1.     ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο JOSIP STROSSMAIER ;

 

Υπήρξε, Ρωμαιοκαθολικός Αρχιεπίσκοπος Βοσνίας  και ο λόγος  διαμαρτυρίας του για το παπικό αλάθητο στην Βατικάνεια Σύνοδο τού 1870, παρουσία τού Πάπα Πίου Θ΄ και 700 ιεραρχών από όλες τις Ρωμαιοκαθολικές χώρες, υπήρξε μνημειώδης.

 

Ό σπάνιος αυτός Ρωμαιοκαθολικός Αρχιεπίσκοπος ήταν και ένας περίφημος πατριώτης και άνθρωπος, γνωστός για την αγάπη του στον Ρωσικό λαό και ιδιαίτερα στον σλαβικό κόσμο τής Κροατίας, Σλοβενίας, και Δαλματίας, όπου για 55 χρόνια διετέλεσε Επίσκοπος.

 

Παντού το όνομά του μέχρι σήμερα ακούγεται εκεί, με ιδιαίτερη αγάπη, και σχεδόν σε κάθε πόλη υπάρχουν Γυμνάσια, Σχολεία, Μουσεία, Σύνδεσμοι και αναγνωστήρια που φέρουν το όνομά του. Τμήματα τού "Λόγου ελέγχου" που εκφώνησε ο Ζόσεφ Στρόσμαϊερ στην Βατικάνεια Σύνοδο τού 1870 θα παραθέσουμε εδώ, για να ιδούμε πώς σκέφτονται ακόμη και μέσα στην Αυλή τού Πάπα, οι πραγματικά φωτισμένοι άνθρωποι. Πώς σκέπτονται για το πρωτείο και το αλάθητο, αλλά και για το σχίσμα των Εκκλησιών, και τι είναι εκείνο που τελικά εμποδίζει την επιστροφή των Ρωμαιοκαθολικών στην αρχαία Αποστολική ρίζα.

 

 

2. ΠΑΠΑΣ, ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΕΤΡΟΥ; ΠΟΛΥ ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ...

 

Αξιοσέβαστοι αδελφοί:

 

Με πλήρη συναίσθηση ευθύνης απέναντι τού Θεού, ασχολήθηκα με την μελέτη τής Αγίας Γραφής, και με την πιο σοβαρή προσοχή αναζητούσα απάντηση στο ερώτημα:

 

Πραγματικά λοιπόν, ο άγιος ιεράρχης που προεδρεύει εδώ μέσα, είναι διάδοχος τού Αγίου Πέτρου, τοποτηρητής τού Ιησού Χριστού στην γη, και αλάθητος διδάσκαλος τής Εκκλησίας;  (πρόκειται για τον πάπα Ρώμης Πίο Θ΄, πρόεδρο τής Συνόδου). Για να λύσω το σπουδαίο αυτό ερώτημα, αναγκάστηκα να ανατρέξω νοερά στους χρόνους εκείνους όπου διδάσκαλοι τής Εκκλησίας ήταν οι Άγιοι Παύλος, Πέτρος, Ιάκωβος, και Ιωάννης, και μάλιστα τέτοιοι διδάσκαλοι που κανείς μέχρι σήμερα, δεν μπορεί να τούς απορρίψει για  έλλειψη αυθεντίας και Θείου κύρους.

 

Και λοιπόν; Πώς να τολμήσω να το ειπώ; Στις ιερές σελίδες τής Αγίας Γραφής δεν βρήκα ούτε την παραμικρή νύξη για  τον Πάπα, ως δήθεν διάδοχο τού Αγίου Πέτρου, και ως τοποτηρητή τού Ιησού Χριστού στον κόσμο τούτο... Όπως ακριβώς δεν βρήκα, ούτε νύξη για  τον Μωάμεθ, ο οποίος τον καιρό  που γράφτηκαν τα Ευαγγέλια ασφαλώς και δεν υπήρχε...

