Ο Ιησούς Χριστός είναι ο «Γιαχβέ Σαβαώθ» (Κύριος των δυνάμεων)
«Είπεν ούν αυτοίς ο Ιησούς: Έτι μικρόν χρόνον το
φώς μεθ' υμών εστι. περιπατείτε έως το φώς έχετε, ίνα μη σκοτία υμάς καταλάβη.
και ο περιπατών εν τή σκοτία ουκ οίδεν που υπάγει. έως το φώς έχετε, πιστεύετε
εις το φώς ίνα υιοί φωτός γένησθε. Ταύτα ελάλησεν ο Ιησούς, και απελθών
εκρύβη απ' αυτών. Τοσαύτα δε αυτού σημεία πεποιηκότος έμπροσθεν αυτών ουκ
επίστευον εις αυτόν, ίνα ο λόγος Ησαίου τού προφήτου πληρωθή ον είπε: Κύριε,
τις επίστευσε τή ακοή ημών; και ο βραχίων Κυρίου τίνι απεκαλύφθη; διά τούτο ουκ
ηδύναντο πιστεύειν, ότι πάλιν είπεν Ησαίας: Τετύφλωκεν αυτών τους οφθαλμούς και
πεπώρωκεν αυτών την καρδίαν, ίνα μη ίδωσι τοίς οφθαλμοίς και νοήσωσι τή καρδία
και επιστραφώσι, και ιάσομαι αυτούς. ταύτα είπεν Ησαίας ότε είδεν την δόξαν
αυτού και ελάλησε περί αυτού. όμως μέντοι και εκ των αρχόντων πολλοί επίστευσαν
εις αυτόν, αλλά διά τους Φαρισαίους ουχ ωμολόγουν, ίνα μη αποσυνάγωγοι γένωνται.
ηγάπησαν γάρ την δόξαν των ανθρώπων μάλλον ήπερ την δόξαν τού Θεού» (Ιωάνν.
12/ιβ΄ 35–43).
Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης λέγει για τον Ιησού
Χριστό : «ταύτα είπεν Ησαίας ότε είδεν την δόξαν αυτού και ελάλησε περί αυτού»
– Ιωάνν. 12/ιβ΄ 41. Η λέξη «ΑΥΤΟΥ»,
που αναφέρεται δύο φορές στο εδάφιο Ιωάνν.
12/ιβ΄ 41, αναφέρεται πέραν πάσης αμφιβολίας στον Ιησού Χριστό όπως
προκύπτει από την συνάφεια του κειμένου. Διότι σύμφωνα με το αμέσως επόμενο
εδάφιο «όμως μέντοι και εκ των αρχόντων πολλοί επίστευσαν εις αυτόν, αλλά διά
τους Φαρισαίους ουχ ωμολόγουν, ίνα μη αποσυνάγωγοι γένωνται» -
Ιωάνν. 12/ιβ΄ 42 . Οι άπιστοι Ιουδαίοι
είχαν αποφασίσει να αποκόπτουν από την Συναγωγή – να καθιστούν δηλαδή
αποσυνάγωγους , όσους Ιουδαίους πίστευαν στον Ιησού Χριστό. Βλέπε
Ιωάνν. 9/θ΄ 22 – «ήδη γάρ
συνετέθειντο οι Ιουδαίοι ίνα, εάν τις αυτόν ομολογήση Χριστόν, αποσυνάγωγος
γένηται». Σύμφωνα λοιπόν με τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, ο Προφήτης Ησαϊας είδε
την Δόξα του Ιησού Χριστού.
