Εισαγωγικά

          Η εποχή των blog (ιστολογίων) είναι μια νέα προσπάθεια επικοινωνίας του σύγχρονου ανθρώπου. Όπως και τα περισσότερα επιτεύγματα της τεχνολογίας, δεν είναι κάτι αντικειμενικά καλό ή αντικειμενικά κακό, αλλά εξαρτάται από τη χρήση που κάνουμε.

          Μία από τις ευκολίες των ιστολογίων είναι η γρήγορη δημιουργία του και η ευχερής ανάρτηση κειμένων ακόμη και από κάποιον που δεν είναι ιδιαίτερα εξοικειωμένος με τις τεχνολογίες του διαδικτύου.

          Η ευκολία όμως αυτή, έχει, όπως φαίνεται, δημιουργήσει πονηρές σκέψεις σε κάποιους, οι οποίοι για διάφορους λόγους εννοούν να κάνουν κακή χρήση των blogs, διοχετεύοντας μέσω αυτών κάθε είδους ανυπόστατες πληροφορίες και φήμες: από κακόβουλες αναρτήσεις εναντίων προσώπων, μέχρι φήμες για επικείμενες καταστροφές, μέχρι αντιεπιστημονικές θεωρίες που κρύβουν θρησκευτικό υπόβαθρο (π.χ. όλες οι γλώσσες προέρχονται από τα ελληνικά, δήθεν διαστημική τεχνολογία προϊστορικών Ελλήνων κ.λπ.).

 

Προπαγάνδα ακραίων προτεσταντών

          Ασφαλώς, από τα παραπάνω φαινόμενα παθογένειας, δεν θα μπορούσε να λείψει η προπαγάνδα κατά της Ορθόδοξης Εκκλησίας.  Δεν αναφερόμαστε όμως στη συνηθισμένη της μορφή (προώθηση απόψεων με βάση ομολογιακές ερμηνείες της Γραφής).

          Αναφερόμαστε σε μία εντυπωσιακά ανόητη μορφή προπαγάνδας η οποία παρουσιάζει το εξής φαινόμενο διαστροφής:

          Επικαλείται (όπως η ίδια η προπαγάνδα λέει) ορθοδόξους επιστήμονες της θεολογίας, προκειμένου να εδραιώσει ακραίες προτεσταντικές αντιλήψεις!

          Μερικές φορές μάλιστα, οι θεολόγοι αυτοί είναι και ιερωμένοι! Και πώς γίνεται άραγε να έχουν ασπαστεί την ορθόδοξη ειδική ιεροσύνη και ταυτόχρονα να διατυπώνουν ακραίες προτεσταντικές ιδέες, όταν οι προτεστάντες ως γνωστόν, είναι ενάντια στη διδασκαλία περί ειδικής ιεροσύνης;

Ιδού η απορία…

 

Η μέθοδος

           Ο τρόπος με τον οποίο η προπαγάνδα αυτή διεξάγεται είναι ανέντιμος και ύπουλος. Χρησιμοποιεί βιβλία από συγγραφείς που είναι γνωστοί στα oρθόδοξα θεολογικά γράμματα και από εκεί κόβει φράσεις που τις περισσότερες φορές είναι πραγματικές, όμως διαστρέφει το νόημά τους, αφού αποκρύπτει όλα τα υπόλοιπα σημεία του βιβλίου που είτε αιτιολογούν τη χρήση της φράσης αυτής, είτε διαψεύδουν τους προτεσταντικούς ισχυρισμούς.

Είναι γνωστό το τι μπορεί να επιτύχει κάποιος με αυτές τις μεθόδους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η φράση της Γραφής: «ουκ έστι θεός... », η οποία όταν απομονωθεί μπορεί να οδηγήσει στο συμπέρασμα πως στην Αγία Γραφή αναφέρεται ότι δεν υπάρχει θεός! Η πλήρης φράση βέβαια λέει άλλα:

«Είπεν άφρων εν τη καρδία αυτού ότι ουκ έστι Θεός» (Ψαλμ. 52, 1).

