دعاى روزانه
خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان مردم
رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام
نمايد.
مزمور٨٨؛
ای یهوه خدای نجات من، شب و روز نزد تو فریاد کرده ام. دعای من به حضور
تو برسد، به ناله من گوش خود را فراگیر. زیرا که جان من از بلایا پر
شده است و زندگانی ام به قبر نزدیک گردیده. از فرو روندگان به هاویه
شمرده شده ام و مثل مرد بی قوت گشته ام. در میان مردگان منفرد شده، مثل
کشتگان که در قبر خوابیده اند، که ایشان را دیگر به یاد نخواهی آورد و
از دست تو منقطع شده اند. مرا در هاویه اسفل گذاشته ای، در ظلمت در
ژرفی ها. خشم تو بر من سنگین شده است و به همه امواج خود مرا مبتلا
ساخته ای. آشنایانم را از من دور کرده، و مرا مکروه ایشان گردانیده ای
محبوس شده، بیرون نمی توانم آمد. چشمانم از مذلت کاهیده شد. ای خداوند،
نزد تو فریاد کرده ام تمامی روز. دستهای خود را به تو دراز کرده ام.
آیا برای مردگان کاری عجیب خواهی کرد؟ مگر مردگان برخاسته، تو را حمد
خواهند گفت؟ آیا رحمت تو در قبر مذکور خواهد شد؟ و امانت تو در هلاکت؟
آیا کارعجیب تو در ظلمت اعلام می شود و عدالت تو در زمین فراموشی؟ و
اما من نزد تو ای خداوند فریاد بر آورده ام و بامدادان دعای من در پیش
تو می آید. ای خداوند چرا جان مرا ترک کرده، و روی خود را از من پنهان
نموده ای. من مستمند و از طفولیت مشرف بر موت شده ام. ترسهای تو را
متحمل شده، متحیر گردیده ام. حدت خشم تو بر من گذشته است و خوف های تو
مرا هلاک ساخته. مثل آب دور مرا گرفته است تمامی روز و مرا از هر سو
احاطه نموده. یاران و دوستان را از من دور کرده ای و آشنایانم را در
تاریکی.
بعد از مزمور:
جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار،
آمین.
هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)
پنج شنبه، دعا به رسولان مقدس و قدیس نیکولاس
تروپاريون ؛
ای رسولان مقدس، نزد خدای رحیمِ ما شفاعت نمایید تا بخشایش گناهانمان
را به جان ما عطا فرماید!
كونتاكيون ؛
ای خداوند، تو واعظین استوار، آنانی که الهام الهی یافته‌اند، یعنی
رسولان مقدس را به آرامش و بهره‌مندی از برکاتت وارد ساخته‌ای. زیرا
زحمات و مرگ ایشان را فراتر از هر قربانی سوختنی پذیرفته‌ای، ای تو
تنها کسی که از رازهای دلمان باخبری.
انديشه هاى قديس تئوفان
راهب
(اعمال 25:
13-19 ؛ یوحنا 16: 23-33)
خداوند
گفت:"آمين، آمين، به شما می گویم: هر آنچه از پدر به نام من بخواهید ،
او آن را به شما عطا خواهد كرد" (یوحنا 16: 23) ، و همچنین با تأیید
گفت: "آمين، آمين، به شما مى گويم." چه شرم آور برای ما که نمی
دانیم چگونه از چنین وعده اى استفاده کنیم! در غیر اینصورت سایه ای بر
خود وعده ایجاد می شود ، گویی که بسیار بزرگ و غیرقابل تحقق است. نه ،
سرزنش کاملاً به گردن ما است و عمدتاً در این واقعیت است که ما خود را
به عنوان خادمان وفادار مسیح نمی شناسیم و وجدان ما اجازه نمی دهد که
از خداوند انتظار هیچ رحمتى داشته باشیم.
علاوه بر این ،
همچنین اتفاق می افتد که اگر گاهی کسی بیاید و از خدا چيزى را تقاضا
کند ، با روحى شکاف دار: در گذراندن دعاى خود او اين را یک یا دو بار
به ياد مى آورد - و سپس آن را كنار می گذارد ، و سپس می گوید: "خدا نمی
شنود ". خیر ، هنگام درخواست چیزی به خصوص در دعا بايد پشتکار و خستگی
ناپذیری را حفظ کرد ، مانند بیوه ای که با زحمت دادن خود قاضى بى عاطفه
را وادار كرد تا درخواست او را برآورده کند. کتابهای دعاى واقعی،
درخواست چیزی در دعا ، روزه ، احيا ، پرهيز را با نماز ترکیب می کنند ،
و علاوه بر این ، آنها نه براى یک روز ، نه دو روز بلکه ماه ها و سال
ها نمی خواهند. اما كسانى هستند كه این کار را می کنند و اگر می خواهید
در دعا موفق باشید از آنها تقلید کنید.
