Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Κεντρική Σελίδα

Κοινωνία

Απόκρισις περί αναξίων αρχόντων

Το έργο τών ηγετών

Ακατανόητοι για τη γενιά τους

Τού σεβ. Μητρ. Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, Ιεροθέου

 

Πηγή: Περιοδικό "Εκκλησιαστική Παρέμβαση" Τεύχος 305. Δεκέμβριος 2021.

Αναδημοσίευση από: https://www.parembasis.gr

 

Οι ηγέτες, εκκλησιαστικοί, κοινωνικοί και πολιτικοί ηγούνται τών ανθρώπων στους οποίους έχουν ταχθή και δεν άγονται από αυτούς. Αυτοί είναι επιφορτισμένοι να διατυπώνουν με καθαρό λόγο την αλήθεια και να διαμορφώνουν κατάλληλα τους ανθρώπους για να την ακολουθούν.

 

Αυτό πρέπει να γίνεται με γνώση τών πραγμάτων, με ηρεμία και ψυχραιμία, με νηφαλιότητα και ελευθερία, αλλά και με πολλές θυσίες. Ο πραγματικός ηγέτης εξασκεί το έργο του θυσιαζόμενος μαρτυρικά. Δεν συμβιβάζεται με τα πάθη τών ανθρώπων, αλλά και δεν πιέζεται από τους ανθρώπους που οφείλει να καθοδηγή.

Έκανα αυτήν την εισαγωγή για να αναφέρω έναν λόγο τού Αλέξη Χομιακώφ, τού Ρώσου θεολόγου τού 19ου αιώνος (1804-1860) που καθόρισε την θεολογική σκέψη πολλών μεταγενεστέρων θεολόγων διότι, μεταξύ τών άλλων, υπογράμμιζε την σχέση μεταξύ αγάπης και ελευθερίας. Πέθανε το 1860 από χολέρα.

Βέβαια οι εκκλησιαστικές θέσεις του, που διαμορφώθηκαν σε αντίθεση προς την Τσαρική νοοτροπία τής εποχής του, δημιούργησαν ένα κλίμα το οποίο επηρέασε κάποια άλλα ρεύματα θεολογικά που κυκλοφορούν στην εποχή μας, αλλά εδώ θέλω να υπογραμμίσω κάποιες σκέψεις του για τον αληθινό ηγέτη, που είναι αξιοπρόσεκτες.

Σε γράμμα του στον Υ. Σαμάριν, έχοντας ως βάση την θεωρία του ότι, όπως διδάσκει ο Χριστός στις παραβολές τής ζύμης και τού κόκκου συνάπεως, το έργο τού Θεού εκτυλίσσεται σε σιγή, σε ησυχία και στα βάθη τών ψυχών και όχι στα εντυπωσιακά προσκήνια, γράφει:

«Υπάρχει εις νόμος τον οποίον δεν θα εύρετε εις ιστορικά συγγράμματα, αλλ’ ασφαλώς ισχύει εις την πραγματικήν ιστορίαν: ηγετικοί άνδρες δεν δύνανται να γίνουν ηγήτορες τής ιδίας αυτών εποχής ούτοι ηγούνται μόνον εκείνων που τους ακολουθούν, διότι οι σύγχρονοί των δεν είναι εισέτι έτοιμοι. Διότι όλοι ιστάμεθα εις μίαν υψηλοτέραν υπηρεσίαν, εις την οποίαν είθε να αποδειχθώμεν πιστοί εργάται».

Ο λόγος αυτός είναι εκπληκτικός και δείχνει ότι οι πραγματικοί ηγέτες που έχουν εσωτερικά χαρίσματα, δεν μπορούν να γίνουν ηγέτες τής γενιάς τους, γιατί συνήθως οι άνθρωποι τής εποχής τους, εμπλεκόμενοι στα πάθη τους, δεν έχουν την δυνατότητα να διακρίνουν τον διορατικό νου τών πραγματικών ηγετών.

Επίσης, στο ίδιο γράμμα γράφει: «Όσοι αφιέρωσαν εαυτούς εις το μέγα παγκόσμιον εγχείρημα τής χριστιανικής αγωγής οφείλουν κατά πρώτον να είναι υπομονετικοί».

Αυτόν τον εκπληκτικό λόγο θυμήθηκα βλέποντας την νοοτροπία τών ανθρώπων τής εποχής μας, που χωρίς να έχουν νηφαλιότητα και ψυχραιμία, αλλά εμπλεκόμενοι στα πάθη τής υπερηφάνειας, τού εγωισμού και τού φανατισμού, ούτε βλέπουν καθαρά τα πράγματα, αλλά και ούτε αποδέχονται αυτούς που έχουν συγκροτημένο και αληθινό λόγο. Και αυτό γίνεται, γιατί επικρατεί ο νόμος ότι πραγματικοί ηγέτες είναι αυτοί που γίνονται αποδεκτοί την επόμενη γενιά, γιατί οι σύγχρονοί τους δεν μπορούν να τους καταλάβουν, λόγω ποικίλων αδυναμιών.

Αυτό το βλέπουμε στην ζωή τών Προφητών τής Παλαιάς Διαθήκης. Οι σύγχρονοί τους δεν τους καταλάβαιναν, αλλά ο λόγος τους εκπληρώθηκε αργότερα. Το ίδιο συνέβη με τον Χριστό, αφού οι σύγχρονοί Του όχι μόνον δεν Τον καταλάβαιναν, αλλά και Τον σταύρωσαν.

Τελικά, όσοι έχουν φωτισμένο και διορατικό νου, αυτοί είναι αληθινοί ηγέτες, και συνήθως ηγούνται τών ανθρώπων τών επομένων γενεών.

Δημιουργία αρχείου: 5-2-2022.

Τελευταία μορφοποίηση: 5-2-2022.

ΕΠΑΝΩ