8-7-2022

17-4-1401

تقويم جديد: روزه، روغن مجاز

تقويم قديم: روزه، روغن مجاز

 

با کلیک کردن بر روی هر یک از آیکون های صفحه می توانید درباره آن قدیس، جشن یا مناسبت مطالعه نمایید

بزرگداشت

شهيد بزرگ مقدس، پروكوپيوس از قيصريه در فلسطين   (٣٠٣ م)

   قظهور شمايل "كازان"، از مقدس ترين تئوتوكوس      (١٥٧٩ م)

روز گراميداشت

تقویم جدید:  8 جولاى

تقويم قدیم:  21 جولاى

 

قرائت كتاب مقدس

ليتورگى الهى ؛

قرائت رساله رسولى : اول تيموتائوس ٤: ٩- ١٥

قرائت انجيل مقدس : انجيل لوقا ٦: ١٧- ١٩، ٩: ١-٢، ١٠: ١٦-٢١

 

دعاى روزانه

 

خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان مردم رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام نمايد. 

 

مزمور١٠٣؛ 

ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و هر چه در درون من است نام قدوس او را متبارک خواند. ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و جمیع احسان های او را فراموش مکن! که تمام گناهانت را می آمرزد و همه مرض های تو را شفا می بخشد. که حیات تو را از هاویه فدیه می دهد و تاج رحمت و رافت را بر سر تو می نهد. که جان تو را به چیزهای نیکو سیر می کند تا جوانی تو مثل عقاب تازه شود. خداوند عدالت را به جا می آورد و انصاف را برای جمیع مظلومان. طریق های خویش را به موسی تعلیم داد و عمل های خود را به بنی اسرائیل. خداوند رحمان و کریم است دیر غضب و بسیار رحیم. تا به ابد محاکمه نخواهد نمود و خشم را همیشه نگاه نخواهد داشت. با ما موافق گناهان ما عمل ننموده، و به ما به حسب خطایای ما جزا نداده است. زیرا آنقدر که آسمان از زمین بلندتر است، به همان قدر رحمت او بر ترسندگانش عظیم است. به اندازه ای که مشرق از مغرب دور است، به همان اندازه گناهان ما را از ما دور کرده است. چنانکه پدر بر فرزندان خود رئوف است همچنان خداوند بر ترسندگان خود رافت می نماید. زیرا جبلت ما را می داند و یاد می دارد که ما خاک هستیم. و اما انسان، ایام او مثل گیاه است، مثل گل صحرا همچنان می شکفد. زیرا که باد بر آن می وزد و نابود میگردد و مکانش دیگر آن را نمی شناسد. لیکن رحمت خداوند بر ترسندگانش از ازل تا ابدالاباد است و عدالت او بر فرزندان فرزندان. بر آنانی که عهد او را حفظ می کنند و فرایض او را یاد می دارند تا آنها را به جا آورند. خداوند تخت خود را بر آسمانها استوار نموده، و سلطنت او بر همه مسلط است. خداوند را متبارک خوانید، ای فرشتگان او که در قوت زور آورید و کلام او را به جا می آورید و آواز کلام او را گوش می گیرید! ای جمیع لشکرهای او خداوند را متبارک خوانید! و ای خادمان او که اراده او را بجا می آورید! ای همه کارهای خداوند او را متبارک خوانید! در همه مکان های سلطنت او. ای جان من خداوند را متبارک بخوان!

بعد از مزمور :

جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار، آمین. 

هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)

 

جمعه، صلیب مقدس و حیات‌بخش

 

تروپاريون ؛

ای خداوند، قوم خود را نجات ده و میراث خود را مبارک ساز. عطا کن که مسیحیان راستین بر دشمنان خود پیروز گردند. و به‌خاطر صلیب خویش، مسکن خود را حفظ فرما.

 

كونتاكيون ؛

همانطور که داوطلبانه به جای ما مصلوب گشتی، به کسانی که به نام تو خوانده شده‌اند، رحمت عطا فرما. تمام مسیحیان ارتدوكس را به نام خویش شادمان گردان، با اِعطای نشانِ شکست‌ناپذیر، اسلحۀ صلح خویش، ایشان را بر دشمنانشان پیروز گردان.