 

Δεν βρήκα ούτε ένα κεφάλαιο, ούτε ένα στίχο, στον οποίο ο Ιησούς Χριστός χορηγούσε τάχα πρωτείο στον Άγιο Πέτρο πάνω από τους Αποστόλους. Αν ο Σίμων - Πέτρος ήταν αυτός που, (σύμφωνα με την πίστη μας),  διάδοχός του είναι σήμερα, η Αυτού αγιότης ο Πάπας Πίος Θ΄, τότε είναι εκπληκτικό το πώς ο Κύριος δεν μάς το είπε:

 

" Όταν εγώ ανέλθω στον Πατέρα μου, όλοι οι Απόστολοι θα πρέπει τότε να υποτάσσονται σε σένα, όπως υποτάσσονται τώρα σ' εμένα. Σε βάζω τοποτηρητή μου πάνω στην γη"

 

Και όχι μόνο ο Ιησούς Χριστός δεν είπε τίποτα πάνω σ' αυτό, αλλά ακόμη, και όταν υποσχότανε στους Αποστόλους Του, θρόνους για  να κρίνουν τις 12 φυλές τού Ισραήλ, υποσχόταν σ' όλους τους με τον ίδιο τρόπο και μαζί, χωρίς πουθενά να αναφέρει ότι ο θρόνος τού Πέτρου θα ήταν ψηλότερα από τους υπόλοιπους ( Ματθ. ιθ΄28).

 

Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη:

 

Συνήλθε τότε στα Ιεροσόλυμα Οικουμενική Σύνοδος για κάποια προβλήματα που είχαν. και ποιος θα συγκαλούσε την Σύνοδο, αν ο Άγιος Πέτρος ήταν διορισμένος Πάπας; Ασφαλώς ο Άγιος Πέτρος! Ποιος θα προήδρευε σ' αυτήν; Ασφαλώς ο Άγιος Πέτρος! Όμως στην πραγματικότητα τίποτα από όλα αυτά δεν συνέβη. ο Πέτρος ήταν απλώς παρών στην Σύνοδο όπως και οι άλλοι, και την Σύνοδο την συνεκάλεσε όχι ο Πέτρος αλλά ο Άγιος Ιάκωβος!

 

Ας επιστρέψουμε όμως στην αρχή. Λέγω λοιπόν ότι, ενόσω ζούσαν οι Απόστολοι, η Εκκλησία ουδέποτε πίστευε ότι έπρεπε να υπάρχει οιοσδήποτε Πάπας. Αν θέλουμε να αποδείξουμε τέτοιο πράγμα, τότε πρέπει να πάρουμε την Αγία Γραφή και να την ρίξουμε ολόκληρη στην φωτιά, ή να την αγνοήσουμε ολότελα.

 

Ακούω όμως από παντού ερωτήματα: "Μα καλά, δεν ήταν ο Άγιος Πέτρος στην Ρώμη; δεν σταυρώθηκε εκεί με την κεφαλή προς τα κάτω; "Αξιοσέβαστοι αδελφοί! Το ότι ο Άγιος Πέτρος ήταν στην Ρώμη, στηρίζεται μόνο στην παράδοση. Αλλά, κι αν πράγματι υπήρξε Επίσκοπος Ρώμης, θα ήταν αδιανόητο από αυτή και μόνη την επισκοπεία του να τον βγάζετε και αιώνιο ηγεμόνα Ρώμης...

 

 

3. ΣΥ, ΕΙ ΠΕΤΡΟΣ, ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΕΤΡΑ...

 

            Έχουμε όμως και το πρωτείο τού Πάπα Ρώμης! Εγώ, χωρίς δυσκολία παραδέχομαι ότι ο πατριάρχης Ρώμης κατείχε την πρώτη θέση. Σε έναν από τους νόμους τού Ιουστινιανού αναγράφεται:

 

"Σύμφωνα με απόφαση των τεσσάρων Συνόδων ορίζουμε όπως, ο άγιος Πάπας τής αρχαίας Ρώμης να είναι πρώτος από τους Επισκόπους, και ο αγιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, να είναι δεύτερος".