Έτσι μπορεί να γίνει κατανοητό, πώς μπορεί ο καθένας να απομονώσει εκείνα τα κομμάτια που τον συμφέρουν ώστε να οδηγηθεί σε όποιο συμπέρασμα εκείνος επιθυμεί.

 

Έλεγχος αιρετικών

Συνοπτικά θα λέγαμε ότι κάθε ιστολόγιο, άσχετα αν ομολογεί ή όχι τον προτεσταντισμό του ή τον Ρωσσελισμό του, δεν μπορεί να ξεφύγει από τις διδασκαλίες που του έχουν επιβάλλει να προπαγανδίσει.

Σε όλες τις παρακάτω περιπτώσεις που περιγράφουμε, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι  πρόκειται για blogger Προτεστάντη (γενικά), ή Μάρτυρα του Ιεχωβά (ειδικότερα), (ή επηρεασμένο απ' αυτούς), και μάλιστα με ύποπτη συμπεριφορά αφού κρύβει την ίδια την ομολογία του και δεν την μαρτυρά δημοσίως:

Αν διαβάσετε στο ιστολόγιό του ακόμη και ΜΙΣΗ φράση αντιτριαδική, ότι δήθεν μετά τις «ουδέτερες μελέτες» του, ανακάλυψε ότι δεν υπάρχουν στοιχεία για την Αγία Τριάδα στην Αγία Γραφή ή στην Ιερά παράδοση και τους αρχαίους Πατέρες.

Αν διαβάσετε στο ιστολόγιό του έστω μισή φράση για το ότι δήθεν η ψυχή ΔΕΝ διδάσκεται αθάνατη στην Καινή και την Παλαιά Διαθήκη, αλλά είναι μεταγενέστερο δάνειο από …φιλοσόφους (κλασικό θέμα για να αναγνωρίσετε τους Μάρτυρες του Ιεχωβά).

Αν διαβάσετε στο ιστολόγιό του οτιδήποτε για την δήθεν μεταγενέστερη εμφάνιση της διδασκαλίας του Αειπάρθενου της Θεοτόκου τον 4^ο ή 5^ο αιώνα ή επιχειρήματα από τη Γραφή και αλλού ενάντια στο Αειπάρθενο (αποκρύπτοντας φυσικά όλα τα επιχειρήματα που στηρίζουν τη διδασκαλία αυτή). (Κλασικό θέμα για να αναγνωρίσετε τους Προτεστάντες γενικότερα).

Αν διαβάσετε στο ιστολόγιό του για κριτική κοσμικών συνηθειών στο δωδεκαήμερο των Χριστουγέννων (ή παραδόσεων όπως το Χριστουγεννιάτικο δένδρο), τις οποίες όμως μπλέκουν επίτηδες με τον Ορθόδοξο ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ εορτασμό που ως γνωστόν δεν γίνεται ΟΥΤΕ στα μαγαζιά, ΟΥΤΕ στα τυχερά παιχνίδια, αλλά μέσα στους Ναούς με ψαλμούς, όπως επιβάλλει η ίδια η ΚΔ.

Αν διαβάσετε στο ιστολόγιό του να μπλέκεται η σωτήρια ενανθρώπιση του Χριστού, με τον εορτασμό των κοινών ανθρώπινων γενεθλίων (τα οποία ονομάζουν «ειδωλολατρική συνήθεια»), υποκρύπτοντας έτσι μια κριτική στον εορτασμό της Γέννησης του Χριστού την οποία, κυρίως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, αποστρέφονται τις τελευταίες δεκαετίες (ενώ, κατά τη γέννησή του Χριστού στρατιές αγγέλων χαίρονταν και έψαλαν όπως σήμερα οι Ορθόδοξοι στις Εκκλησίες).

