Ελληνικός Παρατηρητής τής Σκοπιάς

Φραγμός στην εκμετάλλευση της απειρίας των άλλων

Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Εκδόσεις της Σκοπιάς και Ιστορία τής Σκοπιάς

Προώθηση αποκρυφιστικού βιβλίου από τη Σκοπιά * Η μετεξέλιξη των Αντβεντιστικών δογμάτων από τον Ρώσσελ * Η Συνέλευση στο Σίνταρ Πόϊντ του Οχάϊο το 1922 * Η Ιστορία τού δόγματος τής Εταιρίας Σκοπιά, ότι οι εκδόσεις της είναι ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΕΣ από την Αγία Γραφή!

To "Τετελεσμένο Μυστήριο" (1917)

Ένα ιστορικό βιβλίο τής εταιρίας Σκοπιά

Τι περιείχε άραγε αυτό το τόσο σημαντικό (για τη Σκοπιά) βιβλίο;

 

Στις εκδόσεις της Εταιρίας Σκοπιά, Το Τετελεσμένο Μυστήριο, ο Έβδομος Τόμος των Γραφικών Μελετών, είναι φανερό ότι θεωρείται σαν ένα σημαντικό βιβλίο. Η έκδοσή του περιλαμβάνεται στα ‘Αξιοσημείωτα Γεγονότα’ στην ιστορία των Μαρτύρων του Ιεχωβά.

 

 

Ένας αριθμός αναφορών στο ‘Τετελεσμένο’ Μυστήριο’ και στα γεγονότα γύρω απ' αυτό, βρίσκονται στα δύο ιστορικά βιβλία που έχει εκδώσει η Εταιρία Σκοπιά, τα οποία αφηγούνται την ιστορία του Κινήματος: 1) Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά Στον Θείο Σκοπό (1959), και 2) ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ—Διαγγελείς της Βασιλείας του Θεού (1993).

 

Ο Πάστορας Ρώσσελ έτρεφε την ελπίδα να συγγράψει ο ίδιος αυτόν τον Τόμο, αλλά δεν το κατάφερε αυτό πριν το θάνατό του. Οι σύντροφοί του στα κεντρικά Γραφεία Κλέϋτον Τζ. Γούντγουορθ και Τζώρτζ Χ. Φίσσερ διορίστηκαν τότε να προετοιμάσουν το ‘σχολιολόγιο της Αποκάλυψης, του Άσματος του Σολομώντος και του βιβλίου του Ιεζεκιήλ’. Εν μέρει, βασιζόταν σ’ αυτά που είχε γράψει ο Ρώσσελ γι’ αυτά τα βιβλία και προστέθηκαν και άλλα σχόλια και επεξηγήσεις. Η κυκλοφορία του βιβλίου στις 17 Ιουλίου 1917, είχε σαν αποτέλεσμα να ξεσπάσει σοβαρή διαμάχη μέσα στο Κίνημα.

 

Το βιβλίο της Εταιρίας ‘Αποκάλυψη—Το Μεγαλειώδες Αποκορύφωμά της Πλησιάζει! (1988) ισχυρίζεται ότι Το Τετελεσμένο Μυστήριο είναι «ένα δυναμικό σχολιολόγιο της Αποκάλυψης και του Ιεζεκιήλ» (σελ. 165). Ωστόσο, ο Ρέϋμοντ Φράντς, πρώην Μέλος του Κυβερνώντος Σώματος των Μ.τ.Ι., αναφέρει: «Μια ανασκόπηση των περιεχομένων του θα ανάγκαζε κάποιον να αναρωτηθεί εάν ο συγγραφέας αυτών των λόγων είχε ποτέ διαβάσει το βιβλίο ή εάν είχε δώσει προσοχή σε αυτό. Ειλικρινά, αμφιβάλλω εάν η οργάνωση σήμερα θα εξέταζε την περίπτωση επανεκτύπωσης ενός και μόνο κεφαλαίου ή οποιουδήποτε τμήματος αυτού του βιβλίου. Θα αποδεικνυόταν οδυνηρή περιπέτεια». (Αναζητώντας τη Χριστιανική Ελευθερία, σελ. 142).

 

Ως προς τα περιεχόμενά του, τα ανωτέρω αναφερθέντα ιστορικά βιβλία της Σκοπιάς αναφέρουν ότι Το Τετελεσμένο Μυστήριο έκανε επίθεση στον κλήρο με αναφορές που ‘ήταν πολύ καυστικές’. ‘Ηταν μια καυστική έκθεση των ψεύτικων ποιμένων’, και ‘εξέθετε σφαιρικά την υποκρισία του κλήρου του Χριστιανικού κόσμου’, οι οποίοι ‘ήταν εξοργισμένοι για την έκθεσή τους’. Παρέχονται επιπλέον πληροφορίες σχετικά με την ‘αξιοθαύμαστη διανομή’ του Τετελεσμένου Μυστηρίου και τον διωγμό που υπέστησαν πολλοί Σπουδαστές της Γραφής σαν αποτέλεσμα αυτής. Και τα δύο αυτά ιστορικά βιβλία εκτρέπουν την προσοχή του αναγνώστη από τα περιεχόμενα του βιβλίου και τις αναρίθμητες γελοίες δηλώσεις και ψεύτικες προφητείες που βρίσκονται σ’ αυτό.

