Τι δίδασκε ο "πιστός και φρόνιμος δούλος" τής Σκοπιάς Ρώσσελ για τους Μαύρους; Μήπως ήταν ρατσιστής σαν τον αποστατημένο "Χριστιανικό κόσμο"; Κάθε άλλο! Στην πραγματικότητα τους λυπόταν πολύ τους καημένους, για την "αρχαία κατάρα" που τους έκανε δουλικούς (αλλά και τόσο υπάκουους υπηρέτες) και που δεν τους επέτρεψε να έχουν την... "ανωτερότητα" τής λευκής φυλής! Γι' αυτό και ο Θεός (πάντα κατά τον Ρώσσελ), θα ανταμείψει τους πιστούς μαύρους στη Βασιλεία Του, κάνοντάς τους... άσπρους! Όπως και κάποιοι άλλοι σύγχρονοι μαύροι πιστοί, που λόγω τής προσευχής τους, ήδη από τώρα... άσπρισαν!

Όλα αυτά τα φαιδρά δίδασκε και πίστευε ο πιστός και... "φρόνιμος" δούλος Ρώσσελ, και τα έγραφε και στα περιοδικά τής εταιρίας Σκοπιά ως "εν καιρώ τροφή" προς τους ομοπίστους του, όπως θα δείτε από στις παρακάτω παραθέσεις, τις οποίες μας υπενθυμίζει ο Ράνταλ Γουότερς, από τον οποίο τα μεταφράσαμε. Το μόνο που δεν μας είπε ο Ρώσσελ, είναι το εξής: Αν οι καλοί μαύροι θα ασπρίσουν στη Βασιλεία τού Θεού, τι θα γίνουν οι κακοί λευκοί; Μήπως θα... μαυρίσουνε;

Ελάχιστοι θρησκευτικοί οργανισμοί έχουν γλιτώσει από το να σπιλωθούν κάποια χρονική στιγμή εξ αιτίας φυλετικών διακρίσεων. Αν και η Σκοπιά δεν ήταν μόνη της στην προτιμησιακή συμπεριφορά προς τους Καυκάσιους, η ιστορία της είναι πιθανότατα κάπως πιο ενδιαφέρουσα και κατά καιρούς ακόμα και διασκεδαστική, σε σχέση με τον μαύρο άνθρωπο. Γίνεται μάλιστα και πιο συναρπαστική, όταν ανακαλύπτεις πόσο λίγοι είναι οι άνθρωποι που πραγματικά γνωρίζουν τι έχει διδάξει η Σκοπιά σχετικά με την φυλετική κατωτερότητα.

Ρίχνοντας μια ματιά πίσω στον χρόνο, στις αρχές της οργάνωσης της Σκοπιάς, ανακαλύπτουμε να δουλεύει κάτι περισσότερο από σιωπηλή προκατάληψη˙ αρκετές δηλώσεις είχαν δοθεί και σε έντυπη μορφή, σχετικά με την υποτιθέμενη κατωτερότητα του μαύρου ανθρώπου! Ας εξετάσουμε λίγες από αυτές τις δηλώσεις από το παρελθόν, και μετά θα εξετάσουμε την τωρινή τους άποψη για τους μαύρους – ακόμα και για τους ισπανικής καταγωγής – μέσα στο Κυβερνόν Σώμα.

Από την αρχή ο Πρόεδρος Ρώσσελ πίστευε πως η χιλιετής βασιλεία θα ενέσκυπτε πάνω στην ανθρωπότητα, συνοδευόμενη από ζωή στον παράδεισο και από την αποκατάσταση της Γης στην πρωτέρα της κατάσταση, όπως βρισκόταν στον κήπο της Εδέμ. Αν και στην παρούσα ζωή ο μαύρος άνθρωπος βρέθηκε να είναι κατώτερος – ισχυρίζεται ο Ρώσσελ – αυτό θα είναι προς όφελός του κατά την χιλιετία. Η ταπεινότητα, που προωθείται από μια θέση κατωτερότητας, θα έτρεφε δύναμη χαρακτήρα στον «έγχρωμο», αν αυτά τον γυμνάσουν σωστά (με άλλα λόγια, αν παραμείνουν ταπεινοί και δεν προκαλούν το καθεστώς). Παρατηρήστε το ακόλουθο απόσπασμα, από την Σκοπιά της 1-4-1914 (στην Αγγλική):

