توجه: در یونانی، کلمه روغن
(έλαιον)
شبیه
به کلمه رحمت
(έλεος)
است.
با
توجه به سنت ارتدوکس، ما معمولاً در خانه مان یک چراغ
روغنی آویزان یا ایستاده، به عنوان قربانی احترام و
تکریم نسبت به خدا، مادر مقدس و قدیسین، در مقابل
آیکون هایمان داریم.
این
سنت روح های ما را روشن می کند، اما همچنان نمادگرایی
مسیحی عمیق خود را حفظ می کند. بنابراین، چراغ روغنی
نماد چیست؟ و چرا باید همیشه روشن باقی بماند؟ و دعایی
که باید همراه با روشن کردن یک چراغ روغنی گفته شود،
چیست؟
قدیس سیمون از تسالونیکی می نویسد روغن زیتونی که در
چراغ های ما سوزانده می شود، "نشان دهنده رحمت خدا"
است. این رحمت خدا را آشکار کرد هنگامی که کبوتر نوح
به کشتی بازگشت تا پایان سیل را با یک شاخه زیتون در
منقار خود نشان دهد. همچنین هنگامی که عیسی در طول آن
شب دهشتناک قبل از شهادتش در کوه زیتون زانو زده و به
شدت دعا می کرد، با قطرات عرق خود، درخت زیتونی را که
زیر آن نشسته بود را "آبیاری می کرد".
بنابراین، روغن، نماد رحمت بی پایان خداست، اما چراغ
های روغنی نماد کلیسا است، که فرستنده رحمت و اشراق
خداست. و همانطور که خداوند در باغی از درختان زیتون
دعا کرده بود، کلیسا با چراغ ها و نمادهای خود به باغ
دیگری مبدل شده پر از رحمت خدا که با روغن در چراغ
نشان داده می شود.
چرا
ما باید چراغ روغنی را در مقابل آیکون ها روشن نگه
داریم؟
1.
از آنجایی که ایمان ما نور است: همانطور که خود خداوند
گفته است "من نور جهان هستم". بنابراین، نور چراغ
روغنی برای ما یادآور نوری است که مسیح با آن روحمان
را روشن می کند.
2.
به ما یادآوری می کند که زندگی ما باید شبیه زندگی
قدیسین روشن باشد. همانطور که پولس رسول گفته است، ما
مسیحیان "فرزندان نور" هستیم.
3.
این نور می تابد تا کارهای تاریک ما، تمایلات و تفکرات
بد ما را بررسی کند. همچنین، تا "نور ما در برابر مردم
بدرخشد، به طوری که آنها بتوانند کارهای نیک ما را
ببینند و پدر ما را در آسمان جلال دهد".
4.
این یک قربانی بسیار کوچک توسط ما است - نشانه و نمونه
ای از قدردانی و عشقی که ما به خدا داریم، برای قربانی عظیمی که او برای ما
رنج برد. با این پیشکش و دعاهایمان، ما از او برای
زندگی، برای نجات و برای هر آنچه که محبت بی پایان او
برای ما را فراهم می کند، سپاسگزاری می کنیم.
5.
نور آن، قدرت تاریکی را که با شرارت شدید، قبل و در
زمان دعا کردن به ما حمله می کند، و تلاش می کند افکار
ما را از خدا دور کند، را می راند. شیاطین تاریکی را
دوست دارند و از نور مسیح وحشت زده می شوند، بلکه
همچنین از نور کسانی که مسیح را دوست دارند.
6.
نور، ما را به فداکاری وا می دارد: همانطور که فتیله
در چراغ توسط روغن می سوزد، اراده ما نیز باید با شعله
عشق مان به مسیح سوزانده شود و همیشه خود را به اراده
خدا تسلیم کنیم.
7.
بنابراین ما یاد می گیریم که؛ درست همانطور که چراغ
نمی تواند بدون دستانمان روشن شود، بنابراین چراغ درون
قلب ما نیز بدون دستان خدا نمی تواند روشن شود.
دعای هنگام روشن کردن چراغ: "باشد که نور ما
بر مردم بتابد، تا آنها کارهای نیک ما را دیده و پدر
ما را که در آسمان هاست تمجید نمایند".
