιος είναι ο Θεός, με ποιά ονόματα θα πρέπει να απευθυνόμαστε σε αυτόν και με ποιόν τρόπο να επικοινωνούμε μαζί του.

Δεν είναι αρκετοί οι 7 αυτοί λόγοι για να διαβάσει κανείς το Κοράνι;

Αριθμός μηνύματος: 27:

27. Αλή - Νοεμβρίου 30, 2008

Ρωτάτε: “Δεδομένου ότι το Κοράνιο γράφθηκε σε μία γλώσσα αρχικά και εφʼ όσον κάθε γλώσσα δεν μπορεί να μεταφρασθεί ακριβώς σε καμία άλλη γλώσσα αλλά υπάρχουν διαφορές στο νόημα, εάν η φράση: «ο λόγος του Αλλάχ» αναφέρεται στο γράμμα του Κορανίου, σε ποια μόνο γλώσσα μιλάει ο Αλλάχ αλαθήτως; Εάν ο Αλλάχ μιλάει αλαθήτως σε μία μόνο γλώσσα, «ο λόγος του Αλλάχ» δεν υπάρχει για όλες τις άλλες αλάθητος; Και εάν δεν υπάρχει «ο λόγος του Αλλάχ» αλάθητος, σε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα, μπορεί κάτι που περιέχει λάθη, να ονομάζεται: «ο λόγος του Αλλάχ»; Υπάρχει μόνο ένα ενιαίο κείμενο του Κορανίου, στη μητρική γλώσσα στην οποία γράφθηκε, ή υπάρχουν διάφορα αρχαία κείμενα, που κάποια σημεία τα αποδίδουν με διαφορετικές λέξεις (άρα και νοήματα)”;

Απαντάω ότι η γλώσσα στην οποία αποκαλύφτηκε το Άγιο Κοράνι είναι η Αραβική. Υπάρχουν διάφορες μεταφράσεις σε διάφορες γλώσσες αλλά ο Λόγος του ΑΛΛΑΧ είναι το αραβικό κείμενο. Όταν εγώ θέλω να βγάλω ένα νόημα για κάποια εδάφια στα ελληνικά, χρησιμοποιώ διάφορες μεταφράσεις για να είμαι πιο σίγουρος και συγκεκριμένα τη μετάφραση της Λάτση (την έκδωση από τη Σαουδική Αραβία / μοιράζεται δωρεάν στην πρεσβεία της στην Αθήνα) και τη μετάφραση του Πεντάκη στήν καθαρεύουσα (αν και έχει ορισμένα λάθη στον σχόλια που παραθέτει).

Ωστόσο επειδή η αραβική είναι η γλώσσα στην οποία αποκαλύφτηκε το Κοράνι, για τον λόγο αυτό όλα τα εδάφια και όλες οι ευχές που λέγονται κατά τη διάρκεια των προσευχών, απαγγέλονται μόνο στα αραβικά. Κάθε μουσουλμάνος από μικρός μαθαίνει εδάφια και υπάρχουν πολλοί που από μικροί μαθαίνουν όλο το Ιερό Κοράνι στα αραβικά απ’έξω. Μάλιστα στην Παλαιστίνη υπήρξε ένα παιδάκι το οποίο αν και μόνο εννέα ετών, ήξερε όλο το Κοράνι απ’έξω.

Το Κοράνι σε μετάφραση θεωρείται ως μετάφραση του Λόγου του ΑΛΛΑΧ όπου φυσικά μπορεί να υπάρχουν κάποια λάθη στη μετάφραση (είτε σκόπιμα είτε όχι). Τώρα αν από εκτύπωση σε εκτύπωση ενδέχεται να υπάρξουν τυπογραφικά λάθη στο αραβικό κείμενο, αυτό δεν το γνωρίζω αλλά αυτό θα ήταν ένα ανθρώπινο λάθος και όχι φυσικα λάθος του Θεού.

Στην αραβική γλώσσα (όπως και στην εβραϊκή) υπάρχουν μόνο σύμφωνα και όχι φωνίεντα. Οι Άραβες έχουν συνιθίσει από μικρή ηλικία να μαθαίνουν χωρίς τόνους τις λέξεις τους αλλά στο Ιερό Κοράνι για να μην υπάρχει κάποια παρανόηση ή παρερμηνεία από τους μη Άραβες ή από αυτούς που δεν ήξεραν αραβικά, “εισήχθησαν” κάποια σημάδια/τόνοι για να μπορούν οι μη Γνωρίζοντες τα αραβικά σαν μητρική γλώσσα αλλά τα έμαθαν αργότερα, να τα διαβάζουν σωστά.

Δεν γνωρίζω ακριβώς πότε έγινε αυτό αλλά νομίζω ότι τονισμοί τοποθετήθηκαν από τον ηγεμόνα του Ιράκ “Αλ Χατζτζάτζ ιμπν Γιούσουφ” (694-714 μ.χ.). Επιφυλάσομαι να το κοιτάξω και να απαντήσω. Πάντως θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Λέγεται στο Ιερό Κοράνι:

” Έλιφ λαμ μιμμ.

Νικήθηκαν οι Ρωμαίοι (Βυζαντινοί)

σε μια γη πολύ κοντινή (ή “χαμηλότερη”) αλλά αυτοί μετά την ήττα τους σίγουρα θα νικήσουν” (30: 1-3).

Στη μετάφραση του Πεντάκη στην καθαρεύουσα, κάτω απ’αυτό το εδάφιο παραθέτονται ορισμένα σχόλια όπου λέγεται και το εξής: Η φράση “Γούλιμπατ αρ Ρουμ” (νικήθηκαν οι Ρωμαίοι) χωρίς τους τονισμούς μπορεί να διαβαστεί και ως: “Γάλαμπατ αρ Ρουμ” (νίκησαν οι Ρωμαίοι) με αποτέλεσμα η γνώση γι’αυτό το εδάφιο να είναι συγκεχημένη και να υπάρχει πρόβλημα μήπως η πρόβλεψη του Μωάμεθ δεν γίνει αληθινή και η κατάσταση να είναι {ήξεις αφήξεις}…” κ.τ.λ.

Απαντάω στα σχόλια αυτά και λέω ότι αυτό που λέει δεν είναι σωστό γιατί στην εποχή που ζούσε ο προφήτης, ο ίδιος του ερμήνευε τα εδάφια και συγκεκριμένα γι’αυτό το εδάφιο, ο προφήτης είχε πει ότι οι Βυζαντινοί νικήθηκαν αλλά σύντομα θα νικήσουν (είχε πει δηλαδή αυτό ακριβώς που λέγεται στο αραβικό κείμενο με τους τόνους, πράγμα που τελικά και ο ίδιος ο Πεντάκης το ομολογεό αλλά δεν το εξηγεί σωστά).

Όταν αποκαλύφτηκε το παραπάνω εδάφιο, ο Άμπου Μπακρ (ο ΑΛΛΑΧ ας είναι Ευχαριστημένος μαζί του) πεθερός του προφήτη, είχε βάλει στοίχημα κάποιες καμήλες (ή πρόβατα) με κάποιον Άραβα ειδωλολάτρη και στοιχημάτησε ότι η προφητεία θα εκπληρωνώταν μέσα σε τρία χρόνια αλλά ο προφήτης είπε στον Άμπου Μπακρ να αυξήσει τον αριθμό των καμηλών και τη χρονική διάρκεια από τρία χρόνια σε περισσότερα. Ο Άμπου Μπακρ το έκανε και κέρδιδε το στοίχημα.

Όλα δηλαδή τα εδάφια ακόμα και πριν τον τονισμό, ερμηνεύονταν με βάση τη σούννα (παράδωση) και τα αχαντίθ (λόγια) του προφήτη Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’αυτόν).

Υπάρχουν μόνο δέκα διαφορετικοί τρόποι απαγγελίας του Κορανίου αλλά όχι τρόποι ερμηνείας ή νοήματος. Λέγοντας “δέκα διαφορετική τρόποι”, εννοώ δέκα διαφορετικοί ρυθμοί με τους οποίους απαγγέλεται το Κοράνι μελωδικά (στην προσευχή απαγγέλονται τα εδάφια ψαλτικά και υπάρχουν δέκαι διαφορετικοί ρυθμοί, όπως για τη Θεία Λειτουργία και τα χριστιανικά βυζαντινά τροπάρια υπάρχουν ρυθμοί όπως οκτώηχος, πλάγιος κ.τ.λ).

Εντώς των ημερών θα απαντήσω και στα υπόλοιπα.

Ας σαλάμου αλέϊκουμ ουά ραχματουλλάχι ουά μπαρακάτουχου (ειρήνη σε σας και το έλεος του Θεού και η ευλογία Του).

Αριθμός μηνύματος 161:

161. Αλή - Δεκεμβρίου 9, 2008

Ερωτήσεις για τις πηγές πίστεως του Ισλάμ

1. Ποια (ή ποιες) είναι οι πηγές πίστεως του Ισλάμ; Με άλλα λόγια, από πού αντλεί το Ισλάμ τα όσα πιστεύει και δογματίζει;

Απάντηση.

Οι πηγές λοιπόν του Ισλάμ είναι το Ιερό Κοράνι και η σούννα (παράδωση) του προφήτη Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’αυτόν). Γι’αυτό ακριβώς η σούννα διαχωρίζεται σε τρία μέρη, α) σούννατ ουλ φαουλίγια (αυτά που έκανε ο προφήτης), β) σούννατ ουλ καουλίγια (αυτά που είπε ο προφήτης) και γ) σούννατ ουλ τακριρίγια (αυτά που άλλοι κάνανε και ο προφήτης τα αποδέχτηκε).

Αργότερα προστέθηκαν και άλλες δύο βάσεις πάνω στις οποίες δογματίζουν οι μουσουλμάνοι ουλεμά (νομομαθείς), α) ίτζματ ουλ φουκαχά (συναίνεση των νομομαθών) δηλαδή πολλοί ιμάμηδες εκφράστηκαν πάνω σε ένα θέμα (βασισμένοι πάντα στο Κοράνι και στη σούννα) και το συμπέρασμα από αυτές τις απόψεις πάνω σε διάφορα νομικά ή θεολογικά θέματα, έγινε η τρίτη βάση-πηγή πίστης του Ισλάμ και δ) κιγιάς (αναλογία) όπου οι ιμάμηδες όταν δεν υπήρχε κάποια λύση ή αναφορά στο Κοράνι ή στη σούννα, προσέτρεχαν σε κάτι ανάλογο (π.χ. το αλκοόλ δεν αναφέρεται στο Ιερό Κοράνι ως “αλκοόλ” αλλά αναφέρεται ότι είναι απαγορευμένο το κρασί και όλα τα ερεθιστικά ποτά, πράγμα που μπορούμε να το αναλογήσουμε με όλα τα αλκοολούχα).

Ωστόσο η βάση είναι το Ιερό Κοράνι και η σούννα. Ο προφήτης Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’αυτόν) είπε: “Αφήνω πίσω μου δύο πράγματα, το Ιερό Κοράνι και τη Σούννα (παράδοση), που εάν τα ακολουθήσετε ποτέ δεν θα παραστρατήσετε”.

2. Το Κοράνι είναι πράγματι κατ’εσάς «ο λόγος του Αλλάχ», (όπως έχετε δηλώσει κατ’επανάληψιν στην ιστοσελίδα σας);

Απάντηση.

Δε έχω δικιά μου ιστοσελίδα. Ναι, για εμάς το Άγιο Κοράνι είναι ο Λόγος του ΑΛΛΑΧ.

3. Εκτός από το Κοράνι, υπάρχει για εσάς, οτιδήποτε άλλο ισόκυρο, ως πηγή πίστεως; Και εάν ναι, ποιο; Και πώς τεκμηριώνεται αυτό μέσα από το ίδιο το Κοράνι;

Απάντηση.

Όπως είπα μετά το Ιερό Κοράνι, η δεύτερη ισόκυρη πηγή πίστεως είναι η σούννα (παράδωση) του προφήτη’ αυτά δηλαδή που εκείνος είπε, έκανε και είδε άλλους να κάνουν και το αποδέχτηκε. Λέγοντας “ισόκυρη”, δεν εννοώ ότι αντικαθιστά το Ιερό Κοράνι αλλά το λέω με την έννοια ότι ο προφήτης είναι ο πρώτος αλλά και καλύτερος ερμηνευτής του Ιερού Κορανίου. Η ίδια μάλιστα η Άϊσα (ο ΑΛΛΑΧ ας είναι Ευχαριστημένος μαζί της) τον χαρακτήρισε ως το “Ζωντανό Κοράνι”.

Λέγεται στοΙερό Κοράνι: “Εμείς στείλαμε για χάρη σας έναν απεσταλμένο από σας τους ίδιους για να επαναλάβει σε σας τα εδάφια μας, να σας εξαγνίσει και να σας διδάξει το Κοράνι και τη φρόνηση και να σας διδάξει ακόμα όσα δε γνωρίζατε” (Κοράνι 2:151).

4. Τι σημαίνει “ο λόγος του Αλλάχ”;

Απάντηση.

Σημαίνει πως ό,τι λέγεται στο Ιερό Κοράνι, είναι λόγος του ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα. Ο αρχάγγελος Τζεμπραήλ (Γαβριήλ)(ειρήνη σ’αυτόν) απήγγελνε στον προφήτη τα εδάφια και ο προφήτης με τη σειρά του τα απήγγελνε στους γραφείς του οι οποίοι τα έγραφαν και τα κρατούσαν καλά φυλαγμένα. Μία φορά τον χρόνο έρχονταν ο αρχάγγελος και απήγγελνε όλο το Κοράνι απ’την αρχή μέχρι εκεί που είχε αποκαλυφθεί την δεδομένη στιγμή. Αυτό συνέβη 2 φορές τη χρονιά που πέθανε ο προφήτης’ δύο φορές ήρθε και απείγγειλε το Ιερό Κοράνι ολόκληρο και ο προφήτης το απείγγειλε μπροστά στους σαχάμπα (συντρόφους) του και αυτοί το κατέγραψαν ποιο εδάφιο έπρεπε να πάει σε ποιο σημείο κ.τ.λ.

5. Εάν το Κοράνι είναι «ο λόγος του Αλλάχ», η φράση αυτή αναφέρεται στο γράμμα, ή στην ερμηνεία αυτού του γράμματος;

Απάντηση.

Αυτή η φράση αναφέρεται στο γράμμα.

6. Είναι το Κοράνι αλάθητο ως «λόγος του Αλλάχ»;

Απάντηση.

Ναι, είναι αλάθητος. Μερικά υποτιθέμενα λάθη που έχουν εντοπίσει μερικοί, είναι θέμα λανθασμένης (σκόπιμα ή όχι) μετάφρασης. Επίσης ορισμένα πράγματα που ήταν από πριν γνωστά, αυτό δε σημαίνει ότι δεν ήταν αποκάλυψη ή ότι είναι λάθη.

7. Δεδομένου ότι το Κοράνι γράφθηκε σε μία γλώσσα αρχικά, και εφ’ όσον κάθε γλώσσα δεν μπορεί να μεταφρασθεί ακριβώς σε καμία άλλη γλώσσα, αλλά υπάρχουν διαφορές στο νόημα, εάν η φράση: «ο λόγος του Αλλάχ» αναφέρεται στο γράμμα του Κορανίου, σε ποια μόνο γλώσσα μιλάει ο Αλλάχ αλαθήτως;

Απάντηση.

Η γλώσσα στην οποία αποκαλύφτηκε το Άγιο Κοράνι είναι η Αραβική. Υπάρχουν διάφορες μεταφράσεις σε διάφορες γλώσσες αλλά ο Λόγος του ΑΛΛΑΧ είναι το αραβικό κείμενο. Όταν εγώ θέλω να βγάλω ένα νόημα για κάποια εδάφια στα ελληνικά, χρησιμοποιώ διάφορες μεταφράσεις για να είμαι πιο σίγουρος και συγκεκριμένα τη μετάφραση της Λάτση (την έκδωση από τη Σαουδική Αραβία / μοιράζεται δωρεάν στην πρεσβεία της στην Αθήνα) και τη μετάφραση του Πεντάκη στήν καθαρεύουσα (αν και έχει ορισμένα λάθη στον σχόλια που παραθέτει).

Ωστόσο επειδή η αραβική είναι η γλώσσα στην οποία αποκαλύφτηκε το Κοράνι, για τον λόγο αυτό όλα τα εδάφια και όλες οι ευχές που λέγονται κατά τη διάρκεια των προσευχών, απαγγέλονται μόνο στα αραβικά. Κάθε μουσουλμάνος από μικρός μαθαίνει εδάφια και υπάρχουν πολλοί που από μικροί μαθαίνουν όλο το Ιερό Κοράνι στα αραβικά απ’έξω. Μάλιστα στην Παλαιστίνη υπήρξε ένα παιδάκι το οποίο αν και μόνο εννέα ετών, ήξερε όλο το Κοράνι απ’έξω.

8. Εάν ο Αλλάχ μιλάει αλαθήτως σε μία μόνο γλώσσα, «ο λόγος του Αλλάχ» δεν υπάρχει για όλες τις άλλες αλάθητος; Και εάν δεν υπάρχει «ο λόγος του Αλλάχ» αλάθητος, σε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα, μπορεί κάτι που περιέχει λάθη, να ονομάζεται: «ο λόγος του Αλλάχ»;

Απάντηση.

Το Κοράνι σε μετάφραση θεωρείται ως μετάφραση του Λόγου του ΑΛΛΑΧ όπου φυσικά μπορεί να υπάρχουν κάποια λάθη στη μετάφραση (είτε σκόπιμα είτε όχι). Τώρα αν από εκτύπωση σε εκτύπωση ενδέχεται να υπάρξουν τυπογραφικά λάθη στο αραβικό κείμενο, αυτό δεν το γνωρίζω αλλά αυτό θα ήταν ένα ανθρώπινο λάθος και όχι φυσικα λάθος του Θεού.

9. Με δεδομένο το ότι ο καθένας διαβάζοντας ένα κείμενο το ερμηνεύει πρώτα στο μυαλό του, και οι ερμηνείες του καθενός είναι διαφορετικές σε κάποια σημεία, λόγω των ιδιαίτερων προϋποθέσεων που έχει ο καθένας μας, είναι δυνατόν να μιλάμε για «κατά τον γράμμα λόγο του Αλλάχ»;

Απάντηση.

Όπως είπα, ο καλύτερος ερμηνευτής του Ιερού Κορανίου είναι ο προφήτης Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’αυτόν). Το ότι κάποιος μπορεί να ερμηνεύσει το Κοράνι με τον τρόπο του, αυτό δε μειώνει την αξία του Ιερού Κορανίου ούτε βέβαια δε σημαίνει ότι δεν είναι Λόγος του ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα.

Ο προφήτης είπε: ” Όποιον οδηγεί ο ΑΛΛΑΧ κανείς δεν μπορεί να τον παραπλανήσει. Όποιον παραπλανά ο ΑΛΛΑΧ κανείς δε μπορεί να τον καθοδηγήσει. Ο πιο ωραίος λόγος είναι ο Λόγος του ΑΛΛΑΧ, ο πιο ωραίος δρόμος είναι ο δρόμος του Μουχάμμεντ.

Να μείνετε λοιπόν μακριά απ’ ό,τι αλλοιώνει τη θρησκεία. Η χειρότερη πράξη είναι αυτή που το κακό της διασκορπίζεται. Οτιδήποτε μπίνταα (αίρεση) είναι νταλάλα (πλάνη) και ό,τι είναι νταλάλα, ανήκει στη φωτιά”.

Για να είναι κάποιος ερμηνευτής του Ιερού Κορανίου, πρέπει φυσικά να γνωρίζει αραβικά και να γνωρίζει καλά τη σούννα (παράδωση) του προφήτη. Επίσης υπάρχει ένας παράγοντας που λέγεται “Εσμπάμπ ουν νουζούλ” (λόγοι της καθόδου/αποκάλυψης). Δηλαδή για να ερμηνευτεί ένα εδάφιο, πρέπει να σκεφτούμε πότε κατέβηκε ένα εδάφιο, γιατί κατέβηκε, μέσα σε ποιές συνθήκες κατέβηκε κ.τ.λ.

10. Υπάρχει μόνο ένα ενιαίο κείμενο του Κορανίου, στη μητρική γλώσσα στην οποία γράφθηκε, ή υπάρχουν διάφορα αρχαία κείμενα, που κάποια σημεία τα αποδίδουν με διαφορετικές λέξεις (άρα και νοήματα);

Απάντηση.

Στην αραβική γλώσσα (όπως και στην εβραϊκή) υπάρχουν μόνο σύμφωνα και όχι φωνίεντα. Οι Άραβες έχουν συνηθίσει από μικρή ηλικία να μαθαίνουν χωρίς τόνους τις λέξεις τους αλλά στο Ιερό Κοράνι για να μην υπάρχει κάποια παρανόηση ή παρερμηνεία από τους μη Άραβες ή από αυτούς που δεν ήξεραν αραβικά, “εισήχθησαν” κάποια σημάδια/τόνοι για να μπορούν οι μη Γνωρίζοντες τα αραβικά σαν μητρική γλώσσα αλλά τα έμαθαν αργότερα, να τα διαβάζουν σωστά.

Δεν γνωρίζω ακριβώς πότε έγινε αυτό αλλά νομίζω ότι τονισμοί τοποθετήθηκαν από τον ηγεμόνα του Ιράκ “Αλ Χατζτζάτζ ιμπν Γιούσουφ” (694-714 μ.χ.). Επιφυλάσομαι να το κοιτάξω και να απαντήσω. Πάντως θα σας δώσω ένα παράδειγμα.

Λέγεται στο Ιερό Κοράνι:

” Έλιφ λαμ μιμμ.

Νικήθηκαν οι Ρωμαίοι (Βυζαντινοί)

σε μια γη πολύ κοντινή (ή “χαμηλότερη”) αλλά αυτοί μετά την ήττα τους σίγουρα θα νικήσουν” (30: 1-3).

Στη μετάφραση του Πεντάκη στην καθαρεύουσα, κάτω απ’αυτό το εδάφιο παραθέτονται ορισμένα σχόλια όπου λέγεται και το εξής: Η φράση “Γούλιμπατ αρ Ρουμ” (νικήθηκαν οι Ρωμαίοι) χωρίς τους τονισμούς μπορεί να διαβαστεί και ως: “Γάλαμπατ αρ Ρουμ” (νίκησαν οι Ρωμαίοι) με αποτέλεσμα η γνώση γι’αυτό το εδάφιο να είναι συγκεχημένη και να υπάρχει πρόβλημα μήπως η πρόβλεψη του Μωάμεθ δεν γίνει αληθινή και η κατάσταση να είναι {ήξεις αφήξεις}…” κ.τ.λ.

Απαντάω στα σχόλια αυτά και λέω ότι αυτό που λέει δεν είναι σωστό γιατί στην εποχή που ζούσε ο προφήτης, ο ίδιος του ερμήνευε τα εδάφια και συγκεκριμένα γι’αυτό το εδάφιο, ο προφήτης είχε πει ότι οι Βυζαντινοί νικήθηκαν αλλά σύντομα θα νικήσουν (είχε πει δηλαδή αυτό ακριβώς που λέγεται στο αραβικό κείμενο με τους τόνους, πράγμα που τελικά και ο ίδιος ο Πεντάκης το ομολογεό αλλά δεν το εξηγεί σωστά).