 

Χωρίς να παραθέτει συγκεκριμένες διδασκαλίες του Τετελεσμένου Μυστηρίου ή άλλων εντύπων της Σκοπιάς που χρειάζονταν περαιτέρω διευκρίνηση, το βιβλίο ‘Διαγγελείς’ αναφέρει ότι «Η συνεχιζόμενη μελέτη των Γραφών, μαζί με την εκπλήρωση θεϊκών προφητειών, έχουν σε πολλές περιπτώσεις καταστήσει δυνατή τη διατύπωση βιβλικών διδασκαλιών με μεγαλύτερη σαφήνεια». (Διαγγελείς, σελ. 148) Δεν γίνεται καμία μνεία στα δύο αυτά ιστορικά βιβλία των Μαρτύρων, του ισχυρισμού «ότι Το Τετελεσμένο Μυστήριο ήταν το αντικείμενο και η εκπλήρωση της προφητείας’ (Τετ. Μυστ. σελ. 5) ή ότι θα ήταν ‘η τελική υπηρεσία εις την τράπεζαν του Πατρός μας’. (Σκοπιά 1/12/1917, σελ. 6180) Η τελευταία δήλωση περιλαμβανόταν σε μια επιστολή προς τη Σκοπιά, και είναι σε αρμονία με μια επιστολή που έγραψε ο Ρόδερφορδ προς τους αδελφούς το βράδυ πριν μεταφερθεί στο Αναμορφωτήριο της Ατλάντα, η οποία επίσης δημοσιεύθηκε στη Σκοπιά.

 

Η τελευταία άποψη του αδελφού Ρώσσελ σχετικά με το θερισμό ήταν ότι θα τερματιζόταν την άνοιξη του 1918. Το πιστεύουμε αυτό, και πιστεύοντάς το, αισθανθήκαμε ότι ο ‘Εβδομος Τόμος έπρεπε να κυκλοφορήσει πριν ολοκληρωθεί ο θερισμός……. . Χαρείτε τώρα, αγαπητοί, το έργο του θερισμού της εκκλησίας έχει γίνει. Η σκοτεινή νύχτα έρχεται ραγδαίως, και σύντομα θα είμεθα στον οίκο. Ίσως υπάρχει λίγο ακόμη έργο να κάνουν οι πιστοί καλώντας την προσοχή του κόσμου στο άγγελμα και βοηθώντας την τάξη του Ελισαιέ. (Σκοπιά 15 Φεβρουαρίου 1918, σελ. 6392).

 

 

Πρόσθετοι Ισχυρισμοί

Υπήρξαν πρόσθετοι ισχυρισμοί που δημοσιεύθηκαν στα έντυπα της Σκοπιάς σχετικά με Το Τετελεσμένο Μυστήριο. Εδώ βρίσκονται μερικοί:

 

Ο μεγάλος συμβολικός σεισμός δεν μπορούσε να συμβεί πριν δημοσιευθεί ο Έβδομος Τόμος των ΓΡΑΦΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ. ‘Όλα τα σημάδια δείχνουν ότι αυτός ο σεισμός είναι πλησίον. Ο Έβδομος Τόμος δημοσιεύθηκε………

 

Η προφητεία του Ιεζεκιήλ, μέχρι τώρα ένα σφραγισμένο βιβλίο, έχει γίνει ξεκάθαρη σ’ αυτές τις τελευταίες ημέρες του θερισμού. Επιβεβαιώνει την υπόσχεση του Κυρίου για τον «πιστό και φρόνιμο δούλο» και τον προσδιορίζει. (Σκοπιά 15 Νοεμβρίου 1917, σελ. 6170)

 

Είναι κάτι το θαυμάσιο για εμάς, και μια ισχυρή επιβεβαίωση της πίστεως για να δούμε τη Θεόδοτη ερμηνεία της Αποκάλυψης και του Ιεζεκιήλ στον Έβδομο Τόμο των ΓΡΑΦΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ που ήδη βρίσκεται σε διαδικασία εκπλήρωσης ενώπιον των ίδιων των οφθαλμών μας. (Σκοπιά 15 Δεκεμβρίου 1917, σελ. 6188)

 

Ο αδελφός Ρώσσελ είχε υποσχεθεί τον Έβδομο Τόμο. Οι Γραφές δείχνουν ότι έπρεπε να δημοσιευθεί……. . είμαστε σε θέση να παρουσιάσουμε λίγες αδιάσειστες αποδείξεις ότι κανένας άλλος παρά μόνον ο ίδιος ο Κύριος προμήθευσε την αλήθεια για τον Ιεζεκιήλ και την Αποκάλυψη, η οποία ταυτόχρονα αποτελεί την τελευταία πληγή πάνω στη Βαβυλώνα. Ας μη πούμε τώρα, ‘Γιατί πρέπει να την δεχτούμε ως την παρούσα αλήθεια;’ Μάλλον, ας πούμε, ‘Γιατί να μη την δεχτώ ως την τροφή στον κατάλληλο καιρό από τον Κύριο;’ Μήπως δεν είναι η Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά ο ένας και μοναδικός αγωγός τον οποίον ο Κύριος έχει χρησιμοποιήσει για τη χορήγησή της αλήθειας του, συνεχώς, από την αρχή της περιόδου του θερισμού;’ (Σκοπιά 1 Απριλίου 1919, σελ. 6414).