Αν διαβάσετε στο ιστολόγιό του να μπλέκεται η τηλεοπτική σκανδαλολογία για πρόσωπα του κλήρου με μια προσπάθεια να συνδεθεί αυτό με το δήθεν γενικό «κακό» που προξενεί ο κλήρος «αιώνες τώρα» και μια επιχειρηματολογία να συνδυαστεί αυτό με δήθεν ανυπαρξία στοιχείων περί ειδικής ιεροσύνης και των τριών βαθμών της (διάκονος, πρεσβύτερος, επίσκοπος) στην ΚΔ ή στην Αρχαία Εκκλησία. (Κλασικό θέμα για να αναγνωρίσετε οποιονδήποτε με Φραγκόφερτες αντικληρικαλιστικές καταβολές, είτε αυτός είναι Προτεστάντης, είτε ψευτο-διαφωτιστής, είτε Παγανιστής).

Αν διαβάσετε στο ιστολόγιό του το άλλο κλασικό «επιχείρημα», ότι οι διδασκαλίες της ορθοδοξίας δήθεν «επιβλήθηκαν» από τους Βυζαντινούς Αυτοκράτορες, ή το παρόμοιο, ότι με την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο πρωτοεμφανίστηκαν κάποια δόγματα της ορθοδοξίας (ενώ στην πραγματικότητα, βιώθηκαν και εμφανίστηκαν εξ’ αρχής αλλά απλά ΔΙΑΤΥΠΩΘΗΚΑΝ στην Α΄ Οικ. Σύνοδο).

 

Αγαπημένη προπαγάνδα των αιρετικών, τα δήθεν «δάνεια» από φιλοσόφους

Ένα ακόμη προπαγανδιστικό πυροτέχνημα των αιρετικών είναι ότι οι μέγιστοι Πατέρες της Εκκλησίας δεν ήξεραν τι να διδάξουν για τον Θεό, τον άνθρωπο, τον κόσμο και την Εκκλησία, και χρειάστηκαν ιδέες από τους αρχαίους φιλοσόφους!

Ποια κενά έχει η θεωρία τους:

Όταν η ορθοδοξία διδάσκει ότι αποτελεί Αποκάλυψη, Θεοπτία και εμπειρία Θεού, δηλ. αδιάκοπα συνεχιζόμενη μαρτυρία αγίων, η οποία μεταδίδεται στην εκκλησιαστική κοινότητα, για τα όσα ΕΙΔΑΝ και ΕΖΗΣΑΝ με την παρουσία του Θεού μέσα στην ιστορία, τότε κάθε προσπάθεια να μας πείσει κάποιος ότι η Ορθοδοξία είχε ανάγκη και πήρε αυτούσιες ιδέες από αρχαίους φιλοσόφους σχετικά με τον Θεό, είναι μια αντιφατική ανοησία, χωρίς περιεχόμενο.

Πουθενά δεν θα δει κανείς σε συναξάρια, ανθρώπους να σκέφτονται σαν τον …Κορνήλιο Καστοριάδη για να βρουν τον Θεό στο στιλ: «α…για να σκεφτώ τι μου φαίνεται καλό να πω για τον άνθρωπο, για την ψυχή, για την Αγία Τριάδα…».

Αυτά ξεπερνούν κατά πολύ τα όρια της φαιδρότητας.

Ο Θεός στην Ορθοδοξία δεν αποτελεί προϊόν σκέψης! Ο Θεός μπαίνει στην ιστορία και φωτίζει και ανατρέπει τη ζωή των ανθρώπων. Οι άνθρωποι τον βλέπουν, τον αισθάνονται, τον ζουν, γεμίζει όλο τους το «είναι» και διδάσκουν γι’ Αυτόν, ως αποτέλεσμα εσωτερικής κάθαρσης και φωτισμού της θείας χάριτος. Δεν κάθονται σε κάποιον βράχο για να σκεφτούν κοιτώντας το ηλιοβασίλεμα…

Αυτό σημαίνει ότι κάθε φράση που θα μας δείξουν, πραγματικά ορθόδοξου θεολόγου, η οποία ίσως μοιάζει να μιλάει για δάνεια διδασκαλιών περί Θεού από φιλοσόφους, ας ξέρουμε ότι στην πραγματικότητα αναφέρεται στη χρήση αρχαίου ελληνικού λεξιλογίου, στη χρήση αρχαίας ελληνικής ορολογίας, αφού αυτή ήταν η γλώσσα επικοινωνίας του περιβάλλοντος των πρώτων χριστιανικών αιώνων. Δεν υπάρχει περίπτωση όμως, να αναφέρεται σε «δάνειο» των ορθοδόξων διδασκαλιών!