Όταν αποκαλύφτηκε το παραπάνω εδάφιο, ο Άμπου Μπακρ (ο ΑΛΛΑΧ ας είναι Ευχαριστημένος μαζί του) πεθερός του προφήτη, είχε βάλει στοίχημα κάποιες καμήλες (ή πρόβατα) με κάποιον Άραβα ειδωλολάτρη και στοιχημάτησε ότι η προφητεία θα εκπληρωνώταν μέσα σε τρία χρόνια αλλά ο προφήτης είπε στον Άμπου Μπακρ να αυξήσει τον αριθμό των καμηλών και τη χρονική διάρκεια από τρία χρόνια σε περισσότερα. Ο Άμπου Μπακρ το έκανε και κέρδιδε το στοίχημα.

Όλα δηλαδή τα εδάφια ακόμα και πριν τον τονισμό, ερμηνεύονταν με βάση τη σούννα (παράδωση) και τα αχαντίθ (λόγια) του προφήτη Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’αυτόν).

Υπάρχουν μόνο δέκα διαφορετικοί τρόποι απαγγελίας του Κορανίου αλλά όχι τρόποι ερμηνείας ή νοήματος. Λέγοντας “δέκα διαφορετική τρόποι”, εννοώ δέκα διαφορετικοί ρυθμοί με τους οποίους απαγγέλεται το Κοράνι μελωδικά (στην προσευχή απαγγέλονται τα εδάφια ψαλτικά και υπάρχουν δέκαι διαφορετικοί ρυθμοί, όπως για τη Θεία Λειτουργία και τα χριστιανικά βυζαντινά τροπάρια υπάρχουν ρυθμοί όπως οκτώηχος, πλάγιος κ.τ.λ).

Κάποιοι έχουν εμφανίσει κάποια άλλα κείμενα κατά καιρούς. Οποιοδήποτε άλλο κείμενο εκτός του σημερινού, δεν είναι αποδεκτό και δεν του δίνουμε καμία σημασία.

11. Εάν υπάρχουν αρχαία κείμενα του Κορανίου στη μητρική του γλώσσα, με διαφορές μεταξύ τους, πώς μπορεί το Κοράνι να ονομάζεται «ο λόγος του Αλλάχ»; Και με ποια βάση θα αποφασίσουμε, ποιο από τα κείμενα εκείνα είναι αυθεντικό, εάν η φράση «ο λόγος του Αλλάχ» αναφέρεται στο γράμμα;

Απάντηση.

Όπως είπα, αρχάγγελος Τζεμπραήλ (ειρήνη σ’αυτόν) ήρθε 2 φορές τη χρονιά που πεθανε ο προφήτης και του απήγγειλε όλο το Κοράνι απ’την αρχή μέχρι το τέλος και με τη σειρά του ο προφήτης το απήγγειλε στους γραφείς του και αυτοί το κατέγραψαν (με λεπτομέρειες πιο εδάφιο μπαίνει που κ.τ.λ). Ξέρουμε ότι ο προφήτης ερμήνευσε το σήμερα υπάρχων κείμενο.

Επίσης, λέγεται ότι αν σχηματίσουμε δύο ευθείες γραμμές κάθετες η μία στην άλλη (η οριζόντια θα ξεκινάει απ’τα δεξιά και θα τελειώνει στα αριστερά γιατί έτσι γράφονται τα αραβικά /απ’τα δεξιά προς τα αριστερά) και αν βάλουμε στην κάθετη στήλη τους αριθμούς των εδαφίων του κάθε κεφάλαιου του Κορανίου και αν στην οριζόντια βάλουμε τους αριθμούς του κάθε κεφάλαιου, λέγεται τότε ότι αν ενώσουμε τα σημεία θα σχηματιστεί τότε στα αραβικά η λέξη “ΑΛΛΑΧ” (το έχουν δκιμάσει άλλοι γι’αυτό και το αναφέρω με κάθε επιφύλαξη).

12. Εάν πάλι η φράση: «ο λόγος του Αλλάχ» αναφέρεται όχι στο γράμμα, αλλά στην ερμηνεία του, πώς μπορεί να ονομάζεται «ο λόγος του Αλλάχ», κάτι που επιδέχεται διαφορετικές ερμηνείες, από διαφορετικούς ερμηνευτές; Ποιου η ερμηνεία μπορεί να ονομάζεται «ο λόγος του Αλλάχ», όταν κάτι ερμηνεύεται διαφορετικά από διαφορετικούς ερμηνευτές;

Απάντηση.

Ο “Λόγος του ΑΛΛΑΧ” αναφέρεται στο γράμμα (ωστόσο φυσικά και υπάρχουν κάποια εδάφια τα οποία έχουν συμβολικό νόημα).

Ο μεγάλος μουτζταχίντ / φακίχ (νομοθέτης) Άμπου Χανίφα Νούμαν ιμπν Θάμπιτ είπε:

“Δηλώνουμε ότι το Κοράνι είναι ο Λόγος του ΑΛΛΑΧ, αδιμιούργητος, η έμπνευση και η αποκάλυψη Του, όχι ο Ίδιος Του αλλά ούτε και κάτι άλλο πάνω απ’ Αυτόν, η πραγματική Του ιδιότητα αποτυπωμένη στο χαρτί που απαγγέλεται απ’τους ανθρώπους. Το χρώμα, το χαρτί και η μορφή των γραμμάτων είναι δημιουργήματα επειδή είναι δουλειά του ανθρώπου”.

Ο μεγάλος νομοθέτης Άχμεντ ιμπν Χάνμπαλ είπε: ” Όχι μόνο οι λέξεις και οι ήχοι του Κορανίου είναι Αιώνιες, έτσι ώστε ακόμα και η απαγγελία Του (του Κορανίου) είναι Αιώνια αλλά ακόμα και οι σελίδες και το δέσιμο τους μοιράζονται τις ίδιες ιδιότητες”.

Εδώ ο Άχμεντ ιμπν Χάνμπαλ εννοεί ότι αφού αποτυπώνονται πάνω σε ένα χαρτί εδάφια του Κορανίου, τότε αυτό το χαρτί δεν πρέπει μα πεταχτεί κάπου όπου υπάρχουν βρωμιές (αν κάποιος θέλει να πετάξει ένα χαρτί όπου πάνω του είναι αποτυπωμένα εδάφια, τότε θα πρέπει να ταο κάψει ή να το κόψει κομματάκια έτσι ώστε τα λόγια να μη φαίνονται).

Ο ιμάμης και νομοθέτης Άχμεντ ιμπν Ταϊμίγια είπε: “Το Κοράνι είναι ο αδημιούργητος Λόγος του Θεού και δεν μπορεί να συγκριθεί με οτιδήποτε δημιουργημένο. Γι’ αυτό και ένας μόνο στοίχος του Ιερού Κορανίου είναι καλύτερος ακόμα και του ίδιου του προφήτη και της οικογένειας του”.

13. Ποιος ερμηνευτής του Κορανίου μπορεί να ονομασθεί «αλάθητος» ερμηνευτής του Κορανίου; Τι προσόντα πρέπει να έχει; Μπορείτε να μας αναφέρετε μερικά ονόματα τέτοιων ερμηνευτών, των οποίων οι ερμηνείες είναι απόλυτα σωστές; Και τις ερμηνείες τους αυτές, τις δέχεται ομόφωνα ολόκληρος ο Μουσουλμανικός κόσμος, χωρίς την παραμικρή αμφισβήτηση;

Απάντηση.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος ερμηνευτής μπορεί να ονομαστεί αλάθητος και αυτό γιατί όλοι οι άνθρωποι κάνουμε λάθη. Ο καλύτερος πάντως ερμηνευτής ήταν ο ίδιος ο προφήτης. Ο Χασάν ιμπν Ατίγια είπε: “Αμέσως μόλις ο ΑΛΛΑΧ απεκάλυπτε στον προφήτη οποιοδήποτε εδάφιο, ο άγγελος Τζεμπραήλ (ειρήνη σ’αυτόν) γνωστοποιούσε στον προφήτη και τις σχετικές παραδώσεις (ερμηνείες) με το εδάφιο αυτό”.

Οι καλύτεροι (αλλά όχι αλάθητοι) ερμηνευτές του Ιερού Κορανίου είναι οι: “Ιμάντ-ουντ-Ντιν Ισμαήλ ιμπν Όμαρ ιμπν Καθίρ” απ’τη Συρία και ο: “Μουχάμμεντ ιμπν Τζαρίρ ατ Τάμπαρι” απ’την Περσία. Επίσης ένας καλός ερμηνευτής του Κορανίου είναι ο ιμπν Κούρτουμπι απ’την Ανδαλουσία, ο Ιμπν Ταϊμίγια απ’τη Συρία (από ορισμένους χαρακτηρίστηκε ακραίος αν και διαφωνώ) και επίσης κάποιος Τούρκος ο “Ελμαλιλί Χαμντί Γιαζίρ”.

Εκείνα τα ταφσίρ (ερμηνείες) που δεν θέλω ούτε να τα πλησιάζω είναι τα: α) “Φι ζιλάλ ιλ Κουράν” του Σάϊγιντ Κουτμπ (είναι ο πρόδρομος σημερινών τρομοκρατικών ομάδων) και το ταφσίρ του Ινδού Άμπουλ Άλα αλ Μαουντούντι (ωστόσο και οι δύο έχουν γράψει ορισμένα καλά βιβλία αλλά μόνο λίγα).

Ο σέϊχ Άχμεντ αρ-Ριφάϊ (αν και σούφι/μυστικιστής) είπε κάτι πολύ σωστό: ” Όταν θα μιλήσετε με τη γλώσσα των ουλεμάδων (νομομαθών), θα πρέπει να προφυλάξετε τις καρδιές και τα μέλη του σώματος σας απ’ ό,τι δεν ευχαριστεί τον Λεπτεπίλεπτο και Παντογνώστη ΑΛΛΑΧ”.

14. Υπάρχει στο Κοράνι, οποιοδήποτε «ξεκαθάρισμα», για το ποιος ερμηνευτής του μπορεί να θεωρηθεί «αλάθητος»; Και αν ναι, πού;

Απάντηση.

Δεν νομίζω. Εκείνο που ακόμα και απ’το ίδιο το Κοράνι είναι σίγουρο, είναι ορισμένα εδάφια (που αυτοί τη στιγμή δε θυμάμαι ποια) όπου λέγεται ότι πρέπει να ακολουθούμε τον προφήτη Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’αυτόν) και να κάνουμε ό,τι αυτός μας λέει και να αφήνουμε ό,τι αυτός μας λέει να αφήνουμε. Δηλαδή ο προφήτης ήταν ο ίδιος του ο καλύτερος ερμηνευτής.

Εδώ πρέπει να κάνω μια διευκρίνηση. Ο ίδιος ο προφήτης δεχόταν να κάνει διάλογο με τους σαχάμπα (ακολούθους) του για θέματα για τα οποία δεν είχε λάβει αποκάλυψη και έκρινε σύμφωνα με τη γνώμη του αλλά στα θέματα για τα οποία είχε λάβει αποκάλυψη, εκεί ήταν απόλυτος.

Ο ίδιος ο προφήτης όταν ρωτήθηκε για το ποιοι θα ήταν οι καλύτεροι στη θρησκεία, είχε πει: “Οι σαχάμπα (ακόλουθοι) μου, οι ταμπιίν (τα παιδιά των σαχάμπα) και οι τάμπα ταμπιίν (τα παιδιά των παιδιών των σαχάμπα)”.

Ωστόσο δε σημαίνει ότι και οι σαχάμπα ήταν αλάθητοι. Ο Άχμεντ Γουλάμ Χαλίλ (888 μ.Χ.) είπε: “Η σούννα (παράδωση του προφήτη) είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο οικοδομήθηκε η ισλαμική ούμμα (κοινότητα). Τα πρότυπα είναι οι σαχάμπα (ακόλουθοι) του προφήτη…ο μη συμορφώμενος προς αυτούς πλανάται και είναι αιρετικός. Οποιοσδήποτε παρεκλίνει απ’αυτούς σε οτιδήποτε αφορά τη θρησκεία, είναι κάφιρ (άπιστος)”.

15. Εάν κάποιος ερμηνευτής του Κορανίου μπορεί να ονομασθεί «αλάθητος» ερμηνευτής, αυτό ισχύει μόνο για τις ερμηνείες που δίνει στις γλώσσες που διατυπώνει την ερμηνεία του; Γιατί και πάλι εδώ εμπλέκονται οι διαφορές των γλωσσών.

Απάντηση.

Ο κάθε ερμηνευτείς πρέπει να ξέρει πολύ καλά τα αραβικά και ιδιαίτερα τα αραβικά του 7ου αιώνα. Στο πανεπιστήμιο της Μεδίνα στη Σ.Αραβία (αλλά και στο Αλ Άζχαρ του Καϊρου, οι ισλαμικές σπουδές χωρίζονται σε 5 κυρίως ιδικότητες, στις: α) Ιλμ ουλ Κουράν (γνώση του Κορανίου), β) Ιλμ ουλ Χαντίθ (γνώση των χαντίθ-λόγων του προφήτη), γ) ούσουλ ουντ ντιν ουάντ ντάουα (ρίζα της θρησκείας και ντάουα-πρόσκληση), δ) σαρία (ισλαμικός νόμος) και ε) λούγατ ιλ άραμπι (αραβική γλώσσα).

Από κει και πέρα, δεν ξέρω αν ένας ερμηνευτής μπορούσε να είναι αλάθητος αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δε μειώνει την αξία του Ιερού Κορανίου (όπως ίσως θέλετε να υπονοήσετε).

16. Εάν πάλι δεν υπάρχει αλάθητος ερμηνευτής του Κορανίου και εάν το Κοράνι είναι «ο λόγος του Αλλάχ» κατά το πνεύμα και όχι κατά το γράμμα, πώς μπορούμε να αποκαλούμε τις διάφορες ΑΥΘΑΙΡΕΤΕΣ ερμηνείες του κάθε ΟΧΙ αλάθητου ερμηνευτή «ο λόγος του Αλλάχ»;

Απάντηση.

Το Κοράνι είναι ο αλάθητος Λόγος του ΑΛΛΑΧ κατά το γράμμα (και προφασώς κατά το πνεύμα). Τώρα όπως είπα ο καλύτερος ερμηνευτής είναι ο ίδιος προφήτης Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’αυτόν). Από κει και πέρα όπως ξαναείπα, το ότι κάποιος ερμηνευτής μπορεί να κάνει λάθος, αυτό δε σημαίνει ότι το Κοράνι είναι λάθος αλλά η γνώμη του ερμηνευτή μπορεί να είναι λάθος. “Λόγος του ΑΛΛΑΧ” είναι μόνο το Ιερό Κοράνι.

17. Ποια είναι τα ξεκάθαρα δόγματα του Κορανίου, στα οποία συμφωνούν ΟΛΟΙ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ οι ερμηνευτές του Ισλάμ, δεδομένου ότι συνήθως διαφωνούν μεταξύ τους, ακόμα και για σοβαρότατα ζητήματα του ορθού βιώματος των εντολών του «λόγου του Αλλάχ»;

Απάντηση.

Ο Όμαρ ιμπν αλ-Χαττάμπ (ο ΑΛΛΑΧ ας είναι Ευχαριστημένος μ’αυτόν) είπε ότι μία ημέρα καθότανε μαζί με τον προφήτη Μουχάμμεντ (η ευλιγία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’αυτόν) και με άλλους, όταν ξαφνικά εμφανίστηκε ένας νέος ο οποίος ήταν ντυμένος με κάτασπρα ρούχα και έλαμπε και είχε πολύ μαύρα μαλλιά. Έκατσε (ο νέος αυτός) δίπλα στον προφήτη και του είπε: “Ω Μουχάμμεντ! Πληροφόρησε με σχετικά με το Ισλάμ” και ο προφήτης του είπε: “Ισλάμ είναι ότι θα πρέπει να δηλώνεις (και να πιστεύεις) ότι δεν υπάρχει άλλη Θεότητα εκτός απ’τον (Ένα) Θεό και ότι ο Μουχάμμεντ είναι ο προφήτης του, πρέπει να κάνεις σαλά (προσευχή), να δίνεις ζάκατ (ελεημοσύνη), να νηστεύεις κατά τη διάρκεια του μήνα Ραμαντάν και κάνεις Χατζ (προσκίνημα) στην Κάαμπα, αν έχεις τα μέσα γι’αυτό” και τότε αυτός ο νέος είπε στον προφήτη: “Είπες την αλήθεια (ω Μουχάμμεντ)”.

Στη συνέχεια αυτός ο νέος ρώτησε τον προφήτη: “Πες μου (ω Μουχάμμεντ) τί είναι το Ιμάν (πίστη)” και ο προφήτης είπε: “Είναι να πιστεύεις στον ΑΛΛΑΧ και στους αγγέλους και στους προφήτες και στα (προηγούμενα αλλά τώρα αλλιωμένα) βιβλία και στην Τελευταία Ημέρα (Ημέρα της Κρίσης) και στο Κάνταα ουάλ Κάνταρ (στους αιώνιους και απαράγραπτους νόμους του Θεού και όχι στη μοίρα που κακώς λένε κάποιοι)” και τότε ο νέος είπε: “Είπες την αλήθεια (ω Μουχάμμεντ)” και ρώτησε τον προφήτη (ο νέος): “Πες μου τί είναι Ιχσάν (χάρη).

Τότε ο προφήτης είπε: “Είναι ότι πρέπει να λατρεύεις τον ΑΛΛΑΧ σαν να τον βλέπεις γιατί ακόμα και αν δεν τον βλέπεις, σε βλέπει Εκείνος” και τότε ο νέος ρώτησε τον προφήτη: “Πες μου σχετικά με την Ώρα (της Ημέρας της Κρίσης)” και ο προφήτης είπε: “Απ’αυτό που με ρώτησες, δεν ξέρω τίποτα παραπάνω απ’ όσα ξέρεις εσύ” και ο νέος τότε είπε στον προφήτη: “Καλά, πες μου τότε για τα σημάδια εκείνης της Ημέρας (της Κρίσης)” και ο προφήτης είπε: “Τότε θα δεις μια γυναίκα να γεννάει την ίδια της τη μήτρα, θα δεις τον ξυπόλητο και τον γυμνό και τον άπορο και τους βοσκούς να φτιάχνουν ψηλά κτήρια” και τότε ο νέος αυτός έφυγε και ο προφήτης είπε στον Όμαρ ιμπν αλ-Χαττάμπ: “Ω Όμαρ, ξέρεις ποιός είναι αυτός ο νέος?…είναι ο άγγελος Τζεμπραήλ”.

Σ’αυτό το σαχίχ (αυθεντικό) χαντίθ (λόγο) του προφήτη, αποτυπώνονται τα κυριότερα δόγματα του Ισλάμ και που τα δέχονται το μεγαλύτερο μέρος των μουσουλμάνων (και εδώ διευκρινίζω ότι το 80% των μουσουλμάνων είναι σουννίτες (ορθόδοξοι) μουσουλμάνοι. Το υπόλοιπο 20% είναι σιίτες, χαριτζίτες, αχμαντίγια κ.α., αιρετικοί που δεν τους αναγνωρίζω σαν μουσουλμάνους).

18. Πώς μπορούμε να μιλάμε για «θρησκεία αλήθειας» που φέρει τον «λόγο του Αλλάχ», για μία θρησκεία, της οποίας οι ερμηνευτές αν και ανήκουν (κατά δική τους παραδοχή) στην ίδια θρησκεία, ερμηνεύουν τόσο διαφορετικά, το γράμμα της πίστης τους;

Απάντηση.

Το ότι υπάρχουν ερμηνείες με διαφορές, δε νομίζω ότι μειώνει την αξία του Ισλάμ ή του Ιερού Κορανίου. Όπως είπα, κάθε ερμηνευτής πρέπει να βασίζεται στη σούννα (παράδωση) του προφήτη. Απο κει και πέρα, το λάθος στην ερμηνεία είναι ανθρώπινο. Αν κάποιος ερμηνευτής δεν βασίζεται στη σούννα (όπως π.χ. ο Οσάμα μπιν Λάντεν ο οποίος αν και αναφέρει ορισμένα εδάφια του Κορανίου και αχαντίθ (λόγια) του προφήτη, εντούτις δεν έχει κάνει ισλαμικές σπουδές αλλά είναι ένας εργολάβος-μηχανικός και εξτρεμιστής, πράγμα μη αποδεκτό απ’το Ισλάμ).

Ένα σχετικά αντικειμενικό βιβλίο (γραμμένο από Δυτικό) που αναφέρεται στο Ιερό Κοράνι και στην ερμηνεία του, είναι το: “Κοράνιο, Η βιογραφία ενός ιερού κειμένου” του Bruce Lawrence απ’τις εκδώσεις Ελληνικά Γράμματα με ISBN 960-442-613-3.

19. Εάν πάλι δεν ανήκουν στην ίδια θρησκεία οι «σκληροπυρηνικοί» π.χ. Ουαχαβίτες, που ερμηνεύουν τα Χαντίθ ή το Κοράνιο με τον Α τρόπο, ή οι μετριοπαθείς Μουσουλμάνοι (π.χ. οι Ισμαηλίτες), που το ερμηνεύουν με τον Β τρόπο, ποια απ’όλες αυτές τις ποικιλίες, είναι η κατ’εξοχήν αντιπροσωπευτική προς το Ισλάμ; Και οι άλλοι δεν ανήκουν στην «αληθινή πίστη του Κορανίου»;

Απάντηση.

Δεν υπάρχουν “Ουαχαβίτες”. Ο προφήτης είχε πει ότι κάθε χρόνια θα ερχόταν ένας μουτζεντντίντ (ανανεωτής) ο οποίος θα ανανέωνε τη θρησκεία, με την έννοια ότι θα έκανε κυρήγματα και με τις εργασίες του θα έβγαζε απ’τη θρησκεία όλα εκείνα τα αιρετικά στοιχεία τα οποία έκανα οι λαοί τους στο όνομα του Ισλάμ. Ο Μουχάμμεντ ιμπν Αμπντουλ-Ουαχχάμπ απ’τη Νταϊρίγια (κοντά στο σημερινό Ριάντ) της Σαουδικής Αραβίας ήταν ένας τέτοιος μουτζεντντίντ ο οποίος συκοφαντήθηκε τόσο σκληρα από κάποιους “μουσουλμανους” (κυρίως από μυστικιστές αιρετικούς σούφι) επειδή επιτέθηκε στις ανισλαμικές πρακτικές των ανθρώπων τις εποχής του (π.χ. διέταξε να γκρεμιστούν όλα τα κτίσματα πάνω απ’τους τάφους αφού απαγορεύονται στο Ισλάμ, απαγόρεψε στους ανθρώπους να προσεύχονται μπροστά στους τάφους και να καλούν τους νεκρούς σε βοήθεια αφού το Ισλάμ το απαγορεύει) κ.τ.λ.