Σύμφωνα όμως με το βιβλίο του Ησαϊα στην Παλαιά
Διαθήκη, ο Προφήτης (όπως τον αποκαλεί και ο ίδιος ο Ευαγγελιστής
Ιωάννης - Ιωάνν. 12/ιβ΄ 38) Ησαϊας
είδε την Δόξα του Γιαχβέ Σαβαώθ. «Καί εγένετο τού ενιαυτού, ού απέθανεν
Οζίας ο βασιλεύς, είδον τον Κύριον καθήμενον επί θρόνου υψηλού και επηρμένου,
και πλήρης ο οίκος της δόξης αυτού. και Σεραφίμ ειστήκεισαν κύκλω αυτού, έξ
πτέρυγες τώ ενί και έξ πτέρυγες τώ ενί, και ταίς μέν δυσί κατεκάλυπτον το
πρόσωπον, ταίς δε δυσί κατεκάλυπτον τους πόδας και ταίς δυσίν επέταντο. και
εκέκραγεν έτερος προς τον έτερον και έλεγον: άγιος, άγιος, άγιος Κύριος (Εβραϊκό
κείμενο: Γιαχβέ
) σαβαώθ, πλήρης πάσα η γη της
δόξης αυτού. και επήρθη το υπέρθυρον από της φωνής, ής εκέκραγον, και ο
οίκος επλήσθη καπνού. και είπον: ώ τάλας εγώ, ότι κατανένυγμαι, ότι άνθρωπος ών
και ακάθαρτα χείλη έχων, εν μέσω λαού ακάθαρτα χείλη έχοντος εγώ οικώ και τον
βασιλέα Κύριον(Εβραϊκό κείμενο:
Γιαχβέ) σαβαώθ είδον τοίς
οφθαλμοίς μου. και απεστάλη προς με έν των Σεραφίμ, και εν τή χειρί είχεν
άνθρακα, ον τή λαβίδι έλαβεν από τού θυσιαστηρίου, και ήψατο τού στόματός μου
και είπεν: ιδού ήψατο τούτο των χειλέων σου και αφελεί τας ανομίας σου και τας
αμαρτίας σου περικαθαριεί. και ήκουσα της φωνής Κυρίου λέγοντος: τίνα αποστείλω,
και τις πορεύσεται προς τον λαόν τούτον; και είπα: ιδού εγώ ειμι. απόστειλόν
με. και είπε: πορεύθητι και ειπόν τώ λαώ τούτω: ακοή ακούσετε και ου μη
συνήτε και βλέποντες βλέψετε και ου μη ίδητε. επαχύνθη γάρ η καρδία τού
λαού τούτου, και τοίς ωσίν αυτών βαρέως ήκουσαν και τους οφθαλμούς αυτών
εκάμμυσαν μήποτε ίδωσι τοίς οφθαλμοίς και τοίς ωσίν ακούσωσι και τή καρδία
συνώσι, και επιστρέψωσι, και ιάσομαι αυτούς» (Ησ.
6/στ΄ 1-10).
Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ΤΑΥΤΙΖΕΙ τον Ιησού Χριστό με τον Γιαχβέ Σαβαώθ. Η ταύτιση αυτή που κάνει ο θεόπνευστος συγγραφέας του Κατά Ιωάννην Ευαγγελίου, αποτελεί σύνηθες επιχείρημα της Ορθοδόξου Εκκλησίας κατά της Αντιχριστιανικής διδασκαλίας των αυτοαποκαλουμένων «Μαρτύρων του Ιεχωβά». Οι πλανημένοι αυτοί άνθρωποι, αρνούνται ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ΟΜΟΟΥΣΙΟΣ με τον Γιαχβέ. Η Ορθόδοξη Εκκλησία επικαλείται την ΤΑΥΤΙΣΗ του Ιησού Χριστού με τον Γιαχβέ Σαβαώθ, που κάνει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, για να αποδείξει στους αντιτριαδιστές αυτούς, ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ΟΜΟΟΥΣΙΟΣ (ως Θεός) με τον Γιαχβέ Σαβαώθ.
Τα λόγια του Γιαχβέ Σαβαώθ που
αναφέρονται στην Παλαιά Διαθήκη στο χωρίο Ησ.
6/στ΄ 9–10: «ακοή ακούσετε και ου μη συνήτε και βλέποντες βλέψετε
και ου μη ίδητε. επαχύνθη γάρ η καρδία τού λαού τούτου, και τοίς ωσίν αυτών
βαρέως ήκουσαν και τους οφθαλμούς αυτών εκάμμυσαν μήποτε ίδωσι τοίς οφθαλμοίς
και τοίς ωσίν ακούσωσι και τή καρδία συνώσι, και επιστρέψωσι, και ιάσομαι αυτούς»,
περιέχονται επίσης στην Καινή Διαθήκη στα χωρία
Ματθ. 13/ιγ΄ 13-15 και Πράξ. 28/κη΄
26-27.
Ας εξετάσουμε χωριστά τα χωρία αυτά. «διά τούτο
εν παραβολαίς αυτοίς λαλώ, ότι βλέποντες ου βλέπουσι και ακούοντες ουκ ακούουσι
ουδέ συνώσι, μήποτε επιστρέψωσι. και τότε πληρωθήσεται αυτοίς η προφητεία
Ησαίου η λέγουσα: ακοή ακούσετε και ου μη συνήτε, και βλέποντες βλέψετε
και ου μη ίδητε. επαχύνθη γάρ η καρδία τού λαού τούτου, και τοίς ωσί βαρέως
ήκουσαν, και τους οφθαλμούς αυτών εκάμμυσαν, μήποτε ίδωσι τοίς οφθαλμοίς και
τοίς ωσίν ακούσωσι και τή καρδία συνώσι και επιστρέψωσι, και ιάσομαι αυτούς»
(Ματθ. 13/ιγ΄ 13-15). Ο Ιησούς
Χριστός επαναλαμβάνει τα λόγια του Γιαχβέ όπως αυτά αναφέρονται στο βιβλίο του
Προφήτη Ησαϊα. Ο Ιησούς Χριστός αναγνωρίζει ως Προφήτη τον Ησαϊα. Ο Ιησούς
Χριστός ΔΕΧΕΤΑΙ τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης.