 

Λοιπόν, θα μου πείτε: "Υποκλίσου λοιπόν τώρα, μπροστά στην ηγεμονία τού Πάπα "Μην είστε τόσο βιαστικοί, αξιοσέβαστοι αδελφοί, στα συμπεράσματά σας, ωσάν ο νόμος τού Ιουστινιανού να γράφτηκε για να υπερασπίσει τον Πάπα.

 

Γιατί, άλλο πράγμα είναι το πρωτείο, κι άλλο ή εξουσία αρμοδιότητας και δικαιοδοσίας. Ας φαντασθούμε για παράδειγμα, ότι στην Φλωρεντία συγκροτείτο σύνοδος όλων των Επισκόπων τού βασιλείου. Πρωτείο βέβαια, θα δινόταν στον τότε Αρχιεπίσκοπο Φλωρεντίας, όπως μεταξύ των Ανατολικών αυτό θα παρεχωρείτο στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως (αν γινόταν Σύνοδος στην Κωνσταντινούπολη), ενώ στην Αγγλία θα παρεχωρείτο στον Αρχιεπίσκοπο Καρντέρμπουρι.

 

Όμως, κανείς από όλους αυτούς δεν θα είχε δικαιοδοσία απέναντι των αδελφών του. Προσέξτε! Η σημασία των Επισκόπων τής Ρώμης έβγαινε, όχι από οποιαδήποτε δύναμη και ισχύ, αλλά από την σπουδαιότητα τής πόλεως, στην οποία βρισκόταν η έδρα τους.

 

Έχω ειπεί, και το ξαναλέω τώρα, ότι από τους πρώτους αιώνες τού Χριστιανισμού, ο Πατριάρχης Ρώμης επεδίωκε την καθολική ηγεμονία και κυριαρχία πάνω στην Εκκλησία τού Χριστού... Δυστυχώς, σχεδόν το πέτυχε, αλλά αστόχησε στις αξιώσεις του, γιατί ο Αυτοκράτορας Θεοδόσιος Β΄ όρισε με νόμο ότι ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως είχε ίση εξουσία με τον Ρώμης. Όσον αφορά τον τίτλο τού Οικουμενικού Επισκόπου, ο Άγιος Γρηγόριος Α΄ έγραψε:

 

"Ας μη θελήσει ούτε ένας από τους διαδόχους μου εδώ στην Ρώμη, να λάβει την ασεβή ονομασία "Οικουμενικός", γιατί τότε ο τίτλος αυτός θα είναι αναξιόπιστος..."

 

Περνάω τώρα στο επιχείρημά σας, ότι τα λόγια τού Πέτρου: "Συ ει ο Χριστός, ο υιός τού Θεού τού ζώντος",  αλλά και ή απάντηση τού Χριστού: "Συ, ει Πέτρος και επί ταύτη την πέτρα οικοδομήσω την Εκκλησία μου" μιλάνε για  την ηγεμονία τού Πέτρου και των διαδόχων του. Όμως, το βαθύτερο μυστικό νόημα των λόγων αυτών, σύμφωνα και με τον Άγιο Αυγουστίνο (124η ομιλία του), είναι ότι επάνω στην πέτρα τής ομολογίας τού Πέτρου ότι ο Χριστός είναι "Υιός Θεού ζώντος", εκεί ακριβώς θα οικοδομήσω πνευματικά (λέει ο Χριστός), την Εκκλησία μου.

 

  

4. ΠΑΠΕΣ, ΙΣΤΟΡΙΚΩΣ ΑΣΕΒΕΙΣ... ΥΠΗΡΞΑΝ  ΚΙ ΑΥΤΟΙ  ΑΛΑΘΗΤΟΙ ;

 

 Αξιοσέβαστοι αδελφοί:

 

Ερχόμαστε τώρα και στο αλάθητο τού Πάπα.  Αν  αναγνωρίζουμε λοιπόν τον Πάπα Πίο Θ΄ που παρευρίσκεται σήμερα μαζί μας, ως αλάθητο, είμαστε υποχρεωμένοι, να αναγνωρίσουμε και αλάθητους όλους τους προκατόχους του! Αλλά εδώ αδελφοί μου, η Ιστορία υψώνει την αυθεντική και έγκυρη φωνή της δείχνοντας ότι μερικοί πάπες έσφαλλαν... Μπορείτε να διαμαρτύρεστε ενάντια σε αυτά που λέω, ή να τα αρνείσθε, αλλά εγώ θα  αποδείξω τα λόγια μου.

