121. Πως πρέπει να εκλέγουν οι ανάδοχοι για το βάπτισμα και τον γάμο και ποια είναι τα καθήκοντά των, ενώπιον των πνευματικών των τέκνων;

Οι ανάδοχοι πρέπει να εκλέγουν ανάμεσα στους πλέον ευλαβείς και ενάρετους χριστιανούς, άσχετα τι κοινωνική θέση κατέχουν, διότι οι ανάδοχοι είναι πνευματικοί καθοδηγητές των τέκνων των και έχουν μεγαλύτερα καθήκοντα απ' ό,τι οι κατά σάρκα γονείς τους Οι ανάδοχοι πρέπει να είναι άνθρωποι μετριοπαθείς, ηθικοί, πράοι. Να γνωρίζουν καλά την ορθόδοξο πίστη, το Πιστεύω, την ορθόδοξο κατήχηση, την Αγία Γραφή και να πηγαίνουν τακτικά στην εκκλησία. Γι αυτό, δεν επιτρέπεται να είναι ανάδοχοι στο Βάπτισμα και τον γάμο από άλλη θρησκεία (καθολικοί [σημ. ΟΟΔΕ: Εννοεί τους Παπικούς], προτεστάντες, αιρετικοί κ.λ.π.), αυτοί που ζουν στην παλλακεία (οι αστεφάνωτοι), στην διαφθορά, αυτοί που αποφεύγουν να κάνουν παιδιά, οι μέθυσοι, οι διαζευγμένοι και οι έχοντες κακό όνομα στην κοινωνία. Οι ανάδοχοι πρέπει να εκλέγονται με πολλή προσοχή και μόνο με την άδεια του Ιερέως της ενορίας, ενώπιον του οποίου οφείλουν να ομολογήσουν ότι θα φροντίσουν να διδάξουν τα πνευματικά τέκνα των τον φόβο του Θεού, να τα επιτηρούν, να τα προσκαλούν στην εκκλησία, στην εξομολόγηση, στην επιτέλεση των καλών έργων, να τα επισκέπτονται τακτικά στα σπίτια τους, να τα ελέγχουν στην ανάγκη, να τους δίνουν βιβλία χριστιανικά προς ανάγνωση, διότι οι ανάδοχοι έχουν μεγάλη ευθύνη, επειδή είναι εγγυητές των τέκνων των ενώπιον του Θεού και των ανθρώπων.

Ο ανάδοχος συνάπτει με τον αναδεκτό και τους γονείς του μία πνευματική συγγένεια, η οποία είναι μεγαλύτερη από την σωματική, και ο ίδιος ονομάζεται πνευματικός πατέρας, ενώ ο αναδεκτός του πνευματικός γιος, σύμφωνα με τον 53ον κανόνα της 6ης Οικουμ. Συνόδου. "Οι κατά σάρκα γονείς, λέγει ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, εμπιστεύονται το παιδί των σ' ένα βαπτισμένο χριστιανό, ο οποίος είναι ένας καλός παιδαγωγός στα Θεία, διότι το παιδί θα παραμείνει σ' όλη την ζωή του υπό την καθοδήγηση του, ως πνευματικός πατέρας και εγγυητής της κατά Χριστόν ζωής του που θα είναι...". Ο ανάδοχος πρέπει να κατοικεί όσο το δυνατόν πλησιέστερα στο τέκνο του για να το επιτηρεί και να το βοηθά στην διδασκαλία των θείων εντολών. Ιδού εν συντομία, πώς εκλέγονται οι ανάδοχοι του βαπτίσματος, του γάμου και της μοναχικής κούρας. Αυτοί πρέπει να είναι οι καλλίτεροι μεταξύ των ενάρετων, διότι αυτοί θα δώσουν λόγο ενώπιον του Θεού για τα πνευματικά των παιδιά. Μπορούμε να πούμε ότι πολλοί πιστοί ανάδοχοι σώζονται από τα πνευματικά τους παιδιά, εάν τα αναθρέψουν με τον φόβο του Θεού. Άλλα οι περισσότεροι τιμωρούνται για την οκνηρία και αδιαφορία των προς τα πνευματικά τους παιδιά.

Με τη σειρά των και τα πνευματικά παιδιά έχουν καθήκον να υπακούουν στους αναδόχους τους και εγγυητές των ψυχών των, να τους συμβουλεύονται σε όλα, να δέχονται τις καλές συμβουλές να προσεύχονται καθημερινά γι' αυτούς, για τους ιερείς που τα βάπτισαν, τα στεφάνωσαν ή τα έκειραν και να είναι σ' όλη την ζωή των πνευματικό υπόδειγμα.

Οι ανάδοχοι των μοναχών εκλέγονται από τον ηγούμενο μεταξύ των πλέον ενάρετων μοναχών ή Πνευματικών του μοναστηρίου. Οι μοναχοί πρέπει να έχουν αναδόχους μόνον εκ των μοναχών και οι λαϊκοί μόνο εκ των λαϊκών. Δεν επιτρέπεται, ούτε είναι έντιμο έργο ο μοναχός ή μοναχή να λαμβάνουν παιδιά κατά το Άγιο Βάπτισμα (δηλ. να γίνονται ανάδοχοι), ή να κρατούν στέφανα στον γάμο. Και αν ποτέ γίνει ένα τέτοιο, το όποιον είναι ντροπή και ανομία να επιτιμούνται οι ένοχοι κατά την κρίση του οικείου Επισκόπου. Και εάν θα γίνει αυτό για δεύτερη φορά να εκδιώκονται από την Εκκλησία του Χριστού, ως καταπατητές των θείων νόμων.