Μετά τον θάνατο του Μουχάμμεντ ιμπν Αμπντουλ-Ουαχχάμπ συνέβησαν ακρότητες απ’τους ακολούθους του. Υπάρχει ένα καλό βιβλίο στο διαδίκτυο στα αγγλικά γι’αυτό το θέμα που μπορείτε να το βρείτε στο http://www.thewahhabimyth.com

Οι Ησμαϊλίτες είναι σιίτες και μάλιστα ακραίοι σιίτες και δεν είναι μουσουλμάνοι αλλά αιρετικοί. Πρόκειται για μια σιιτική ομάδα απ’τους οποίους προήρθαν οι ακραίοι δολοφόνοι που έγιναν γνωστοί ως “Ασασίνοι”. Επίσης στα θέματα πίστης θεωρούν ότι ο ξάδερφος του προφήτη και 4ος χαλίφης ο Αλή ιμπν Άμπου Τάλιμπ (ο ΑΛΛΑΧ ας είναι Ευχαριστημένος μ’αυτόν) είναι ο Θεός ο οποίος κατέβηκε στη γη κ.τ.λ τη στιγμή που ο ίδιος ο Αλή αρνήθηκε τέτοιες απόψεις για τον εαυτό του και καταδίκασε σε θάνατο όλους αυτούς οι οπολιοι είπαν ότι ο Αλή ήταν Θεός.

20. Εάν πάλι παρά τις τεράστιες αυτές διαφορές νοοτροπίας και ερμηνειών που υπάρχουν στον Ισλαμικό κόσμο, θεωρούνται όλοι οι Μουσουλμάνοι ως μέλη της ίδιας θρησκείας, πώς μπορούμε να μιλάμε για «ΜΙΑ αληθινή θρησκεία», και όχι για ένα χάος αλληλοσυγκρουόμενων αυθαίρετων ερμηνειών, διαφόρων αυθαίρετων ερμηνευτών, (άρα και παραχαρακτών) του «λόγου του Αλλάχ»;

Απάντηση.

Το 80% των μουσουλμάνων είναι σουννίτες. Τώρα υπάρχουν διάφορες οργανώσεις ή ομάδες στα πλαίσια των σουννιτών αλλά το ίδιο το Κοράνι συνιστά τους μουσουλμάνους να μη διαιρούνται σε σχίσματα. Ο προφήτης συμβολικά (μάλλον) είπε: “..οι πιστοί θα διαχωριστούν σε 73 ομάδες αλλά μόνο μία θα φτάσει στον Παράδεισο..η αχλ ουλ σούννα ουάλ τζαμάα..” (αυτοί δηλαδή που ακολουθούνε τη σούννα και αυτά που δείδαξε στους σαχάμπα του).

21. Και εάν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί με τα ξεκάθαρα δόγματα και την ξεκάθαρα οριοθετημένη Εκκλησία, που αρνείται τη Χριστιανικότητα στις διάφορες αιρέσεις, θεωρούνται από κάποιους ερμηνευτές του Ισλάμ, ως «κακό παράδειγμα περιορισμού της ελευθερίας της πίστης», επειδή έχουν πολλά ξεκάθαρα δόγματα κατά αποκάλυψη Θεού, πώς συμβιβάζεται αυτό με το ότι υπάρχουν και ξεκάθαρα δόγματα του Ισλάμ, όπως δηλώσεις ότι «ο Χριστός δεν είναι Υιός του Θεού», και «ο Μωάμεθ είναι ο τελευταίος Προφήτης του Αλλάχ», που και πάλι με τη βεβαιότητα της «αποκάλυψης Θεού» δογματίζονται; Δεν περιορίζουν και αυτά την πίστη; Ή ο αριθμός των δογμάτων είναι το πρόβλημα; Σημασία για το Ισλάμ έχει ο αριθμός των δογμάτων ή το αν αυτά είναι ή όχι Θεία αποκάλυψη; Και εάν ισχύει το πρώτο, με ποια εντολή του Κορανίου ξεκαθαρίζεται το θέμα του αριθμού των δογμάτων που είναι επιτρεπτός; Και αν υπάρχει τέτοιος προσδιορισμός, δεν είναι και αυτός ο ίδιος, «δόγμα» και «Θεία αποκάλυψη»; Εάν πάλι ισχύει το τελευταίο, και το Ισλάμ το ενδιαφέρει όχι ο αριθμός των δογμάτων, αλλά το αν είναι πράγματι Θεία αποκάλυψη, πώς μπορεί να θεωρείται ως «θρησκεία της Θείας αποκάλυψης» μια θρησκεία της οποίας οι πιστοί έχουν τόσες πολλές διαφορές μεταξύ τους, διαστρεβλώνοντας κατά συνέπεια την ίδια τη Θεία αποκάλυψη με τις διαφοροποιήσεις τους;

Απάντηση.

Προσωπικά δεν θεωρώ ούτε τους ορθόδοξους ούτε τα δόγματα ως κακό παράδειγμα περιορισμού της πίστης. Θεωρώ ότι οι ορθόδοξοι προσπαθούν με τον τρόπο τους να διαφυλλάξουν την πίστη τους. Άλλωστε και στο Ισλάμ το ίδιο γίνεται αφού οτιδήποτε κάνουμε στην καθημερινή μας ζωή, κρίνεται νομικο-θρησκευτικά και κάθε φακίχ (νομοθέτης) βασιζόμενος πάντα στο Ιερό Κοράνι και στη σούννα και αν δε βρει εκεί κάτι σχετικό, μόνο τότε βασίζεται στην προσωπική του γνώμη λαμβάνοντας όμως υπόψη του κάποιους παράγοντες όπως: α) ιστιχσάν (δηλαδή κάτι το οποίο είναι καλό για όλους τους ανθρώπους αρκεί να μην είναι αντίθετο με το Κοράνι και τη σούννα του προφήτη), β) ιστισλάχ (κάτι που ζητάει ο λαός αρκεί και πάλι αυτό το κάτι να μην είναι αντίθετο με το Κοράνι και τη σούννα) και γ) ιστιντλάλ (δηλαδή αν δεν υπάρχει στο Κοράνι και στη σούννα αναφορά για κάποιο πρόβλημα, τότε ο νομοθέτης μπορεί να ανατρέξει στις παραδώσεις του λαού της περιοχής όπου νομοθετεί για να βρει απάντηση για κάτι πάνω στο οποίο καλείται να νομοθετήσει και να βγάλει φάτουα/γνωμοδότηση, ακεί φυσικά και πάλι η παράδωση αυτή να μην είναι αντίθετη ούτε στο παραμικρό με το Κοράνι και τη σούννα).

Τα βασικά είναι το Κοράνι και η σούννα του προφήτη τα οποία σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αλλάξουν. Το μόνο που εξαιτείας της τεχνολογικής και μορφωτικής προόδου μπορεί να αλλάξει, είναι ίσως πράγματα που δεν είναι ξεκάθαρα διατυπωμένα και τίποτα άλλο.

Η πράξη του να νομοθετεί κάποιος λέγεται: “Ιτζτιχάντ” ενώ οι καθημερινές μας πράξεις και γενικά ό,τι κάνουμε, κατηγοριοποιείται στις εξείς 8 (κυρίως) κατηγορίες: α)φαρντ (υποχρεωτικό), β) ουάτζιμπ (καθήκον), γ) σούννα (παράδωση-προαιρετικό), δ) μουσταχάμπ (συνιστώμενο), ε) μουμπάχ (κάτι φυσικό όπως π.χ. το να τρώμε), στ) χαράμ (απαγορευμένο), ζ) μακρούχ (βρώμικο / κάτι που δεν είναι ξεκάθαρο αν είναι απαγορευμένο αλλά σίγουρα είναι βρωμιά όπως το κάπνισμα) και η) μουφσίντ (είναι οι πράξεις που ακυρώνουν τις υποχρεώσεις / π.χ. αν κάποιος προσεύχεται και γελάσει ή αεριστεί, πρέπει να επαναλάβει την προσευχή του).

Εδώ θα ήθελα να αναφέρω μια διδακτική ιστορία. Κάποτε ο Θάμπιτ (πατέρας του ιμάμη/νομοθέτη Άμπου Χανίφα) περπατούσε στους δρόμους της Μπάσρα (σημερινή Βασόρα στο νότιο Ιράκ) και κάποια στιγμή έπεσε ένα μήλο απ’το καρότσι κάποιου μανάβη.Τότε ο Θάμπιτ δάγκωσε το μήλο αλλά τότε σκέφτηκε ότι δεν ήταν δυνατόν να τρώει ένα μήλο χωρίς να πάρει την άδεια του ιδιοκτήτη του. Τότε πήγε και βρήκε τον ιδιοκτήτη του μήλου και του ζήτησε να τον συγχωρέσει που δάγκωσε το μήλο χωρίς άδεια. Ο Θάμπιτ ήταν πάρα πολύ ειλικρινής και ευσεβής (και έτσι πρέπει να είναι κάθε μουσουλμάνος) και αυτή την ευσέβεια την πρόσεξε ο ιδιοκτήτης του μήλου και είπε στον Θάμπιτ: “Θα σε συγχωρήσω αν με βοηθήσεις να καθαρίσω τον κήπο μου” και ο Θάμπιτ τον βοήθησε. Τότε ο ιδιοκτήτης του μήλου (δε γνωρίζω το όνομα του) υποσχέθηκε στον Θάμπιτ ότι θα του έδινε την κόρη του για σύζυγο η οποία όμως ήταν τυφλή και ανάπηρη όταν όμως ο πατέρας της έδειξε την κοπέλα στον Θάμπιτ, τότε εκείνος είδε μια πολύ όμορφη και γλυκιά κοπέλα η οποία ήταν απολύτως υγιής και τότε ο πατέρας (για να λύση την απορία του Θάμπιτ) του είπε: “Σου είπα ότι η κόρη μου είναι τυφλή γιατί ποτέ της δεν είδε κάτι χαράμ (απαγορευμένο), σου είπα ότι είναι κουτσή γιατί ποτέ δεν περπάτησε σε ‘ασχημους δρόμους…αυτή είναι η γυναίκα σου. Ο ΑΛΛΑΧ να είναι Ευχαριστημένος μαζί σου παιδί μου”.

Δε νομίζω ότι είναι τόσο σημαντικό ο αριθμός των δογμάτων αλλά το τί γίνεται δεκτό στα ίδια τα δόγματα.

22. Πού γράφει το ίδιο το Κοράνιο ή τα Χαντίθ, ότι είναι «ο λόγος του Αλλάχ» ή «αλάθητα»;

Απάντηση.

Υπάρχουν εδάφια όπως: “Αυτό το Βιβλίο (το Κοράνι) είναι Αναμφίβολο. Σ’ Αυτό υπάρχει η καθοδόγηση για εκείνους που φοβούνται (σέβονται) τον ΑΛΛΑΧ” (Κοράνι 2:2) και “…Αυτό (το Κοράνι) έχει σταλεί κάτω από Εκείνον που γνωρίζει τα μυστήρια στους ουρανούς και στη γη…” (Κοράνι 25:6) και άλλα εδάφια όπως 3:1-7, 28:2, 29:49, 31:2-5, 32:2, 33:2, 35:2, 35:31, 39:1-2, 40:2-4, 41:2-4, 41:44, 42:52, 43:2-5, 49:1-8, 53:2-10, 59:21, 64:4, 67:3 (στα περισσότερα απ’αυτά τα εδάφια δεν δηλώνεται ξεκάθαρα το αλάθητο) αλλά και πολλά άλλα εδάφια και αχαντίθ (λόγια) του προφήτη ο οποίος μίλάει ξεκάθαρα και εξηγεί το αλάθητο του Κορανίου.

23. Εάν το γράφει, πού γράφει εάν είναι «ο λόγος του Αλλάχ» κατά το γράμμα ή κατά την ερμηνεία;

Απάντηση.

Δεν νομίζω ότι είναι κάπου γραμμένο στο Ιερό Κοράνι ότι είναι αλλάθητο κατά το γράμμα ή κατά την ερμηνεία (εννοώ ότι δεν αναφέρεται επί λέξη η φράση: “κατά το γράμμα” ή “κατά την ερμηνεία”).

24. Εάν δεν το γράφει, ποιος ερμηνευτής είναι έγκυρος για να διατυπώσει με έγκυρο τρόπο, το αν «ο λόγος του Αλλάχ» είναι αλάθητος κατά το γράμμα ή κατά την ερμηνεία; Και πού τον προσδιορίζει το ίδιο το Κοράνιο, και όχι κάποιος άλλος αυθαίρετος ερμηνευτής;

Απάντηση.

Ανέφερα παραπάνω τα λεγόμενα δύο απ’τους μεγαλύτερους νομοθέτες του Ισλάμ (των ιμάμηδων Άμπου Χανίφα και Άχμεντ ιμπν Χάνμπαλ αλλά υπάρχουν και κάποια χαντίθ τα οποία αυτή τη στιγμή δεν θυμάμαι αλλά δεσμεύομαι να τα γράψω μόλις τα θυμηθώ. Ωστόσο στο Ιερό Κοράνι αποδίδονται στον ΑΛΛΑΧ κάποιες ονομασίες όπως: “Ο Έγκυρος”, “Ο Αιώνιος”, “Ο Αληθινός” κ.τ.λ. Άρα και ο Λόγος Του (σαν ιδίωμα Του) είναι αλάθητος. Εξάλλου το είχε πει ο ίδιος ο προφήτης.

25. Εάν κάτι απ’όλα τα παραπάνω, δεν είναι καταγραμμένο στον «λόγο του Αλλάχ», δεν σημαίνει αυτό ότι «ο λόγος του Αλλάχ» περιλαμβάνει περισσότερες πηγές από το ίδιο το Κοράνιο και τα Χαντίθ;

Απάντηση.

Τα αχαντίθ (πληθυντικός του “χαντίθ”) δεν είναι Λόγος του ΑΛΛΑΧ αλλά λόγος του προφήτη Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ). Και το Ιερό Κοράνι και τα αχαντίθ (λόγια) του προφήτη είναι πηγές της σαρία (ισλαμικού νόμου) αλλά μόνο το Ιερό Κοράνι είναι Λόγος του ΑΛΛΑΧ (εκτός από έναν πολύ μικρό αριθμό αχαντίθ, των “αχαντίθ κουντσί” /περίπου 100 στον αριθμό, που είναι Λόγια του ΑΛΛΑΧ τα οποία ο ΑΛΛΑΧ είπε κατευθείαν στον προφήτη χωρίς τη μεσολάβηση του αγγέλου Τζεμπραήλ(ειρήνη σ’αυτόν)). Ο ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα δεν είναι Υποχρεωμένος να μας ενημερώσει για τα πάντα.

26. Και αν «ο λόγος του Αλλάχ» είναι μόνο το Κοράνιο και τα Χαντίθ, τότε δεν συμπαρασύρεται όλο το οικοδόμημα του Ισλάμ, όταν τα ΚΡΙΤΗΡΙΑ για το τι ΑΚΡΙΒΩΣ σημαίνει «ο λόγος του Αλλάχ», και «ποιος τον ερμηνεύει έγκυρα», στηρίζονται σε ανθρωποποίητες ερμηνευτικές πηγές, που δεν μπορούν να αξιώσουν θεϊκή προέλευση;

Απάντηση.

“Λόγος του ΑΛΛΑΧ” είναι μόνο το Ιερό Κοράνι (δηλώνεται ξεκάθαρα μέσα στο ίδιο το Κοράνι και στα αχαντίθ) και όχι τα χαντίθ (τα οποία είναι λόγια του προφήτη και ερμηνεία του Ιερού Κορανίου). Από κει και πέρα, υπάρχουν πολλά αχαντίθ που λένε το πώς πρέπει να ερμηνεύεται το Κοράνι.

27. Εάν ο ισχυρισμός ότι «ο Μωάμεθ είναι ο τελευταίος προφήτης του Αλλάχ» στηρίζεται στο Κοράνι και η αποδοχή του Κορανίου ότι είναι «ο λόγος του Αλλάχ» στηρίζεται στο ότι το εγγυάται ο Μωάμεθ, ως «προφήτης του Αλλάχ», δεν είναι αυτό «κυκλικός συλλογισμός», του οποίου τα δύο σκέλη στηρίζονται το ένα στο άλλο, αλλά και τα δύο παραμένουν εντελώς αστήρικτα;

Απάντηση.

Όχι, δεν είναι κυκλικός συλλογισμός αλλά απλά ίσως έτσι φαίνεται. Μόνο αν ψάξουμε πολύ καλά και δούμε τι μας έχει προσφέρει το Ισλάμ και τί έχει κάνει ο προφήτης Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’αυτόν) και ποια είναι η φύση του Ισλάμ και τι συμαίνει Ισλάμ, μόνο τότε θα καταλάβουμε γιατί μπορούμε να εμπιστευτούμε τον προφήτη και το Μύνημα που μας έφερε (και μπορώ να αναφέρω ορισμένα απ’αυτά που έκανε ο προφήτης και που προσέφερε το Ισλάμ).

Ίσως σήμερα η κατάσταση σε πολλές χώρες που κατοικούνται από μουσουλμάνους να είναι τραγική αλλά αυτό δεν ωφείλεται στο Ισλάμ (άσχετα αν πολλά εγκλήματα συμβαίνουν στο όνομα του Ισλάμ). Εμείς ως μουσουλμάνοι, πρέπει πάνω απ’ όλα να ξέρουμε τί είπε ο προφήτης και τί λέγεται στο Ιερό Κοράνι και πώς ο προφήτης ερμήνευσε το Ιερό Κοράνι και δεν πρέπει να είμαστε ακραίοι και φανατικοί.

28. Πέραν του προηγούμενου «κυκλικού συλλογισμού», που στηρίζεται στη δεδομένη πίστη σε κάτι από τα δύο, τι άλλη ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΗ αντικειμενική εγγύηση μπορεί να έχει κάποιος που δεν πιστεύει σε αυτά τα δύο, για το ότι πράγματι έχουν Θεϊκή προέλευση, ο Μωάμεθ σαν προφήτης, και το Κοράνιο ως «ο λόγος του Θεού»;

Απάντηση.

Θα μπορούσε κάποιος να μελετήσει τις αυθεντικές ισλαμικές πηγές γύρω απ’τη ζωή του προφήτη και θα πρέπει να τις μελετήσει απροκάλυπτα και τότε θα έβλεπε ότι το Ισλάμ έχει προσφέρει κάποια και πολλά ωφέλη στην ανθρωπότητα που δεν τα έχει προσφέρει καμία άλλη θρησκεία όλα αυτά τα ωφέλη μαζί. Επίσης και κάποια θαύματα του Ιερού Κορανίου που θα μπορούσα να αναφέρω αν μου ζητηθεί.

29. Εάν υπάρχει μια τέτοια εγγύηση Θεόπνευστη, πάνω στην οποία στηρίζεται ο προηγούμενος «κυκλικός συλλογισμός», αυτό δεν σημαίνει τότε, ότι υπάρχει κάτι πιο θεμελιώδες και ιερό, από το ίδιο το Κοράνιο και τον Μωάμεθ, πάνω στο οποίο στηρίζονται αυτά τα δύο;

Απάντηση.

Εμείς οι μουσουλμάνοι θεωρούμε τη Βίβλο ως ένα ιερό βιβλίο (σύνολο βιβλίων) αλλά δεν δεχόμαστε τη σημερινή της μορφή γιατί πιστεύουμε ότι έχουν αλλοιωθεί σε μεγάλο βαθμό και περιέχει κάποια πράγματα που δεν θα μπορούσαν να γίνουν δεκτά απ’τους μουσουλμάνους (αλλά και από άλλους ανθρώπους). Ωστόσο υπάρχουν ακόμα και τώρα ορισμένες προφητείες που φαίνεται ότι αποδίδονται στον Χριστό (ειρήνη σ’αυτόν) αλλά εμείς πιστεύουμε (και έχουμε ενδείξεις γι’ αυτό) ότι αποδίδονται στον προφήτη Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’αυτόν). Από κει και πέρα, όπως είπα η ίδια η φύση του Ισλάμ είναι αυτή που μας πείθει. Ακόμα και αν δεν υπάρχει καμία προφητεία για τον ερχομό του προφήτη, αυτό ούτε στο ελάχιστο δεν πρόκειται να μειώσει την αξία του για μας.

Αριθμός μηνύματος 163:

163. Αλή - Δεκεμβρίου 9, 2008

30. Εάν δεν υπάρχει μια τέτοια εγγύηση, Θεόπνευστη, για ποιο λόγο θα έπρεπε κάποιος να στηρίξει την πίστη του στον Θεό και τη ζωή του, σε έναν «κυκλικό συλλογισμό», ενός «μεσάζοντος προφήτη», και ενός «νεκρού γράμματος», και όχι σε μία ζωντανή σχέση με τον Ίδιο τον Θεό, που ζει και επικοινωνεί ΑΜΕΣΑ με ΚΑΘΕ φωτιζόμενο Ορθόδοξο Χριστιανό ως σήμερα;

Απάντηση.

Οποιοσδήποτε και σε οποιαδήποτε θρησκεία (απ’τις 3 μονοθεϊστικές θρησκείες) θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι έχει μία ζωντανή προσωπική σχέση με τον Θεό.

Ωστόσο κανένας στον Χριστιανισμό δεν έχει άμεση σχέση με τον Θεό, εφόσον ο Χριστός λειτουργεί σαν μεσίτης ανάμεσα στον Θεό και τους ανθρώπους. Ούτε ωστόσο μπορεί κάποιος να έχει άμεση σχέση με τον Χριστό εφόσον στη μέση παρεμβάλονται οι ιερείς και ένας λόγος που εγκατέλειψα τον Χριστιανισμό ήταν αυτός. Κάποιος ιερές μου είχε πει ότι είναι καλύτερο κάποιος να “μαλώσει” με τον Θεό παρά μες τον πνευματικό του γιατί ο ιερέας-πνευματικός μπορεί να “ξαναφτιάξει” τη σχέση του πιστού με τον Θεό.

Αυτό δεν πρόκειται να το δεκτώ σε καμία περίπτωση γιατί δε δίνω σε κανέναν παπά το δικαίωμα να παρεμβάλεται ανάμεσα σε μένα και στον Θεό. Στο Ισλάμ ακόμα και αν σε ένα μέρος δεν υπάρχει ιμάμης και θέλουν κάποιοι να προσευχηθούν, μπορεί ο οποιοσδήποτε να μπει στη θέσει του ιμάμη καθώς στο Ισλάμ ο ιμάμης δεν είναι κάποιο πρόσωπο που έχει κάποια ιερωσύνη-χάρισμα αλλά είναι απλά ο πρώτος αυτών που προσεύχονται, αυτός που μπαίνει μπροστά και αυτό μπορεί να το κάνει ο οποιοσδήποτε ξέρει πως γίνεται η προσευχή. Το Ισλάμ μου έχει χαρίσει μια άμεση σχέση με τον ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα (χωρίς την παρεμβολή κάποιου ιερέα).

Και στο Ισλάμ υπάρχουν τέτοια φωτισμένα άτομα που έχουν μία άμεση σχέση με τον ΑΛΛΑΧ και θα τελειώσω με το Ιερό Κοράνι:

“Ο Κύριος σου έχει θεσπίσει να μη λατρεύετε παρά μόνο Εκείνον και στους γονείς σας οφείλετε φιλοφροσύνη. Αν ο ένας ή και οι δύο τους φτάσουν τη μεγάλη ηλικία κατά τη ζωή σου, μη πεις σ’αυτούς λέξη στενοχώριας και ούτε να τους αποδιώχνεις αλλά ν’ απευθύνεσαι σ’αυτούς με λόγια σεβασμού.

