Τού Μιχαήλ Χούλη, Θεολόγου

Αφού ο Ιησούς τελείωσε τους μοναδικούς και θείους λόγους του προς τους μαθητές του, αναφορικά με τον Πατέρα του, την ιδίαν σχέση που έχει μαζί του, την μόνιμη χαρά εκ της άνωθεν γέννησης των πιστών, τις πλούσιες δωρεές του Θεού στο όνομα του Χριστού, το ότι εκ του Πατρός εξήλθε και πορεύεται πάλι προς τον Πατέρα, την προαναγγελία περί του Πάθους του, και την νίκη επί του κοσμικού πνεύματος την οποία ο ίδιος εγκαινίασε, προσευχήθηκε στη συνέχεια για τους μαθητές Του (αφού έστρεψε τα μάτια του προς τον Ουρανό, που δείχνει την πνευματική παρουσία του Θεού και την πηγή των δωρεών της Χάριτος), αποκαλύπτοντας και την υιική Του σχέση με τον Θεό, λέγοντας προς τον Πατέρα του (ερμηνευόμενα Ορθοδόξως και χριστιανικώς) τα εξής:

Πατέρα, έφτασε η ώρα του Πάθους μου, που είναι και η ώρα που θα με δοξάσεις και πάλι (αφού αν και είμαι Θεός, μέχρι τώρα ως άνθρωπος υπέστην τα πάνδεινα, αλλά και με το να φανεί στους ανθρώπους, για τη σωτηρία τους, ότι είμαι ο μοναδικός Θεάνθρωπος στη γη, και πλέον στον ουρανό). Έτσι θα δοξαστείς και συ Πατέρα δια του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, και το όνομά σου θα φανερωθεί διάπλατα στους ανθρώπους ως Αγία Τριάδα. Διότι εσύ μου έδωσες να έχω (ως άνθρωπος) εξουσία πάνω σε όλη την ανθρωπότητα, ίνα χορηγήσω στους πιστούς αιώνια ζωή. Άλλωστε αυτή είναι, λέγει Κύριος, η αιώνια ζωή: Το να γνωρίζει κανείς (εν τη εκκλησιαστική ζωή και όχι μόνο θεωρητικά) τον Πατέρα ως μόνο αληθινό Θεό (και όχι τα είδωλα και τις ψευδώνυμες θεότητες), καθώς και τον Ιησού Χριστό (ως ίσο με τον Πατέρα), τον οποίον απέστειλες για να σωθεί ο κόσμος.

Εγώ Πατέρα σε δόξασα πάνω στη γη. Το έργο της αληθινής πίστεως και ζωής το πρόσφερα στους ανθρώπους, με τη θυσία μου και το Πάθος μου, που σε λίγο θα συντελεστεί. Η ρίζα της υγιούς πίστεως φυτεύτηκε πλέον στον κόσμο. Οι καρποί του δέντρου θα αυξάνουν επομένως εν τη μυστηριακή οδώ και δια της χαρισματικής ζωής. Τώρα δόξασέ με και εσύ Πατέρα, επέτρεψε την αναγνώρισή μου, διαχρονικώς, από την οικουμένη ως αληθινού Μεσσία και Υιού σου και ως Θεού προαιώνιου, διότι αυτήν τη δόξα άλλωστε είχα, μέσα σε Σένα, πριν να υπάρξει ο κόσμος. 