 

1) ο Πάπας Βίκτωρ, στα 192 μ.Χ., ενέκρινε στην αρχή την αίρεση τού Μοντανισμού αλλά αργότερα την καταδίκασε. Ήταν κι αυτός αλάθητος;

 

2) ο Πάπας Μαρκελίνος (296-303 μ.Χ.) υπήρξε και ειδωλολάτρης! Εισήλθε στον ναό τής Εστίας προσφέροντας θυσία στην ψευδοθεά... Αν πείτε πώς αυτό ήταν υπόθεση μιας αδυναμίας, σας απαντώ: Ο τοποτηρητής τού Ιησού Χριστού πεθαίνει, αλλά ποτέ δεν γίνεται προδότης και αποστάτης... Ήταν κι αυτός αλάθητος;

 

3) ο Λιβέριος, στα 358 μ.Χ., συνήνεσε στην καταδίκη τού Μεγάλου Αθανασίου και δέχτηκε την αίρεση τού Αρειανισμού, μόνο και μόνο για  να γλυτώσει την εξορία και για  να ξανακαθίσει στον θρόνο του...

 

4) ο Πασχάλης Β΄ (1088-1099), και ο Ευγένιος Γ΄ (1145), έδιναν έγκριση για  μονομαχίες θανάτου, ενώ αργότερα ο Πάπας Ιούλιος Β΄ (1609) και ο Πίος Δ΄ (1560) τις απαγόρευαν.

 

5) ο Ευγένιος Δ΄ (1431-1439), αναγνώριζε την Σύνοδο τής Βασιλείας στο Βέλγιο, και την επαναφορά τής Αγίας Κοινωνίας στους πιστούς τής Βοημίας, ενώ ο μετέπειτα Πίος Β΄ την κατάργησε...

 

6) ο Αδριανός Β΄ (967-872), εκήρυξε τους πολιτικούς γάμους έγκυρους, ενώ ο Πίος Ζ΄ τους απεδοκίμασε(1800-1823)...

 

7) ο Σίξτος (1585-1590) ανακοίνωσε την έκδοση τής Αγίας Γραφής και με την περίφημη Βούλλα ενέκρινε την ανάγνωσή της. Αργότερα ο Πίος Ζ΄ αποδοκίμαζε όσους την διάβαζαν...

 

8) Μιλώντας στην "Ιστορία του", ο σοφός Καρδινάλιος Βαρώνιος,  για  τον Πάπα Ιωάννη ΙΑ΄ (936), (τον νόμιμο γιο τού πάπα Σεργίου και τής Μαροκίας), γράφει πως τα χρόνια εκείνα η Εκκλησία τής Ρώμης ποδοπατήθηκε με θρασύτητα από ένα τέτοιο τέρας... Αλλά και ο μετέπειτα Ιωάννης ΙΒ΄ (955), που εκλέχτηκε Πάπας σε ηλικία 18 ετών δεν υπήρξε καλύτερος τού προκατόχου του.

 

9) δεν θα πω πολλά και για τον πάπα Αλέξανδρο ΣΤ΄, τον πατέρα αλλά και εραστή τής Λουκρητίας Βοργία, καθώς και για τον Ιωάννη ΚΒ΄ (1316), που απέρριπτε την αθανασία τής ψυχής και καθαιρέθηκε γι' αυτό στην Σύνοδο τής Κωνσταντίας...