Και εκτός απ’την καλοσύνη, χαμήλωσε σ’ αυτούς τη φτερούγα της ταπεινοφροσύνης και να πεις: {Κύριε μου! Δώσε σ’αυτούς την Ευσπλαχνία Σου καθώς μ’ έχουν αναθρέψει στην παιδική μου ηλικία}.

Ο Κύριος σας γνωρίζει πολυ καλά ό,τι υπάρχει στις καρδιές σας. Αν είστε ενάρετοι, στ’ αλήθεια Εκείνος είναι Πολυεπιεικής σ’εκείνους που αναφέρονξται σ’Αυτόν συνεχώς.

Και απόδωσε στους συγγενείς (τους πλησίοντες) τα δικαιώματα τους καθώς και στους δυστιχισμένους και στους οδηπόρους και μη σπαταλάς (την περιουσία σου) σε ασωτίες.

Οι άσωτοι πράγματι είναι αδέρφια με τους σατανάδες και ο σατανάς είναι για τον Κύριο Του γεμάτος αγνωμοσύνη.

Και όποτε τους αποφεύγεις (τους άλλους όταν δε μπορείς να τους βοηθήσεις) επιδιώκοντας την Ευσπλαχνία του Κυρίου σου που την περιμένεις, τότε πες τους μια λέξη καλοσύνης.

Και μη κάνεις το χέρι σου να είναι δεμένο στον λαιμό σου (σαν τον φιλάργυρο) και ούτε να το τεντώνεις (σαν τον σπάταλο) στο έπακρο της απόστασης ώστε να γίνεις αξιοκατάκριτος και εγκαταλειμμένος.

Στ’ αλήθεια ο Κύριος σου συντηρεί πλουσιοπάροχα όποιον Εκείνος θέλει. Στην αλήθεια γνωρίζει και προσέχει τους δούλους Του.

Και μη σκοτώνετε τα παιδιά σας από τον φόβο της στέρησης. Εμείς θα σας προμηθεύσουμε τη διατροφή γι’αυτά όπως και σ’ εσάς. Πράγματι ο φόνος τους είναι μεγάλη αμαρτία.

Και μη πλησιάζετε στη μοιχεία γιατί είναι μια αισχρή πράξη και μεγάλη αμαρτία που ανοίγει τον δρόμο (για άλλες αμαρτίες).

Και μην αφαιρείτε ζωή που ο ΑΛΛΑΧ την έχει κάνει ιερή, εκτός για δίκαιη αιτία και αν κανείς κοτωθεί άδικα, έχουμε δώσει στον κληρονόμο του την εξουσία (να ζητήσει την τιμωρία του φωνιά ή να συγχωρήσει) αλλά να μη ξεπεράσει τα όρια όσον αφορά στην αφαίρεση ζωής (του δράστη) γιατί τον βοηθάει (ο νόμος).

Και μη πλησιάζετε την περιουσία των ορφανών εκτός αν τη βελτιώσετε μέχρις ότου φτάσουν στην ηλικία της τέλειας δύναμης και να εκπληρώνετε κάθε υπόσχεση, γιατί θα εξεταστεί.

Και όταν μετράτε, να δίνετε στην εντέλεια το μέτρο και να ζυγίζετε με ζυγαριά που είναι πιο σωστή. Αυτό είναι το πιο καλό και το πιο συμφέρον στην τελική απόφαση.

Και να μην εξακολουθείς εκείνο που δε γνωρίζεις (να μη πέφτεις στην αμαρτία) γιατί η ακοή, η δράση και η ψυχή ήταν υπεύθυνοι γι’ αυτό.

Και μη βαδίζεις πάνω στη γη με υπεροψία γιατί δε μπορείς να χωρίσεις τη γη ούτε να φτάσεις στο ύψος των βουνών.

Η κακία όλως αυτών των πράξεων είναι μισητή στον Κύριο σου.

Αυτοί είναι οι κανόνες της σοφίας που σου αποκάλυψε ο Κύριος σου. Μη παίρνεις με τον ΑΛΛΑΧ άλλες θεότητες για λατρεία για να μη ριχτείς αξιοκατάκριτος και εγκαταλειμένος στην κόλαση” (Κοράνι 17:23-39).

Αριθμός μηνύματος 171:

171. Αλή - Δεκεμβρίου 10, 2008

30. Εάν δεν υπάρχει μια τέτοια εγγύηση, Θεόπνευστη, για ποιο λόγο θα έπρεπε κάποιος να στηρίξει την πίστη του στον Θεό και τη ζωή του, σε έναν «κυκλικό συλλογισμό», ενός «μεσάζοντος προφήτη», και ενός «νεκρού γράμματος», και όχι σε μία ζωντανή σχέση με τον Ίδιο τον Θεό, που ζει και επικοινωνεί ΑΜΕΣΑ με ΚΑΘΕ φωτιζόμενο Ορθόδοξο Χριστιανό ως σήμερα;

Απάντηση.

Οποιοσδήποτε και σε οποιαδήποτε θρησκεία (απ’τις 3 μονοθεϊστικές θρησκείες) θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι έχει μία ζωντανή προσωπική σχέση με τον Θεό.

Ωστόσο κανένας στον Χριστιανισμό δεν έχει άμεση σχέση με τον Θεό, εφόσον ο Χριστός λειτουργεί σαν μεσίτης ανάμεσα στον Θεό και τους ανθρώπους. Ούτε ωστόσο μπορεί κάποιος να έχει άμεση σχέση με τον Χριστό εφόσον στη μέση παρεμβάλονται οι ιερείς και ένας λόγος που εγκατέλειψα τον Χριστιανισμό ήταν αυτός. Κάποιος ιερές μου είχε πει ότι είναι καλύτερο κάποιος να “μαλώσει” με τον Θεό παρά μες τον πνευματικό του γιατί ο ιερέας-πνευματικός μπορεί να “ξαναφτιάξει” τη σχέση του πιστού με τον Θεό.

Αυτό δεν πρόκειται να το δεκτώ σε καμία περίπτωση γιατί δε δίνω σε κανέναν παπά το δικαίωμα να παρεμβάλεται ανάμεσα σε μένα και στον Θεό. Στο Ισλάμ ακόμα και αν σε ένα μέρος δεν υπάρχει ιμάμης και θέλουν κάποιοι να προσευχηθούν, μπορεί ο οποιοσδήποτε να μπει στη θέσει του ιμάμη καθώς στο Ισλάμ ο ιμάμης δεν είναι κάποιο πρόσωπο που έχει κάποια ιερωσύνη-χάρισμα αλλά είναι απλά ο πρώτος αυτών που προσεύχονται, αυτός που μπαίνει μπροστά και αυτό μπορεί να το κάνει ο οποιοσδήποτε ξέρει πως γίνεται η προσευχή. Το Ισλάμ μου έχει χαρίσει μια άμεση σχέση με τον ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα (χωρίς την παρεμβολή κάποιου ιερέα).

Και στο Ισλάμ υπάρχουν τέτοια φωτισμένα άτομα που έχουν μία άμεση σχέση με τον ΑΛΛΑΧ. Λέγεται στο Ιερό Κοράνι:

“Ο Κύριος σου έχει θεσπίσει να μη λατρεύετε παρά μόνο Εκείνον και στους γονείς σας οφείλετε φιλοφροσύνη. Αν ο ένας ή και οι δύο τους φτάσουν τη μεγάλη ηλικία κατά τη ζωή σου, μη πεις σ’αυτούς λέξη στενοχώριας και ούτε να τους αποδιώχνεις αλλά ν’ απευθύνεσαι σ’αυτούς με λόγια σεβασμού.

Και εκτός απ’την καλοσύνη, χαμήλωσε σ’ αυτούς τη φτερούγα της ταπεινοφροσύνης και να πεις: {Κύριε μου! Δώσε σ’αυτούς την Ευσπλαχνία Σου καθώς μ’ έχουν αναθρέψει στην παιδική μου ηλικία}.

Ο Κύριος σας γνωρίζει πολυ καλά ό,τι υπάρχει στις καρδιές σας. Αν είστε ενάρετοι, στ’ αλήθεια Εκείνος είναι Πολυεπιεικής σ’εκείνους που αναφέρονξται σ’Αυτόν συνεχώς.

Και απόδωσε στους συγγενείς (τους πλησίοντες) τα δικαιώματα τους καθώς και στους δυστιχισμένους και στους οδηπόρους και μη σπαταλάς (την περιουσία σου) σε ασωτίες.

Οι άσωτοι πράγματι είναι αδέρφια με τους σατανάδες και ο σατανάς είναι για τον Κύριο Του γεμάτος αγνωμοσύνη.

Και όποτε τους αποφεύγεις (τους άλλους όταν δε μπορείς να τους βοηθήσεις) επιδιώκοντας την Ευσπλαχνία του Κυρίου σου που την περιμένεις, τότε πες τους μια λέξη καλοσύνης.

Και μη κάνεις το χέρι σου να είναι δεμένο στον λαιμό σου (σαν τον φιλάργυρο) και ούτε να το τεντώνεις (σαν τον σπάταλο) στο έπακρο της απόστασης ώστε να γίνεις αξιοκατάκριτος και εγκαταλειμμένος.

Στ’ αλήθεια ο Κύριος σου συντηρεί πλουσιοπάροχα όποιον Εκείνος θέλει. Στην αλήθεια γνωρίζει και προσέχει τους δούλους Του.

Και μη σκοτώνετε τα παιδιά σας από τον φόβο της στέρησης. Εμείς θα σας προμηθεύσουμε τη διατροφή γι’αυτά όπως και σ’ εσάς. Πράγματι ο φόνος τους είναι μεγάλη αμαρτία.

Και μη πλησιάζετε στη μοιχεία γιατί είναι μια αισχρή πράξη και μεγάλη αμαρτία που ανοίγει τον δρόμο (για άλλες αμαρτίες).

Και μην αφαιρείτε ζωή που ο ΑΛΛΑΧ την έχει κάνει ιερή, εκτός για δίκαιη αιτία και αν κανείς κοτωθεί άδικα, έχουμε δώσει στον κληρονόμο του την εξουσία (να ζητήσει την τιμωρία του φωνιά ή να συγχωρήσει) αλλά να μη ξεπεράσει τα όρια όσον αφορά στην αφαίρεση ζωής (του δράστη) γιατί τον βοηθάει (ο νόμος).

Και μη πλησιάζετε την περιουσία των ορφανών εκτός αν τη βελτιώσετε μέχρις ότου φτάσουν στην ηλικία της τέλειας δύναμης και να εκπληρώνετε κάθε υπόσχεση, γιατί θα εξεταστεί.

Και όταν μετράτε, να δίνετε στην εντέλεια το μέτρο και να ζυγίζετε με ζυγαριά που είναι πιο σωστή. Αυτό είναι το πιο καλό και το πιο συμφέρον στην τελική απόφαση.

Και να μην εξακολουθείς εκείνο που δε γνωρίζεις (να μη πέφτεις στην αμαρτία) γιατί η ακοή, η δράση και η ψυχή ήταν υπεύθυνοι γι’ αυτό.

Και μη βαδίζεις πάνω στη γη με υπεροψία γιατί δε μπορείς να χωρίσεις τη γη ούτε να φτάσεις στο ύψος των βουνών.

Η κακία όλως αυτών των πράξεων είναι μισητή στον Κύριο σου.

Αυτοί είναι οι κανόνες της σοφίας που σου αποκάλυψε ο Κύριος σου. Μη παίρνεις με τον ΑΛΛΑΧ άλλες θεότητες για λατρεία για να μη ριχτείς αξιοκατάκριτος και εγκαταλειμένος στην κόλαση” (Κοράνι 17:23-39).

Το Ισλάμ λοιπόν δεν είναι μία πίστη του γράμματος όπως λέτε. Στο Ισλάμ πολύ μεγάλη σημασία έχει το ταουχίντ (μονοθεϊσμός) και οτιδήποτε κάνει ένας μουσουλμάνος, το κάνει για χάρη του ΑΛΛΑΧ. Ακόμα και μια οποιαδήποτε καλή πράξη, είναι λατρεία προς τον ΑΛΛΑΧ.

Η σωστή αντίληψη της λατρείας στο Ισλάμ παρανοείται σήμερα από πολλούς ανθρώπους, δυστυχώς, ακόμα και από μερικούς Μουσουλμάνους. Η λατρεία συνήθως γίνεται αντιληπτή ως μερικές τελετουργικές πράξεις, υπό μορφή προσευχής, νηστείας, φιλανθρωπίας κοκ. Αυτή η περιορισμένη αντίληψη της λατρείας δεν αποτελεί παρά μόνο ένα μέρος της σημασίας της λατρείας στο Ισλάμ. Γι’ αυτόν τον λόγο ο παραδοσιακός ορισμός της λατρείας στο Ισλάμ είναι “κάθε χρήσιμη πράξη η ωφέλιμη λέξη που γίνεται με σκοπό την ευχαρίστηση του Θεού”. Με άλλα λόγια η λατρεία είναι απόλυτος και αποκλειστικός όρος για ότι αγαπάει ο Θεός από τα εξωτερικά και εσωτερικά έργα και λόγια, έτσι η λατρεία περιλαμβάνει όλες τις πρακτικές και προφορικές ενέργειες που κάνει ο άνθρωπος προς ευχαρίστηση του Θεού. Αυτό βέβαια περιλαμβάνει τις τελετουργικές πράξεις και την πιστή, τις κοινωνικές δραστηριότητες και τις προσωπικές συνεισφορές για το γενικό όφελος των συνανθρώπων μας.

Το Ισλάμ κοιτάει το άτομο ως ένα σύνολο. Έχει την απαίτηση από αυτόν να παραδίδεται ολοκληρωτικά στο Θεό, ακριβώς όπως διατάχθηκε και ο προφήτης Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’αυτόν).

“Ειλικρινά” πες τους “οι προσευχές μου, τα λειτουργικά μου, η ζωή μου κι ο θάνατος μου, όλα για τον ΑΛΛΑΧ, τον Κύριο των Κόσμων που,

δεν έχει συνέταιρο και τέτοια εντολή πήρα” ( Κοράνι 6: 162-163).

Τέτοια πίστη έχει σαν φυσικό επακόλουθο ότι εναρμονίζει τις δραστηριότητες του πιστού να συμπίπτουν με τις διατάξεις του Εντολέα στον οποίο παραδόθηκε. Το Ισλάμ λοιπόν είναι ένας τρόπος ζωής, που απαιτεί από τους πιστούς οπαδούς του να διαμορφώσουν τη ζωή τους σύμφωνα με τις οδηγίες του Θεου, σε όλες τις πλευρές της ζωής, θρησκευτικές και μη. Αυτό μπορεί να φανεί παράξενο για μερικούς ανθρώπους, που νομίζουν ότι η θρησκεία είναι απλώς μια προσωπική σχέση μεταξύ ανθρώπου και Θεού, χωρίς να έχει σχέση με τις υπόλοιπες δραστηριότητες πέρα των τελετουργιών.

Στην πραγματικότητα το Ισλάμ δεν υπολογίζει τις απλές τελετουργίες, που εκτελούνται μηχανικά χωρίς να έχουν καμία επήρεια στην εσωτερική ζωή του ατόμου. Λέγεται στο Ιερό Κοράνι:

“Ευσέβεια δεν είναι μόνο να στρέφετε ανατολικά και δυτικά τα

πρόσωπα σας αλλά η ευσέβεια είναι εκείνου που πιστεύει στον ΑΛΛΑΧ και στην Έσχατη Μέρα, στους Αγγέλους και στο Βιβλίο και στους προφήτες” Να δίνει από την περιουσία του, ενώ την αγαπάει για τους συγγενείς του, και για τα ορφανά, και για τους απόρους, και για τους οδοιπόρους, και τους ζητιάνους και για την απελευθέρωση των σκλάβων. Είναι να εκτελεί την προσευχή να καταβαλλει τη Ζ ε κατ, και αυτοί που κρατούν την υπόσχεση τους, αν έχουν υποσχεθεί (και προσδιορίζω) τους υπομονετικούς στις δυσκολίες και στους πόνους και όταν πολεμάνε για το όνομα του ΑΛΛΑΧ. Τέτοιοι είναι εκείνοι, που πιστεύουν την αλήθεια και είναι ευσεβείς” (Κοράνι 2:177).

Σχολιάζοντας το παραπάνω εδάφιο ο προφήτης είπε: ” Όποιος εφαρμώσει στη ζωή του το παραπάνω εδάφιο, έχει τελειοποιήσει την πίστη του”.

Οι παραπάνω πράξεις είναι οι πράξεις των καλών ανθρώπων, και αποτελούν μόνο ένα μέρος της λατρείας. Ο προφήτης είπε:

“Η πίστη αποτελείτε από εξήντα και πλέον βαθμίδες, η ανώτερη από τις οποίες είναι η πίστη στον Θεό, και η κατώτερη είναι η απομάκρυνση εμποδίων από τους δρόμους, και η σεμνότητα είναι μια βαθμίδα της πίστης.

Η τιμιότητα στην εργασία, θεωρείται από ισλαμικής απόψεως ένα είδος λατρείας. Ο προφήτης είπε: “όποιος επιστρέφει στο σπίτι του το απόγευμα κουρασμένος εξαιτίας της εργασίας του, ο Θεός θα του συγχώρεση όλες τις αμαρτίες του”.

Η αναζήτηση της γνώσης θεωρείτε επίσης ένα από τα ανώτερα είδη λατρείας. Γι αυτό ο προφήτης είπε στους οπαδούς του: “Η αναζήτηση της γνώσης είναι υποχρέωση κάθε Μουσουλμάνου και Μουσουλμάνας” και επίσης είπε: “Η αναζήτηση μάθησης για μια ώρα ισοδυναμεί με εβδομήντα χρόνια λατρείας”.

Η κοινωνική αλληλεγγύη και η συνεργασία αποτελούν επίσης ένα μέρος λατρείας, όταν γίνονται για χάρη του Θεού, γιαυτο ο Προφήτης είπε “Η υποδοχή του φίλου σου με ένα χαμόγελο, είναι φιλανθρωπία, η βοήθεια σου σε κάποιον για να φορτώσει το ζώο είναι επίσης φιλανθρωπία, και να γεμίζεις το βάζο του γείτονα σου με νερό είναι φιλανθρωπία”.

Είναι αξιόλογη η παρατήρηση ότι ακόμη και εκτέλεση των καθηκόντων θεωρείτε λατρεία. Ο Προφήτης μας διευκρίνισε ότι ακόμα και τα έξοδα που πληρώνει κανείς για τη συντήρηση της οικογένειας του, είναι φιλανθρωπία που αμείβεται από το Θεό, εφόσον έχουν αποκτηθεί με έντιμα μέσα. Η ευσπλαχνία για τα μέλη της οικογένειας είναι μια πράξη λατρείας, όπως για παράδειγμα, όταν ο άνδρας βάζει ένα κομμάτι φαγητού στο στόμα της γυναίκας του. Όλα αυτά είναι από τις οδηγίες του προφήτη. Όχι μόνο αυτά, αλλά ακόμη όταν κανείς κάνει τις ιδιαίτερες του απολαύσεις(συνουσία) με νόμιμο τρόπο, σύμφωνα με τις διδαχές του Προφήτη, αυτό θεωρείτε λατρεία.

Μια φορά όταν ο Προφήτης είπε στους συντρόφους του ότι “το νόμιμο ζευγάρι, αμείβεται από το Θεό για τις σεξουαλικής επαφές του”. Εκείνοι αποκρίθηκαν με έκπληξη λέγοντας “Πως αμείβεται κανείς για κάτι που κάνει για τη δική του απόλαυση”; και ο προφήτης απάντησε “Ας υποθέσουμε ότι ικανοποιείτε τις ανάγκες σας παράνομα, δεν θα τιμωρηθείτε για αυτό”; Απάντησαν καταφατικά. Τότε τους είπε “άρα όταν ικανοποιείτε τις ανάγκες σας νόμιμα με τις γυναίκες σας, τότε ανταμείβεστε, δηλαδή είναι μια πράξη λατρείας”.

Έτσι το Ισλάμ δεν θεωρεί την συνουσία αίσχος που πρέπει να αποφευχθεί, αυτό που κατακρίνεται είναι η παρανομία, γιαυτο και η μοιχεία και η κάθε εξωσυζυγική επαφή θεωρείται μεγάλο αμάρτημα που εάν αποδειχθεί, αξίζει την πιο αυστηρή ποινή.

Έχει γίνει σαφές από τα παραπάνω, ότι το νόημα της λατρείας στο Ισλάμ είναι πολύ πιο ευρή από ότι θα νόμιζε κανείς, γιατί περιλαμβάνει όλες τις σκόπιμες και θετικές ενέργειες. Αυτό φυσικά, ταιριάζει με το γενικό πνεύμα του Ισλάμ ως ένας και ενιαίος τρόπος ζωής, που ρυθμίζει τη ζωή του ανθρώπου σε όλα τα επίπεδα, ιδιωτικό, κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό, πνευματικό. Σε όλα αυτά τα επίπεδα δίνει λεπτομερειακές οδηγίες για την καθημερινή ζωή. Έτσι όποιος ακολουθεί αυτές τις οδηγίες ακολουθεί τις ισλαμικές διδαχές. Είναι πολύ ενθαρρυντικό να διαπιστώσει κανείς, ότι όλες οι καλές δραστηριότητες, μικρές η μεγάλες, κρυφές η φανερές, θεωρούνται λατρεία. Αυτό προκαλεί τον άνθρωπο να αναζητεί τη θεία ευχαρίστηση με τις καλές του πράξεις, και να προσπαθεί να εκτελεί τη δουλειά του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ανεξάρτητα από την επίβλεψη του εργοδότη του. Ταυτόχρονα, θα ξέρει ο τελευταίος ότι υπάρχει ο Παντοτινός Επιστάτης, ο Παντογνώστης, και έτσι δεν θα τολμήσει να αδικήσει τον πρώτο κ.ο.κ.

Όταν μιλάμε έτσι για τις τελετουργικές λατρείες, δεν εννοούμε την υποτίμηση τους με κανέναν τρόπο. Στην πραγματικότητα οι τελετουργικές λατρείες (προσευχή, νηστεία, ελεημοσύνη, προσκύνημα) όταν εκτελούνται με τον σωστό τρόπο, αναβαθμίζουν την ηθική και πνευματική κατάσταση του ανθρώπου, και τον βοηθούν στη συνέχιση των διαφόρων δραστηριοτήτων του, σε όλες τις πλευρές της ζωης και μάλιστα σύμφωνα με τις οδηγίες του Θεού. Από τις τελετουργικές λατρείες, η προσευχή καταλαμβάνει τη σημαντικότερη θέση για δυο λόγους, πρώτα, γιατί αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα της Ισλαμικής πίστης, και γιατί αποτρέπει τον άνθρωπο από τις άδικες και άσεμνες πράξεις, λόγω της συνεχούς επικοινωνίας ανθρώπου-Θεού, πέντε φορές την ημέρα, πράγμα που επιτρέπει την επανειλημμένη ανανέωση του όρκου μας με τον Θεό, και μας κάνει να αναζητούμε πάντα την καθοδήγηση Του.