«Εφ’ όσον η Φύση δείξει προτίμηση στους έγχρωμους αδελφούς και αδελφές κατά την άσκηση ταπεινοφροσύνης, αυτό θα είναι πολύ προς όφελός τους, αν αυτή (η Φύση) δικαίως τους γυμνάσει με αυτήν (την ταπεινοφροσύνη). Για λίγο καιρό, και η ταπεινοφροσύνη μας θα αποβεί σε καλό μας. Για λίγο καιρό, και σ’ εκείνους που έχουν μείνει πιστοί στο δικό τους Συμβόλαιο Θυσίας θα τους χαριστούν καινούργια σώματα, πνευματικά, πέρα από το πέπλο, όπου οι διακρίσεις χρώματος και φύλου δεν θα υπάρχουν πλέον. Για λίγο καιρό, και η Χιλιετής Βασιλεία θα εγκαινιαστεί, η οποία θα φέρει την αποκατάσταση σε όλη την ανθρωπότητα – αποκατάσταση της τελειότητας του νου και του σώματος, των χαρακτηριστικών και του χρώματος – πίσω στα μεγαλοπρεπή, αρχικά μέτρα τα οποία ο Θεός είχε δηλώσει ως «λίαν καλά» και που είχαν χαθεί για ένα διάστημα λόγω αμαρτίας, αλλά που σύντομα θα επαναφερθούν από την πανίσχυρη βασιλεία του Μεσσία.» (σελ.105-106)

Όλοι οι άνθρωποι που θα έχουν το προνόμιο να ζήσουν σε εκείνο τον «νέο κόσμο» θα επιστρέψουν στην αρχική κατάσταση του ανθρώπου, συμπεριλαμβανομένου και του αρχικού χρώματος και της γλώσσας του. Και ποιο ήταν εκείνο το χρώμα και η γλώσσα; Λευκό, και τα Εβραϊκά, σύμφωνα με την Σκοπιά.

Κάτω από τον υπότιτλο «ΜΠΟΡΕΙ Ο ΑΙΘΙΟΠΑΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΤΟΥ;» Η Σκοπιά της 15-1-1904 απαντά:

«Εμείς απαντούμε, ΟΧΙ. Αλλά όλοι μας παραδεχόμαστε πως εκείνο που δεν μπορεί ο Αιθίοπας να κάνει για τον εαυτό του, ο Θεός μπορεί άνετα να το κάνει. Η διαφορά ανάμεσα στις φυλές των ανθρώπων και οι διαφορές ανάμεσα στις γλώσσες τους έχουν υπάρξει επί μακρόν τα σημεία διαφωνίας για την αλληλεγγύη της ανθρώπινης οικογένειας. Το δόγμα περί αποκατάστασης έχει επίσης εγείρει το ερώτημα: Πώς γίνεται να έρθουν στην τελειότητα όλοι οι άνθρωποι, και ποιο χρώμα δέρματος ήταν το αρχικό; Η απάντηση έχει πλέον δοθεί: Ο Θεός μπορεί να αλλάξει το δέρμα του Αιθίοπα, την κατάλληλη στιγμή…

Ο καθ. H.A.Edwards, Επιστάτης Σχολείων στο Slater, Missouri, έχει γράψει για τον δημόσιο τύπο μια λεπτομερή περιγραφή για το πώς ο Julius Jackson από το Frankfurt, Missouri, ένα νέγρικο παιδί εννέα ετών, άρχισε να γίνεται λευκό τον Σεπτέμβριο του 1901 και τώρα είναι πλήρως λευκός κατά τα εννέα δέκατα. Μας διαβεβαιώνει πως δεν πρόκειται για κάποια ασπριδερή ασθένεια δέρματος, αλλά πως το νέο λευκό δέρμα είναι τόσο υγιές, όσο ενός οποιουδήποτε λευκού παιδιού, και πως το αγόρι δεν έχει αρρωστήσει ποτέ, και ποτέ δεν έχει πάρει φάρμακα..» (σελ. 52-53)