 

Οι γνωστοί ‘colporteurs’ του Ρώσσελ (δηλαδή, οι πωλητές των βιβλίων του), ανεμένετο να πουν στους υποψήφιους αγοραστές του Εβδόμου Τόμου:

 

Για πολύ καιρό, οι άνθρωποι που αγαπούν την τάξη, αναγνώστες της Αγίας Γραφής και Χριστιανοί, επιθυμούσαν να κατανοήσουν τις προφητείες της Αποκάλυψης και του Ιεζεκιήλ. Έχω εδώ ένα έργο που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τη ΒΙΒΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ του Μπρούκλυν Νέας Υόρκης που είναι το πρώτο και μοναδικό βιβλίο που διασαφηνίζει κάθε τμήμα της Αποκάλυψης και του Ιεζεκιήλ.

 

Έχοντας υπόψη τους παραπάνω δημοσιευμένους ισχυρισμούς κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, ο Δικαστής Ρόδερφορδ, προφανώς είχε ασθενή μνήμη όταν αργότερα έγραφε τον Πρόλογο του δικού του ‘σχολιολογίου’ της Αποκάλυψης, το 1930:

 

Όλοι όσοι αγαπούμε τον Θεό, τον αγαπητό του Γιό, και τη Βασιλεία του, επιθυμούσαμε διακαώς να κατανοήσουμε την Αποκάλυψη. Για το λόγο αυτό οι Σπουδαστές ένθερμα και με προσευχή ανεζήτησαν την ερμηνεία της. Πριν το 1930 δεν είχε δημοσιευθεί καμία ικανοποιητική εξήγηση της Αποκάλυψης για τον προφανή λόγο ότι δεν ήταν ο κατάλληλος καιρός ώστε να την κατανοήσουν οι υπηρέτες του……. . Τώρα είναι σαφές ότι είναι ο κατάλληλος καιρός ώστε να κατανοήσουν οι υπηρέτες του αυτή τη μεγάλη προφητεία που επί τόσο μακρό χρόνο ήταν τυλιγμένη στο μυστήριο. (Βιβλίο ‘ΦΩΣ’, 1930, σελ. 5, 6)

 

Ένας παρόμοιος ισχυρισμός συναντάται στον Πρόλογο ενός άλλου ‘σχολιολογίου’ που συνέγραψε ο Ρόδερφορδ το 1931: «Στη διάρκεια των αιώνων αυτή η προφητεία [του Ιεζεκιήλ] ήταν ένα σφραγισμένο μυστικό για όλους εκείνους που επιζητούσαν να το αποσφραγίσουν. Έχει έλθει ο κατάλληλος καιρός του Θεού ώστε να κατανοηθεί αυτή η προφητεία». (Διεκδίκησις, 1931, σελ. 5).

 

 

Σταχυολογήματα από το Τετελεσμένο Μυστήριο

Αναφέρεται ότι Το Τετελεσμένο Μυστήριο είναι ‘η μεταθανάτια έκδοση του Πάστορα Ρώσσελ’. Το βιβλίο αυτό περιγράφει τα γεγονότα που επρόκειτο να λάβουν χώρα από το 1914 έως την περίοδο 1918-1925. Όταν ορισμένες ερμηνείες που δόθηκαν στην έκδοση του 1917 δεν πραγματοποιήθηκαν όπως είχαν προλεχθεί, μια μεταγενέστερη έκδοση άλλαξε τις δηλώσεις και τις χρονολογίες. Θα παραθέσουμε εδώ λίγα παραδείγματα από τις δηλώσεις του Τόμου αυτού που αποτελούν μικρό δείγμα των μαργαριταριών που συναντάμε στις 700 και πλέον σελίδες του.

 

Το Τετελεσμένο Μυστήριο χρησιμοποιεί χοντρά γράμματα όταν παραθέτει σχολιαζόμενα χωρία, και εμείς επίσης χρησιμοποιούμε χοντρά γράμματα όταν θέλουμε να δώσουμε έμφαση.