“Εσένα μόνο λατρεύουμε και Εσένα μόνο ικετεύουμε για να μας παρέχεις τη βοήθεια Σου.

Καθοδήγησε μας στον ορθό δρόμο” ( Κοράνι 1:5-6).

Στην πραγματικότητα η προσευχή είναι η πρώτη πρακτική εκδήλωση της Ισλαμικής πίστης και αποτελεί μια βασική προϋπόθεση για να χαρακτηρισθεί ο άνθρωπος ως Μουσουλμάνος/ανα:

“Οι Πιστοί θα φτάσουν, οπωσδήποτε, στην επιτυχία.

Είναι εκείνοι που ταπεινώνουν τον εαυτό τους όταν προσεύχονται

και εκείνοι που αποφεύγουν τις ματαιόδοξες κουβέντες

και είναι εκείνοι που τηρούν έμπρακτα τη ζεκάτ (ελεημοσύνη)

και είναι εκείνοι που προφυλάγουν τον εαυτό τους απέχοντας απ’τα σακικά πάθη,

εκτός αν αυτό συμβαίνει μόνο με τις συζύγους τους ή με εκείνες που εξουσιάζει το δεξί τους χέρι γιατί τότε είναι εκτός μομφής

αλλά εκείνοι που οι επιθυμίες τους ξεπερνούν αυτά τα όρια, είναι παραβάτες.

(Μακάριοι επίσης) είναι και εκείνοι που προσέχουν ό,τι τους έχει δωθεί εμπιστευτικά και ειλικρινά και τηρούν τις συμφωνίες τους

και είναι (πιστοί) εκείνοι που φυλάγουν τις προσευχές τους.

Αυτοί θα είναι οι κληρονόμοι

που θα κληρονομήσουν τον Παράδεισο, όπου για πάντα θα κατοικήσουν” (Κοράνι 23:1-11).

Σχολιάζοντας τα παραπάνω 11 εδάφια ο προφήτης Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’ αυτόν) είπε: “Μου δώθηκαν 11 εδάφια τα οποία όποιος τα εφαρμώσει, θα πάει στον Παράδεισο”.

Το ίδιο έχει τονιστεί και από τον προφήτη με διαφορετικά λόγια: “Εκείνοι που εκτελούν την προσευχή τους με ιδιαίτερη προσοχή και τακτικότητα, τη βρίσκουν ως φως, και απόδειξη για την πίστη τους, και θα τους είναι αίτιο συγχώρεσης και σωτηρίας την Ημέρα της Κρίσεως”.

Μετά την προσευχή έρχεται η υποχρεωτική ελεημοσύνη, που αποτελεί ένα από τα πέντε βασικά θεμέλια του Ισλάμ. Στο Κοράνι η προσευχή και η ελεημοσύνη, αναφέρονται σχεδόν πάντα μαζί. Όπως η προσευχή έτσι και η υποχρεωτική ελεημοσύνη αποτελεί μια εκδήλωση της πίστης, που υπογραμμίζει ότι ο Θεός είναι ο πραγματικός Κάτοχος των πάντων σε αυτό το σύμπιαν: Και ότι κατέχει ο άνθρωπος στα χέρια του, δεν είναι παρά χάρη Θεού, για την οποία είναι υπεύθυνος ο άνθρωπος για τον τρόπο που θα την χειριστεί, δηλαδή αν είναι σύμφωνη η αντίθετη με τις εντολές του Θεού.

“Πιστεύετε στον ΑΛΛΑΧ και στον απόστολο Του, και ξοδεύετε (σε ελεημοσύνη) από την (περιουσία) που σας έχει δώσει κληρονομιά (ώστε να τη παραλαμβάνει ο ένας από τον άλλο διαδοχικά χωρίς να συνεχίζεται ως ιδιοκτησία κανενός λόγου του θανάτου) Γιατί εκείνοι από σας που πιστεύουν και ξοδεύουν (σε ελεημοσύνη), θα έχουν μεγάλη αμοιβή” ( Κοράνι 57:7).

Από αυτήν την αντίληψη η ελεημοσύνη όπως και η προσευχή, αποτελεί ένα έργο αγάπης που είναι σε θέση να φέρνει τον άνθρωπο κοντά στο Θεό. Ανεξάρτητα από αυτό η ελεημοσύνη αποτελεί ένα μέσο για την δίκαιη ανακατανομή του πλούτου, με τρόπο που μειώνει τις διαφορές μεταξύ τάξεων και ομάδων. Δημιουργεί σημαντική κοινωνική σταθερότητα. Καθαρίζει την ψυχή του πλούσιου από τον εγωισμό και απαλλάσσει την ψυχή του φτωχού από τη ζήλεια και από την έχθρα. Κλείνουμε τους αγωγούς που οδηγούν στο μίσος, και δίνουμε αφορμή να καλλιεργηθούν αισθήματα αγάπης και αδελφοσύνης μεταξύ των διαφόρων τάξεων και ομάδων της κοινωνίας. Τέτοια σταθερότητα δεν αφήνετε να στηριχθεί μόνο στην καλοσύνη του πλούσιου, αλλά κατοχυρώνεται με σταθερό θεμελιωμένο δικαίωμα, ώστε εάν αρνείται ο πλούσιος για οποιοδήποτε λογο, πρέπει να αναγκαστεί να πληρώσει το αναγκαίο ποσοστό ακόμα και με τη χρήση νόμιμης κρατικής βίας.

Η νηστεία του Ραμαζανίου αποτελεί το τέταρτο στήριγμα της Ισλαμικής πίστης. Η κυριότερη σημασία της νηστείας έγκειται στην “εσωτερική” κάθαρση της ψυχής σε αντιδιαστολή με τις άλλες λατρείες που ασχολούνται κυρίως με την εξωτερική. Με τέτοια κάθαρση ο άνθρωπος γίνεται θετικός και γυρεύει πάντα την αλήθεια και την καλοσύνη, ενώ απομακρύνεται από τα ψέματα και την κακοήθεια. Τούτο μπορούμε να το καταλάβουμε από το εξής κορανικό εδάφιο:

“Ω! Σεις που πιστεύετε! Η νηστεία έχει επιβληθεί σε σας όπως έχει επιβληθεί στους προγόνους σας. Μήπως και θα απομακρυνθείτε από τα αμαρτήματα” ( Κοράνι 2:183).

Ο προφήτης είπε ότι ο Θεός λέει στους αγγέλους για αυτόν που νηστεύει:

“Κοιτάξετε τον δούλο Μου! Αφήνει το φαγητό του και το ποτό του και τον έρωτα με την γυναίκα του, για Χάρη Μου. Μαρτυρήστε ότι τον έχω συγχωρήσει και αγαπήσει”.

Η νηστεία λοιπόν αφυπνίζει την συνείδηση του ανθρώπου και του δίνει την αφορμή να εξασκεί αυτή την εμπειρία που γίνεται ταυτόχρονα σε όλη την κοινωνία, έτσι προστίθεται επιπλέον δύναμη στον κάθε άνθρωπο χωριστά. Επιπλέον, η νηστεία προσφέρει υποχρεωτική αλλαγή του ρυθμού της κανονικής ζωής και αυτό έχει καλή επίδραση σε ολόκληρο το σώμα, ιδιαίτερα στο στομάχι. Η πείνα αλλάζει τη συμπεριφορά του ατόμου. Ο πλούσιος θα δοκιμάσει οπωσδήποτε την πείνα και έτσι θα θυμηθεί τον φτωχό του αδελφό. Προκαλείται επίσης ένα συναίσθημα συμπάθειας και αγάπης που εκφράζεται με διάφορους τρόπους βοήθειας.

Τέλος ερχόμαστε στο προσκύνημα. Στον οίκο του Θεού στη Μέκκα, που είναι ο πρώτος ναός στη γη που ιδρύθηκε για τη λατρεία του Επουράνιου Θεού. Είναι το πέμπτο και τελευταίο στήριγμα του Ισλάμ. Σε αυτό εκφράζεται πρακτικώς η μοναδική ενότητα του ανθρώπινου γένους και ακυρώνονται όλοι οι τρόποι διάκρισης. Οι προσκυνητές, από όλες της γωνιές της γης (από κάθε φυλή και από κάθε λαό) χωρίς καμία διάκριση, φορούν τα ίδια ρούχα, στο ίδιο χρώμα, και απαντούν στο κάλεσμα της προσκύνησης, όλοι μαζί με μια φωνή και μια γλώσσα λέγοντας: “Λεμπέϊκ Αλλάχουμμα λεμπέϊκ” (ανταποκριθήκαμε Θεέ μου ανταποκριθήκαμε).

Στο προσκύνημα υπάρχει εξάσκηση για αυστηρή πειθαρχία και αυτοσυγκράτηση, οπού μιμούνται με σεβασμό όχι μόνο τα άγια αντικείμενα, αλλά τα πτηνά, τα ζώα, τα έντομα, τα φυτά κτλπ. Δεν παραβιάζεται η ατομική ακεραιότητα κανενός, έτσι όλα τα πλάσματα συζούν ειρηνικά.

Με την περίληψη αυτή φαίνεται ξεκάθαρα ότι η λατρεία στο Ισλάμ, τελετουργική και μη, έχει ως σκοπό να διδάσκει τον άνθρωπο πώς να αγαπάει το Δημιουργό Του συμπαντος και τα δημιουργήματα Του. Με αυτόν τον τρόπο αποκτά σταθερή και δυναμική θέληση, αποφασιστικό πνεύμα για να εξαλείψει όλο το κακό και την καταπίεση από την κοινωνία, για να κάνει το λόγο του Θεού να επικρατήσει στον Κόσμο.

Έτσι λοιπόν φαίνεται ότι η λατρεία στο Ισλάμ δεν είναι ένα νεκρό γράμμα όπως λέτε. Οποιαδήποτε καλοσύνη προς τους ανθρώπους, είναι λατρεία προς τον ΑΛΛΑΧ.

Ο προφήτης Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’ αυτόν) είπε::

“Οι καλύτεροι απ’ τους δούλους του Θεού, είναι αυτοί που όταν τους βλέπουν, θυμίζουν (με παράδειγμα τη ζωή τους) τον Θεό ενώ οι χειρότεροι άνθρωποι είναι αυτοί που δημιουργούν διαβάλματα κάνοντας έτσι κακό και χωρίζουν τους φίλους και ψάχνουν για τα ελατώματα ενός καλού ανθρώπου”

και

” Όποιος πιστεύει ότι υπάρχει Θεός και Μεταθανάτια Ζωή, θα πρέπει να λέει ό,τι είναι καλό ή αλλιώς να παραμείνει σιωπηλός”

και

“Αυτός που είναι πιο {κοντά} στον ΑΛΛΑΧ είναι αυτός που συγχωρεί ενώ θα μπορούσε παρόλα αυτά να εκδικηθεί κάποιον που του είχε κάνει κακό”

και

“Είναι αδύνατο για έναν πιστό να σπιλώνει την τιμή των ανθρώπων και είναι αδύνατον να προσβάλει οποιονδήποτε και είναι αδύνατον να μιλάει με αλαζονία και να βρίζει οποιονδήποτε”

και

” Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να είναι μουσουλμάνος μέχρι η καρδιά του και τα λόγια του να είναι αγνά”

και

“Πίστη είναι μετριοπάθεια απέναντι σε κάθε ακρότητα. Κανένας πιστός να μην είναι βίαιος”

και

“Ο ΑΛΛΑΧ δεν θα δείξει έλεος σε κάποιον που δε δείχνει έλεος στην ανθρωπότητα”

και

“Ο καλύτερος των ανθρώπων είναι αυτός απ’ τον οποίο καλοσύνη δίνεται στην ανθρωπότητα”

και

“Ο ΑΛΛΑΧ με προστάζει να είμαι ταπεινός και καλοσυνάτος και να μην είμαι υπερήφανος και κανείς δεν πρέπει να προσβάλει τους άλλους”

και

“Οποιοσδήποτε από σας βλέπει κάτι κακό, ας το σταματήσει με το χέρι του και όποιος δεν μπορεί,ας μιλήσει με τα λόγια του εναντίον αυτού (του κακού) και αν δεν μπορεί να το κάνει ούτε αυτό, ας βγάλει τότε το κακό απ’την καρδιά του και αυτό είναι το ελάχιστο της πίστης”.

Αριθμός μηνύματος 314:

314. Αλή - Δεκεμβρίου 23, 2008

Η χριστιανική ιστοσελίδα της ΟΟΔΕ μου είχε κάνει 30 ερωτήσεις που τις απάντησα και τώρα συμπληρώνω ορισμένες από αυτές.

Εάν ο ισχυρισμός ότι «ο Μωάμεθ είναι ο τελευταίος προφήτης του Αλλάχ» στηρίζεται στο Κοράνι και η αποδοχή του Κορανίου ότι είναι «ο λόγος του Αλλάχ» στηρίζεται στο ότι το εγγυάται ο Μωάμεθ, ως «προφήτης του Αλλάχ», δεν είναι αυτό «κυκλικός συλλογισμός», του οποίου τα δύο σκέλη στηρίζονται το ένα στο άλλο, αλλά και τα δύο παραμένουν εντελώς αστήρικτα;

Απάντηση.

Θα απαντήσω πρώτα για το Ιερό Κοράνι.

Το Κοράνι ως τελευταία αποκάλυψη με πολλές δυνατότητες και ιστορικό κύρος, έχει μαγέψει πολλούς μη μουσουλμάνους, οι οποίοι έδωσαν εντυπωσιακές μαρτυρίες για τα κείμενά του.

Δυο μόνο είναι τα μέσα με τα οποία η ανθρωπότητα έλαβε τη Θεία Καθοδήγηση. Το πρώτο είναι ο Λόγος του Θεού και το δεύτερο είναι οι επιλεγμένοι Του προφήτες, που χρησίμευαν ως απόστολοι για να μεταφέρουν τη Θεία θέληση στους υπόλοιπους ανθρώπους. Αυτά τα δύο μέσα όδευαν πάντα μαζί, και γι’αυτό οι προσπάθειες χωρισμού τους είναι πάντα μάταιες και αποτυχημένες.

Ως πραγματικότητα πρέπει να αναφερθεί ότι τα κυριότερα ουράνια βιβλία που προηγήθηκαν του Κορανίου, δηλαδή η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη, πήραν μορφή βιβλίων αρκετά χρόνια μετά από τις ημέρες που έζησαν οι προφήτες τους. Το ίδιο αληθεύει και για τις μεταφράσεις τους. Αυτό έγινε επειδή οι πιστοί οπαδοί του Μούσα (Μωυσής)(ειρήνη σ’ αυτόν) και του Ιησού Χριστού (ειρήνη σ’ αυτόν), λόγω της υπερβολικής απασχόλησής τους με τους ίδιους τους προφήτες αυτούς, δεν κατέβαλαν σημαντικές προσπάθειες προς διατήρηση των αγίων αποκαλύψεων. Τα βιβλία γράφτηκαν αρκετά χρόνια μετά το θάνατο ή την εξαφάνιση των προφητών αυτών.

Η τελευταία Αποκάλυψη, δηλαδή το Κοράνι, διατηρεί ακόμα την αρχική του μορφή. Βεβαίως δεν είναι τυχαίο το γεγονός να διατηρηθεί το Κοράνι αναλλοίωτο μέχρι σήμερα, αφού υποσχέθηκε ο ίδιος ο Θεός να το διατηρήσει, όπως αναφέρεται επανειλημμένα στο ίδιο το Κοράνι. Έτσι επιστρατεύτηκαν πολλοί οπαδοί που το αποστήθισαν αμέσως και όσοι ήξεραν να γράψουν το κατέγραψαν λέξη προς λέξη αφού τους υπαγόρευε ο ίδιος ο προφήτης. Η καταγραφή γινόταν σε διάφορα αντικείμενα, όπως κομμάτια δέρματος, φοινικόφυλλα, ωμοπλάτες ζώων κ.α. Ο ίδιος ο προφήτης Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’ αυτόν) του έκανε επανάληψη μια φορά το χρόνο ενώπιον του αρχαγγέλου Τζεμπραήλ (Γαβριήλ)(ειρήνη σ’ αυτόν) και δυο φορές την τελευταία χρονιά στην οποία και πέθανε. Στη συνέχεια ο πρώτος Χαλίφης (διάδοχος) του προφήτη ο Άμπου Μπακρ (ο ΑΛΛΑΧ ας είναι Ευχαριστημένος μαζί του), κατόπιν συνεννοήσεως με τους υπόλοιπους στενούς συντρόφους του προφήτη, αποφάσισε να συγκεντρώσει το Κοράνι που ήταν ήδη γραμμένο από την εποχή του προφήτη και φυλαγόταν στο σπίτι του Ζαϊντ ιμπν Θάμπιτ (ο ΑΛΛΑΧ ας είναι Ευχαριστημένος μαζί του), σε ένα σύγγραμμα.

Ο Αμπού Μπακρ (ο ΑΛΛΑΧ ας είναι Ευχαριστημένος μαζί του) συγκρότησε ένα συμβούλιο από όλους αυτούς που αποστήθισαν το Κοράνι και δημιούργησε έτσι ένα σύγγραμμα, το οποίο κράτησε μαζί του μέχρι που πέθανε, οπότε μεταφέρθηκε στο δεύτερο διάδοχο, τον Όμαρ ιμπν αλ-Χαττάμπ (ο ΑΛΛΑΧ ας είναι Ευχαριστημένος μαζί του) που ήταν κι αυτός από τους στενότερους συντρόφους του προφήτη. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε μετά τον θάνατό του, στην κόρη του που ήταν και σύζυγος του προφήτη. Από τη γνήσια αυτή έκδοση, ο τρίτος Χαλίφης Ουθμάν (ο ΑΛΛΑΧ ας είναι Ευχαριστημένος μαζί του) έκανε πολλαπλά χειρόγραφα και τα έστειλε στα διάφορα μέρη του τότε γνωστού μουσουλμανικού κόσμου.

Το Κοράνι λοιπόν είναι εξ ολοκλήρου διατηρημένο, γιατί είναι το Βιβλίο Καθοδήγησης που προορίζεται για ολόκληρο τον κόσμο και για όλες τις εποχές. Το Κοράνι δεν απευθύνεται μόνο στους Άραβες, και ας είναι γραμμένο στα αραβικά.

“Ω άνθρωπε, τι σε παραπλάνησε από τον φιλόδωρό σου Κύριο”; (Κοράνι 82:6).

Όλες οι διδαχές του Κορανίου είναι πραγματικές και εφαρμόσιμες. Η ζωή του προφήτη ήταν το πιο τέλειο πρακτικό παράδειγμα προς μίμηση καθώς και η ζωή των διαδόχων του. Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του Κορανίου είναι ότι οι διδαχές του αποσκοπούν στο γενικό όφελος ολόκληρης της ανθρωπότητας, και δεν υπερβαίνουν τα όρια της ανθρώπινης δυνατότητας. Η σοφία του Κορανίου είναι τέλεια με όλη τη σημασία της λέξης. Δεν καταδικάζει ούτε βασανίζει την σάρκα και από την άλλη δεν αγνοεί ούτε υποτιμά την ψυχή, κρατάει και τις δυο πλευρές με άψογη ισορροπία. Δεν υποβαθμίζει το Θεό στο βαθμό να τον ανθρωποποιήσει, ούτε ανεβάζει τον άνθρωπο στο βαθμό να τον θεοποιήσει. Το κάθε τι είναι προσεκτικά τοποθετημένο στην κατάλληλή του θέση.

Στην πραγματικότητα μερικοί συγγραφείς, κυρίως ανατολιστές, ισχυρίζονται ότι ο ίδιος ο προφήτης ήταν ο συγγραφέας του Κορανίου, διεκδικώντας έτσι κάτι αδύνατο με όλα τα μέτρα, για τους εξής λόγους:

1ον. Δεν είναι δυνατόν για έναν απλό άνθρωπο στον 6ο μ.Χ. αιώνα να αναφερθεί σε θέματα επιστημονικά, όπως γεωλογικά, γεωπονικά, αστρολογικά, φαρμακευτικά και ιατρικά με τόση ακρίβεια. Να περιγράψει π.χ. την ενδομήτρια ζωή του εμβρύου, όπως τη γνωρίζουμε ακριβώς σήμερα στη σύγχρονη εμβρυολογία. Και μάλιστα χωρίς να διαθέτει κανένα από τα κατάλληλα μέσα. Η μόνη εξήγηση είναι ότι αυτές οι λεπτομέρειες αποτελούν στοιχεία αποκάλυψης.

2ον. Δεν είναι λογικό να πιστέψει κανείς, ότι ένας άνθρωπος που από μικρή ηλικία ήταν γνωστός για την ευθύτητα και την αυθεντικότητά του, άνθρωπος που ποτέ του δεν έλεγε ψέματα, δεν εξαπάτησε ούτε πρόδωσε κανέναν, ένας άνθρωπος που όλοι οι συνάνθρωποί του τον αγαπούσαν και τον σέβονταν, όπως ακριβώς ο προφήτης μέχρι που τον αποκαλούσαν “ο Ειλικρινής”, “ο Πιστός”, τέτοιος άνθρωπος δεν είναι δυνατόν αφού γίνει 40 χρονών, να ισχυρίζεται ψευδώς την προφητεία του χωρίς να είναι πραγματικά προφήτης. Μετά το Χριστό (ο ΑΛΛΑΧ ας είναι Ευχαριστημένος μαζί του) πέρασαν έξι αιώνες χωρίς να ξέρουμε κανέναν σοβαρό άνθρωπο που να ισχυρίζεται ότι είναι προφήτης μέχρι που εμφανίστηκε ο Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’ αυτόν) και μετά από αυτόν δεν εμφανίστηκε μέχρι τώρα κανένας σοβαρός άντρας που να κηρύξει ότι είναι προφήτης. Αυτό καθ’εαυτό είναι ένα σημαντικό επιχείρημα υπέρ της προφητείας του Μουχάμμεντ αλ-Μουσταφά ιμπν Αμπντουλλάχ.