Ο λόγος δημοσίευσης μιας τέτοιας ιστορίας είναι, φυσικά, για να δείξουμε πως ο Θεός μπορεί και πρόκειται να μεταβάλει τον «Αιθίοπα» (τον μαύρο άνθρωπο) σε λευκό άνθρωπο στον Νέο Κόσμο. Η προφανής ερώτηση που πρέπει να τεθεί στο σημείο αυτό είναι: ‘Γιατί πρέπει ο μαύρος να αλλάξει;’ Ο λόγος που έδωσαν αποκάλυψε πλήρως τα πραγματικά τους συναισθήματα, όπως θα δούμε από τα αποσπάσματα που ακολουθούν:

«...Η νέγρικη φυλή υποτίθεται πως κατάγεται από τον Χαμ, του οποίου ο ειδικός υποβιβασμός αναφέρεται στην Γένεση 9:22-25.» (Σκοπιά της Σιών, 1-8-1898, σελ. 230).

«και είδε Χαμ ο πατήρ Χαναάν την γύμνωσιν του πατρός αυτού και εξελθών ανήγγειλε τοις δυσίν αδελφοίς αυτού έξω. 23 και λαβόντες Σημ και Ιάφεθ το ιμάτιον επέθεντο επί τα δύο νώτα αυτών και επορεύθησαν οπισθοφανώς και συνεκάλυψαν την γύμνωσιν του πατρός αυτών, και το πρόσωπον αυτών οπισθοφανώς, και την γύμνωσιν του πατρός αυτών ουκ είδον. 24 εξένηψε δε Νώε από του οίνου και έγνω όσα εποίησεν αυτώ ο υιος αυτού ο νεώτερος, 25 και είπεν· επικατάρατος Χαναάν· παις οικέτης έσται τοις αδελφοίς αυτού».

«Ο Νώε είχε δηλώσει προφητικά πως τα χαρακτηριστικά του Χαμ, που τον είχαν οδηγήσει σε ανάρμοστη συμπεριφορά απρέπειας προς τον πατέρα του, θα ξεφύτρωναν αργότερα, κληρονομημένα από τον γιό του, και προφητικά προέβλεπε πως αυτός ο εκφυλισμός θα σημάδευε τους απογόνους του Χαναάν, καθιστώντας τον δουλικό. Δεν μπορούμε να καθορίσουμε με βεβαιότητα πως οι γιοί Χαμ και Χαναάν είναι οι νέγροι, όμως θεωρούμε πως αυτή η γενική άποψη είναι εξ ίσου πιθανή όσο οι άλλες». (Σκοπιά της Σιών, 15-7-1902, σελ. 216).

Η αλλαγή ήταν αναγκαία, ως ένδειξη αφαίρεσης της κατάρας – το μαύρο δέρμα ήταν ψεγάδι, κατά κάποιον τρόπο. Και όμως, το χρώμα του δέρματος του μαύρου δεν ήταν το μόνο πράγμα σε αυτόν που ήταν υποτίθεται καταραμένος. Σε ένα άρθρο που επιδίωκε να αποδείξει το λάθος των φανατικών της εποχής, είχε γραφτεί το άρθρο με τίτλο «Ο Νέγρος δεν είναι κτήνος». Ο Νέγρος είχε όντως θεωρηθεί πως ήταν άνθρωπος, αλλά με την ακόλουθη προδιαγραφή:

