ΟΙ ΙΔΙΟΡΡΥΘΜΟΙ άνθρωποι πάντα δημιουργούν προβλήματα. Αναστατώνουν όλους εκείνους, που βρίσκονται κοντά τους, είτε αυτοί είναι συγγενείς και γνωστοί είτε είναι άνθρωποι, που πρέπει να συνεργάζονται μαζί τους. Όταν οι ιδιόρρυθμοι είναι και κληρικοί και κατέχουν κάποια θέση, όπως του προϊσταμένου ενός Ιερού Ναού, του διοικητικού υπαλλήλου στη Μητρόπολη, του ηγουμένου κ.λπ., τότε η κατάσταση γίνεται αφόρητη, με αποτέλεσμα να απομακρύνονται από αυτούς οι καλοπροαίρετοι χριστιανοί, γιατί απλά δεν μπορούν να τους ανεχθούν άλλο. Η πρώτη πικρή εμπειρία διαμορφώνει και σταθεροποιεί τη συμπεριφορά των πολλών απέναντι σε αυτούς τους προβληματικούς ανθρώπους.

Συχνά οι ιδιόρρυθμοι κληρικοί προσπαθούν να εμφανιστούν ως ενάρετοι! Νομίζουν ότι οι άνθρωποι, που τους παρακολουθούν είναι περιορισμένης αντίληψης και εύκολα θα τους αποδεχτούν ως πνευματικούς και χαρισματούχους! Αλίμονο στους ευκολόπιστους και τρισαλίμονο στους κληρικούς αυτούς. Η ιδιορρυθμία είναι πηγή έμπνευσης πολλών απίθανων ενεργειών, τις οποίες ένας λογικός άνθρωπος ποτέ δεν θα σκεφτόταν. Ο κατήφορος δεν έχει τέλος. Και τι δεν σοφίζονται οι κληρικοί αυτοί. 

Ενδεικτικά αναφέρω την περίπτωση ενός ηγουμένου, ο οποίος μόνος του εμφανίζεται και ως θαυματουργός! Διδάσκει εν σοφία, προλέγει, αποκαλύπτει, θεραπεύει, είναι με μια λέξη ένας σύγχρονος άγιος! Ανέχεται επίσης να δημοσιεύονται στα δικά του περιοδικά τα θαύματα που κάνει! Με τον τρόπο αυτό δημιουργεί μια φήμη γύρω από το όνομά του και γύρω από τα μοναστήρια του και καθώς είναι αποτελεσματικός εκμεταλλευτής της λαϊκής ευσέβειας, συγκεντρώνει μεγάλα χρηματικά ποσά. Είναι ο ακτήμων εν πλούτω! Και τι θα δούμε ακόμα από αυτόν τον άνθρωπο!

Χρειάζεται προσοχή. Δεν πρέπει οι χριστιανοί να γίνονται εύκολα θύματά του. Να είναι πάντα επιφυλακτικοί. Να έχουν κάποιο ερωτηματικό τόσο για την «αγία» βιοτή του όσο και για τη «θαυματουργική» του δύναμη. Και να φανταστεί κανείς ότι ο ηγούμενος αυτός θέλει να γίνει και Αρχιερέας! Τα τυπικά αλλά και ουσιαστικά προσόντα —πάντα κατά τον ισχυρισμό του— τα έχει που τα έχει, τώρα είναι και θαυματουργός. Ποιος μπορεί να τον αγνοήσει; Η Ιεραρχία πρέπει να ικανοποιήσει τη μύχια επιθυμία του. Εξάλλου δεν υπάρχει άλλος Αρχιερέας θαυματουργός! Και εάν εκείνη δεν βλέπει το πρακτέο και ωφέλιμο για την Εκκλησία, θα διεκδικήσει ο ίδιος με προσφυγή του στα κοσμικά δικαστήρια την άνοδό του στο υψηλό αξίωμα της Αρχιερωσύνης, γιατί αδικείται κατάφωρα.

Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στις επιλογές μας. Δεν είναι όλοι οι ρασοφόροι πνευματικοί πατέρες. Η πλάνη και ο παραλογισμός είναι συνήθη φαινόμενα.