…Πιστεύω, αν θέλη και ο Θεός, να φύγω γρήγορα. Πρέπει και να φύγω, γιατί, όπως βλέπω, ο κόσμος όλος όλον εις το πονηρόν τρέχει, σαν αμαρτωλός εις την αμαρτίαν. Ακράτητοι είναι οι άνθρωποι, και λαός και κλήρος σαν τα αχαλίνωτα άλογα τρέχουν εις την αμαρτίαν· ούτε συλλογίζονται Θεόν, θάνατον, κρίσιν, ανταπόδοσιν, τίποτε-τίποτε, μόνον για την ύλη, για το σώμα, για τις ηδονές, για τις τιμές. Για την ψυχή, για το Θεό, για την αρετή; τίποτε. Πολύ ολίγοι είναι εκείνοι που έχουν αληθινά ενδιαφέροντα, και ίσως χάριν αυτών τών ολίγων κρατεί ο Θεός τον κόσμον.

…Ο Σατανάς κάνει την τελευταίαν έφοδον, και εις αυτά τα χρόνια που ευρισκόμεθα μεγάλη θλίψις και μεγάλη οργή θα 'ρθή στον κόσμον… Στην εποχή τού Προφήτου Ιερεμίου ο Θεός απεφάσισε να τιμωρήση τους Ισραηλίτας πολλές φορές και ο Ιερεμίας παρακαλούσε τον Θεό να λυπηθή το πλάσμα του, τον λαό του, και να μη τους τιμωρήση, για τις αμαρτίες του. Μια φορά όμως λέγει τού Ιερεμίου θα την καταστρέψω την Ιερουσαλήμ. Ο Ιερεμίας τότε άρχισε να παρακαλή· Θεέ μου μη την καταστρέψης και μη τους τιμωρήσης…, αλλ’ ο Θεός τού είπε· μη με παρακαλάς δεν σε ακούω, θα την παραδώσω εις τους Βαβυλωνίους, που ήδη είχαν πλησιάσει την Ιερουσαλήμ. Τότε λέει ο Ιερεμίας στον Θεό· πώς είναι δυνατόν να μπούνε μέσα οι εχθροί που είναι ισχυρά τα τείχη; Εγώ θα ανοίξω τις πόρτες, απήντησε ο Κύριος, για να μπουν. Εάν δεν την παραδώσω εγώ δεν μπαίνουν, αλλά εγώ θα την παραδώσω… Αύριο το πρωί να καθίσης σε ένα υψηλό μέρος και θα ιδής πώς θα την παραδώσω… Και είδε ένα Άγγελο που επήγε και άνοιξε την ανατολική θύρα και επήρε τα κλειδιά, κατόπιν στην Δυτική, Νότιο και Βόρειο και τα ετοποθέτησε κάτω από μια πέτρα, λέγοντας: Δέξου πέτρα τα κλειδιά τής πόλεως αυτής τής αμαρτωλού και να τα φυλάξης έως ότου επιστρέψουν οι αιχμάλωτοι, και κατόπιν εφώναξε ο Άγγελος· Είσελθε η δύναμις τών Χαλδαίων, και εμπήκαν οι εχθροί μέσα, έσφαξαν και ερήμωσαν και επήραν πολλούς αιχμαλώτους και μαζί με αυτούς και τον Ιερεμίαν. Δι’ αυτό λέει ο Άγιος Χρυσόστομος ότι, όταν αι αμαρτίαι τών ανθρώπων είναι πολλαί και ευρίσκωνται μέσα εις τους αμαρτωλούς και δίκαιοι ο Θεός μαζί με τους αμαρτωλούς, καμμιά φορά, παίρνει και δικαίους…

Λοιπόν μεγάλη οργή θα έλθη. Πολλά γίνονται, ιδίως δύο μεγάλα κακά, η ασέλγεια και αι εκτρώσεις που κάνουν αι γυναίκες. Τόσο μεγάλο κακό στον κόσμο δεν έγινε σε καμμιά εποχή, να σκοτώνουν 6 – 10 παιδιά οι μητέρες και να μην αισθάνωνται καθόλου τύψι τής συνειδήσεως, που, αν είχαν λίγο ίχνος μετανοίας και συναισθήσεως, έπρεπε να ανοίξουν τάφους και να μπουν μέσα να βασανίζωνται, αλλά αναίσθητες. Εξομολογούνται καμμιά φορά, αλλά χωρίς μετάνοια. Ένα αυτό, και δεύτερον η γύμνια τών γυναικών. Περπατούν τώρα γυμνές, και οι άνδρες γυμνοί, δεν πέφτουν πίσω, αλλά περισσότερον αι γυναίκες, και αυτό δεν είναι δυνατόν να το υπομένη ο Θεός. Υπέμεινε και τους επί Νώε αμαρτωλούς και τους Σοδομίτας και Γομορρίτας, αλλά δεν είχαν φθάσει και σε αυτό το σημείο, να περπατούν γυμνοί και να επιδεικνύουν τα σώματά των τα βρωμερά στους άνδρες για να τους ελκύσουν και παρασύρουν εις την αμαρτίαν. Ο Θεός είναι μακρόθυμος και μία ώρα παρά Θεού ως 1.000 έτη. Μακροθυμεί, αλλά η μακροθυμία του έχει και όρια. «Εάν μη επιστραφήτε, λέγει, την ρομφαίαν αυτού στιλβώσει, το τόξον αυτού ενέτεινε και ητοίμασεν αυτό, και εν αυτώ ητοίμασε σκεύη θανάτου, τα βέλη αυτού τοις καιομένοις εξειργάσατο».