«Ενώ είναι αληθές πως η λευκή φυλή παρουσιάζει κάποια χαρακτηριστικά ανωτερότητας πάνω από οποιαδήποτε άλλη φυλή, πρέπει να θυμόμαστε πως υπάρχουν ευρείες διαφορές μέσα στην ίδια Καυκάσια οικογένεια (Σημιτική και Αρία). Επίσης πρέπει να θυμόμαστε πως κάποια από τα χαρακτηριστικά που έχουν χαρίσει την υπεροχή στον κλάδο αυτό της ανθρώπινης οικογένειας δεν είναι τέτοια που θα μπορούσε κανείς να τα επισημαίνει ως αξιοθαύμαστα από κάθε άποψη… Το μυστικό της μεγαλύτερης ευφυΐας και ταλέντου του Καυκάσιου αναμφίβολα σε μεγάλη αναλογία οφείλεται στο ανακάτεμα του αίματος ανάμεσα στα διάφορα παρακλάδια του, και αυτό είχε προφανώς επιβληθεί κατά μεγάλο μέρος από συνθήκες ελεγχόμενες από το Θείο». (Σκοπιά της Σιών, 15-7-1902, σελ. 215-216).

Σε μια προσπάθεια να παρέχουν ελπίδες για τον Νέγρο, αφηγήθηκε η ακόλουθη ιστορία στην Σκοπιά της Σιών της 1-10-1900, σελ. 296-297:

«ΜΠΟΡΕΙ Η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΤΟΥ ΑΙΘΙΟΠΑ;

Το ακόλουθο, από το New York World, είναι το τρίτο περιστατικό που έχουμε δει δημοσιευμένο. Αυτά υποδηλώνουν και σκιαγραφούν την διαδικασία της αποκατάστασης που σύντομα έρχεται.

"Από Μαύρος έγινε σιγά-σιγά Λευκός"

Parkersburg, West Virginia, 8 Σεπτ.

Ο κλήρος έπεσε στον Αιδεσ. William H. Draper, πάστορα της εκκλησίας Logan Memorial, της Washington Conference, A.M.E. εκκλησίας αυτής της πόλης, να δώσει μια ζώσα καταφατική απάντηση στο διάσημο Βιβλικό ερώτημα, "Αν αλλάξει ο Αιθίοπας το δέρμα του και η λεοπάρδαλη τα στίγματά της“, τόσο και εσείς θα μπορέσετε να κάνετε το καλό αν έχετε μάθει στα κακά» (Ιερεμίας 13:23). Αν και κάποτε μαύρος σαν το κάρβουνο, ο Αιδεσ. Κος Draper σήμερα είναι λευκός. Οι άνθρωποί του λένε πως το χρώμα του άλλαξε, σε απάντηση προσευχής. Πριν από πολλά χρόνια, ο Draper ήταν εργαζόμενος ενός ανοιχτόχρωμου άνδρα, και τον είχαν ακούσει να παρατηρεί συχνά πως αν ποτέ μπορούσε να γίνει λευκός σαν τον εργοδότη του, θα ήταν ευτυχής. Ήταν κατά την περίοδο που ήταν στην υπηρεσία του λευκού, τότε που ο Draper «βίωσε» την θρησκεία.

Από εκείνη την ημέρα και μετά προσευχόταν συνεχώς και θερμά να γίνει λευκός. Πριν από 30 χρόνια, η προσευχή του άρχισε να εισακούγεται. Στην αρχή αισθάνθηκε κάτι σαν τσιμπήματα στο πρόσωπό του, και κατόπιν προσεκτικού ελέγχου, εντόπισε έναν αριθμό μικροσκοπικών λευκών κηλίδων, μικρότερες και από την μύτη μιας καρφίτσας. Ξαφνιάστηκε, σκεπτόμενος πως είχε κάποια περίεργη ασθένεια, όμως δεν υπέφερε, και εκτός από τα τσιμπήματα, δεν αισθανόταν τίποτε άλλο ασυνήθιστο. Σιγά-σιγά οι κηλίδες έγιναν μεγαλύτερες και εξαπλώθηκαν. Μέχρι στιγμής, αφού η αλλαγή προχωρούσε επί τριάντα χρόνια, ο Draper δεν έχει ούτε ένα σκούρο σημείο πάνω στο σώμα του.»