 

 

5. ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ, ΑΞΙΟΣΕΒΑΣΤΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ

 

Ντρέπομαι αξιοσέβαστοι αδελφοί, να ρυπαίνω την ακοή σας με τέτοιες βδελυγμίες... Αλλά για ποιο λόγο να καταφεύγουμε σε τόσο μακρινά χρόνια... Ο αγιότατος πατήρ μας και σημερινός Πάπας που είναι εδώ, παρών στην Σύνοδο, μήπως και αυτός δεν εξαφάνισε στοιχεία από τα πρακτικά των συνεδριάσεων, που μπορούν να του είναι επιζήμια;

 

Δεν θα τελείωνα ποτέ, αδελφοί μου, αν ήθελα να καταθέσω όλες τις αποφάσεις των Παπών από την Ιστορία μας. Λοιπόν, αν διακηρύττετε ακόμη το παπικό αλάθητο και τού σημερινού Πάπα ιδιαίτερα, τότε οφείλετε να αποδείξετε το αδύνατο... Ό, τι δηλαδή, ουδέποτε οι Πάπες αντέφασκον μεταξύ τους...

 

Θα τολμήσετε να το κάνετε;

 

Αν σήμερα υπογράψετε το δόγμα τού Παπικού αλάθητου, τότε οι εχθροί μας οι Προτεστάντες και Ευαγγελικοί, θ' αρχίσουν με άλλο τόσο θάρρος να διαμαρτύρονται λέγοντας ότι με το μέρος τους έχουν την Ιστορία. Τι θα τους πούμε τότε, όταν θα παρουσιάσουν μπροστά μας όλους τους επισκόπους τής Ρώμης και τα έργα τους, μέχρι και τον σημερινό Πάπα μας, τον αγιώτατο Πίο τον Θ΄;

 

Ας πούμε όμως και κάτι περισσότερο: Ο πάπας Βιργίλιος, στα 538 μ.Χ. αγόρασε το αξίωμά του από τον στρατηγό τού Ιουστινιανού Βελισσάριο, έστω και αν στο τέλος απόφυγε να το πληρώσει... το ίδιο έκανε και ο Πάπας Ευγένιος, στα 1145...

 

Αξιοσέβαστοι αδελφοί: Ένας Πάπας που στήνει αγορά και εμπόριο στην πύλη τού ναού, είναι φωτισμένος  άραγε από το Άγιο Πνεύμα;

 

Monsiniori, Αγαπητοί αδελφοί:

 

Πηγαίνετε στην Βιβλιοθήκη τού Βατικανού και διαβάστε τα έργα τού ιστορικού τού Καθολικισμού, τού Πλατίνου, καθώς και τα χρονικά τού Βαρώνιου (897). Θα βρείτε εκεί μέσα γεγονότα τέτοια, που δεν θα έπρεπε - για την τιμή τού Παπικού θρόνου - να ακουστούν πουθενά!!!

 

Όμως, δεν αρμόζει εδώ τέτοια σιωπή. Ο σοφός Καρδινάλιος Βαρώνιος μιλώντας για την Παπική Αυλή, υποδεικνύει ακριβώς τι είδους Εκκλησία είχε καταντήσει η Εκκλησία τής Ρώμης...

 

Ίσως μου πείτε τώρα πως οι ψευδόπαπες αυτοί, δεν είναι και οι πραγματικοί, και οι σωστοί  Πάπες. Αν όμως συμβαίνει αυτό, κι αν στην διάρκεια 50 χρόνων ο θρόνος τής Ρώμης κατεχόταν από αντι-πάπες, τότε σε ποια Αποστολική διαδοχή και εγκυρότητα υπάγεστε σήμερα;

 

Monsiniori:   

 

Οι αληθινοί πιστοί στρέφουνε σήμερα σ' εμάς τα βλέμματά τους, αναμένοντας από εμάς μια οποιαδήποτε έστω γιατρειά, για  θεραπείας των κακών που ντροπιάζουν την Εκκλησία.

 

Θα διαψεύσετε μήπως τις ελπίδες τους;

 

Και ποια θα είναι η ευθύνη μας απέναντι τού Θεού που δίνει σήμερα σ' εμάς αυτή την ευκαιρία; Ας επιστρέψουμε αδελφοί, στην αποστολική διδασκαλία, γιατί χωρίς αυτή μόνο σκοτάδι, πλάνες, και ψευδείς παραδόσεις μας περιμένουν...