Η μαρτυρία τού Πατρός ότι ο βαπτιζόμενος δεν είναι ένας κοινός άνθρωπος, αλλά ο Υιός Του ο αγαπητός δείχνει την θεότητα τού Λόγου, το ομοούσιό Του με τον Πατέρα.

Μαρτυρούμενος ο Υιός από τον Πατέρα, φανερώνεται ότι είναι «απαύγασμα τής δόξης τού Πατρός», αφού κοινή είναι η ουσία και η ενέργεια τού Τριαδικού Θεού. Στην προς Εβραίους επιστολή του ο Απόστολος Παύλος χρησιμοποιεί αυτήν την φράση για να δείξει την θεότητα τού Λόγου: «ος ων απαύγασμα τής δόξης και χαρακτήρ τής υποστάσεως αυτού» (Εβρ. α΄, 3).

Η λέξη απαύγασμα δηλώνει την λάμψη, την ακτινοβολία που προέρχεται από ένα φωτεινό σώμα. Όταν το σώμα είναι κτιστό, και το απαύγασμα είναι κτιστό, όταν πρόκειται για άκτιστη δόξα, και το απαύγασμά της είναι άκτιστο. Βέβαια, όταν λέγεται ότι ο Υιός είναι απαύγασμα (δόξα) τού Πατρός δεν εννοείται ότι είναι ενέργειά Του, αφού ο Λόγος είναι ένα ιδιαίτερο Πρόσωπο, αλλά το Πρόσωπο αυτό είναι Θεός, όμοιος με τον Πατέρα, και γι' αυτό έχουν την ίδια δόξα, ενέργεια, όπως το ίδιο ισχύει και για το Άγιον Πνεύμα. Στην Αγία Τριάδα υπάρχει ουσία, ενέργεια και Πρόσωπα. Τρία είναι τα Πρόσωπα, τα οποία έχουν κοινή φύση, ουσία, ενέργεια, δόξα.

Χρησιμοποιείται η λέξη απαύγασμα για να δηλωθούν μερικές θεολογικές αλήθειες, όπως τις εκφράζει ο ιερός Θεοφύλακτος.

Πρώτον, για να φανεί ότι, όπως το απαύγασμα γεννάται από τον ήλιο, έτσι και ο Υιός γεννάται από τον Πατέρα.

Δεύτερον, για να αποδειχθεί ότι γεννάται ο Υιός απαθώς από τον Πατέρα, όπως η δόξα τού ηλίου.

Τρίτον, όπως ο ήλιος με την λάμψη του δεν ελαττώνεται, έτσι και ο Πατήρ δεν ελαττώθηκε, γεννώντας τον Υιό.

Τέταρτον, όπως η δόξα, το απαύγασμα τού ηλίου, είναι αχώριστο από αυτόν, έτσι και ο Υιός ελλάμπει αϊδίως και ανάρχως από τον Πατέρα.