«Ταξάμενοι δε αυτώ ημέραν ήκον προς αυτόν εις
την ξενίαν πλείονες, οίς εξετίθετο διαμαρτυρόμενος την βασιλείαν τού Θεού
πείθων τε αυτούς τα περί τού Ιησού από τε τού νόμου Μωϋσέως και των προφητών από
πρωί έως εσπέρας. και οι μεν επείθοντο τοίς λεγομένοις, οι δε ηπίστουν.
ασύμφωνοι δε όντες προς αλλήλους απελύοντο, ειπόντος τού Παύλου ρήμα έν, ότι
Καλώς το Πνεύμα το άγιον ελάλησε διά Ησαίου τού προφήτου προς τους πατέρας υμών
λέγον: πορεύθητι προς τον λαόν τούτον και είπον: ακοή ακούσετε και ου μη συνήτε,
και βλέποντες βλέψετε και ου μη ίδητε. επαχύνθη γάρ η καρδία τού λαού τούτου,
και τοίς ωσί βαρέως ήκουσαν, και τους οφθαλμούς αυτών εκάμμυσαν, μήποτε ίδωσι
τοίς οφθαλμοίς και τοίς ωσίν ακούσωσι και τή καρδία συνώσι και επιστρέψωσι, και
ιάσομαι αυτούς. γνωστόν ούν έστω υμίν ότι τοίς έθνεσιν απεστάλη τούτο το
σωτήριον τού Θεού, αυτοί και ακούσονται. και ταύτα αυτού ειπόντος απήλθον οι
Ιουδαίοι πολλήν έχοντες εν εαυτοίς συζήτησιν» (Πράξ.
28/κη΄ 23–29).
Ο Απόστολος των Εθνών Παύλος ΤΑΥΤΙΖΕΙ τον Γιαχβέ
με το Άγιο Πνεύμα, αποδίδει τα λόγια του Γιαχβέ στο Άγιο Πνεύμα – «ειπόντος
τού Παύλου ρήμα έν, ότι Καλώς το Πνεύμα το άγιον ελάλησε διά Ησαίου τού προφήτου
προς τους πατέρας υμών λέγον: πορεύθητι προς τον λαόν τούτον και είπον: ακοή
ακούσετε και ου μη συνήτε, και βλέποντες βλέψετε και ου μη ίδητε. επαχύνθη γάρ
η καρδία τού λαού τούτου, και τοίς ωσί βαρέως ήκουσαν, και τους οφθαλμούς αυτών
εκάμμυσαν, μήποτε ίδωσι τοίς οφθαλμοίς και τοίς ωσίν ακούσωσι και τή καρδία
συνώσι και επιστρέψωσι, και ιάσομαι αυτούς» (Πράξ.
28/κη΄ 25–27). Ο Απόστολος Παύλος ονομάζει Προφήτη τον Ησαϊα.
Στην Ρώμη ο Απόστολος Παύλος είχε διάλογο με
τους Ιουδαίους σχετικά με την Χριστιανική Πίστη. Ο Απόστολος Παύλος χρησιμοποιεί
τα κείμενα του Μωϋσή και των Προφητών της Παλαιάς Διαθήκης προκειμένου να
αποδείξει στους Ιουδαίους ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο προφητευόμενος Μεσσίας –
«Ταξάμενοι δε αυτώ ημέραν ήκον προς αυτόν εις την ξενίαν πλείονες, οίς
εξετίθετο διαμαρτυρόμενος την βασιλείαν τού Θεού πείθων τε αυτούς τα περί τού
Ιησού από τε τού νόμου Μωϋσέως και των προφητών από πρωί έως εσπέρας » (Πράξ.
28/κη΄ 23).
