Συναξαριστής

Επιστροφή στην Κεντρική σελίδα	Συναξαριστής

Είναι μεγάλος Πατήρ και Διδάσκαλος της Εκκλησίας. Γεννήθηκε στην Ρώμη από γονείς ευσεβείς, οι οποίοι φρόντισαν να τον αναθρέψουν “εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου”. Μαζί με το μητρικό γάλα θήλασε και το ανόθευτο γάλα της Ορθοδόξου πίστεως από τον ζωντανό μαστό της Εκκλησίας. Από τους γονείς του έμαθε να αγαπά τον Χριστό, την Κεφαλή της Εκκλησίας, και τους αγίους, τα πραγματικά μέλη της.

Η γνωριμία και η συναναστροφή του, από την παιδική του ηλικία, με αγίους ανθρώπους, επέδρασε ευεργετικά στην διαμόρφωση της προσωπικότητος και του όλου τρόπου ζωής του. Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης γράφει: “Μετέβη εις διαφόρους τόπους και συνήντησε αγίους και γνωστικωτάτους οσίους και τας αρετάς όλων συναθροίζει εις τον εαυτόν του, ως άλλη φιλόπονος μέλισσα ώστε και αυτό έγινεν εις τους άλλους τύπος και παράδειγμα παντός είδους αρετής. Όθεν ανώτερος των παθών γενόμενος και τον νουν καθαρίσας, εγνώρισεν την τελείαν κατά των παθών νίκην”.

Είναι γνωστόν από την πείρα της ζωής, αλλά και από τα συμπεράσματα της Παιδαγωγικής και της Ψυχολογίας, ότι τα πρότυπα ασκούν μεγάλη επίδραση στην διαμόρφωση του χαρακτήρος και της ψυχολογίας των παιδιών και των νέων. Η συναναστροφή με αγίους ανθρώπους, ζωντανούς φορείς της παραδόσεως, βοηθά στην χάραξη ορθού προσανατολισμού και στην εύρεση νοήματος ζωής. Γνωρίζουμε, από ομολογίες νέων ανθρώπων, ότι στα ναρκωτικά τους οδήγησε η έλλειψη νοήματος ζωής. Αδιαφορούν για το θάνατο, αφού δεν έχουν κανένα λόγο να ζουν. Κοντά στους θεουμένους αγίους βρίσκουν παρηγοριά, συμπαράσταση και αληθινή αγάπη. Ζώντας κάτω από την φωτισμένη και διακριτική καθοδήγησή τους, δύσκολα ξεστρατίζουν, αλλά, αν συμβή κάτι τέτοιο, έχουν όλες τις προϋποθέσεις να επιστρέψουν.

Οι “βίοι των αγίων”, αναμφίβολα, ωφελούν και διδάσκουν. Περισσότερο, όμως διδάσκουν και τρέφουν πνευματικά οι λόγοι και τα συγγράμματά τους. Στον πρώτο τόμο της “Φιλοκαλίας” περιλαμβάνονται δύο λόγοι του Οσίου, “προς Κάστορα Επίσκοπον, περί των οκτώ της κακίας λογισμών: γαστριμαργίας, πορνείας, φιλαργυρίας, οργής, λύπης, ακηδίας, κενοδοξίας και υπερηφανείας” και “προς Λεόντιον ηγούμενον, περί των κατά την Σκήτην αγίων Πατέρων και λόγος περί διακρίσεως”, που δείχνουν την καθαρότητα της ζωής του, το Ορθόδοξο φρόνημά του, και κατά τον άγιο Νικόδημο, “προξενούν μεγάλην ωφέλειαν”.

Την μνήμη του εορτάζουμε στις 29 Φεβρουαρίου και τα μη δίσεκτα χρόνια στις 28 του ιδίου μηνός.

Τα δίσεκτα χρόνια έχουν ταυτισθή με προλήψεις και δεισιδαιμονίες, με την δυστυχία και την μιζέρια. Ίσως είναι η τάση του ανθρώπου να θέλη να αποποιείται των ευθυνών του και να “φορτώνη” τα λάθη και τις αποτυχίες του στους άλλους ή σε ώρες, ημέρες, χρόνους και εποχές (π.χ. Τρίτη και 13, δίσεκτα χρόνια, η κακιά η ώρα κ.λ.π.).

Η ημέρα που προστίθεται, κάθε τέσσερα χρόνια, στον μήνα Φεβρουάριο, εξυπηρετεί καθαρά ημερολογιακούς σκοπούς. “Ένα έτος αντιστοιχεί σε μια πλήρη περιστροφή της γης γύρω από τον ήλιο και αποτελείται από 365,24217 ημέρες, δηλαδή, περίπου από 365 ημέρες και το 1/4 της ημέρας. Συμφωνήθηκε, λοιπόν, αυτό το μέρος της ημέρας (3/4 κάθε τρία χρόνια), που περνά, αλλά δεν μετράται, να προστίθεται στο επόμενο κατά σειρά έτος, έτσι ώστε να μη χάνεται. Γι’ αυτό, λοιπόν, κάθε τέσσερα έτη εμφανίζεται το φαινόμενο να υπάρχη μια ημέρα περισσότερη στο έτος, δηλαδή 366 ημέρες (0,25χ4=1 ημέρα). Κατά τα ρωμαϊκά χρόνια αυτή η επιπλέον ημέρα έμπαινε ανάμεσα στην 24η και 25η του μηνός Φεβρουαρίου. Ονομαζόταν δε “έκτη προ των Καλενδών”, δηλαδή έκτη ημέρα πριν από την πρώτη ημέρα του Μαρτίου και την μετρούσαν για δεύτερη φορά, ως “δίς έκτη”. Από τότε χαρακτηρίστηκε και το έτος που την φιλοξενεί “δίσεκτο”, για να μετατραπή αργότερα σε δίσεχτο και να ταυτιστή με την δυστυχία, την ατυχία και όλα τα κακά που συνέβαιναν μέσα σ’ αυτό το έτος”. (“Αστυνομική Επιθεώρηση”, Ιανουάριος 1996).

Οι προλήψεις και οι δεισιδαιμονίες δημιουργούνται από την άγνοια της πνευματικής ζωής. Η γνώση της αγάπης του Τριαδικού Θεού, ως υπαρξιακής κοινωνίας στα όρια της προσωπικής ζωής, γεννά την εμπιστοσύνη στην πρόνοιά Του, η οποία ελευθερώνει τον άνθρωπο από την υποδούλωσή του στην κτίση και τις πλάνες του διαβόλου, του εχθρού της ανθρώπινης σωτηρίας. Επίσης, βοηθά στην πνευματική ωρίμανση, που έχει σαν συνέπεια την ανάληψη των προσωπικών ευθυνών ενώπιον Θεού και ανθρώπων με πνεύμα ταπεινώσεως και μετανοίας, και στην εύρεση νοήματος ζωής.

Αναδημοσίευση από το κλαμπ "Αντιαιρετικό Εγκόλπιο": http://clubs.pathfinder.gr/saints

Η εικόνα λήφθηκε από : http://www.orthodox.gr/iconspage.htm