3ον. Είναι γνωστό ότι ο προφήτης ήταν αγράμματος, όπως ήταν οι περισσότεροι του πατριώτες, πώς μπόρεσε λοιπόν στα σαράντα του χρόνια, εντελώς ξαφνικά, να αρχίσει να λέει ψέματα που από φιλολογικής και γλωσσολογικής απόψεως παρέμειναν επί δέκα πέντε αιώνες ασύγκριτα, παρά το γεγονός ότι πέρασαν εκατοντάδες συγγραφείς, ρήτορες, ποιητές και άλλοι άνθρωποι των γραμμάτων, όχι μόνο μουσουλμάνοι αλλά και αλλόθρησκοι. Οι λίγοι που επιχείρησαν να μιμηθούν το Κοράνι, δήλωσαν σύντομα αδυναμία μπροστά στο μεγαλείο του. Μερικοί μάλιστα ασπάστηκαν το Ισλάμ και έτσι έμεινε το Κοράνι ως η πιο καθαρή και αγνή αποκάλυψη για πάνω από ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους διαφόρων φυλών, πολιτισμών, γλωσσών κ.λ.π. Μήπως αυτό δεν αρκεί να πείσει τους διστακτικούς ότι πρόκειται πράγματι περί Θεϊκής αποκάλυψης;

4ον. Ο προφήτης Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’αυτόν) αγαπήθηκε απ’ τους μαθητές του τόσο πολύ όσο κανένας άλλος άνθρωπος δεν έχει αγαπηθεί μέχρι τώρα και κάθε φίλος και ακόλουθος του, θα θυσίαζε πρόθυμα τη ζωή του για χάρη του προφήτη. Στη διάρκεια κάποιας μάχης ένας απ’ τους μαθητές/ακολούθους του προφήτη πιάστηκε αιχμάλωτος απ’ τους ειδωλολάτρες κατοίκους της Μέκκας και όταν ρωτήθηκε απ’ τον αρχηγό τους Άμπου Σουφιάν αν ήθελε να πεθάνει αυτός αντί για τον προφήτη, τότε ο αιχμάλωτος μουσουλμάνος είπε: “Μα τον Θεό, θα έδινα και τη ζωή μου για να να μη πονέσει ούτε ένα νύχι του προφήτη” και τότε ο Άμπου Σουφιάν είπε: “Πραγματικά κανένας δεν αγαπήθηκε τόσο πολύ απ’ τους ακολούθους του όσο ο Μουχάμμεντ”.

5ον. Κανένας άλλος άνθρωπος μέχρι σήμερα δεν έχει ακολουθηθεί απ’ τους πιστούς όσο ο προφήτης Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’αυτόν). Ακόμα και σήμερα οι πιστοί μουσουλμάνοι προσπαθούν να ακολουθήσουν σε όλα τη σούννα (παράδωση) του και να τον μιμηθούν. Κοιμούνται με τον τρόπο που κοιμότανε, πλένονται με τον τρόπο που πλενότανε, τρώνε όπως εκείνος έτρωγε κ.τ.λ. Ακόμα και σήμερα κάποιοι μουσουλμάνοι τρώνε όλα εκείνα (για παράδειγμα) τα φαγητά που εκείνος έτρωγε και αποφεύγουν εκείνα που εκείνος δεν αγαπούσε.

6ον. Κανένας άλλος άνθρωπος δεν έχει συκοφαντηθεί τόσο πολύ μέχρι σήμερα όσο ο προφήτης Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’αυτόν) αλλά και κανένας άλλος δεν δοξάστηκε τόσο πολύ.

“Αν η σπουδαιότητα του σκοπού, η απλότητα του μέσου και τα εντυποσιακά αποτελέσματα αποτελούν τα τρία κριτήρια της ανθρώπινης μεγαλοφυίας, ποιός τολμάει να συγκρίνει οποιαδήποτε προσωπικότητα με τον Μουχάμμεντ? Οι πιο διάσημοι άντρες έχουν φτιάξει κανόνια και κανόνες, δυναστείες και αυτοκρατορίες και στο αποκορύφωμα των επιτυχιών τους, δεν έχουν δημιουργήσει τίποτα περισσότερο από υλικές δυνάμεις που συχνά καταρρέουν μπροστά στα μάτια τους. Αυτός ο άνθρωπος (ο προφήτης Μουχάμμεντ) δεν κίνησε μόνο στρατεύματα, αυτοκρατορίες και δυναστείες αλλά εκατομμύρια ανθρώπους στο ένα τρίτο του τότε γνωστού κόσμου και ακόμα περισσότερο εκτόπισε {θεούς}, θρησκείες, ιδεολογίες, πιστεύω…η αυτοπεπίθηση του στη νίκη, η φιλοτιμία του (που ήταν εντελώς αφιερωμένη σε μια ιδέα/ στο γεγονός ότι δεν πάλευε για μια αυτοκρατορία), οι ατέλειωτες προσευχές του, η μυστηριώδης του επικοινωνία με τον Θεό, ο θάνατος του και ο θρίαμβος του ακόμα μετά τον θάνατο του, μαρτυρούν όχι σε απάτη αλλά στη θεμελιωμένη πεποίθηση που τον είχε εφοδιάσει με αρκετή δύναμη για να εκπληρώσει την αποστολή του που ήταν διττή: {Ο Θεός είναι Μοναδικός και Άϋλος}…απόστολος, λογικός φιλόσοφος, γοητευτικός ομιλητής, επιδέξιος νομοθέτης, γενναίος πολεμιστής, κατακτητής των καρδιών, υπερασπιστής της μετριοπάθειας με λατρεία χωρίς εικόνες και είδωλα…αυτός ο σπουδαίος άνθρωπος είναι ο Μουχάμμεντ…μπορούμε να αναρωτηθούμε αν υπήρξε ή αν θα υπάρξει ποτέ πιο σπουδαίος απ’ αυτόν”

Lamartine, Histoire de la Turquie,

Paris 1854, Vol. 2, pp.276-277.

“Δεν είναι η προπαγάνδα αλλά η σταθερότητα της θρησκείας του που αξίζει τον θαυμασμό. Η ίδια αγνή και πλήρης εντύπωση που αποτυπώθηκε στη Μέκκα και στη Μεδίνα, διατηρείται ακόμα και μετά από επαναστάσεις δώδεκα αιώνων από Πέρσες, Ινδούς, Αφρικανούς και Τούρκους προσήλυτους του Κορανίου. Οι μουσουλμάνοι αντιστάθηκαν σταθερά στον πειρασμό και στις απόπειρες που στόχευαν να μειώσουν το αντικείμενο της πίστης τους στο επίπεδο των αισθήσεων και της ανθρώπινης φαντασίας. {Μαρτυρώ ότι δεν υπάρχει κανένας Θεός εκτός του Θεού και ότι ο Μουχάμμεντ είναι ο προφήτης Του} αυτή είναι η απλή και αμετάβλητη ομολογία του Ισλάμ. Η νοητή αντίληψη της θεότητας ποτέ δεν υποβαθμίστηκε στο επίπεδο ενός ορατού ειδώλου, οι τιμές προς τον προφήτη ποτέ δεν ξεπέρασαν τα όρια της ανθρώπινης αξίας..”

Edward Gibbon and SimonOcklay,

History of the Saracen Empire,

London 1870, p.54.

“Η ετοιμότητα του για την καταδίωξη λόγω της πίστης του, ο υψηλός ηθικός χαρακτήρας των οπαδών του που τον πίστευαν και τον δέχτηκαν ως αρχηγό και η σημασία των υψηλών επιτευγμάτων του, όλα αυτά μαρτυρούν υπέπ μιας θεμελιακής τελειότητας. Η υπόθεση ότι ο Μουχάμμεντ είναι απατεώνας μάλλον προκαλεί περισσότερα προβλήματα παρά τα λύνει. Πάντως στη Δύση κανένας από τους σπουδαίους άντρες της ιστορίας δεν παρεξηγήθηκε έτσι, τόσο πολύ όπως ο Μουχάμμεντ”

W.Montgomery, Mohammad at Mecca,

Oxford 1953, p.52.

“Η επιλογή μου ο Μουχάμμεντ να ηγείται του καταλόγου για τις παγκόσμιες προσωπικότητες μεγαλύτερης επιρροής, μπορεί να εκπλήσει ορισμένους αναγνώστες και μπορεί να επικρίνεται από ορισμένους άλλους αλλά πάντως ο Μουχάμμεντ ήταν ο μόνος άντρας στην ιστορία που όντως πέτυχε και στους δύο τομείς της ζωής’ δηλαδή και στον πνευματικό και στον κοσμικό”

Michael H.Hart, The 100: A Ranking of the Most Influential Persons in History,

New York: Hart Publishing Company, Inc.1978, p.33.

Οπωσδήποτε κάθε ειλικρινής και μετριοπαθής και μη επηρεασμένος ερευνητής που γυρεύει την αλήθεια θα μπορούσε εύκολα να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το Κοράνι δεν είναι λόγια του προφήτη Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’ αυτόν) αλλά είναι του Θεού.

Θα παρουσιάσουμε πιο κάτω ορισμένα αποσπάσματα από διακεκριμένους αλλόθρησκους δυτικούς ερευνητές για το Κοράνι, χωρίς να σημαίνει αυτό ότι συμφωνούμε με όσα αναφέρουν. Οι αναγνώστες θα μπορούν εύκολα να διαπιστώσουν κατά πόσον ο σημερινός κόσμος άρχισε να προσεγγίζει την αλήθεια για το Κοράνι. Καλούμε όλους τους διανοούμενους ερευνητές να μελετούν το Κοράνι βάσει των προαναφερθέντων σημείων. Έχουμε την πεποίθηση ότι σε κάθε τέτοια προσπάθεια ο ερευνητής θα πειστεί ότι αυτό το Κοράνι αποκλείεται να έχει γραφτεί από άνθρωπο.

“Πάντως, κάθε φορά που κοιτάμε το Κοράνι εκ νέου, στην αρχή μας απογοητεύει, αλλά, σύντομα μας ελκύει,μας εκπλήττει και στο τέλος μας αιχμαλωτίζει. Και μας επιβάλλει το θαυμασμό… το ύφος του, σε συνδυασμό με το περιεχόμενο και τον σκοπό του, είναι σεβαστό, μεγαλοπρεπέστατο και φοβερό, κάθε τόσο το βρίσκεις πραγματικά θείο… Έτσι, αυτό το βιβλίο θα συνεχίσει ναεξασκεί μεγάλη επιρροή σε όλες τις εποχές”.

Goethe

Dictionary of Islam, σελ. 526

T.P. Hughes

“Είναι αποδεκτό ότι το Κοράνι κατέχει μια σπουδαία θέση ανάμεσα στα μεγάλα θρησκευτικά βιβλία στον κόσμο. Αν και το νεαρότερο όλων των βιβλίων που δημιουργούν {εποχή} και ανήκουν σ’αυτό το είδος λογοτεχνίας δεν συναγωνίζεται με κανένα άλλο στην καταπληκτική επιρροή που έχει στις ανθρώπινες μάζες, έχει κάνει τα πάντα, κυρίως όμως έχει δημιουργήσει μια εντελώς νέα εποχή για την ανθρώπινη σκέψη και ένα καινούργιο χαρακτηριστικό τύπο ανθρώπων. Στην αρχή μετασχημάτισε έναν αριθμό από αντιμαχόμενες φυλές της ερήμου, στην Αραβική χερσόνησο, σε έθνος ηρώων, και στη συνέχεια προχώρησε στη δημιουργία των μεγάλων κοινωνικο-θρησκευτικών οργανώσεων του μουσουλμανικού κόσμου, που είναι μια από τις μεγαλύτερες δυνάμεις που πρέπει η Ευρώπη και η Ανατολή να υπολογίσουν σήμερα”.

G. Margoliouth

Introduction to J. M. Rodwells

The Koran, New York: Everymans Library,

1977, p. VII.

“Είναι μια εργασία που προκαλεί συναισθήματα τόσο δυνατά και ασύγκριτα ακόμα και στο μακρινό αναγνώστη, μακρινό ως προς το χρόνο και ακόμα περισσότερο ως προς την πνευματική και διανοητική ανάπτυξη, μια εργασία που δεν κατακτά απλώς τον προκατειλημμένο, που ίσως μόλις άρχισε να την αναγνώσκει, αλλά τον αλλάζει ριζικά σε αντίθετα συναισθήματα συμπάθειας και θαυμασμού, μια τέτοια εργασία πρέπει να είναι καταπληκτική παραγωγή της ανθρώπινης διάνοιας και ένα πρόβλημα υψηλού ενδιαφέροντος για οποιοδήποτε διανοούμενο, παρατηρητή του πεπρωμένου του ανθρώπινου γένους”.

Dr. Steingass

Dictionary of Islam, σελ. 526-7

T.P. Hughes

“Οι προαναφερθείσες παρατηρήσεις κάνουν την υπόθεση που υποστηριζόταν από εκείνους που νομίζουν ότι το Κοράνι γράφτηκε από τον Μουχάμμεντ, αστήρικτη.

Πώς είναι δυνατό ένας άνθρωπος από αγράμματος, να γίνει ξαφνικά ένας από τους πιο σπουδαίους συγγραφείς και μάλιστα διαπρέπουν στην έκθεση και στην

έκφραση των φιλολογικών αρετών σε όλη την αραβική φιλολογία; Και πώς έγινε δυνατό να εκφράσει τέτοια επιστημονικά δεδομένα, που δεν τα ήξερε κανείς πριν

απ’αυτόν και όχι μόνο αυτό, αλλά και χωρίς να κάνει έστω το παραμικρό λάθος σε όλα αυτά”;

Maurice Bucaille,

The Bible, the Quran and Science

Η Βίβλος, το Κοράνι και η Επιστήμη

σελ. 125, έτος 1978

“… Εδώ, άρα, οι αρετές του ως φιλολογικό προϊόν, ίσως πρέπει να μην κρίνονται από προκατειλημμένα αξιώματα υποκειμενικών και αισθητικών προτιμήσεων, αλλά από τον επηρεασμό που άσκησε στους συντρόφους του Μουχάμμαντ και στους συμπατριώτες του. Εάν μιλούσε τόσο δυναμικά και πειστικά στους ακροατές του, σαν να λιώνει τα μέχρι τότε αντιφατικά και ανταγωνιστικά στοιχεία τους σε μια συμπαγή και οργανωμένη μάζα εμψυχωμένη με ιδέες που είναι πέραν εκείνων που μέχρι τότε κυριαρχούσαν στην αραβική σκέψη, τότε η ευγλωττία του ήταν τέλεια, απλώς επειδή δημιούργησε από πρωτόγονες ένα πολιτισμένο έθνος και πρόσθεσε ένα καινούργιο νήμα στο παλαιό στημόνι της ιστορίας”.

Dr. Steingass

Dictionary of Islam, p. 528

T.P. Hughes

“Για να κάνω την παρούσα προσπάθεια να είναι σε θέση να βελτιώσει εκείνη των προκατόχων μου και για να παράγω κάτι που θα μπορούσε να γίνει δεκτό έστω και σαν ελαφριά αντήχηση της κορυφαίας ρητορικής του αραβικού Κορανίου, μελέτησα σκληρά τους πολύπλοκους και πλούσια διαφοροποιημένους ρυθμούς, οι οποίοι, πέρα από το μήνυμά του αυτό καθ’αυτό, συνιστούν το αναντίρρητο αίτημα του Κορανίου για να ενταχθεί στα ανώτερα φιλολογικά έργα του ανθρώπινου γένους… αυτό το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα…αυτή η αμίμητη συμφωνία, όπως έχει χαρακτηρίσει το

ιερό βιβλίο του O. Pickthall, οι ήχοι του οποίου κάνουν τους άντρες να χύνουν δάκρυα και τους οδηγούν στην έκσταση ήταν μάλλον τελείως άγνωστο στους προγενέστερους μεταφραστές, άρα δεν είναι καθόλου περίεργο ότι αυτά που έγραψαν ηχούν ανούσια και επιφανειακά εν συγκρίσει με το θαυμάσια διακοσμημένο πρωτότυπο”.

Arthur J. Arberry,

The Koran Interpreted,

London: Oxford University Press,

1964 p.X.

“Μια απόλυτα αντικειμενική εξέταση του Κορανίου υπό το φως της σύγχρονης γνώσης, μας οδηγεί να αναγνωρίσουμε τη συμφωνία μεταξύ των δύο, όπως έχει ήδη παρατηρηθεί σε επανειλημμένες περιπτώσεις. Μας κάνει να θεωρούμε εντελώς αδύνατο να το σκεφτεί άνθρωπος στην εποχή του Μουχάμμεντ, ώστε να είναι ο συγγραφέας τέτοιας διαθήκης, λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα στην εποχή του. Τέτοιες σκέψεις είναι ανεξάρτητες από το τι δίνει στις κορανικές αποκαλύψεις την ξεχωριστή τους θέση, και υποχρεώνει τον απροκατάληπτο επιστήμονα να δηλώνει την ανικανότητά του να παρουσιάσει μια εξήγηση που να στηρίζεται μόνο σε υλιστικό συλλογισμό”.

Maurice Bucaille

The Quran and Modern Science

1981 p. 18.

Εδώ θα απαντήσω για τον προφήτη Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’αυτόν) και για το Ισλάμ.

Το Ισλάμ, η θρησκεία με την οποία παρουσιάστηκε ο προφήτης Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’αυτόν) αποτελεί τη συνέχεια και συγχρόνως την ολοκλήρωση όλων των προηγουμένων θρησκειών. Γι’αυτό το Ισλάμ, όχι μόνο θεωρείται αλλά πραγματικά είναι το πιο κατάλληλο σύστημα για όλους τους ανθρώπους σε όλους τους τόπους και χρόνους. Τη θέση του αυτή υπερασπίζεται με διάφορες και ισχυρές αποδείξεις, η πρώτη από τις οποίες είναι ότι δεν υπάρχει καμιά από τις προηγούμενες αποκαλύψεις που να εξακολουθεί να διατηρεί την ίδια αρχική μορφή της και το γνήσιο περιεχόμενό της ακριβώς όπως όταν αποκαλύφθηκε. Η δεύτερη απόδειξη είναι ότι δεν υπάρχει καμιά από τις προγενέστερες αποκαλύψεις που να έχει πειστικά επιχειρήματα για την επίλυση των διαφόρων ζητημάτων της ζωής σε κάθε εποχή και περιοχή. Το Ισλάμ όμως απευθύνεται ισάξια σε όλη την ανθρωπότητα και ασχολείται με όλες τις διάφορες πλευρές της ζωής. Επιπλέον το Ισλάμ έμεινε για δεκαπέντε συνεχείς αιώνες κάτω από συνεχή πρακτική δοκιμασία και θεωρητική διερεύνηση, κατά την οποία έχει αποδείξει ότι έχει όλες τις αρετές και δυνατότητες να εγκαθιδρύσει μια ιδανική κοινωνία, όπως την έκανε κάτω από την ηγεσία του έσχατου προφήτη Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’αυτόν).

Ήταν θαύμα να κερδίσει ο προφήτης ακόμα και τους πιο φανατικούς του εχθρούς και να τους προσκολλήσει στο πλευρό του Ισλάμ χωρίς να έχει την κατάλληλη υλική ικανότητα. Νίκησε τους ειδωλολάτρες, εξουδετέρωσε εκείνους που ακολουθούν στα τυφλά τους προγόνους τους, τιμώρησε τους πρωταγωνιστές των φυλετικών εχθροπραξιών, έπληξε τους καταχραστές της ανθρώπινης αξίας, εξαφάνισε τους αιμοχαρείς και δημιούργησε από όλους αυτούς τους διάφορους το πιο πειθαρχημένο έθνος στην ιστορία, κάτω από την αιγίδα του Ισλάμ και υπό την ηγεσία του ίδιου. Σύντομα οι άνθρωποι αυτοί διαπίστωσαν ότι το Ισλάμ τους άνοιξε νέους ορίζοντες για πνευματικά ύψη και τους έδωσε έμφαση στην ανθρώπινή τους αξία, με την προκήρυξη του ότι η αγαθότητα και η καλοσύνη είναι το μόνο κριτήριο για τη διάκριση των ανθρώπων, εφ’όσον έχουν και τη σωστή πίστη. Το Ισλάμ διαμόρφωσε τη ζωή τους από απόψεως κοινωνικής, μορφωτικής, ηθικής και εμπορικής, με κανόνες και νόμους που ταιριάζουν απόλυτα με τη φύση τους σαν άνθρωποι. Και είναι εφαρμόσιμοι κάτω από όλες τις συνθήκες και είναι τόσο σταθεροί όσο σταθερή είναι η φύση του ανθρώπου.

Δυστυχώς, η δύση αντί να προσπαθεί ειλικρινά να καταλάβει αυτό το επιτυχές φαινόμενο, κατά τους αρχικούς του χρόνους, το θεώρησε ως ανταγωνιστικό θρήσκευμα. Κατά τους αιώνες της σταυροφορίας η αρνητική στάση αυτή απέκτησε ορμητική δύναμη και ξεκίνησε τεράστια απόπειρα με σκοπό να αμαυρώσει την αγνή εικόνα του Ισλάμ. Αλλά σύντομα το Ισλάμ άρχισε να ξετυλίγεται και να ξαναθέτει την αυθεντικότητα του στους σύγχρονους μελετητές που η τόλμη και η αντικειμενικότητά τους έχουν διαψεύσει κατηγορηματικά όλες τις συκοφαντίες που εκτοξεύτηκαν εναντίον του με τους λεγόμενους ανατολιστές.

Εδώ θα αναφερθούμε σε ορισμένα αποσπάσματα από τις παρατηρήσεις μερικών διάσημων και αναγνωρισμένων προσωπικοτήτων της˙ δεδομένου ότι η αλήθεια δεν έχει ανάγκη από συνηγόρους αλλά επειδή η άδικη και μακροχρόνια αποπροσανατολιστική προπαγάνδα έχει δημιουργήσει σύγχυση ακόμα και στους πιο φιλελεύθερους και αντικειμενικούς συγγραφείς, αισθανόμαστε την ανάγκη να δανειστούμε τα ακόλουθα αποσπάσματα, με την ελπίδα να συμβάλλουν στην αντικειμενική διερεύνηση του Ισλάμ.

“Το Ισλάμ αντικατέστησε την ασκητικότητα με την ανθρωποπρέπεια, έδωσε ελπίδα στους σκλάβους, δημιούργησε αίσθημα αδελφοσύνης μεταξύ των ανθρώπων και τόλμησε να αναγνωρίσει τα στοιχειώδη δεδομένα της ανθρώπινης φύσης”.

Canon Taylor, εκφωνηθέν στο εκκλησιαστικό συνέδριο στο Walverhamton, Oct. 7, 1887.

Απόσπασμα στο υπό Arnold The Preachings of Islam, p.p. 71-72

“Η δίκαια ιστορία πάντως έχει ξεκαθαρίσει ότι το αποκαλούμενο {Θρύλος των φανατικών μουσουλμάνων που έχουν σαρώσει τον κόσμο και έχουν επιβάλλει το Ισλάμ με την κόψη του ξίφους πάνω στους νικημένους λαούς} είναι ένας από τους πιο γελοίους μύθους που έχουν επαναλάβει ποτέ οι ιστορικοί”.

De Lacy O Leary,

Islam at the Crossroads,

London, 1923 P. 8.

“Το Ισλάμ όμως έχει ακόμη να προσφέρει πολλά για την υπόθεση της ανθρωπότητας. Στέκεται, στο τέλος, τέλος από όλα, πιο κοντά στην ανατολή παρά την δύση και έχει τεράστια παράδοση στη διαφυλετική συμφιλίωση και συνεργασία ανάμεσα στις πολλές και ποικίλες φυλές… Το Ισλάμ έχει ακόμα τη δύναμη να συμφιλιώσει τα πιο ασυμβίβαστα στοιχεία των φυλών και των παραδόσεών τους. Εάν ποτέ η έχθρα μεταξύ των μεγάλων λαών της Δύσης και της Ανατολής μπορούσε να υπερνικηθεί και να αντικατασταθεί με συνεργασία, τότε η μεσολάβηση του Ισλάμ είναι αναπόφευκτη. Στα χέρια του Ισλάμ κείται κατά μέγα μέρος η λύση του προβλήματος που έχει αντιμετωπίσει η Ευρώπη στις σχέσεις της με την Ανατολή. Εάν ενωθούν αυτοί οι λαοί τότε η ελπίδα για την ειρηνική διευθέτηση του προβλήματος θα επιταχυνθεί υπέρμετρα. Αλλά εάν η Ευρώπη, με την απόρριψη της συνεργασίας με το Ισλάμ, το ρίχνει στα χέρια των ανταγωνιστών της, τότε το αποτέλεσμα θα είναι καταστροφικό και για τις δύο πλευρές…”

H.A.R. Gibb, Whither Islam,

London, 1932, P. 379.