Ένα απλό παράδειγμα για να κατανοήσουμε το θέμα:

Ο ευαγγελιστής Ιωάννης, στην αρχή του ευαγγελίου του, μιλάει για τον «Λόγο».

Πόσοι και πόσοι «ειδικοί» από την εποχή του «διαφωτισμού» και μετά, δεν είπαν ότι τάχα, ο Ιωάννης «έκλεψε» τη διδασκαλία των Στωϊκών φιλοσόφων οι οποίοι επίσης μιλούσαν για «Λόγο».

Αυτός ο «λόγος» όμως, των Στωϊκών, περιγράφεται ως μια ηθική αρχή στους ανθρώπους η οποία τους ενθαρρύνει προς το καλό και τους αποτρέπει από το κακό, μια λογική αρχή η οποία ενυπάρχει στα όντα και έχει ορισμένα χαρακτηριστικά και ιδιότητες.

Αλλά, σε καμία περίπτωση η φιλοσοφική παράδοση περί «λόγου» δεν μιλάει για «Λόγο» ως ένα ανεξάρτητο πρόσωπο όπως είναι ο Ιησούς Χριστός!

Κατά συνέπεια, η λέξη «λόγος» είναι γλώσσα επικοινωνίας, είναι ορολογία του ελληνιστικού περιβάλλοντος. Χρησιμοποιώντας την εκείνη την εποχή, βοηθούσαν τους γύρω τους να καταλάβουν ότι δεν μιλάνε …κινέζικα.

Όταν όμως ο Ιωάννης λέει το περίφημο «ο Λόγος σαρξ εγένετο» (Ιωάν. 1,14), τότε αποδεικνύεται ότι μιλάει για κάτι εντελώς διαφορετικό. Στωϊκός «λόγος» και Ιωάννειος «Λόγος» απέχουν περισσότερο απ' ότι η μέρα από τη νύχτα! Το Στωϊκό εύρημα είναι σκέψη, φιλοσοφία, διανόηση, ενώ η Ιωάννεια γραφή μιλάει για την Ενανθρώπιση, την Αποκάλυψη του Θεού στον κόσμο και την Ιστορία!

Κατά συνέπεια, αν κάποιος «Ορθόδοξος»  μιλάει όντως για αυτούσια δάνεια από φιλοσόφους στις διδασκαλίες περί ψυχής, ανθρώπου, Αγίας Τριάδας, Εκκλησίας κ.λπ. κ.λπ., και αυτό είναι συμπέρασμα αποδεδειγμένο, δηλ. το είδαμε ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ το βιβλίο όπου το γράφει και εξετάσαμε ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ΟΛΟ ΤΟ ΕΡΓΟ (και όχι μια φράση μόνο που ένας αιρετικός μας έδειξε), τότε τα πράγματα είναι σαφή: ο άνθρωπος αυτός ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ορθόδοξος αλλά αιρετικός! Είναι τόσο απλό.

Άρα, το λογικό είναι, αν για κάποιον συγγραφέα έχουμε ακούσει και γνωρίζουμε ότι πράγματι διδάσκει την ορθοδοξία, και ξαφνικά, τον δούμε σε ένα ιστολόγιο να μετατρέπεται με κομμένες φράσεις, σε …ακραίο Προτεστάντη, τότε είμαστε βέβαιοι ότι όποια κι αν είναι η φράση που παρατίθεται, αν ψάξουμε στο βιβλίο του θα βρούμε άλλες 50 φράσεις που αναιρούν τον κακόβουλο προπαγανδιστή blogger…

 

Η αφέλεια

Όπως προείπαμε, ο τρόπος της προπαγάνδας αυτής είναι ύπουλος, αλλά και αφελής. Όπως θα κατανοούσαμε την απάτη, αν κάποιος επεδίωκε να μας πείσει ότι η Αγία Γραφή λέει ότι δεν υπάρχει Θεός, ενώ είναι ένα έργο που ακριβώς, μαρτυρά εμπειρίες μιας κοινότητας για τον Θεό, έτσι συμβαίνει και με την προπαγάνδα που αναφέρουμε.