 

«Ο Ουϊλιαμ Μίλλερ κατά το έτος 1829 έλαβε το προνόμιον να ίδη (κατά προσέγγισιν) την ορθήν χρονολογίαν της εγκαταστάσεως του Βδελύγματος της Ερημώσεως (539) και της ενάρξεως του Εσχάτου Καιρού (1799). Ο Μόρτον Έδγαρ, συγγραφεύς των ‘Διαδρόμων της Πυραμίδος’, εύρεν εν τη Μεγάλη Πυραμίδι της Αιγύπτου αφθόνους μαρτυρίας επικυρούσας την Γραφικήν χρονολογίαν του Πάστορος Ρώσσελ [η οποία τοποθετούσε τη δημιουργία του Αδάμ το 4127 π. Χ. ]» (σελ. 71, Ελληνική έκδοση 1923)

 

«Αι χρονολογίαι καθώς εκτίθενται εις τας Γραφικάς Μελέτας είναι ορθαί». (σελ. 72)

 

«Η άνοιξις του 1918 θέλει επεισαγάγει επί του Χριστιανικού κόσμου σπασμωδικήν αγωνίαν μεγαλητέραν εκείνης την οποίαν υπέστη κατά το φθινόπωρον του 1914… Πιθανόν το έτος 1980 να είναι ενδιαφέρον έτος δια τον κατά σάρκα Ισραήλ» (σελ. 73)

 

«Η έγερσις των κοιμηθέντων αγίων εις το 1878 μ.Χ. εγένετο ακριβώς εις το ήμισυ…… μεταξύ της ενάρξεως των καιρών της αποκαταστάσεως, εις το 1874, και του τέλους της άνω κλήσεως εις το 1881 μ.Χ. Εκείνο λοιπόν το οποίον επιθυμούμεν να είπωμεν είναι ότι η ενδόξασις του μικρού ποιμνίου κατά την άνοιξιν του 1918, θα είναι το σημείον στροφής……μεταξύ του τέλους των Καιρών των Εθνών, και του τέλους της ουρανίου οδού, εις το 1921. Αι τρείς ημέραι, ή τρία έτη, (1918—1921) καθ’ ας ανεπιτυχώς ανεζητήθη ο Ηλίας (Β΄ Βασιλέων β΄17-18) είναι επιβεβαίωσις της θεωρίας ταύτης. Θα αναμένωμεν να ίδωμεν…Ο καιρός δεν είναι μακρός, αλλ΄εάν έχωμεν ακόμη να βαδίσωμεν επί πεντήκοντα έτη διατί να αγωνιώμεν;» (σελ. 77)

 

«Η Δευτέρα Έλευσις του Κυρίου, έλαβε χώραν κατά το φθινόπωρον του 1874 μ. Χ. (σελ. 82)

 

«Αποκ. Γ΄20. - Ίσταμαι επί την θύραν. - Παραθέτομεν Γραφικά τινα χωρία, τα οποία, όταν εννοηθώσιν εν τη προς άλληλα σχέσει αυτών και εννοία, αποδεικνύουσιν ότι η Δευτέρα Έλευσις του Κυρίου έλαβε χώραν κατά το φθινόπωρον του 1874 μ. Χ. ως εξής: «Ησαϊας μ΄2, Ιερεμ. ιστ΄18, Ζαχ. θ΄12, Ναούμ θ΄11, Γέν. κε΄24, Πράξεις ζ΄23, 30, Δαν. ιβ΄12, Λευϊτ. κε΄9, Β΄ Χρον. λς΄21, Ησαϊας ιθ΄19, 20 Α΄ Πέτρ. γ΄21, Έσδ. ζ΄6-8, Νεεμ. Β΄1)… Εκτός δε των ανωτέρω Γραφικών χωρίων, άτινα είναι χρονολογικαί αποδείξεις της επανόδου του Κυρίου, είναι και αι εκπληρώσεις των υποσχεθέντων σημείων, ως εξής: [αυτά τα σημεία παρουσιάζονται σε τρείς σελίδες]… Αι 88 αύται αποδείξεις συνετελέσθησαν εν μεγάλη ταχύτητι». (σελ. 83-86).

 

«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Διάβολος επίστευεν ότι η Χιλιετής Βασιλεία θα εγκαθίστατο εις το 1915…υπάρχει απόδειξις ότι η εγκατάστασις της βασιλείας εν Παλαιστίνη πιθανόν να γίνη κατά το 1925, ήτοι δέκα έτη από την χρονολογίαν την οποίαν ποτέ επιστεύομεν». (σελ. 157, 158).

 

«Αποκ. Η΄1: Εγένετο σιγή εν τω ουρανώ ως ημιώριον. [έως ημίσειαν ώραν] Επι τη βάσει του υπολογισμού του ενός έτους αντί μιας ημέρας, η ημίσεια ώρα είναι μία εβδομάς…» (σελ. 177, 178).

 

Συγκρίνατε αυτή την ερμηνεία με το εδάφιο Αποκ. Ιζ΄12: ‘Μίαν ώραν μετά του θηρίου’ Η μία ώρα εις τον στίχον τούτον σημαίνει έν έτος περίπου. (σελ. 335, 336).

 

«Αποκ. Η΄ 3: «Και άλλος άγγελος. —Ουχί η ‘φωνή του Κυρίου’, …αλλά το συγκεντρωτικόν σώμα-Ο ΒΙΒΛΙΚΟΣ ΚΑΙ ΦΥΛΛΑΔΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ «Η ΣΚΟΠΙΑ ΤΟΥ ΠΥΡΓΟΥ» τον οποίον διωργάνωσεν ο Πάστωρ Ρώσσελ προς αποπεράτωσιν του έργου. Ο στίχος ούτος δεικνύει ότι καίτοι ο Πάστωρ Ρώσσελ διήλθεν πέραν του καταπετάσματος, εντούτοις διευθύνει εισέτι ένα έκαστον χαρακτήρα του έργου του θερισμού». (σελ. 178).

