Μπορεί κάποιος να παρουσιάζει ορισμένα ντοκουμέντα για όσα ισχυρίζεται. Ελέγξτε όμως αν παρουσιάζει ΟΛΑ τα ντοκουμέντα!

Για κάθε θέμα υπάρχουν πολλές παράμετροι. Αυτός είναι και ο λόγος που σε ένα δικαστήριο δεν εξαντλείται η διαδικασία ακούγοντας μόνο τη μία πλευρά, αλλά και την άλλη. Πολύ συχνά, ο αντίδικος παρουσιάζει απροσδόκητα στοιχεία, που ακυρώνουν κάθε σκεπτικό της αντίθετης πλευράς.

Η όλη γνωστική διαδικασία του καθενός μας, δεν είναι παρά ένα "ζύγισμα" δεδομένων, για το ποια είναι χρήσιμα και αξιόπιστα, και ποια όχι. Και πολύ συχνά, ο καθένας μας, για ψυχολογικούς λόγους συνήθως, τείνει να "προσπερνάει" στοιχεία που δεν συμβιβάζονται με τις αντιλήψεις του. Κάτι τέτοιο όμως είναι για έναν Χριστιανό, για έναν εκπρόσωπο της Αληθείας, ανεπίτρεπτο!

Ένα συχνό παράδειγμα εφαρμογής επιλεκτικής αποδοχής δεδομένων, συναντούμε σε συζητήσεις με αιρετικούς. Για παράδειγμα, ένας Προτεστάντης, επειδή πιστεύει ότι η Εκκλησία είναι "αόρατη" και αποτελείται μόνο από "καλούς ανθρώπους", όταν μας περιγράφει την κατάσταση της πρωτοχριστιανικής Εκκλησίας, επικεντρώνει μόνο στα θετικά της στοιχεία, και "ξεχνάει" να μας περιγράψει τα μελανά σημεία κάποιων τότε Πρεσβυτέρων και Επισκόπων. Το ίδιο κάνει και όταν μιλάει για μέλη της δικής του θρησκείας. Αντιθέτως, όταν μας μιλάει για  τη σημερινή Ορθόδοξη Εκκλησία, επικεντρώνει μόνο στη σκανδαλολογία, αλλά "ξεχνάει" να λάβει υπ' όψιν του όλους τους καλούς και αξίους Πρεσβυτέρους και Επισκόπους! Ένας τέτοιος άνθρωπος, θα κατηγορήσει τον άγιο Κωνσταντίνο με ένα σωρό αναπόδεικτες και ψευδείς κατηγορίες εναντίον του, αλλά θα ξεχάσει τα αποδεδειγμένα εγκλήματα του Δαβίδ (τον οποίο και ο ίδιος δέχεται ως προφήτη)!

Ομοίως, όταν μιλάμε με έναν Μάρτυρα της Σκοπιάς (για παράδειγμα), θα μας αναφέρει πλήθος χωρίων της Αγίας Γραφής, που δείχνουν την κατωτερότητα της ανθρώπινης φύσης του Κυρίου Ιησού. Θα "ξεχάσει" όμως να μας αναφέρει κάθε χωρίο που δείχνει την ισότητα της Θεϊκής Του φύσης με τη φύση του Θεού Πατρός!

Κατά τον ίδιο τρόπο, ένας Αθεϊστής, θα μιλήσει (αδιάκριτα) για κακό Χριστιανισμό, δίνοντας παραδείγματα από την Ιερά Εξέταση του Πάπα, για να παρουσιάσει το Χριστιανισμό ως κάτι "σκοταδιστικό". Ούτε καν όμως θα σκεφθεί ότι άλλο Παπισμός και άλλο Χριστιανισμός. Και φυσικά ούτε θα διανοηθεί να αναφερθεί στα εγκλήματα που έκαναν οι άθεοι στα αθεϊστικά καθεστώτα, που δίωξαν όχι μόνο πιστούς, αλλά και επιστήμονες!