Όταν κάποιος παραχαράσσει συγγραφείς, οι οποίοι έχουν εκφραστεί στα έργα τους ως Ορθόδοξοι, τότε, μια προσπάθεια να χρησιμοποιηθούν οι εν λόγω συγγραφείς ως δήθεν φορείς ακραίου προτεσταντισμού (όπως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά), είναι κάτι άτοπο και τουλάχιστον αφελές.

Ο καθένας θα ρώταγε:

είναι δυνατόν μορφωμένοι άνθρωποι να δηλώνουν ορθόδοξοι και να μην ξέρουν ότι είναι …Προτεστάντες;

Νομίζουμε είναι φανερό το αστείο του πράγματος.

Τα θέματα που ενδεικτικά αναφέρουμε παραπάνω είναι χαρακτηριστικά για τους Προτεστάντες. Αν έχετε αμφιβολίες για το αν κάποιοι ιστολόγοι είναι Ορθόδοξοι ή είναι αιρετικοί που παριστάνουν τους «ουδέτερους χριστιανούς ερευνητές» (!) ρωτήστε τους εσείς πρώτοι:

Τι πιστεύουν για την Αγία Τριάδα, για την αθανασία της ψυχής, για τον εορτασμό των Χριστουγέννων, για τον κλήρο και την ειδική ιεροσύνη, για την τιμή στη Θεοτόκο και το Αειπάρθενο, για την τιμή στους Αγίους, για την τιμή στις εικόνες.

Από τις πρώτες γραμμές της απάντησής τους θα καταλάβετε περί τίνος πρόκειται γιατί τελικά, ότι κι αν πουν, το συμπέρασμα θα είναι ότι δεν τα δέχονται.

Ενδέχεται να ακούσετε και το γνωστό, ότι με «βάση τις μελέτες τους», δεν είναι …σίγουροι για τις παραπάνω διδασκαλίες (άλλη κλασική απάντηση κρυφο-προτεσταντών) ή θα σας αραδιάσουν βολικά γι' αυτούς αποσπάσματα για να σας πείσουν, κρύβοντας βεβαίως όλα τα άλλα!

Είναι τόσο τραγική η άποψη κάποιων αιρετικών, ότι οι ορθόδοξοι Πατέρες, οι οποίοι θυσίασαν και τη ζωή τους ανυποχώρητοι στην αίρεση, οι οποίοι προστάτεψαν τα ευαγγέλια από τα εκατοντάδες γνωστικά απόκρυφα και διαχώριζαν τη θέση τους από τους φιλοσόφους, δεν γνώριζαν τον 2^ο, 3^ο, 4^ο κ.λπ. αιώνα την διδασκαλία της Εκκλησίας, και τους μπέρδεψαν τους «καημένους» κάποιοι επιτήδειοι!

Και τελικά, «πάλι καλά» που εμφανίστηκαν οι Προτεστάντες μετά από …16 αιώνες για να τους δείξουν που έκαναν λάθος...

Αν κάποιοι θεωρούν τα παραπάνω σοβαρά, εμείς ΟΧΙ!

Οι διδασκαλίες που ορθά δέχεται η ορθόδοξη Εκκλησία, υπάρχουν όχι μόνο στην Αρχαία Εκκλησία και την Ιερά Παράδοση, αλλά και σε εδάφια της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, έτσι όπως ερμηνεύτηκαν από τα πρώτα χριστιανικά χρόνια. Και όχι έτσι όπως τα σκέφτηκαν κάποιοι τον 16^ο αι. (Προτεσταντισμός γενικά) ή τον 19^ο αι. (Ρωσσελισμός), προκειμένου να φτιάξουν τις ανθρωποποίητες θρησκείες τους.

 

Papyrus52