Φανέρωσα το όνομά Σου στους ανθρώπους, εθνικούς και Ιουδαίους, σε όλους όσοι κάλεσες να έρθουν προς εμένα, και ανταποκριθούν στην αλήθεια του προσώπου μου. Αυτοί είχαν ατελώς (οι Εθνικοί) και καλυτέραν (Ιουδαίοι) εικόνα για Σένα, ενώ πλέον την πραγματική αλήθεια δίδαξα για σένα. Ιδιαιτέρως φανέρωσα Πατέρα το όνομά σου (και την Τριαδικότητα του Ενός Θεού), στους μαθητές και αποστόλους μου, τους οποίους φώτισες να στραφούν προς Εμένα, και να παραλάβουν την πληρέστερη διδασκαλία για το Θεό. Αυτοί κατάλαβαν με θέρμη ψυχής ότι όλα όσα δίδαξα από σένα προήλθαν. Δεχόμενοι οι απόστολοι, και η αλυσίδα των μαθητών και χριστιανών μέχρι Τέλους του κόσμου, την υγιή διδασκαλία μου, ενστερνίζονται αυτήν και διδάσκουν άλλους ότι, ένεκα της δικής Σου Προνοίας, αφού έλαβα σάρκα και ψυχή ανθρώπινη, αποκαλύφθηκα στον κόσμο, και εννόησαν όλοι ότι από Σένα εξήλθα, και ότι Εσύ με απέστειλες.   

Για τους μαθητές και αποστόλους μου ιδιαίτερα Πατέρα παρακαλώ, όχι για τους κοσμικούς και χωρίς Πνεύμα ανθρώπους, αλλά για αυτούς που μου έδωσες, ώστε να είναι ενωμένοι μαζί μου και ακόλουθοί μου, που άλλωστε είναι πάντοτε δικοί σου. Αυτοί είναι που θα ολοκληρώσουν τη θεία αποστολή στην οποία τους έταξες, και θα μεταλαμπαδεύσουν την πίστη και διδασκαλία μου στα πέρατα της γης.

Αυτοί εξάλλου οι μαθητές είναι δικοί μου και δικοί σου, όπως όλα τα δικά μου είναι δικά σου, και τα δικά σου είναι δικά μου (ομοούσιος έτσι και ισότιμος αποδεικνύεται αγιογραφικά ο Υιός προς τον Πατέρα Του). Δια των μαθητών μου έχω εγώ δοξαστεί, όχι μόνο ότι πίστεψαν στην θεότητά μου, αλλά και επειδή μετέφεραν το κήρυγμα της αληθούς πίστεως και ζωής, το φως του Ευαγγελίου και τα χαρισματικά έργα της θείας ευεργεσίας, σ’ όλη την οικουμένη. Εγώ ως άνθρωπος θα έρθω σε λίγο προς εσένα, αλλά οι μαθητές μου θα παραμείνουν στον θόρυβο και τα παθήματα του κόσμου. Γι’ αυτό, Πατέρα άγιε, φύλαξέ τους, στείλε τους τη βοήθειά σου στο όνομά μου, ώστε όπως εμείς είμαστε Ένα στην φύση και ουσία, έτσι και εκείνοι να είναι πάντα ένα, εν τη μυστηριακή ενότητι της αληθείας, στη θέληση και πίστη.

Όσο ήμουν στον κόσμο (θα αναχωρούσε σε λίγο προς τον Πατέρα Του ο Ιησούς), εγώ ήμουν που τους φυλούσα και τους διατηρούσα στην πίστη. Κανείς απ’ αυτούς δεν ξέφυγε και δεν αθέτησε την διδασκαλία μου, παρά μόνο ο Ιούδας, ο γιος της απωλείας, ενώ είχε προαναγγελθεί ότι αυτό θα γίνει από την Παλαιά Διαθήκη, πριν συμβεί (η προφητεία δεν καταργεί το αυτεξούσιον του ανθρώπου. Ο Θεός προ-γνωρίζει χωρίς να δεσμεύει τη θέληση του ανθρώπου). Τώρα πια προς εσένα έρχομαι (δια της Αναστάσεως και Αναλήψεώς μου). Γι’ αυτό λέω αυτές τις αλήθειες, για να ακούσουν και οι μαθητές μου ότι πάντοτε θα είμαι μαζί τους, δεν θα τους εγκαταλείψω, και με αυτά που ακούνε να χαίρονται πλήρως, μην νομίζοντες ότι επειδή τώρα φεύγω θα τους αφήσω στην τύχη τους.