 

«Στην Αποκάλυψη ιθ΄11, ‘ο άγγελος της αβύσσου…Ώ όνομα αυτώ Εβραϊστί Αβαδδών, και εις την Ελληνικήν έχει όνομα Απολλύων’, ερμηνεύεται ‘ο Άρχων της εξουσίας του αέρος’. Εφεσ. Β΄2, Δηλαδή Εξολοθρευτής. Αλλά εις απλήν Αγγλικήν το όνομα αυτού είναι Σατανάς ο Διάβολος». (σελ. 199).

 

Αυτός ο προσδιορισμός είναι πολύ σημαντικός, διότι αυτός ο ίδιος άγγελος αργότερα προσδιορίστηκε ότι ήταν ο Ιησούς! « Στην Εβραϊκή το όνομά του είναι Αβαδδών, που σημαίνει ‘Καταστροφή’, και στην Ελληνική είναι Απολλύων, που σημαίνει ‘Εξολοθρευτης’. Όλα αυτά προσδιορίζουν σαφώς τον ‘άγγελο’ να συμβολίζει τον Ιησού Χριστόν τον Υιό του Ιεχωβά Θεού». (Τότε Ετελέσθη το Μυστήριον του Θεού, σελ. 232, στην Αγγλική) «Ως ‘άγγελος της αβύσσου’ και ‘Καταστροφέας’, ο Ιησούς είχε πράγματι εξαπολύσει ένα όμοιο με πληγή ‘αλίμονο’ στο Χριστιανικό κόσμο». (Αποκάλυψη--Το Μεγαλειώδες Αποκορύφωμά της Πλησιάζει!, σελ. 148).

 

«Αποκ. θ΄18: Και του καπνού. —Ο καπνός είναι σύμβολον συγχύσεως. Το ακόλουθον απόσπασμα περί κρανίου, γραφέν παρά τινος γνωστού ιατρού είναι λίαν ενδιαφέρον……Η μελέτη των ανωτέρω μας φέρει εις το συμπέρασμα ότι πάσαι αι νεώτεραι οργανώσεις των εκκλησιών εγένοντο, εθεμελιώθησαν υπό φαλακρών ανθρώπων, και ότι ο καπνός των εγκεφάλων των, μη ευρίσκων διέξοδον δια μέσου του τριχωτού μέρους της κεφαλής των, φυσικώς εξέρχεται εκ των στομάτων των!» (σελ. 207).

 

«Αποκ. Ι΄ 3: Και έκραξε φωνή μεγάλη. —Ο Πάστωρ Ρώσσελ ήτο η χρησιμοποιηθείσα φωνή. - (Αποκ. θ΄2). Και ότε. - Εις το 1881. Έκραζεν. - Δια της πρώτης μεγάλης φωνής, ‘Της Τροφής δια Σκεπτομένους Χριστιανούς’. 1.400.000 διενεμήθησαν δωρεάν.

 

Επτά φωναί. - Οι επτά τόμοι των ‘Γραφικών Μελετών’». Αποκ. Η: 5. --Ως ελάλησαν ταις εαυτών φωναίς. —«Όπως το σχέδιον εκτεθή τελείως, και ίνα εκπληρωθή το σχέδιον τούτο, προσέτι δε και άλλα Γραφικά χωρία». (σελ. 210).

 

«Αποκ. ια΄11: Και μετά τας τρείς ημέρας και ήμισυ. - επομένως και ημείς αναμένομεν τρία και ήμισυ έτη προγραφής της Αληθείας, από την άνοιξιν του 1918 μέχρι του φθινοπώρου του 1921». (σελ. 222, 223).

 

«Αποκ. ια΄19: Η κιβωτός. —Το ταμείον των ιερών και κεκρυμμένων πραγμάτων της Αποκαλύψεως και του Ιεζεκιήλ. Της Διαθήκης του Θεού. —Το μυστικόν ‘Το Τετελεσμένον Μυστήριον». (σελ. 228).

 

«Αποκ. ιβ΄ 7: Και εγένετο πόλεμος εν τω ουρανώ. —Μεταξύ των δύο εκκλησιαστικών δυνάμεων, της ειδωλολατρικής Ρώμης και της Παπικής Ρώμης. Ο Μιχαήλ. —Όστις ως Θεός, ο Πάπας. Και οι άγγελοι αυτού. —Οι Επίσκοποι». (236).

 

«Αποκ. ιδ΄ 20: Και επατήθη ο ληνός. —Ο Έβδομος Τόμος των Γραφικών Μελετών». (σελ. 286).

 

«Αποκ. ιε΄ 1: Και είδον άλλο σημείον… Αγγέλους επτά. —Οι Επτά Τόμοι των Γραφικών Μελετών, ομού αποτελούσι την τρίτην και τελευταίαν Ουαί, ήτις εξεχύθη υπό της Παπωσύνης». (σελ. 289).