 

 

انديشه هاى قديس تئوفان خلوت نشين

  

( روميان 11 :25-36 ؛ متی 12 :1-8 )

 «اگر اين معنی را درك مى كرديد كه می‌گوید: 'رحمت می‌خواهم نه قربانی،' ديگر بی‌گناهان را محكوم نمی‌کردید.» ( متی 12: 7 ).  پس برای رهایی از گناه مذمت كردن باید قلبی رحیم داشت. قلب مهربان نه تنها بى گناهان را محكوم نمى كند بلكه حتى نقض آشکار شريعت را كه بر همه معلوم است را محکوم نخواهد کرد. به جای قضاوت، ترحم خواهد کرد و آماده گریستن خواهد بود، نه سرزنش.

 در واقع، گناه نکوهش كردن، ثمره دلی بی رحم و بدخواه است، که از تحقیر همسایه، در تهمت زدن نام او، در زیر پا گذاشتن ناموس او، لذت می برد. این عمل یک عمل قتل است و از ابتدا با روحیه قاتل انجام می شود. تهمت زیادی نیز از همین سرچشمه می آید، چون شیطان همان شرير است که تهمت می زند و همه جا پخش می کند.

 هر بار که میل شیطانی برای محکوم کردن به سراغ تان می آید، در برانگیختن ترحم در خود عجله کنید. با قلبى دلسوز، سپس با دعا به درگاه خداوند رو کنید تا او به همه ما رحم کند، نه تنها به کسانی که می خواستید آنها را محکوم کنید، بلکه حتی خود ما را، و شاید بیشتر از دیگران ما را -  و میل شیطانی خواهد مرد.

 

 

مبانى ارتدوكس

 

 هواى نفس ناامیدی (ششمین از هشت هوای نفس اصلی).

 «ناامیدی، سستی روح و فرسودگی ذهن است...» (قدیس جان نردبان).  ناامیدی نوعی بیماری شدید روحی است. آغاز ناامیدی بی ایمانی است. اگر اين انسان را تصرف كند، ایمان به خدا، امید به او و عشق به او کم کم از بین می رود. پیامد غم طولانی مدت ممکن است ناامیدی باشد.

 غم و اندوه و ناامیدی اغلب اشتباه گرفته می شوند. غم و اندوه ناشی از علل بیرونی است، ناامیدی، از درونى أست. ناامیدی می تواند به شکل های متفاوت خود را نشان دهد، از جمله غرور: شخص دائماً در حال عجله است، او آماده انجام هر کاری است، اما به محض اینکه لازم است تلاش روحانى انجام شود، معلوم می شود که او "هیچ قدرتی" برای این کار ندارد.

 یکی از ابزارهای اصلی مبارزه با ناامیدی، خود اجباری است. فضیلت مخالف ناامیدی، متانت است.

  

درس روز

 

 روزی مردی خوابی دید. او در خواب دید که در امتداد ساحلی شنی قدم می زند و در کنار او خداوند است. تصاویری از زندگی او در آسمان درخشید و پس از هر یک از آنها متوجه دو زنجیره رد پا در شن ها شد: یکی اثر پای او و دیگری از پای خداوند.

 در حالی که آخرین تصویر زندگی اش جلوی چشمش می گذشت، به ردپاهای روی شن ها نگاه کرد و دید که اغلب تنها یک زنجیره از رد پا در مسیر زندگی او کشیده شده است. او همچنین متوجه شد که این دوران، سخت ترین و ناخوشایندترین دوران زندگی او بود.

 او بسیار اندوهگین شد و شروع به پرسیدن از خداوند کرد:

 - مگر به من نگفتی: اگر راه تو را دنبال کنم، مرا رها نمی کنی. اما متوجه شدم که در سخت ترین دوران زندگی ام، تنها یک زنجیره از ردپاها روی شن ها کشیده شده است. چرا در زمانی که بیشتر از همه به تو نیاز داشتم مرا ترک کردی؟

 خداوند پاسخ داد:

 زمانی که در زندگی تو غم ها و آزمایش هایی وجود داشت، تنها یک زنجیره از ردپاها در امتداد جاده کشیده شده است، زيرا در آن روزها تو را در آغوشم گرفتم.