Η τελευταία πενταετία ήταν πραγματικά μία ευλογία για την ιστοσελίδα μας. Πριν από πέντε χρόνια είχε μόνο μερικές εκατοντάδες αναγνώστες ανά μήνα, ενώ φέτος σε περιόδους "αιχμής" έφτασε να έχει περισσότερους από 50.000 σε όλο τον κόσμο. Άνθρωποι κάθε μορφωτικού επιπέδου μας στέλνουν επιστολές και μας ευχαριστούν. Όταν γνώρισα τον Νίκο, η σελίδα της ΟΟΔΕ ήταν "μοιρασμένη" σε διάφορες δωρεάν σελίδες... περιείχε δε σχεδόν αποκλειστικά κείμενα απολογητικά κατά του προτεσταντισμού και αυτά δεν ήταν πολλά. Ήταν ουσιαστικά η προσωπική του σελίδα, ελάχιστοι έστελναν άρθρα. Σήμερα έχουμε πάνω από 3.000 άρθρα και συνεργάτες από πολλά γνωστικά αντικείμενα. Το 2004, και μετά από προσπάθεια παγανιστών να κατεβάσουν την ιστοσελίδα του απολογητή, αποφασίσαμε να αγοράσουμε χώρο και "επίσημα" να ανεβεί η σελίδα.

Όταν είχα πρωτοδεί τότε την ΟΟΔΕ (το 2001), μου είχε φανεί χρήσιμη. Ήμασταν 4-5 διασκορπισμένοι Χριστιανοί και προσπαθούσαμε να απαντήσουμε σε ανιστόρητα παγανιστικά ψέματα. Ήταν ο Ανώνυμος Απολογητής, ο Νίκος, ο Γιώργος και εγώ. Λίγο μετά προστέθηκε και ο Γιάννης. Την σελίδα που συντηρούσε ο Νίκος προσπαθούσα να την προωθήσω μαζί με άλλες Χριστιανικές σελίδες. Ο καιρός πέρασε και οι πρώτες ιδέες για επέκταση της ΟΟΔΕ και ανασύνταξή της έκαναν βόλτα στο μυαλό μου. Είχα κάνει κάποιες προτάσεις στον Νίκο, αλλά δίσταζε να επεκτείνει την σελίδα σε κατεύθυνση γενικότερης απολογητικής (και όχι μόνο του προτεσταντισμού)... Ο καιρός όμως πέρασε και διευρυνθήκαμε. Δημιούργησα μια λίστα συζητήσεων (mailing list) για τον καλύτερο συντονισμό τόσο της ΟΟΔΕ όσο και άλλων ιστοσελίδων που συνεργαζόμασταν.

Ο καλύτερος συντονισμός άρχισε να φέρνει και καλά αποτελέσματα όπως λέει η Αγ. Γραφή:  «Αδελφός υπό αδελφού βοηθούμενος ως πόλις οχυρά και υψηλή, ισχύει δε ώσπερ τεθεμελιωμένον βασίλειον». (Παρ. ιη', 19) Αυτό ενόχλησε κάποιους. Ο Ανώνυμος Απολογητής δέχτηκε επίθεση. Παγανιστές με ψευδοκαταγγελίες κατάφεραν και κατέβασαν την σελίδα του από τον πάροχο. Τότε και εκείνος αγόρασε χώρο και δικτυακό όνομα και ξεκίνησε την "επίσημη" λειτουργία του ιστοχώρου του. Αυτό λειτούργησε ως παράδειγμα και για εμάς. Ξεκίνησε η ΟΟΔΕ με νέο χαρακτήρα, ευρύτερο. Πλέον είχαμε ενότητες και για τον παγανισμό και άλλες θρησκείες. Ενότητες που διευρύνονταν μέρα με τη μέρα. Μέσα από προτάσεις, τόσο άλλων συνεργατών όσο και δικές μου, η ΟΟΔΕ ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2004 ένα νέο ταξίδι απολογητικό, σκληρότερο από πριν και εντατικότερο. Οι επιθέσεις συνεχίστηκαν , αλλά πλέον δεν δίναμε σημασία.

Αν και με τον Νίκο συνεργαζόμασταν σε καθημερινή βάση, μέχρι τότε δεν είχα αναλάβει "ευθύνη" για την ΟΟΔΕ. Την τελική ευθύνη την είχε μόνο εκείνος. Μου άρεσε που συνεργαζόμουν με διάφορες ιστοσελίδες, όπως κάνω και τώρα άλλωστε. Αλλά και εκείνος χρειαζόταν βοήθεια, πλέον οι συνεργασίες είχαν επεκταθεί και η ποσότητα της ύλης (ένα νέο άρθρο κάθε μέρα, αντί για 2-3 τον μήνα που είχε η ΟΟΔΕ παλιότερα) "πίεζε" αρκετά. Λίγο χρόνο μετά τον Αύγουστο ξεκινήσαμε συζητήσεις να αναλάβω και εγώ μαζί με τον Νίκο ευθύνη για τον συντονισμού των άρθρων του ηλεκτρονικού περιοδικού καθώς και των συνεργατών μας. Αρχικά δεν κρύβω πως φοβήθηκα να "εκτεθώ" δημοσίως, αν και μέχρι τότε έκανα ακριβώς την ίδια συντονιστική εργασία που κάνω και σήμερα, απλά ανεπίσημα. Μετά από μακρές συζητήσεις με τον Νίκο και αρκετή σκέψη αποφάσισα να αναλάβω και εγώ τις ευθύνες που μου αναλογούσαν. Καθίσαμε και φιλικά συμφωνήσαμε σε ένα πλαίσιο συνεργασίας και κανόνων. Αυτό γιατί, ακόμα και μεταξύ φίλων και αδελφών μπορεί να υπάρξουν μικροδιαφωνίες. Αλλά όπου υπάρχει κοινό αγωνιστικό πνεύμα, αδελφοσύνη και Ορθόδοξο ήθος, πιστεύω πως όποιες διαφωνίες δεν μπορούν να χωρίσουν, αλλά να γίνουν εφαλτήριο για γόνιμους και αδελφικούς διαλόγους. Ποτέ δεν θελήσαμε να γίνουμε "Χριστιανική Οργάνωση", προτιμούμε να αφήνουμε την οργάνωση  στην διοικούσα Εκκλησία, δεν επιθυμούμε "αντιποίηση αρχής" και ούτε μπορούμε να την υποκαταστήσουμε, φυσικά! Προτιμούμε την "ανοργανωσιά" μας να την βοηθάει ο Θεός μέσω των διακόνων του Αρχιερέων και Ιερέων.