Εγώ τους δίδαξα τα άγια λόγια σου. Ο κόσμος ως εκ τούτου τους μίσησε, γιατί οι κοσμικώς και αντι-πνευματικώς σκεπτόμενοι και πράττοντες μισούν το λόγο του Θεού. Οι μαθητές μου όμως δεν είναι από τον κόσμο (δεν σκέπτονται υλιστικά), όπως εγώ δεν είμαι χοϊκά σκεπτόμενος, αν και είμαι πλήρως Θεάνθρωπος. Γι’ αυτό σε παρακαλώ να τους φυλάξεις εκ του πονηρού, από τους αναμενόμενους κινδύνους και διωγμούς, για να παραμείνουν στέρεοι στην πίστη και διδασκαλία μου, η οποία παράγει ατελεύτητη και ποιοτική ζωή. Αγίασέ τους εν τη αληθεία σου, γιατί ο λόγος ο δικός σου είναι αλήθεια. Φύλαξον αυτούς δια του Αγίου σου Πνεύματος, και οδήγησέ τους στην αληθινή ερμηνεία των δογμάτων σου.

Όπως εσύ με έστειλες για τη σωτηρία των ανθρώπων, έτσι και εγώ τους έστειλα ως μάρτυρες της αληθείας στον κόσμο. Και όπως εγώ, οικειοθελώς, προσφέρομαι θυσία υπέρ των ανθρώπων, έτσι ενίσχυσε και αυτούς (αλλά και όλους τους αγωνιζόμενους πιστούς) ώστε να θυσιάζονται για την πραγματική αλήθεια του Θεού. Για να είναι όλοι ένα, δια της ειρήνης και ομονοίας, όπως είμαστε εμείς Πατέρα Ένα, και έτσι μόνο θα πιστέψει ο κόσμος (με την αγάπη και ομόνοια) ότι Εσύ με έστειλες και ότι δεν είναι ατομική μου υπόθεση η διδασκαλία και αποστολή μου.   

Διότι εγώ, την ουράνιο διδασκαλία, τα θαύματα ως θεία δωρεά εξουσίας, την πνευματική ειρήνη και αγάπη που και ως άνθρωπος έχω από σένα, την χορήγησα στους μαθητές μου (στην Εκκλησία μου) για να είναι εν τη μυστηριακή ζωή ένα, όπως εμείς είμαστε Ένα. Ενωμένος μαζί τους, και δια της δικής μας ενότητας, μόνο τότε θα τελειωθούν Πατέρα, στην μοναδική και παραδείσια ενότητα τής επί της γης Εκκλησίας. Μόνο τότε θα γνωρίσει εσωτερικώς και ο κόσμος ότι από Εσένα προήλθα και ότι εσύ με απέστειλες, και ότι αγάπησες τους ανθρώπους όπως αγάπησες εμένα. Πατέρα, θέλω όσοι μου έδωσες να είναι πάντα ενωμένοι μαζί μου. Για να απολαμβάνουν από τώρα, και στην ουράνια βασιλεία σου, την μακαρία θεωρία της δόξας μου. Γιατί με αγάπησες πριν να υπάρξει ο κόσμος.

Δίκαιε Πατέρα μου, ο κόσμος δεν σε γνώρισε (αφού Εθνικοί και Ιουδαίοι είχαν χοντροκομμένη και ιδιοτελή αντίστοιχα πίστη). Εγώ όμως, ως φυσικός Υιός σου, σε γνωρίζω πλήρως και τελείως. Το ίδιο και οι μαθητές μου μέσω εμού σε γνώρισαν, και νιώθουν καρδιακώς ότι εσύ με έστειλες. Δια τούτο φανέρωσα σ’ αυτούς το όνομά σου, και συνεχώς στις γενιές των ανθρώπων θα το γνωρίζω, δια του Παρακλήτου Πνεύματος, ώστε η πλήρης αγάπη με την οποία με αγάπησες, να εγκατασταθεί σ’ αυτούς και να μείνει αταλάντευτη στους αιώνες. Έτσι θα μένω πάντοτε με τους πιστούς ενωμένος, εν τη αληθεία σου.