Ας επανέλθουμε όμως στο δωδέκατο κεφάλαιο του
Κατά Ιωάννην Ευαγγελίου : «Ταύτα ελάλησεν ο Ιησούς, και απελθών εκρύβη απ'
αυτών. Τοσαύτα δε αυτού σημεία πεποιηκότος έμπροσθεν αυτών ουκ επίστευον εις
αυτόν, ίνα ο λόγος Ησαίου τού προφήτου πληρωθή ον είπε: Κύριε, τις επίστευσε
τή ακοή ημών; και ο βραχίων Κυρίου τίνι απεκαλύφθη;» (Ιωάνν.
12/ιβ΄ 36–38). Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στο
εδάφιο 38 του δωδέκατου κεφαλαίου του
Ευαγγελίου του, παραθέτει ένα απόσπασμα από το 53ο
κεφάλαιο του Ησαϊα – «Κύριε, τις επίστευσε τή ακοή ημών; και ο βραχίων
Κυρίου τίνι απεκαλύφθη;» (Ησ. 53/νγ΄ 1
[κείμενο Εβδομήκοντα]). Αν εξετάσουμε το Εβραϊκό κείμενο του
Ησ. 53/νγ΄ 1θα δούμε ότι αναφέρει το
όνομα Γιαχβέ:
«τις επίστευσε τή ακοή ημών; και ο βραχίων
Κυρίου (= Γιαχβέ) τίνι απεκαλύφθη;» (Ησ.
53/νγ΄ 1 [Εβραϊκό κείμενο]).
Πριν κλείσουμε αυτό το κεφάλαιο της μελέτης μας
πρέπει να τονίσουμε το εξής: Το όνομα ΣΑΒΑΩΘ περιέχεται δύο φορές στην Καινή
Διαθήκη στα εδάφια Ρωμ. 9/θ΄ 29 και
Ιακ. 5/ε΄ 4.
«και καθώς προείρηκεν Ησαίας, ει μη
Κύριος Σαβαώθ εγκατέλειπεν ημίν σπέρμα, ως Σόδομα αν εγενήθημεν και ως
Γόμορρα αν ωμοιώθημεν» (Ρωμ. 9/θ΄ 29).
Ο Απ. Παύλος στην Προς Ρωμαίους Επιστολή του, χρησιμοποιεί το όνομα ΣΑΒΑΩΘ για τον Θεό.
Σημείωση :
Ο Απ. Παύλος στο εδάφιο Ρωμ. 9/θ΄ 29 της Προς Ρωμαίους Επιστολής του, παραθέτει απόσπασμα από το πρώτο κεφάλαιο του Ησαϊα - «ει μη Κύριος (Εβραϊκό κείμενο: Γιαχβέ) σαβαώθ εγκατέλιπεν ημίν σπέρμα, ως Σόδομα αν εγενήθημεν και ως Γόμορρα αν ωμοιώθημεν» (Ησ. 1/α΄ 9). Βλέπουμε δηλαδή ότι ο Απ. Παύλος παραθέτει ένα απόσπασμα το οποίο – σύμφωνα με το Εβραϊκό κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης – περιέχει το όνομα Γιαχβέ. Ο Απ. Παύλος χρησιμοποιεί το Ελληνικό κείμενο των Εβδομήκοντα, (για την ακρίβεια 72 ήταν οι Εβραίοι μεταφραστές της Παλαιάς Διαθήκης αλλά έχει επικρατήσει η ονομασία: «Μετάφραση των Εβδομήκοντα»). Το κείμενο των Εβδομήκοντα, που αποτελεί μετάφραση του Αρχαίου Εβραϊκού Κειμένου στην Ελληνική γλώσσα, αποδίδει την φράση ΓΙΑΧΒΕ ΣΑΒΑΩΘ του εδαφίου Ησ. 1/α΄ 9, του Αρχαίου Εβραϊκού Κειμένου, με την φράση ΚΥΡΙΟΣ ΣΑΒΑΩΘ. Δηλαδή η λέξη ΣΑΒΑΩΘ αφήνεται αμετάφραστη, (απλώς γράφεται με Ελληνικά γράμματα), ενώ η λέξη ΓΙΑΧΒΕ μεταφράζεται με την λέξη ΚΥΡΙΟΣ .
«Ιδού ο μισθός των εργατών των αμησάντων τας
χώρας υμών ο απεστερημένος αφ' υμών κράζει, και αι βοαί των θερισάντων εις τα
ώτα Κυρίου Σαβαώθ εισεληλύθασιν» (Ιακ. 5/ε΄
4).
Και ο Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος,
στην Καθολική του Επιστολή, χρησιμοποιεί το όνομα ΣΑΒΑΩΘ για τον Θεό.
Δημιουργία αρχείου: 12-12-2002.
Τελευταία ενημέρωση: 6-11-2004.