Το πλεονέκτημα του να θεωρείται κανείς κατώτερος υποτίθεται πως τον καθιστούσε καλό δούλο, και το περιοδικό «The Golden Age» («Η Χρυσή Εποχή», το σημερινό: «Ξύπνα!» – σχολιάζει:

«Γενικά πιστεύεται πως η κατάρα που απήγγειλε ο Νώε επί του Χαναάν ήταν η απαρχή της μαύρης φυλής. Είναι βέβαιο, πως όταν ο Νώε είπε «Επικατάρατος ας είναι ο Χαναάν: παιδί-υπηρέτης ας είναι των αδελφών του…» απεικόνιζε το μέλλον της Έγχρωμης φυλής. Ήσαν, και είναι, μια φυλή υπηρετών, αλλά τώρα στο ξημέρωμα του εικοστού αιώνα, ερχόμαστε όλοι και βλέπουμε αυτό το ζήτημα υπηρεσίας στο πραγματικό της φως και βρίσκουμε πως η μόνη αληθινή χαρά στη ζωή είναι η υπηρεσία του άλλου, και όχι να τον διατάζουμε. Δεν υπάρχει υπηρέτης στον κόσμο καλύτερος από ένα καλό Έγχρωμο υπηρέτη, και η χαρά που εκείνος λαμβάνει προσφέροντας πιστή υπηρεσία, είναι μια από τις πιο αγνές χαρές που υπάρχουν στον κόσμο.» (The Golden Age, (Ξύπνα!) 24 Ιουλίου, 1929, σελ. 702)

Μέχρι και πιο πρόσφατα, το 1952, η Σκοπιά εκθειάζει την «επιδεκτικότητα μάθησης» του Νέγρου:

«Πράγματι, οι έγχρωμοι αδελφοί μας έχουν μεγάλο λόγο να χαίρουν. Η φυλή τους είναι πειθήνια και επιδεκτική μάθησης, και από εκεί προέρχεται ένα μεγάλο ποσοστό της θεοκρατικής αύξησης.». (Σκοπιά, 1-2-1952, σελ. 95).

Ο (φυλετικός) διαχωρισμός εφαρμοζόταν την εποχή του Ρώσσελ, και ακόμα μέσα στην εποχή της θητείας του Ρόδερφορντ ως Προέδρου της Βιβλικής Εταιρείας Σκοπιά.

Το ακόλουθο απόσπασμα είναι από την Σκοπιά της 1-4-1914, σελ, 105:

«Αναγνωρίζοντας ότι αυτό θα σήμαινε ή την επιτυχία, ή την αποτυχία του εγχειρήματος του (Φωτο-)Δράματος, σε ό,τι αφορά τους λευκούς, έχουμε αναγκασθεί να τοποθετήσουμε τους έγχρωμους φίλους στον εξώστη, ο οποίος όμως είναι εξ ίσου καλός όσο οποιοδήποτε άλλο μέρος του Ναού για να βλέπει κανείς και να ακούει. Κάποιοι θίχτηκαν με αυτή την διάταξη. Έχουμε λάβει πολυάριθμες επιστολές από τους έγχρωμους φίλους, ορισμένοι εκ των οποίων δήλωσαν πως δεν είναι σωστό να ξεχωρίζουν, ενώ άλλοι με αγανάκτηση και πικρία μας αποκήρυξαν, ως εχθρούς των έγχρωμων ανθρώπων. Μερικοί, πεπεισμένοι πως ο αδελφός Ρώσσελ δεν είχε ποτέ εγκρίνει μια τέτοια διάκριση, είπαν πως ήταν χρέος να ορθώσουν την φωνή τους για ίσα δικαιώματα, και πάντα να υποστηρίζουν τον καταπιεσμένο κλπ.. Υποχρεωθήκαμε να εξηγήσουμε τα γεγονότα, διαβεβαιώνοντάς τους όλους για το αγαπητικό μας ενδιαφέρον προς στους έγχρωμους ανθρώπους, και για την επιθυμία μας να τους ωφελήσουμε, όχι να τους βλάψουμε. Προτείναμε ξανά πως, εάν βρισκόταν ένα κατάλληλο μέρος για την παρουσίαση του Δράματος προς όφελος των έγχρωμων ανθρώπων αποκλειστικά, θα ήταν χαρά μας να προβούμε σε τέτοιες διευθετήσεις, ή να συνεργασθούμε με άλλους για να τις πραγματοποιήσουμε.»

