H Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων αποφάσισε ότι η νομιμοποίηση της χρήσης των καμερών είναι αντισυνταγματική και αντίθετη με όλες τις συμφωνίες που έχουν γίνει στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 Το κείμενο της Αρχής ήταν 27 σελίδες και έκρινε ότι η συνεχής λειτουργία τους στους δρόμους των μεγάλων πόλεων «εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους προσβολής των ατομικών δικαιωμάτων, αφού καθιστά ανέλεγκτη την Αστυνομία και ουσιαστικά απροστάτευτο τον πολίτη».

 Άλλα σημεία της γνωμοδότησης αναφέρουν τα παρακάτω:

•  «Με τη ρύθμιση καθίσταται αναποτελεσματική η προστασία προσωπικών δεδομένων, επειδή η πρόταση δεν αναφέρει όρια, κριτήρια ή εξειδικευμένες δράσεις της Δημόσιας Αρχής και συνεπώς αφήνει ανυπεράσπιστο το υποκείμενο του δικαιώματος. Για τους λόγους αυτούς η ρύθμιση δεν εναρμονίζεται με το Σύνταγμα και τις υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεις».

•  «Η συνεχής βιντεοεπιτήρηση δημόσιων χώρων ισοδυναμεί με σύστημα αυτόματης μυστικής παρακολούθησης. Και αυτό, διότι ακόμη και στην περίπτωση που οι κάμερες είναι ορατές και το κοινό ενημερώνεται για τη λειτουργία τους, οι τεχνικές δυνατότητες του συστήματος και η επεξεργασία των καταγεγραμμένων πληροφοριών παραμένουν άγνωστες για τα πρόσωπα που παρακολουθούνται.»

•  «Δεν αρκεί η γενική αναφορά στη διαφύλαξη της δημόσιας τάξης, απαιτείται εξειδίκευση του σκοπού επεξεργασίας, η οποία είναι απαραίτητη για να ελεγχθεί αν τα εφαρμοζόμενα μέτρα βιντεοεπιτήρησης, που συνεπάγονται επέμβαση από την κρατική εξουσία στην ιδιωτική ζωή, τελούν σε πρόδηλη λογική συνάφεια με το σκοπό.» * «Δεν προβλέπονται συγκεκριμένα κριτήρια επικινδυνότητας (όπως αυξημένη εγκληματικότητα σε μια περιοχή κ.λπ.) βάσει των οποίων θα αποφασίζεται η εγκατάσταση και η λειτουργία των καμερών, με αποτέλεσμα να αφήνεται στην απόλυτη διακριτική ευχέρεια των διοικητικών αρχών η απόφαση. Έτσι, υπάρχει κίνδυνος αθέμιτης προσβολής όχι μόνο του άρθρου 9Α του Συντάγματος αλλά και άλλων συνταγματικών διατάξεων (άρθρα 2, παρ. 1,5, παρ, 1,11).»

•  «Δεν υπάρχει καμία πρόνοια για την αποτελεσματική προστασία των πολιτών που ενδεχομένως θίγονται από την επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων.» * «Δεν προσδιορίζεται με σαφήνεια ο υπεύθυνος επεξεργασίας, ο οποίος συλλέγει και αποθηκεύει τα δεδομένα. Η γενική αναφορά στη δημόσια αρχή δεν είναι επαρκής για την προστασία των ατόμων».

•  «Δεν προβλέπεται έκδοση προηγούμενης διοικητικής πράξης ώστε να εξασφαλίζεται αποτελεσματικός δικαστικός έλεγχος, ιδίως για τα πρόσωπα που δεν διαπράττουν ποινικά αδικήματα. Μόνο η δυνατότητα άσκησης αγωγής αποζημίωσης κατά του Δημοσίου για προσβολή της προσωπικότητας δεν αρκεί.»

•  «Δεν υπάρχουν ρυθμίσεις για τη συλλογή, αποθήκευση, χρήση και διαβίβαση των δεδομένων όπως απαιτεί η νομολογία του ΕΔΔΑ.» «Δεν προβλέπονται οργανωτικά και τεχνικά μέτρα για την ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων που συλλέγονται και αποθηκεύονται.»

 Όλα τα παραπάνω στοιχεία ξεκαθαρίζουν, μια και καλή κατά τη γνώμη μου, το θέμα αν οι «κάμερες» και η χρήση τους, είναι τελικά ακίνδυνη και δεν προσβάλει την ελευθερία του πολίτη, και τοποθετούν τα όρια με τα οποία θα μπορούσε να γίνει μια σωστή και λογική χρήση τους για την αντιμετώπιση φαινομένων εγκληματικότητας κλπ..