“Πάντα εκτιμώ τη θρησκεία του Μουχάμμεντ και την κρατώ ψηλά, διότι έχει θαυμάσια ικανότητα επιβίωσης. Μου φαίνεται ότι είναι η μόνη θρησκεία που έχει ικανότητα προσαρμογής για τις μεταβαλλόμενες φάσεις της ζωής, πράγμα που την κάνει ελκυστική για όλες τις ηλικίες. Έχω μελετήσει αρκετά γι’αυτόν το θαυμάσιο άνθρωπο και η γνώμη μου είναι ότι ο Μουχάμμεντ είναι πολύ πιο μακριά από το να είναι αντίχριστος, πρέπει να αποκαλείται ο σωτήρας της ανθρωπότητας. Πιστεύω ότι εάν υπήρχε στις μέρες μας παρόμοια προσωπικότητα που να επιβάλλεται στο σύγχρονο κόσμο, θα μπορούσε να λύσει επιτυχώς όλα τα προβλήματά του, κατά τρόπον που να επαναφέρει την απαιτούμενη ειρήνη και ευτυχία. Έχω προφητέψει για την θρησκεία του Μουχάμμεντ ότι θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή στην {Ευρώπη του αύριο} όπως άρχισε να είναι παραδεκτή στην {Ευρώπη του σήμερα}”.

G.B. Shaw, The Genuine Islam, (Το Αυθεντικό Ισλάμ),

Τόμος 1, Νο. 81936.

“Η εμφάνιση του Ισλάμ ίσως αποτελεί το πιο καταπληκτικό φαινόμενο στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ξεκίνησε από μια άγονη περιοχή που ήταν σχεδόν άγνωστη για τον κόσμο, όπως και οι κάτοικοί της. Το Ισλάμ σε λιγότερο από έναν αιώνα εξαπλώθηκε στο μισό κόσμο ή και περισσότερο, έσβησε μεγάλες αυτοκρατορίες, έδιωξε μακροχρόνια εγκαθιδρυμένες θρησκείες, ξανάφτιαξε τις χαλασμένες σχέσεις των φυλών και έχει ιδρύσει έναν ολόκληρο νέο κόσμο, τον κόσμο του Ισλάμ. Όσον διερευνούμε σε βάθος αυτό το φαινόμενο, τόσο φαίνεται πιο καταπληκτικό. Οι άλλες μεγάλες θρησκείες κατέκτησαν το δρόμο τους βραδέως και με οδυνηρό αγώνα και τέλος θριάμβευσαν πάντα με την υποστήριξη ενός ισχυρού μονάρχου που είχε ασπαστεί την τάδε θρησκεία. Ο Χριστιανισμός είχε τον {Κωνσταντίνο} του, ο βουδισμός είχε τον {Ασόκα} και ο Ζωροαστρισμός είχε τον {Κύρον} του. Ο καθένας από αυτούς αφιέρωσε για το νέο του επιλεγμένο δόγμα όλη τη δύναμη της κοσμικής εξουσίας που είχε. Εξαίρεση αποτελεί μόνο το Ισλάμ. Εμφανίστηκε σε εγκαταλειμμένη περιοχή, κατοικημένη σποραδικά μόνο από νομάδες σχεδόν αγνώστους στην ιστορία της ανθρωπότητας, παρά ταύτα όμως το Ισλάμ εξέλιξε την σπουδαία του υπόθεση, με την πιο αδύναμη ανθρώπινη υποστήριξη και μάλιστα εναντίον της πιο βαριάς υλικής εξόπλισης. Και ως εκ θαύματος το Ισλάμ νίκησε, με τόση ευκολία που δεν περίμενε κανείς και πολλές γενιές έχουν δει την κόκκινη ημισέληνο να υψώνεται από την έρημο της Κεντρικής Ασίας, μέχρι την έρημο της Κεντρικής Αφρικής”.

A.M.L. Stoddard,Islam, The Religion of All Prophets

(Ισλάμ η θρησκεία όλων των προφητών)

Begum Bawani Wagf, Karachi, Pakistan p. 56.

“Το Ισλάμ είναι μια θρησκεία που είναι ουσιαστικά ορθολογιστική, με την ευρεία σημασία του όρου, δηλαδή ετυμολογικά και ιστορικά. Ο ορισμός του ορθολογισμού ως μεθόδου που βάζει τις θρησκευτικές πεποιθήσεις πάνω σε αρχές που πρέπει να συνοδεύονται με αιτιολόγηση, βρίσκει πλήρη εφαρμογή στο Ισλάμ.. ως πραγματικότητα, δεν δύναται κανείς να διαψεύσει ότι πολλά από τα ξένα δόγματα και θρησκευτικά συστήματα όπως επίσης και πολλές δεισιδαιμονίες, από τη λατρεία των Αγίων μέχρι τα Κομπολόγια και τα φυλαχτά έχουν ενσωματωθεί κατά κάποιον τρόπο στον κύριο κορμό του μουσουλμανικού {πιστεύω}. Αλλά παρά την πλούσια ανάπτυξη με όλο το νόημά της διδαχής του προφήτη Μουχάμμεντ, το Κοράνι παρέμεινε αναλλοίωτο, διατηρεί πάντα τη θέση του ως στοιχειώδους αρχικής αφετηρίας και το δόγμα της μοναδικότητας του Θεού πάντα αναφέρεται με μεγαλοπρέπεια, εξοχότητα, με αμετάβλητη διαύγεια και με βεβαία πεποίθηση που είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί τέτοια παρόμοια έξω από τα πλαίσια του Ισλάμ. Η τέτοια αφοσίωση στο θεμελιώδες δόγμα της θρησκείας, η απλότητα της πίστης που εκφράζει, η απόδειξη που αποκτάει από την ένθερμη πίστη των οπαδών που την προπαγανδίζουν, είναι λίγα από τα πολλά αίτια που εξηγούν τις επιτυχείς προσπάθειες των μουσουλμάνων ιεραποστόλων. Μια πίστη πολύ συνοψισμένη και απαλλαγμένη από τις θεολογικές περιπλοκότητες και κατά συνέπεια πολύ προσπελάσιμη στον κοινό Νου, αναμένεται να έχει -και πραγματικά έχει- θαυμάσια δύναμη για να διασχίσει το δρόμο της προς τη συνείδηση του ανθρώπου”.

Edward Monte

{La Propagande Chretienne et ses Adversaries Mosulmans} Paris 1890

αναφερόμενο υπό του T.W. Arnold στο The Preaching of Islam, London 1913, pp. 413-414.

“Εγώ δεν είμαι μουσουλμάνος με τη συνηθισμένη έννοια αλλά όμως θα ήθελα να είμαι {μουσουλμάνος} σαν ένας που {παραδίδεται στο Θεό}, και πιστεύω ότι οι ισλαμικές απόψεις που περιλαμβάνονται στο Κοράνι και σε άλλες εκφράσεις του ισλαμικού οράματος, αποτελούν τεράστια παρακαταθήκη για μια αληθινή αποκάλυψη, από την οποία εγώ και άλλοι δυτικοί έχουμε ακόμη πολλά να μάθουμε. Το Ισλάμ είναι οπωσδήποτε ισχυρός ανταγωνιστής που είναι σε θέση να προσφέρει το βασικό σχέδιο της μοναδικής θρησκείας του μέλλοντος”.

W. Montgomery Watt, Islam and Christianity Today

(Ισλάμ και Χριστιανισμός σήμερα)

London 1913, p. IX.

Επίσης, ο Αλή στην ίδια συζήτηση, έγραψε επί του θέματος, το εξής προς άλλους Χριστιανούς, στο μήνυμα 16:

16. Αλή - Νοεμβρίου 28, 2008

Θα ασχοληθούμε με τις αρχές του Ισλάμ που αφορούν στις γυναίκες και το ρόλο τους. Θα αναδείξουμε πώς θεμελιώνονται οι αρχές αυτές στο Κοράνι, και αναφέρονται στα Χαντίθ και τη Σούννα (Παράδοση του Προφήτη). Οι δύο αυτές πηγές αποτελούν τη βάση για τον Ισλαμικό Νόμο, τη Σαρία, τον κορμό της νομοθεσίας και της ηθικής καθοδήγησης που διδάσκουν οι Μουσουλμάνοι Λόγιοι. Παρόλο που το Κοράνι αυτό καθαυτό δεν παραλλάσσεται, κάθε Χαντίθ (λογος του προφητη) είναι ανοιχτό σε οποιαδήποτε επιχειρηματολογία για την αυθεντικότητά του. Εξάλλου οι ερμηνείες που δίνονται στο Κοράνι και τα Χαντίθ γεννούν πολλές διαφορετικές γνώμες και είναι αμφισβητήσιμες. Οι τόσες διαφορετικές απόψεις λοιπόν από τους ειδικούς δίνουν στους Μουσουλμάνους την ευκαιρία να επιλέξουν τις αποδεκτές κατευθυντήριες. Ο Ισλαμικός νόμος δεν είναι μονολιθικός και αδιάλλακτος όπως φαίνεται, παρόλο που υπάρχουν κάποιες ακλόνητες αρχές πάνω στις οποίες βασίζεται.

Η εισαγωγή αυτή είναι απαραίτητη για το θέμα των γυναικών, διότι όπως έχουν διαπιστώσει πολλοί ειδικοί στο Ισλαμικό Οικογενειακό Δίκαιο, έτσι όπως εφαρμόζεται σε πολλές Μουσουλμανικές χώρες ομοιάζει ελάχιστα με τη φιλελεύθερη και στοργική συμπεριφορά προς τις γυναίκες που εφάρμοσε ο ίδιος ο Προφήτης Μουχάμμεντ. Είναι πολύ σημαντικό να διαχωρίσουμε τη σημερινή εφαρμογή ή την παρελθούσα και το πνεύμα του νόμου - τις αρχές που θεμελίωσε ο Θεός στο Κοράνι και εφάρμοσε ως παράδειγμα προς μίμηση ο Προφήτης Μουχάμμεντ. Οι σύγχρονοι συγγραφείς πάνω στο θέμα «Ισλάμ και Γυναίκα» συμφωνούν στο ότι είναι βασικό να επιστρέψουμε πίσω στις αυθεντικές πηγές και να ερμηνεύσουμε ξανά τους νόμους.

Το Κοράνι έχει πει πολλά για τις γυναίκες και προς τις γυναίκες. Μία Σούρα (κεφαλαιο) ονομάζεται «οι Γυναίκες», μία άλλη ονομάζεται «Μάριαμ» από τη μητέρα του Ιησού. Οι Γυναίκες εμφανίζονται σε πολλά σημεία. Στις ιστορίες των Προφητών έχουμε:

- Τη Χάουα (Εύα), γυναίκα του Αδάμ, όχι μία ξελογιάστρα που οδήγησε τον Αδάμ στην αμαρτία αλλά μία σύντροφο υπεύθυνη όσο κι εκείνος για την αμαρτία που συγχωρέθηκαν έπειτα από το Θεό.

- Υπάρχει η γυναίκα του Νώε που προδίδει τον άνδρα της και μαζί με τη γυναίκα του Λωτ αποτελούν παραδείγματα απιστίας (Κοράνι 66:10-11).

- Η γυναίκα του Αβραάμ, η Σάρα που γελά στα νέα που της φέρνει ο άγγελος ότι δηλαδή θα φέρει παιδί στον κόσμο σε τέτοια ηλικία.

- Η γυναίκα του Φαραώ που σώζει το βρέφος Μωυσή, και μαζί με τη Μαρία τη μητέρα του Ιησού είναι παραδείγματα μεγάλης πίστης.

- Η γυναίκα του Αζίζ που προσπάθησε να αποπλανήσει τον Ιωσήφ (γιο του Ιακώβ), και όταν έδειξε στις φίλες της πόσο όμορφος ήταν όλες κόπηκαν με τα μαχαίρια που κρατούσαν γιατί παρασύρθηκαν από αυτό που έβλεπαν.

.και αρκετές ακόμη γυναίκες.

Είναι αξιοσημείωτο ότι οι τέσσερις γυναίκες που αναφέραμε ως παραδείγματα για άνδρες και γυναίκες, δείχνουν πόσο πιστός μπορεί να είναι κανείς σε δύσκολες συνθήκες και πόσο άπιστος σε ευνοϊκές συνθήκες.

Η γυναίκα του Φαραώ έσωσε το Μωυσή από τη βάρβαρη διαταγή του άνδρα της που όριζε να θανατωθούν όλα τα νεογέννητα πρωτότοκα αγόρια των Εβραίων, και η Μαρία αντιμετώπισε όλες τις κατηγορίες ανηθικότητας καθώς έφερε το βρέφος της στο σπίτι μετά τη γέννα.

Οι δύο άλλες γυναίκες ήταν άπιστες παρόλο που είχαν παντρευτεί προφήτες. Σε καμία από τις περιπτώσεις δεν διαφαίνεται η παραδοσιακή εικόνα της «υποτακτικής γυναίκας».

Έπειτα υπήρχαν οι γυναίκες της εποχής του Προφήτη, οι γυναίκες και οι κόρες του. Μία από τις γυναίκες του η Ουμ Σάλαμα του παραπονέθηκε ότι το Κοράνι αναφέρεται μόνο στους άνδρες και μετά από αυτό ένα μεγάλο κεφάλαιο αποκαλύφθηκε στον Προφήτη που αναφερόταν ξεκάθαρα τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες σε κάθε σημείο που αναφέρει τις ίσες υποχρεώσεις και ανταμοιβές για όλους τους Μουσουλμάνους. (33:35)

Η Αΐσα η νεότερη σύζυγος, προκάλεσε σκάνδαλο όταν επέστρεψε στην έρημο για να βρει ένα κολιέ που είχε χάσει και ξεμάκρυνε από το καραβάνι. Την έφερε πίσω ένας νεαρός άνδρας και αυτό προκάλεσε φήμες ότι ερωτοτροπούσαν. Αυτό προκάλεσε μεγάλο πόνο σε εκείνη και τον προφήτη και πέρασε αρκετός καιρός μέχρι να έρθει μία νέα αποκάλυψη που όριζε ρητά ότι «εκείνοι που κατηγορούν τις ενάρετες γυναίκες για μοιχεία, και έπειτα δεν παρουσιάζουν τέσσερις μάρτυρες (για να πιστοποιήσουν τούτο) να τους μαστιγώσετε με ογδόντα ραβδισμούς και μη δεχθείτε ποτέ άλλη μαρτυρία από αυτούς γιατί αυτοί είναι οι παραβάτες». (24:4)

Υπάρχουν εδάφια στο Κοράνι που αναφέρονται αποκλειστικά στις γυναίκες του Προφήτη σαν ομάδα, και άλλα που αναφέρονται στις γυναίκες του, τις κόρες του και στις γυναίκες των πιστών.

Όμως έγιναν και αποκαλύψεις που αφορούσαν τις καθημερινές γυναίκες όπως εκείνη που αφορούσε στην πρακτική χωρισμού απέχοντας από το γάμο. Μία γυναίκα διαμαρτυρήθηκε στον Προφήτη για την πρακτική αυτή που άφηνε τη γυναίκα χωρίς σεξουαλική ζωή, και χωρίς να έχει το δικαίωμα να παντρευτεί άλλον, και ένας στίχος σχετικός αποκαλύφθηκε καταδικάζοντας αυτή την πρακτική. Έτσι το Κοράνι είναι ένα Βιβλίο που έχει πολλά να πει στις γυναίκες και για τις γυναίκες. Ήδη είδαμε ότι δεν καταδικάζει όλες τις γυναίκες όπως κάνει ο Χριστιανισμός στο πρόσωπο της Εύας, αλλα συχνά βρίσκεται στο πλευρό των γυναικών που διαμαρτύρονται για αδικίες στο γάμο, το διαζύγιο τις άδικες κατηγορίες.

Πώς βλέπει τη δημιουργία της γυναίκας; Είναι ένα κομμάτι απλώς του Αδάμ μία μεταγενέστερη σκέψη; Νά τι λέει ο πρώτος στίχος στη Σούρα Γυναίκες: «Ω Άνθρωποι! Σεβαστείτε τον Κύριό σας που σας δημιούργησε από μία ψυχή (Αδάμ) κι απ’ αυτή έπλασε τη σύντροφό της (Εύα) και απ’ αυτούς τους δύο σκόρπισε - σαν σπόρους - αμέτρητους άνδρες και γυναίκες».(4:1)

Η «μία ψυχή» δεν είναι ούτε αρσενική ούτε θηλυκή, παρόλο που εννοεί τον Αδάμ, δεν είναι όμως απόλυτο. Οι γυναίκες είναι φτιαγμένες από την ίδια ψυχή που έγιναν οι άνδρες. η ικανότητά τους για καλό ή για κακό είναι ακριβώς η ίδια με αυτή των ανδρών. Στο Κοράνι θα βρούμε ότι οι καλές πράξεις και η συνείδηση του Θείου είναι τα κριτήρια που κάνουν τους πιστούς εκλεκτούς του Θεού.

Στην κοινωνική ζωή τα καθήκοντα μιας γυναίκας είναι διαφορετικά και συμπληρωματικά όπως ισχυρίζονται πολλοί μελετητές του Ισλάμ; Είναι άραγε η μόνη δουλειά τους το νοικοκυριό και τα παιδιά, τη στιγμή που οι άνδρες κάνουν όλα τα υπόλοιπά; Άραγε η έμμηνος ρύση τις περιορίζει στο σπίτι στη διατήρηση ενός ειρηνικού και χαρούμενου σπιτιού μακριά από κάθε άλλη εργασία, όπως κάποιοι υποστηρίζουν; Αυτό είναι ένα επιχείρημα που έχουν διογκώσει άνδρες διδάσκαλοι για να δικαιολογήσουν κάθε είδους διάκριση εναντίον των γυναικών. Ο Μαουντούντι θέλει να μας πείσει ότι οι γυναίκες σπάνια χαίρονται μερικές μέρες ψυχικής υγείας στη ζωή τους, γιατί είναι καθοριστικές οι επιδράσεις της περιόδου και την γέννησης παιδιών!

Σε αυτά δεν υπάρχει καμία βάση σύμφωνα με το Κοράνι και τα Χαντίθ. Το Κοράνι αναφέρει για τη έμμηνο ρύση «Σε ρωτάνε για την περίοδο των γυναικών. Απάντησε: είναι βλαβερή μόλυνση. Γι’ αυτό μην κάνετε συζυγικές σχέσεις με τις γυναίκες που έχουν την περίοδό τους και μην συνουσιαστείτε με αυτές μέχρις ότου γίνουν καθαρές. Όταν όμως εξαγνιστούν μπορείτε να τις πλησιάσετε όπου σας διέταξε ο Αλλάχ» (2:222). Σύμφωνα με ερμηνευτές του Ισλαμικού Νόμου αυτό σημαίνει ότι μόνον η συνουσία απαγορεύεται κατά την περίοδο, και κάθε άλλη οικειότητα είναι επιτρεπτή.

Επίσης πουθενά δεν αναφέρεται ότι η γυναίκα πρέπει να περιορίζεται στα καθήκοντα του νοικοκυριού της. Στην πραγματικότητα στα πρώτα χρόνια του Ισλάμ οι γυναίκες υπήρχαν σε κάθε εκδήλωση της ζωής. Η πρώτη γυναίκα του Προφήτη και μητέρα όλων των παιδιών του που επέζησαν, ήταν έμπορος που τον είχε προσλάβει σαν υπάλληλο, και του έκανε πρόταση γάμου μέσω τρίτου. Οι γυναίκες εμπορεύονταν στις αγορές και ο Χαλίφης Όμαρ που δε διακρινόταν για τη φιλελεύθερη στάση του στις γυναίκες έβαλε μία γυναίκα να επιβλέπει την αγορά. Άλλες γυναίκες συμμετείχαν στις μάχες, κουβαλώντας εφόδια και φροντίζοντας τους τραυματίες, μερικές μάλιστα πολεμούσαν και σκότωναν εχθρούς, μάλιστα συμμετείχαν στα λάφυρα εξίσου με τους άνδρες. Ο Ιμπν Τζαρίρ και ο Αλ-Τάμπαρι επέτρεψαν σε γυναίκες να αναλάβουν δικαστικά αξιώματα για όλα τα θέματα, ενώ ο Αμπού Χανίφα περιόρισε τις υποθέσεις τους, και άλλοι τις απέκλεισαν εντελώς. Το Κοράνι αναφέρει θετικά τη βασίλισσα του Σαβά και τον τρόπο που συμβουλευόταν τους ανθρώπους της, που της έδιναν διαφορετική γνώμη από τη σωστή δική της για να αντιμετωπίσουν τα στρατεύματα του Σολομώντα.

Κάποιες μάλιστα υπήρξαν διοικητές επαρχιών όπως η Άρουα μπιντ Άχμεντ που διοίκησε την Υεμένη υπό το Χαλιφάτο των Φατιμιδών στα τέλη του 5ου και στις αρχές του 6ου αιώνα.

Ένα αμφισβητήσιμο Χαντίθ που φαίνεται να είχε πει ο Προφήτης: «εκείνος ο οποίος θα δώσει δύναμη σε μια γυναίκα ποτέ του δε θα προοδεύσει», αποδεικνύεται εντελώς αναξιόπιστο για πολλούς λόγους. Είναι ένα και απομονωμένο και μη διασταυρωμένο (και αναφερεται μονο για περιοδο πολεμου), άρα δε δεσμεύει τον Ισλαμικό Νόμο και επιπλέον είναι πολύ πιθανό να έχει παραποιηθεί τότε στη μάχη όπου η Αΐσα η χήρα του Προφήτη στράφηκε εναντίον του τέταρτου τη τάξει Χαλίφη Αλί. Αν δούμε και τα πρότυπα που δημιούργησαν οι γυναίκες που ηγήθηκαν στην ιστορία, τότε καταλαβαίνουμε ότι αυτό είναι ανυπόστατο και ψευδές.

Ανακεφαλαιώνοντας, τα προσόντα των γυναικών για εργασία κάθε είδους δεν αμφισβητούνται. Οι γυναίκες μπορούν να εργάζονται όπως οι άνδρες, δεν χρειάζεται όμως να το κάνουν για την επιβίωση. Ενθαρρύνονται να αναλάβουν τα καθήκοντα του γάμου και της μητρότητας με την πρέπουσα σοβαρότητα και τους παρέχονται τα μέσα για να μείνουν σπίτι αν θέλουν.