Μετά από πέντε χρόνια πνευματικής εργασίας με αυτή την ιστοσελίδα, υπάρχουν άνθρωποι που μας ρωτούν: "Ποιανού είναι η ιστοσελίδα τελικά; Είναι δική σου ή του Νίκου;". Η απάντηση είναι: Κανενός! Τόσο εγώ όσο και ο Νίκος παίξαμε τον ρόλο μας, ο Νίκος στην δημιουργία και εγώ στην θεμελίωση της ιστοσελίδας. Όμως δεν μας ανήκει. Χωρίς την συνεργασία των -κυριολεκτικά - δεκάδων στενών συνεργατών μας, τι θα μπορούσαμε να είχαμε επιτύχει άραγε; "Ελάχιστα έως τίποτα", είναι η απάντηση. Ανήκει λοιπόν σε όσους εργάζονται γι' αυτήν τώρα ή μελλοντικά. Σε οποιονδήποτε Ορθόδοξο χωρίς κάποια "κάρτα μέλους", που θα μας ήταν και απεχθής. Τόσο ο Νίκος όσο και εγώ έχουμε έναν "οργανωτικό" ρόλο, γιατί κάποιος πρέπει να το κάνει και αυτό. Αυτό δεν σημαίνει πως η ιστοσελίδα μας ανήκει. Σημαίνει απλά πως κάποιοι πρέπει να έχουν αυτό το "διακόνημα", σε οποιαδήποτε Χριστιανική συντροφιά. Στόχος και σκοπός μας ήταν από την αρχή (και εξακολουθεί να είναι), να είναι το Ορθόδοξο περιοδικό μας ένας διαδικτυακός τόπος συνάντησης Ορθοδόξων. Κοινός μας στόχος η γνωσιακή τεκμηρίωση Ορθόδοξων θέσεων. Μια βοήθεια σε άλλους, όπως κάποιοι βοήθησαν και εμάς στα πρώτα μας βήματα στην Εκκλησία. Ένα αντίδωρο. Πώς θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε ονόματα όπως της Κατερίνας, που με το μεράκι και τις γνώσεις της, δημιουργήθηκε ολόκληρο αγγλόφωνο κομμάτι; Χωρίς εκείνη θα ήταν ανύπαρκτο. Η αγγλόφωνη σελίδα έγινε μέσον για να κατηχηθούν όχι μόνο άνθρωποι από αγγλόφωνες χώρες, αλλά και από πολλές άλλες... να μάθουν άνθρωποι για την ορθοδοξία ακόμα και από την Ινδία.  Πώς θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε την προσφορά του Κώστα ή του Χρήστου ή του Γιώργου ή του Γιάννη ή του Θοδωρή ή της Μαρίας ή του Ραφαήλ ή του Παναγιώτη ή του Στέλιου ή της Αναστασίας ή ... ή ... ή... ο κατάλογος είναι πολύ μακρύς. Αδικώ πολλούς που δεν αναφέρονται. Άνθρωποι έβαλαν προσωπικό χρόνο και πόνο και μεράκι για να μπορούμε να σας προσφέρουμε όλα αυτά που βρίσκετε καθημερινά εδώ.

Πραγματικά, όσο περνάει ο χρόνος, νοιώθουμε πως χρειαζόμαστε τις προσευχές όλων για να συνεχίσουμε. Κληρικών και λαϊκών. Όσες γνώσεις και αν συσσωρεύουμε, όσο και αν μελετήσουμε, χωρίς κάθαρση νου και καρδιάς, όλα είναι άχρηστα. Αν δεν αγωνιζόμαστε παράλληλα για κάθαρση νου και καρδιάς τι σκοπό έχουν όλες οι γνώσεις που μαζεύουμε εδώ; Ασφαλώς καμία. Προσευχηθείτε λοιπόν για όλους μας ώστε να συνεχίσουμε και να προοδεύσουμε. Να διορθώνει ο Θεός τα λάθη όλων μας, να γαληνεύει τα πάθη και τους εγωισμούς μας, να μας πλάσει όπως ΕΚΕΙΝΟΣ γνωρίζει και θέλει. Να ξέρετε πως ό,τι λάθος βρείτε σε αυτές τις σελίδες είναι σίγουρα δικό μας. Ό,τι σωστό και ευλογημένο, ανήκει στον Ουράνιο Πατέρα μας και την Μάνα μας την Παναγία και εμείς απλά το βρήκαμε και προσπαθούμε να το μοιραστούμε.

Ελπίζουμε και τα επόμενα χρόνια να είναι εξίσου ευλογημένα όσο αυτά που πέρασαν.

Με Αγάπη Χριστού,

Θωμάς Φ. Δρίτσας