Τι θέλεις να σου κάνω;

Αυτή είναι η ερώτηση που κάνει ο Ιησούς κάθε φορά που ένας ασθενής τον πλησιάζει με σκοπό να αποζητήσει την ίαση της πάθησης που τον ταλαιπωρεί.

Ο κάθε άνθρωπος είναι μία οντότητα ξεχωριστή, πλασμένη με το δικό της μοναδικό τρόπο.

Ο Ιησούς αγνοεί το πρόβλημα υγείας εκείνου που σε κατάσταση απελπισίας τον προσεγγίζει;

Φυσικά και όχι.

Τότε γιατί μπαίνει στη διαδικασία να ρωτήσει;

Διότι αυτή είναι η πόρτα που ανοίγει την ουσιαστική γνωριμία με τον άλλον. Ο ασθενής και εκείνος που υποφέρει αποκτά αξία, εκφράζει αυτόνομα αυτό που χρειάζεται, διεκδικεί το αίτημά του και διατηρεί το δικαίωμα να το αποζητά και λεκτικά.

Ο Ιησούς δε βιάζεται να καλύψει τον άνθρωπο, συμπορεύεται μαζί του. Γνωρίζει, αλλά επιτρέπει στον πάσχοντα να ανοίξει ένα παραθυράκι ουσιαστικής γνωριμίας μαζί του, επιτρέποντας να ζητήσουν ανοιχτά αυτό που θέλουν.

Η προσπάθεια οικοδόμησης ενός δημοκρατικού διαλόγου είναι το ανώτερο σκαλί της Θείας εμπειρίας. Η αποφυγή της πίεσης, η άρνηση της στέρησης ελεύθερης έκφρασης, δεν ταιριάζει στην ελεύθερη ζύμωση του Ιησού με κάθε άνθρωπο που επιθυμεί να αλληλεπιδράσει μαζί του.

Η ερώτηση δεν είναι άγνοια, είναι αποφυγή του κουκουλώματος της ελεύθερης έκφρασης του άλλου. Και προσπάθεια ανοίγματος της ελεύθερης άποψης και αλληλεπίδρασης.