Η Μουσουλμάνα έχει πάντοτε το δικαίωμα να κατέχει και να διαχειρίζεται την περιουσία της, ένα δικαίωμα που η γυναίκες της Αγγλίας π.χ., απέκτησαν πριν εκατό χρόνια. Ο γάμος στο Ισλάμ δε σημαίνει ότι ο άνδρας παίρνει την περιουσία της συζύγου, ούτε κι εκείνη έχει αυτόματα το δικαίωμα σε όλη την περιουσία του αν δεν άφησε διαθήκη. Και οι δύο θεωρούνται ανεξάρτητα άτομα με υπευθυνότητες στα άλλα μέλη της οικογένειάς τους όπως στους γονείς, τα αδέλφια, τις αδελφές κλπ., και το κληρονομικό δίκαιο το υπογραμμίζει αυτό.

Ο άνδρας έχει την υποχρέωση να συντηρεί τη σύζυγο όπως ορίζεται στο Κοράνι και αυτό ισχύει ακόμη κι αν εκείνη είναι πλούσια. Δεν έχει το δικαίωμα να της ζητήσει να συντηρεί μόνη της τον εαυτό της κι εκείνος να φροντίζει για τα παιδιά και τον εαυτό του. Αν εκείνη συνεισφέρει στο οικογενειακό εισόδημα τότε αυτό θεωρείται προσφορά εκ μέρους της και όχι υποχρέωση.

Λόγω λοιπόν των αυξημένων οικονομικών τους υποχρεώσεων κάποιες κατηγορίες ανδρών κληρονομούν το διπλάσιο μερίδιο από τις γυναίκες της οικογένειας σύμφωνα με το κληρονομικό δίκαιο του Κορανίου, άλλα άλλοι που έχουν λιγότερες υποχρεώσεις κληρονομούν ίσο μερίδιο με τους γονείς, για παράδειγμα δικαιούνται το ένα έκτο της περιουσίας των παιδιών τους μετά από κληροδοτήσεις και πληρωμές τυχόν χρεών. Οι γυναίκες έχουν εξασφάλιση λοιπόν: οι άνδρες τους τις συντηρούν και κληρονομούν από όλους τους συγγενείς. Τις επιτρέπεται να απασχολούνται με εργασία εντός του σπιτιού και εκτός, αρκεί να μην υποφέρει η υπόλοιπη οικογένεια (και αρκει να φορανε την ισλαμικη ενδυμασια εκει οπου εργαζονται) και τα χρήματα που κερδίζουν είναι δικά τους και κανείς δεν μπορεί να τα διεκδικήσει όσο είναι εν ζωή.

Οι γυναίκες δεν είναι καν υποχρεωμένες να κάνουν τις δουλειές του σπιτιού. Εάν δεν έχουν συνηθίσει να τις κάνουν, ο σύζυγος είναι υποχρεωμένος να φέρει οικιακή βοήθεια και να μεριμνά ώστε το φαγητό να φτάνει στη γυναίκα και τα παιδιά του μαγειρεμένο. Ο ίδιος ο Προφήτης συνήθιζε να βοηθά στις δουλειές του σπιτιού και επιδιόρθωνε μόνος τα παπούτσια του (Μαλιστα μια γυναικα μπορει να αρνηθει στον αντρα της να του μαγειρεψει, μπορει να αρνηθει να καθαρισει το σπιτι τους και πολλα αλλα ομως το μονο που δεν μπορει να αρνηθει απο τον αντρα της ειναι η σεξουαλικη επαφη).

Οι γυναίκες κάθε τάξης δεν είναι υποχρεωμένες ούτε να θηλάζουν τα παιδιά τους. Εάν ένα ζευγάρι που παίρνει διαζύγιο συμφωνεί, μπορούσαν να στείλουν το παιδί σε τροφό και τα έξοδα βαρύνουν τον πατέρα. Εάν η μητέρα αποφασίζει να κρατήσει το παιδί και να το θηλάσει η ίδια, θα πρέπει να πληρωθεί για τον κόπο της (μαλιστα ο αντρας ειναι υποχρεωμενος να πληρωσει τη γυναικα του αν αυτη το ζητησει για να θηλασει το ιδιο τους το παιδι)! Αυτό αναφέρεται στο Κοράνι (2:233)

Η θέση της γυναίκας στο γάμο είναι σεβαστή στο Ισλάμ, τόσο και τα παιδιά. Καμία Μουσουλμάνα δε νιώθει ντροπή να πει ότι είναι απλώς μια νοικοκυρά. Είναι η αρχηγός του σπιτιού, παρόλο που ο άνδρας έχει την τελευταία λέξη σε σοβαρά ζητήματα. Η σύζυγος πρέπει να σέβεται το σύζυγό της από εκτίμηση για όσα της προσφέρει, αυτό όμως δεν ισχύει στη περίπτωση που εκείνος θα προσπαθήσει να την κάνει να καταπατήσει τους νόμους του Θεού. Όμοια και ο σεβασμός και η υπακοή των παιδιών φτάνει μέχρι τα όρια που έχει θέσει ο Θεός. Εάν οι γονείς προσπαθήσουν να κάνουν τα παιδιά να μη πιστεύουν στο Θεό, τότε είναι καθήκον των παιδιών να παρακούσουν τους γονείς. Εάν ο σύζυγος ηθελημένα αποτυγχάνει να συντηρήσει τη γυναίκα του, εκείνη έχει δικαίωμα να τον χωρίσει σε δικαστήριο.

Επίσης απολαμβάνουν σεβασμό ως μητέρες. Το Κοράνι λέει «και συστήσαμε στον άνθρωπο (πώς να συμπεριφέρεται) στους γονείς του. Η μητέρα του υποφέροντας με αδυναμία που μεγαλώνει μέρα με τη μέρα τον κουβαλούσε (στα σπλάχνα της).»(31:147)

Ο Προφήτης είχε πει «ο Παράδεισος βρίσκεται στα πόδια των μητέρων.» και σε άλλο Χαντίθ είπε σε έναν άνδρα ότι η μητέρα του ειναι πάνω από όλους τους ανθρώπους, ακόμη κι από τον πατέρα αξίζει το μεγαλύτερο σεβασμό και ευσπλαχνία.

Στις περιπτώσεις διαζυγίου, η μητέρα έχει πρώτη το δικαίωμα να ζητήσει την επιμέλεια των παιδιών, ακολουθούμενη από άλλες γυναίκες της οικογένειάς της εάν εκείνη ξαναπαντρευτεί ή είναι ανίκανη να μεγαλώσει τα παιδιά. Το δικαίωμα περνά στην οικογένεια του άνδρα αφού τα παιδιά φτάσουν σε ηλικία που να είναι ανεξάρτητα (το αγορι μετα τα 12 και το κοριτσι μετα τα 9 ετη), πάντως η επιθυμία του παιδιού πρέπει να λαμβάνεται υπόψη.

Το παράδειγμα του Προφήτη το ξεκαθαρίζει. Σε μία περίπτωση χωρισμού είπε στο παιδί «Αυτός είναι ο πατέρας σου και αυτή η μητέρα σου, πιάσε το χέρι εκείνου που θέλεις». Το αγόρι πήγε με τη μητέρα (Χαντίθ Αμπου Νταούντ, Νασάι Νταρίμι). Σε μία άλλη περίπτωση μία γυναίκα πλησίασε τον Προφήτη λέγοντάς της ότι ο σύζυγός της ασπάστηκε το Ισλάμ ενώ εκείνη αρνήθηκε προσθέτοντας ότι η κόρη της στερήθηκε το μητρικό γάλα αφού ο πατέρας την πήρε μακριά. Ο προφήτης έβαλε το παιδί να καθίσει ανάμεσα στους δύο γονείς και τους είπε να το φωνάξουν. Το παιδί έπρεπε να διαλέξει μόνο του. Απάντησε στο κάλεσμα της μητέρας. Ο Προφήτης προσευχήθηκε στο Θεό να καθοδηγεί το παιδί και τότε το παιδί διάλεξε τον πατέρα. (Αμπού Νταούντ)

Παρόλο που το συμβόλαιο του Ισλαμικού γάμου είναι μία πολιτισμένη συμφωνία μεταξύ δύο πλευρών, δεν αποτελεί μία σχέση υλικού ενδιαφέροντος. Τα λόγια που αναφέρουν το γάμο στο Κοράνι είναι ποιητικά.

«Κι από τα Σημάδια Του, είναι το ότι έχει πλάσει από τον ίδιο τον εαυτό σας συζύγους για να συγκατοικείτε (ήσυχα) μαζί τους, κι έκανε ανάμεσά σας (να φωλιάσει) η αγάπη και η στοργή.» (30:21)

«Επιτρέπεται, τη νύχτα των ημερών της νηστείας, η συζυγική σχέση. Είναι το δικό τους προφύλαγμα, ο Αλλάχ γνώριζε το τι κάνατε κρυφά με αίσθημα ενοχής σας. Αλλά δέχθηκε τη μετάνοιά σας και σας συγχώρησε. Έτσι τώρα συνδεθείτε με τις γυναίκες σας και αναζητείστε ό,τι ο Αλλάχ νομοθέτησε για σας.» (2:187)

Αγάπη συμπόνια, αμοιβαία στοργή και σεμνότητα είναι οι αναμενόμενες αξίες ενός Ισλαμικού γάμου. Ακόμα και στον παράδεισο ο γάμος παραμένει από τις μεγαλύτερες απολαύσεις (36:55-57).

Οι σύζυγοι πρέπει να φέρονται στις γυναίκες τους με καλοσύνη κατά τη διάρκεια του γάμου ακόμα κι αν πάρουν διαζύγιο (4:19). Ο Προφήτης είπε: «Οι καλύτεροι από τους πιστούς είναι αυτοί που έχουν την καλύτερη διαγωγή και οι καλύτεροι από εσάς είναι εκείνοι που είναι οι καλύτεροι με τις γυναίκες τους» (Ιμπν Χανμπαλ). Τα παντρεμένα ζευγάρια οφείλουν να συμπεριφέρονται ο ένας στον άλλο με ένα πνεύμα αμοιβαιότητας και αρμονίας ακόμη και όταν διαπραγματεύονται διαζύγιο ή την επιμέλεια των παιδιών. Ο γάμος επίσης αναμένεται να είναι καρποφόρος. Το Κοράνι λέει: «Είναι ο Δημιουργός των ουρανών και της γης. Σας έχει κάνει κατά ζεύγη από τον ίδιο τον εαυτό σας, και κατά ζεύγη έπλασε και τα ζωντανά, κι έτσι με αυτό τον τρόπο πολλαπλασιάζεστε.» (42:11)

«Οι γυναίκες σας είναι για εσάς όπως η καλλιεργήσιμη γη. Καλλιεργήστε την όποτε και όπως θέλετε. Όμως προηγούμενα κάνετε μια καλή πράξη για την ψυχή σας και να σεβαστείτε τον Αλλάχ και μάθετε ότι πρόκειται να Τον συναντήσετε (στη μέλλουσα ζωή).» (2:223) (οπως ενας γεωργος πρεπει να ποτισει, να φροντισει και να καλλιεργησει το χωραφι του για να βγαλει καρπους, ετσι και ο αντρας πρεπει να φροντιζει και να αγαπαει τη γυναικα του). Όμως η αντισύλληψη ποτέ δεν απαγορεύτηκε στο Ισλάμ εντελως (επιτρεπεται μονο η διακεκομενη συνουσια μα τη συμφωνη γνωμη και του αντρα και της γυναικας).

Οι πρακτικές του γάμου καλύπτονται στο γαμήλιο συμβόλαιο όπου καθορίζονται οι όροι και πολλές Μουσουλμάνες επικαλούνται αυτούς και έχουν το δικαίωμα να χωρίσουν αν για παράδειγμα ο άνδρας τους παντρευτεί μία άλλη γυναίκα. Στο γάμο υπάρχει το γαμήλιο δώρο από τον άνδρα προς τη γυναίκα, ενώ το ποσό ή το είδους του δώρου καθορίζεται σε μεταξύ τους συμφωνία.

Συνήθως, σύμφωνα με τα έθιμα ή την ευχέρεια υπήρξε μία πρακτική που η Σαρία τη συμπεριέλαβε αργότερα όπου μία νέα και άπειρη γυναίκα θα πρέπει να εκπροσωπείται στις διαπραγματεύσεις από έναν «προστάτη του γάμου», ο οποίος καλείται να διασφαλίσει τα δικαιώματα και τα συμφέροντά της. Αυτός θα πρέπει να είναι ο πατέρας ή ο παππούς της. Οι μεγαλύτερες και εμπειρότερες γυναίκες μπορούν να ορίσουν κάποιον της επιλογής τους να τις εκπροσωπήσει. Όταν ο Προφήτης παντρεύτηκε τη χήρα Ουμ Σάλαμα, ο γιος της ήταν εκείνος που έκανε χρέη διαπραγματευτή και ο Προφήτης ζήτησε την άδειά του να την παντρευτεί (Ιμπν Ρασντ). Οι επιθυμίες των κοντινών συγγενών και ειδικά των γονέων πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και πρέπει να ζητηθεί η άδειά τους. Σύμφωνα με κάποια Χαντίθ είναι καλύτερο να διακόψει κανείς ένα γάμο που δυσαρεστεί τους γονείς του ενός καθώς εκείνοι είναι το πέρασμα για τον Παράδεισο. Οι γονείς έχουν την υπευθυνότητα να βοηθούν τα παιδιά τους να βρουν το ταίρι τους (αλλα δεν μπορουν να επιβαλουν τη γνωμη τους στα παιδια τους).

Όμως οι γονείς δεν έχουν δικαίωμα να πιέσουν τις νέες γυναίκες να παντρευτούν παρά τη θέλησή τους όταν αυτές έχουν φτάσει σε ηλικία γάμου. Αυτό αποδεικνύεται με πολλές περιπτώσεις στα Χαντίθ, και οι γάμοι δια της βίας είναι παράνομοι και η σύζυγος έχει το δικαίωμα να τον διαλύσει. Ο Ιμπν Αμπάς ανέφερε πως ένα κορίτσι πήγε στον Απεσταλμένο τους Θεού Μουχάμμεντ και του ανέφερε πως ο πατέρας της την είχε πιέσει να παντρευτεί χωρίς τη θέλησή της. Ο Προφήτης της έδωσε το δικαίωμα επιλογής (μεταξύ της αποδοχής ή της ακύρωσης του γάμου). Σε μία άλλη εκδοχή το κορίτσι φαίνεται να είπε: «Πράγματι αποδέχομαι το γάμο αλλά θέλω να ξέρουν οι γυναίκες πως οι γονείς δεν έχουν δικαίωμα (να τους επιβάλλουν έναν σύζυγο)» Ιμπν Ματζαχ.

Ο Προφήτης συμβούλεψε τα ζευγάρια να βλέπονται πριν παντρευτούν (με την προυποθεση οτι η κοπελα θα φοραει την ισλαμικη ενδυμασια και θα δειχνει μονο το προσωπο, τις παλαμες και τα ποδια απο τον ατραγαλο και κατω), οπότε δεν έχει Ισλαμική βάση το έθιμο που θέλει να παντρεύονται νεαρά ζευγάρια χωρίς καν να έχουν ειδωθεί προηγουμένως. Εάν η γυναίκα δεν δέχεται τον υποψήφιο γαμπρό, ακόμη κι επειδή τον βρίσκει άσχημο, ο Ισλαμικός νόμος το κάνει δυνατό να μπορεί να χωρίσει στο δικαστήριο. Είναι απαραίτητο να αποδείξει ότι τον μισεί πραγματικά - το δικαστήριο δεν εξετάζει τους λόγους του μίσους (με την εννοια της αποστροφης).

Ο Προφήτης έδωσε διαζύγιο σε τουλάχιστο δύο γυναίκες υπό παρόμοιες συνθήκες. Μία από αυτές η Τζαμίλα μίλησε στον Προφήτη για τις αντιρρήσεις της για το γάμο της με τον Θάμπιτ: «Αγγελιοφόρε του Θεού! Τίποτα δεν μπορεί να κρατήσει τους δυο μας μαζί. Όπως σήκωσα το βέλο μου, τον είδα να έρχεται συνοδευόμενος από κάποιους άνδρες. Αυτός ήταν ο σκουρότερος, ο κοντύτερος και ο ασχημότερος. Μα το Θεό! Δεν τον αντιπαθώ επειδή έχει κάποιο ελάττωμα στην πίστη ή την ηθική του, αλλά δεν αντέχω την ασχήμια του. Αν δεν είχα το φόβο του Θεού θα τον είχα φτύσει έτσι όπως ερχόταν προς το μέρος μου. Φοβάμαι ότι η απελπισία μου θα με οδηγήσει να αντιπαθήσω το Ισλάμ». Ο Προφήτης τη ρώτησε αν θα επέστρεφε στον Θάμπιτ το περιβόλι που της έδωσε κι εκείνη συμφώνησε και πήρε το διαζύγιο. Ο Θάμπιτ δεν τα πήγε καλύτερα με τη νέα του σύζυγο Χαμπίμπα.

Μιλώντας για την ιδανική περίπτωση, οι γυναίκες στο Ισλάμ έχουν πολλά προνόμια. Όχι απλώς μπορούν να χωρίσουν τους άνδρες του και να ξαναπαντρευτούν αν θέλουν, αλλά προστατεύονται και από όσους θέλουν να θίξουν την τιμή τους. κανείς δεν έχει το δικαίωμα να εισβάλλει στο σπίτι μιας γυναίκας χωρίς άδεια (24:27-28) ούτε καν οι σύζυγοι που επιστρέφουν από μακροχρόνιο ταξίδι.

Οι Μουσουλμάνες έχουν το δικαίωμα για μόρφωση από τους άνδρες τους, κι αν αυτό δεν είναι δυνατό, να τη λάβουν από οπουδήποτε αλλού. Οι γυναίκες μπορούν να μορφωθούν από άνδρες (και απο γυναικες). Ο Προφήτης έστειλε τον Όμαρ να διδάξει τις γυναίκες των Ανσάρ. Και οι γυναίκες διδάσκουν τους άνδρες και όχι μόνο οι γυναίκες του Προφήτη αλλά και πολλές άλλες μετέπειτα όπως η Αΐσα μπιντ Σαΐντ που δίδαξε τον πρώτο που συνέλλεξε Χαντίθ, τον Μάλικ, και η Σαΐντα Ναφίσα εγγονή του Χασάν (εγγονού του Προφήτη), η οποία δίδαξε τον Ιμάμη Σαφίι. Επίσης γυναίκα δίδαξε τον διάσημο διανοητή των Σούφι, Ιμπν Αλ-Άραμπι και επηρέασε βαθύτατα τη σκέψη του. Σύμφωνα με τον Προφήτη: «Ποιο είναι το καθήκον κάθε Μουσουλμάνου (άνδρα και γυναίκας); Να αναζητά τη Γνώση» (Μπουχάρι).

Οι απόψεις των γυναικών ακούγονται, είναι σεβαστές και πολλές φορές υποστηρίζονται από τον Προφήτη. Όταν ο Προφήτης πήγε στη Μέκκα για το Προσκύνημα δεν τον άφησαν να περάσει και έκαναν συμφωνία να επιστρέψουν την επόμενη χρονιά. Είπε λοιπόν στον κόσμο του να ξυρίσουν τα κεφάλια τους και να προσφέρουν τις θυσίες τους όσο ήταν εκεί, εκείνοι όμως δεν υπάκουσαν. Το συζήτησε με τη γυναίκα του Ουμ Σάλαμα κι εκείνη τον συμβούλεψε να τους καθοδηγήσει κάνοντας ο ίδιος την αρχή. Πήρε τη συμβουλή της και το εγχείρημα πέτυχε. Οι διάδοχοί του ακόμη και ο δύσκολος Όμαρ έκαναν ό,τι καλύτερο για να ακολουθήσουν το παράδειγμά του. Ο Όμαρ προσπαθώντας να ρυθμίσει τις υπερβολικές απαιτήσεις των γυναικών για τα γαμήλια δώρα που ζητούσαν, υποχώρησε εμπρός σε μία γυναίκα που σήκωσε τον ανάστημά της και διαφώνησε μαζί του επικαλούμενη το Κοράνι για να στηρίξει τη θέση της:

«Ο Όμαρ απαγόρεψε στους ανθρώπους να πληρώνουν υπερβολική προίκα και τους είπε: ‘μην δίνετε προίκα για τις γυναίκες πάνω από 400 ντίρχαμ. Εάν αυτό το ποσό ξεπεραστεί θα καταθέτω το πλεονάζον ποσό στο δημόσιο ταμείο’. Όπως κατέβαινε από την εξέδρα μία γυναίκα με φαρδιά μύτη σηκώθηκε από το γυναικείο ακροατήριο και είπε ‘δεν έχεις δικαίωμα γι’ αυτό’. Ο Όμαρ ρώτησε για ποιο λόγο δεν είχε δικαίωμα κι εκείνη του είπε ‘ο Αλλάχ έχει πει: «Αν αποφασίσετε να αλλάξετε σύζυγο στη θέση μιας άλλης, και αν ακόμη έχετε δώσει στην πρώτη για προίκα ένα Κιντάρ (βάρος από χρυσάφι) μην πάρετε από αυτό (το θησαυρό) τίποτε.» (4:20)’. Όταν άκουσε αυτό ο Όμαρ είπε ‘η γυναίκα έχει δίκιο και ο Όμαρ έχει λάθος. Φαίνεται πως όλοι οι άνθρωποι έχουν βαθύτερη σοφία και διαίσθηση από τον Όμαρ’. Έπειτα επέστεψε στο βήμα και είπε: ‘Άνθρωποι! Περιόρισα την προίκα στα 400 ντίρχαμ. Όποιος από εσάς επιθυμεί να δώσει περισσότερη προίκα και βρίσκει ικανοποίηση σε αυτό ας το κάνει.»

Συνοψίζοντας βλέπουμε τα ιδανικά με τα οποία μπορούν να εποφθαλμιούν οι Μουσουλμάνες όπως άλλωστε έκαναν στο παρελθόν. Σε μία πραγματικά Ισλαμική κοινωνία τα παρακάτω είναι εξασφαλισμένα:

. Προσωπικός σεβασμός

. Αξιοσέβαστη θέση το γάμο

. Αναγνώριση και εξασφάλιση των παιδιών τους

. Το δικαίωμα να διαπραγματεύονται τους γαμήλιους όρους της επιλογής τους

. Το δικαίωμα να αρνούνται όποιο γάμο δεν τις ικανοποιεί

. Το δικαίωμα να πάρουν διαζύγιο από τους άνδρες τους ακόμη και επειδή δεν τους ανέχονται.

. Επιμέλεια των παιδιών μετά το διαζύγιο (με καποιες προυποθεσεις)

. Ανεξάρτητη προσωπική περιουσία

. Το δικαίωμα και την υποχρέωση να μορφωθούν

. Το δικαίωμα να εργαστούν αν χρειαστεί ή το θελήσουν (με καποιες προυποθεσεις)

. Ισότητα στην αμοιβή για ίση εργασία

. Το δικαίωμα να συμμετέχουν πλήρως στη δημόσια ζωή και οι φωνές τους να εισακούονται για πολλά πολλά ακόμη.

Ποια άλλη θρησκεία, πολιτική θεωρία ή φιλοσοφία παρέχει τόσα στις γυναίκες;;;