 

«Αποκ. ιε΄ 6: Και εξήλθον οι επτά άγγελοι εκ του ναού έχοντες τας επτά πληγάς. -Οι επτά τόμοι των Γραφικών Μελετών, πάντες εν αρμονία με τας διδασκαλίας της σκηνής εφάνησαν εκ του μέρους τούτου». Και περιζωσμένοι περί τα στήθη ζώνας χρυσας. -Αι Γραφικαί Μελέται είναι δούλοι της εκκλησίας, δίκαιοι δούλοι, ενδεδυμένοι με το χιτώνα του Κυρίου». (σελ. 294, 295).

 

«Αποκ. ιστ΄ 20: Και πάσα νήσος έφυγεν. —Ακόμη και αι δημοκρατίαι θα εξαφανισθώσι κατά το φθινόπωρον του 1920. [ κατά τον καιρόν της αναρχίας, (στην έκδοση του 1926)]. Και όρη ουχ ευρέθησαν. —Πάσα βασιλεία της γης θα παρέλθει, θα καταποθή εν τη αναρχία». (σελ. 321).

 

«Αποκ. ιστ΄ 21:…. Αι τρείς ημέραι καθ’ άς τα στρατεύματα του Φαραώ κατεδίωκον τους Ισραηλίτας εις την έρημον παριστώσι τα τρία έτη από του 1917 έως το 1920, οπόταν πάντες οι άγγελοι του Φαραώ θα καταποθώσιν εν τη θαλάσση της αναρχίας. Οι τροχοί θα φύγωσιν από τας αμάξας των--οργανώσεις». [στην έκδοση του 1926 οι χρονολογίες 1917 και 1920 απαλείφθηκαν]. (σελ. 322).

 

«Αποκ. ιζ΄ 10: Ο άλλος δεν ήλθεν έτι. —Αλλά πρέπει να κάμη την εμφάνισίν του κατά το τέλος του πολέμου, εις τας αρχάς του 1918…Και όταν έλθη ολίγον πρέπει να μείνη. —Από το καλοκαίριον ή φθινόπωρον του 1917 έως την άνοιξιν ή φθινόπωρον του 1918». (έκδοσις 1917, στην Αγγλικήν, σελ. 268).

 

«Αποκ. ιη΄ 19: Και έβαλον χούν επί της κεφαλής αυτών. —Εξέφραζον την λύπη των δια της επιθέσεως του χώματος». (σελ. 357).

 

«Αποκ. ιθ΄ 15: Και αυτός πατεί τον ληνόν του οίνου της οργής, του θυμού του Θεού του παντοκράτορος. —Ο Κύριος ανέλαβεν ευθύνην δια την πλήρη σειράν των Γραφικών Μελετών, ο τελευταίος τόμος της οποίας παριστά κυρίως τον ληνόν, (Αποκ. ιδ΄ 18-20), αλλά θα ήτο παράλογον να αναμένη τις ότι ο Κύριος θα χρησιμοποιήση θαυματουργικώς ατελή όργανα, δια να εκτελέση έν απολύτως τέλειον έργον, και δια τούτο έκαστος πρέπει να χρησιμοποιήση την κρίσιν του ως προς την αξίαν των εξηγήσεων του βιβλίου τούτου». (σελ. 368).

 

«Αποκ. ιθ΄ 17: Και είδον άλλον άγγελον. —Την τάξιν του Ηλία μετά την δημοσίευσιν του Εβδόμου Τόμου, των Γραφικών Μελετών». (σελ. 368).

 

 

Μαργαριτάρια από την Ερμηνεία του Ιεζεκιήλ

«Ιεζεκ. α΄ 1: Εν τω τριακοστώ έτει… ηνοίχθησαν οι ουρανοί και είδον οράματα Θεού. —Κατά το δέκατον έβδομον έτος [έκδοση 1917] της ηλικίας αυτού, ο Κ. Τ. Ρώσσελ είχεν επιδοθή εις το εμπόριον, μετά ζήλου όμως εσπούδαζεν τον λόγον του Θεού και προσεπάθει να διδάξη και εις τους άλλους πάν ό, τι εύρισκεν εις αυτόν. Προς εκπλήρωσιν δε της θείας επαγγελίας, ηνοίχθησαν εις αυτόν τα ουράνια (Ματθ. γ΄ 16) και κατενόησε την σημασίαν των οραμάτων, προφητειών, αίτινες εδόθησαν υπό του Παντοκράτορος κατά τους παλαιούς χρόνους». (σελ. 457).

 

«Ιεζεκ. ζ΄ 1-6 : [Μετάφραση εκ του Αγγλικού πρωτοτύπου, έκδοση 1917, σελ. 404]».