Σε μία από τις χειρότερες θέσεις ακρισίας, βρίσκονται οι Νεοπαγανιστές. Επειδή όχι μόνο κατηγορούν τη Χριστιανική Εκκλησία για ανύπαρκτα πράγματα, (μόνο και μόνο επειδή έτσι τους είπαν χωρίς αποδείξεις οι αρχηγοί τους), αλλά και επειδή τείνουν να ξεχνούν ότι σε όλα όσα κατηγορούν ψευδώς τον Χριστιανισμό, ο Παγανισμός υπήρξε ό,τι χειρότερο πέρασε ποτέ από τον πλανήτη!

Ακόμα και σε θέματα για τα οποία υπάρχει κάποια ιστορική πληροφορία, (όπως οι νόμοι του Ιουστινιανού κατά του Παγανισμού), όταν κάποιος μελετήσει τις ιστορικές πηγές της εποχής, αντιλαμβάνεται ότι ουδέποτε εφαρμόστηκαν αυτοί οι (αποτρεπτικοί μόνο) νόμοι! Και αν ψάξει λίγο καλύτερα, αντιλαμβάνεται ότι οι νόμοι αυτοί δεν ήταν παρά επανέκδοση παλαιότερων Παγανιστικών νόμων, οι οποίοι αν και διατηρήθηκαν στη νομοθεσία, είχαν χάσει πλέον κάθε ισχύ, σε σημείο που ο ίδιος ο νομοθέτης, είχε παγανιστές... συμβούλους!

Άλλες ιστορικές πληροφορίες, αν τις ψάξει κάποιος καλύτερα, αντιλαμβάνεται ότι δόθηκαν συχνά από εμπαθείς ανθρώπους, που σκοπό είχαν να συκοφαντήσουν, και να δημιουργήσουν συναισθηματική αγανάκτηση, παρά να δώσουν ιστορική πληροφορία. Για παράδειγμα οι συκοφαντίες για τα δήθεν εγκλήματα του Κωνσταντίνου κατά της  Φαύστας, γράφτηκαν για πρώτη φορά 150 χρόνια αργότερα, από τον Παγανιστή Ζώσιμο, που μισούσε τον Κωνσταντίνο, επειδή ελευθέρωσε τον Χριστιανισμό! Και επιπλέον ιστορικές πληροφορίες, εμφανίζουν τη Φαύστα ζωντανή, σε μία εποχή που κατά τον Ζώσιμο ήταν... δολοφονημένη!

Προσοχή λοιπόν στα στοιχεία. Το ότι κάποιος είπε κάτι, δεν είναι απόδειξη. Ούτε κατ' ανάγκην, αν σας παρουσιάσει κάποια μεμονωμένη αρχαία πηγή, πρέπει να το δεχθείτε άκριτα. Σε κάθε περίπτωση, συγκεντρώστε αν είναι δυνατόν ΟΛΑ τα στοιχεία της εποχής εκείνης, και κάντε μια σύγκριση.

Ή όταν σας παρουσιάζεται ένα επιχείρημα για το "τι λέει η Αγία Γραφή", πριν το αποδεχθείτε, συγκεντρώστε και τα επιχειρήματα όσων αντιτίθενται στην άποψη αυτή. Πολύ συχνά θα διαπιστώσετε ότι σας δόθηκε μικρό μέρος της διαθέσιμης πληροφορίας, και ότι το υπόλοιπο που σας αποκρύφτηκε, είχε πολλά να πει!

Αποφύγετε τις συναισθηματικές αντιδράσεις. Προτού αγανακτήσετε ή νιώσετε αδικία για κάτι που σας παρουσιάζεται, και προτού το αποδεχθείτε ως αληθινό, πρώτα ακούστε ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ και την αντίθετη θέση. Συχνά θα εκπλαγείτε!

Γ. Κ.