Πνευματική ικανότητα

Ακόμα πιο συναρπαστική είναι η πρώιμη άποψη της Σκοπιάς για το μειωμένο ενδιαφέρον και ευφυΐα των Μαύρων και Ισπανικών φυλών, σε ό,τι αφορά τα βαθύτερα νοήματα της Βίβλου. Η Σκοπιά της 15-4-1900 είπε τα ακόλουθα, σε σχέση με την μη συμμετοχή των μαύρων στο έργο των «σκαπανέων»:

«Είναι πιθανό να υπάρχουν μέχρι και εκατό έγχρωμοι αδελφοί στις λίστες της Σκοπιάς, ορισμένοι εκ των οποίων είναι πολύ ξεκάθαροι στην αλήθεια, και πολύ ένθερμοι στην υπηρεσία που της προσφέρουν – οικονομικά και αλλιώς. Έχουμε λάβει επιστολές από αρκετούς εξ αυτών (οι οποίοι είχαν σκοπό να ενταχθούν στην εθελοντική εργασία), εκφράζοντας την έκπληξή τους όταν, στην έκκληση για εθελοντές στο φύλλο της 1^ης Μαρτίου την είχαμε περιορίσει την έκκληση στις λευκές Προτεσταντικές εκκλησίες. Σωστά αντιλήφθηκαν πως δεν έχουμε ίχνος φυλετικής διάκρισης, και πως αγαπούμε τους έγχρωμους αδελφούς με την ίδια θέρμη καρδιάς που αγαπούμε τον λευκό, αλλά αναρωτήθηκαν γιατί λοιπόν έγινε μια τέτοια διάκριση στην έκκληση εκείνη. Ο λόγος είναι – στο βαθμό που μπορούμε να κρίνουμε – πως οι έγχρωμοι άνθρωποι έχουν λιγότερη μόρφωση από τους λευκούς, πολλοί δε εξ αυτών με τόση ανεπάρκεια που δεν θα τους επέτρεπε να ωφεληθούν με το υλικό ανάγνωσης που εμείς διαθέτουμε. Το συμπέρασμά μας συνεπώς βασίζεται στην υπόθεση πως από το υλικό ανάγνωσης που θα μοιράζεται σε έγχρωμη συνάθροιση, περισσότερο από το μισό θα πάει εντελώς χαμένο, και ένα όντως πολύ μικρό ποσοστό πρόκειται να αποδώσει καλά αποτελέσματα.» (σελ. 122)

Ο μέσος ΜτΙ σήμερα που θα βρεθεί αντιμέτωπος με αυτές τις πληροφορίες είναι πιθανό να συγχωρήσει την οργάνωση για το λάθος της, επειδή «το φως ήταν θαμπό» τότε, ενώ τώρα «το φως έγινε λαμπρότερο και λαμπρότερο» και οι μέρες εκείνες έχουν φύγει προ πολλού.

Είναι αλήθεια πως οι καιροί και οι στάσεις έχουν αλλάξει. ‘Όμως δεν πρέπει να βιαστούμε να συμπεράνουμε πως η Σκοπιά έχει εντελώς εγκαταλείψει την παλιά της νοοτροπία. Μου γνωστοποιήθηκε το 1977, όταν ήμουν επικεφαλής της εκτύπωσης της μεγάλης εγκυκλοπαίδειας της Σκοπιάς, με τίτλο «Βοήθημα για την Κατανόηση της Βίβλου» (Aid to Bible Understanding), πως δεν μεταφράσθηκε και τυπώθηκε στα Ισπανικά, εν μέρει λόγω της έλλειψης ενδιαφέροντος των Ισπανών αδελφών στα βαθύτερα πράγματα του Λόγου! Η αίσθηση ήταν πως όλος εκείνος ο κόπος θα πήγαινε χαμένος ανάμεσα σε ανθρώπους Ισπανικής καταγωγής.