 

«Και δεν θέλει είσθαι διαφυγή εκ της καταστροφής, καίτοι τα έθνη—όπως εις την περίπτωσιν της Γερμανίας, των Συμμάχων και των Ηνωμένων Πολιτειών—διακαώς επιζητούσι ματαίως παντοιοτρόπως την εξασφάλισιν ειρήνης. Η θλίψις οφείλεται εις την χαραυγήν της Ημέρας του Χριστού, την Χιλιετίαν. Είναι η Ημέρα Εκδικήσεως η οποία ήρχισεν εις τον παγκόσμιον πόλεμον του 1914 και η οποία θα εκσπάσει ως λυσσώδης πρωϊνή θύελλα το 1918».

 

«Ιεζεκ. κα΄ 14: Ο Πάστωρ Ρώσσελ έπρεπε να εξαγγείλη την τελικήν οργήν του Ιεχωβά. ……Η μάχαιρα του πνεύματος έπρεπε να τεθή εις χρήσιν υπό του Πάστορος Ρώσσελ δίς τρείς φοράς, εν τοις έξ τόμοις των Γραφικών Μελετών του». (σελ. 584).

 

«Ιεζεκ. κα΄ 15:…Η κοπή της ρομφαίας εναντίον του εκκλησιαστικισμού, ήτις αποκαλύπτει την αληθή αυτού φύσιν, και την επικειμένην πτώσιν του, είναι η παρούσα έκθεσις των προφητειών της Αποκαλύψεως και του Ιεζεκιήλ…. . Πόσον ευχαρίστως ο κλήρος θα είχε καταστρέψει τα δύο ταύτα βιβλία της Γραφής, εάν εγνώριζον τι ταύτα εδίδασκον». (σελ. 585).

 

«Ιεζεκ. κδ΄ 25, 26:…Επίσης, κατά το έτος 1918, οπόταν ο Θεός θα αρχίση καταστρέφων τας εκκλησίας και τα μέλη των εκκλησιών κατά εκατομμύρια, θα συμβή ώστε ο διασωθείς θα καταφεύγη εις τα έργα του Πάστορος Ρώσσελλ δια να εννοήση την σημασίαν της πτώσεως της χριστιανωσύνης». (σελ. 609).

 

«Ιεζεκ. κστ΄ 2: Το σύστημα τούτο και οι οπαδοί αυτού θα φανερώσωσι πραγματικώς την μη χριστιανικήν αυτών φύσιν, οπόταν ο χριστιανισμός (η Ιερουσαλήμ) θα αρχίση πίπτουσα εις χείρας των επαναστατών κατά το έτος 1918». (σελ. 613).

 

«Ιεζεκ. λα΄ 15: Κατά το έτος 1918 [έκδοση 1917], οπόταν ο χριστιανικός κόσμος θα κατέλθη εις την αφάνειαν ως σύστημα, (Άδης), και θα τον διαδεχθώσιν αι επαναστατικαί δημοκρατίαι, ο Θεός θα επιφέρη επί πάντων το πένθος». (σελ. 645).

 

«Ιεζεκ. λγ΄ 21, 22:…. Η φωνή του Πάστορος Ρώσσελλ ησύχασεν εν τω θανάτω του, κατά την 31ην Οκτωβρίου 1916. Εάν η εφαρμογή της περιόδου ταύτης της αφασίας του έχει σημασίαν τινά, ως χρονολογικός χαρακτήρ, τότε η αναγγελία, η αναγνώρισις ότι ο χριστιανικός κόσμος έπεσε δια των βιαιοτήτων της επαναστάσεως, πρέπει να αναμένηται ότι θα εκσπάση καθ΄ όλον τον κόσμον κατά την 27ην Απριλίου του 1918…. ο Πάστωρ Ρώσσελ, καίτοι νεκρός θα ομιλήση πάλιν δια μέσου του Εβδόμου Τόμου των Γραφικών Μελετών». (σελ. 667, 668).

 

«Ιεζεκ. λε΄ 15:…. . Καθώς οι κοσμικόφρονες αποστάται χριστιανοί, οίτινες συνετάχθησαν με τους ριζοσπάστας και με τους επαναστάτας θα χαρώσιν δια την κληρονομίαν της ερημώσεως του χριστιανικού κόσμου μετά το 1918, τοιουτοτρόπως και ο Θεός θα κάμη εις το επαναστατικόν κίνημα, το οποίον θα καταστραφή τελείως. Ουδέ ίχνος εξ αυτού θα επιζήση της αγριότητος της παγκοσμίου αναρχίας κατά το φθινόπωρο του 1920». [ στην έκδοση του 1926 η τελευταία φράση τελειώνει: «εις το τέλος του καιρού της θλίψεως», απαλειφομένου του 1920] (σελ. 683).

 

«Ο χρόνος της εγκαθιδρύσεως της Βασιλείας εν δυνάμει, καταδεικνύεται ως μέλλων να λάβη χώραν κατά το 14ον έτος μετά την άλωσιν της πόλεως (του Χριστιανισμού), ή 13 έτη μετά το 1918, δηλαδή εις το 1931. - Ιεζεκιήλ μ΄ 1 (σελ. 718).