Λοιπόν ας είμεθα έτοιμοι διότι ουκ οίδαμε την ώραν ουδέ την στιγμήν τού θανάτου. Τώρα τι τιμωρία θα μεταχειρισθή, Εκείνος ξεύρει. Πάντως όμως η τιμωρία θα έλθη… Λοιπόν έγιναν πολλά κακά και γίνονται και εξακολουθούν αλματωδώς να γίνωνται. Υπάρχουν και μερικοί ολίγοι καλοί, οι οποίοι μαζί με τους άλλους, φοβούμαι ότι θα υποφέρουν και αυτοί, αλλά αυτοί άμα φυλάξουν την πίστι τους και την αγάπη τους προς τον Θεόν, ο Θεός δεν θα τους αφήση, και ολίγα παιδευθέντες μεγάλα ευεργετηθήσονται· οι άλλοι όμως θα παιδευθούν και εδώ και θα παραπεμφθούν στο πυρ το εξώτερον. Αυτά είναι τα χάλια μας…

Δεν είναι δυνατόν ποτέ ο Θεός, ο οποίος πάντοτε την αμαρτίαν την τιμωρεί να αφήση τόσα κακά να γίνωνται χωρίς τιμωρίαν… Μόνον να είμεθα έτοιμοι. «Οι πεποιθότες επί Κύριον, εοίκασιν όρει τω αγίω· οι ουδαμώς σαλεύοντι, προσβολαίς τού βελίαρ» (Αντίφωνον Γ΄ τών Αναβαθμών τού Β’ ήχου).

Εις τον Θεόν να έχουμε την πίστι μας, την ελπίδα μας, την αγάπην μας και δεν θα μάς εγκαταλείψη, και ας μη μάς χωρίση τίποτε από την αγάπη τού Χριστού.

–Ο Θεός, προσευχόμενος εις τους Αγίους Πάντας δια την σημερινήν κατάστασιν και τι πρέπει να γίνη, μού είπε να γράψω εις τους άρχοντας τής Πολιτείας και Εκκλησίας να μετανοήσουν…

–Ο Θεός με απεκάλυψε ότι το μόνον δια την σωτηρίαν μας είναι η μετάνοια, και να μετανοήσουν πρώτον οι Αρχιερείς και να ενωθούν, διότι είναι αίσχος να λένε περί τής ειρήνης τού σύμπαντος κόσμου και τής τών πάντων ενώσεως και αυτοί αναμεταξύ τους να έχουν έχθρας… Καιρός δακρύων, αλλά πρέπει η αλήθεια να ομολογήται… Ένας Θεός κατεδέχθη να γίνη άνθρωπος δια να ειρηνεύση τον κόσμον και εμείς γινόμεθα ενάντιοι τής ειρήνης!

–Και τώρα ευρισκόμεθα εις τας παραμονάς τής μεγάλης οργής, πλησιάζει το τέλος τής συντελείας.

Τον θάνατον και την δευτέραν παρουσίαν εθεωρούσαν όλοι οι Αγιοι Πατέρες και οι Διδάσκαλοι τής Εκκλησίας απαραίτητα για την σωτηρίαν τού ανθρώπου, και πολλοί από αυτά εσώθησαν. Οι άνθρωποι έχουν και κακά παραδείγματα από τους άρχοντας τής πολιτείας και τής Εκκλησίας, έχουν όμως και εκείνοι σκληρυνθή, χειρότερα και από τους Εβραίους… Όσον μπορεί κανείς ας εργάζεται, αλλά να μη εκτίθεται…

–Καιρός παντί πράγματι, και Θεού θέλοντος και καιρού ευδοκούντος. Προσπαθείστε, ζητούντες πάντοτε και το έλεος και την βοήθειαν και την χάριν τού Θεού… Περισσότερον θα κοιτάξωμεν την ψυχήν μας, και να φυλασσώμεθα από τους κινδύνους.

–Πάντοτε να επικαλήσθε την βοήθειαν τού Θεού. Να μη επιχειρήτε έργον χωρίς να επικαλεσθήτε τον Θεόν, να σάς φανερώση, να σάς αποκαλύψη, ό,τι είναι άγιον. Και οι Άγιοι Απόστολοι προσηύχοντο πρώτα και κατόπιν επήγαιναν εις το κήρυγμα, όπου τους απεκάλυπτε ο Κύριος. Το θέλημα τού Κυρίου να γίνη…

–Το καλύτερον είναι να κάνωμεν υπομονήν δια να πάμε εις την βασιλείαν τών Ουρανών, να είμεθα πάντοτε αιωνίως, χαίροντες, αγαλλόμενοι και ευφραινόμενοι, υμνούντες και ευχαριστούντες και δοξολογούντες δια παντός το όνομα τής Αγίας Τριάδος, δια πρεσβειών τής Παναχράντου Μητρός Αυτού και πάντων τών Αγίων.