 

Η Σκοπιά 1η Ιουνίου 1920 (στην Αγγλική), κάτω από την επικεφαλίδα «Διορθώσεις του Εβδόμου Τόμου», περιέχει τέσσερις περίπου σελίδες με αναθεωρητικές διορθώσεις Του Τετελεσμένου Μυστηρίου, με την ακόλουθη εισαγωγική δήλωση:

 

«Έχομεν βρεί τις εξηγήσεις του Εβδόμου Τόμου υποβοηθητικές, και είμεθα πεπεισμένοι ότι περιέχουν τροφή που τώρα είναι κατάλληλη δια τον οίκον της πίστεως, και ότι αυτή η τροφή ήλθε από τον θησαυρόν του Πατέρα. Ωστόσο, αυτή η τροφή ετοιμάσθηκε και σερβιρίσθηκε στο τραπέζι από ατελείς υπηρέτες και περιέχει κάποια ψεγάδια στα οποία αποσκοπούν οι ακόλουθες διορθωτικές σημειώσεις».

 

Το 1919, ο Ρόδερφορδ έγραφε ότι ήταν ευγνώμων στον Θεό και «τον Χριστό Ιησού για το προνόμιο της συμμετοχής στη δημοσίευση Του Τετελεσμένου Μυστηρίου το οποίο οι άνθρωποι θα διαβάζουν κατά τους προσεχείς αιώνες με βαθύ ενδιαφέρον και ωφέλεια, και θα δίδουν στο Θεό την δόξα». (Σκοπιά 15 Φεβρουαρίου 1919, σελ. 6932, στην Αγγλική). Αλλά σύμφωνα με το βιβλίο Η Χιλιετής Βασιλεία του Θεού Έχει Πλησιάσει (1973), «αργότερα το έτος 1929, ό, τι υπόλοιπα αποθέματα υπήρχαν από τους έξη τόμους των Γραφικών Μελετών του Ρώσσελ και Του Τετελεσμένου Μυστηρίου, διατέθηκαν στο κοινό» (σελ. 346) Ποτέ δεν ξανατυπώθηκαν έκτοτε—και είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν σήμερα. Σύμφωνα με τον πρώην Μ.τ.Ι. Ντέϊβιντ Ρήντ, «Λίγοι Μάρτυρες του Ιεχωβά μπορούν να διαβάσουν αυτούς τους τόμους χωρίς να αναστατωθούν από τις διδασκαλίες που περιέχουν. Για το λόγο αυτό έχουν απομακρυνθεί από όλες τις Αίθουσες Βασιλείας παγκοσμίως».

 

Τα πρόσφατα χρόνια, το βιβλίο ‘Αποκάλυψη-Το Μεγαλειώδες Αποκορύφωμά της Πλησιάζει’ αγνοώντας επιδεικτικά τους ισχυρισμούς που έχουν διατυπωθεί για Το Τετελεσμένο Μυστήριο, αναφέρει σχετικά μ’ αυτό: «Με τον καιρό, όμως, αυτό το βιβλίο αποδείχτηκε ανεπαρκές ως εξήγηση της Αποκάλυψης. Το υπόλοιπο των αδελφών του Χριστού χρειάστηκε να περιμένει λίγο ακόμη, μέχρι που άρχισαν να εκπληρώνονται τα οράματα, προκειμένου να αποκτήσει ακριβή κατανόηση, αυτού του θεόπνευστου υπομνήματος». (σελ. 159) Και όπως ήδη αναφέρθηκε, ο Ρόδερφορδ ‘στον κατάλληλο καιρό’ παρήγαγε τα δικά του σχολιολόγια της Αποκάλυψης και του Ιεζεκιήλ, που απαρτίζονται από πέντε (5) Τόμους. Και εκείνα επίσης αντικαταστάθηκαν από άλλα μετά τον θάνατο του Ρόδερφορδ.

 

Συμπερασματικά, το Βιβλιάριο των Σπουδαστών της Γραφής της Χαραυγής με τίτλο, ‘Όταν ο Πάστωρ Ρώσσελ Απέθανε’, ανέφερε:

 

«Η ιστορία του Εβδόμου Τόμου δεν θα ήταν ολοκληρωμένη εάν δεν γινόταν μνεία του γεγονότος ότι, σε αξιοσημείωτα σύντομο χρόνο μετά την κυκλοφορία του, στην ουσία, απορρίφθηκε από τους εκδότες του. Είναι αδύνατον να πιστέψει κανείς, αλλά είναι αληθές, ότι ενώ όταν πρωτοδημοσιεύθηκε το βιβλίο, εκείνοι που δεν το αποδέχθηκαν καταδικάσθηκαν και αποκόπηκαν, μέσα σε λίγα χρόνια αποκόπτονταν εκείνοι που το αποδέχονταν!» ΜΕΓΑΛΕ ΡΟΔΕΡΦΟΡΔ!!

 


 

Σημείωση: Όλες οι παραθέσεις από Το Τετελεσμένο Μυστήριο, προέρχονται από την επίσημη Ελληνική έκδοση της Εταιρίας Σκοπιά του 1923, εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά.

 

Από Συνεργάτη

Δημιουργία αρχείου: 4-10-2010.

Τελευταία μορφοποίηση: 23-11-2020.

ΕΠΑΝΩ