Χαρακτηριστικό της «αμνησίας της Σκοπιάς» σε σχέση με την ίδια την δική τους ιστορία, σήμερα συμπεριφέρονται σαν να μη διδάξαν ποτέ τις οποιεσδήποτε προκατειλημμένες απόψεις, και πως δήθεν μόνο «οι εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου» είναι ένοχες για κάτι τέτοιο. Επίσης, πως από αυτή την άποψη, ακόμα και η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία τους ξεπερνά! Η Σκοπιά της 8-10-1977 αναφέρει:

«Μέχρι και προ εκατονταετίας ακόμα, η Καθολική Εκκλησία υποστήριζε την άποψη πως οι μαύροι ήταν καταραμένοι από τον Θεό. Ο Maxwell εξηγεί πως αυτή η άποψη «προφανώς επιβίωσε μέχρι το 1873, όταν ο Πάπας Πίος Θ’ προσάρτησε ένα συγχωροχάρτι σε μια προσευχή ‘υπέρ των αθλίων Αιθιόπων στην Κεντρική Αφρική, ίνα ο Παντοδύναμος Θεός απαλείψει εν καιρώ την κατάρα του Χαμ από τις καρδιές τους’.» (σελ. 29. Δες επίσης την Σκοπιά της 8-2-1982, σελ.14-15.)

Από τα όσα λέει η Σκοπιά, προκύπτει ότι η Καθολική Εκκλησία εγκατέλειψε την επίσημη διάκρισή της εναντίον του μαύρου ανθρώπου, τουλάχιστον 40 χρόνια πριν το κάνει η ίδια η Σκοπιά! Φυσικά, βασίζονται στο γεγονός πως ελάχιστοι Μάρτυρες γνωρίζουν καλά την ιστορία της οργάνωσης της Σκοπιάς. Όπως υποδείχθηκε νωρίτερα, θεωρούσαν πως η κατάρα του Χαμ αφορούσε τον Νέγρο, μέχρι και το 1929!

Έχουν όντως παρέλθει τα παλιά;

Η Σκοπιά της νεώτερης εποχής καμαρώνει για την υποτιθέμενη ελευθερία από την φυλετική διάκριση ως οργάνωση (και όντως αναγνωρίζει ορισμένα μεμονωμένα άτομα που έχουν προβλήματα από καιρού εις καιρόν). Την ευχαριστεί ιδιαίτερα να αναφέρεται στα ΜΜΕ καθώς αυτά παρατηρούν και σχολιάζουν τις ογκώδεις συναθροίσεις ανά τον κόσμο κάθε χρόνο, με ανθρώπους από όλες τις φυλές να συναθροίζονται αρμονικά. Ένας παρατηρητής τον οποίο συνεχώς ανέφεραν ήταν ο G. Norman Eddy, ο οποίος σχολιάζει τους ΜτΙ:

«Ιδιαίτερη εντύπωση μου έχει κάνει η γνήσια υψηλή εκτίμησή τους για τους ανθρώπους κάθε φυλής. Αντίθετα με μερικούς που υπηρετούν μόνο με τα λόγια το δόγμα της φυλετικής αδελφότητας, οι Μάρτυρες καλωσορίζουν τους πάντες στην κοινωνία τους – ακόμα και σε εξέχουσες ηγετικές θέσεις – χωρίς αναφορά σε χρώμα ή γνωρίσματα.» (Περιοδικό της Βίβλου και Θρησκείας - Journal of Bible and Religion, όπως παρατέθηκε στο φύλλο της Σκοπιάς της 15-1-1973, σελ. 37)

Είναι αλήθεια πως οι συναθροίσεις των ΜτΙ είναι εντυπωσιακές από αυτή την άποψη, όμως το ίδιο ισχύει και για τόσες άλλες εκκλησιαστικές ομάδες στην χώρα, ειδικά ανάμεσα σε εκείνες των χαρισματικών πεποιθήσεων. Και όμως, αντίθετα με τις εκκλησίες, το Κυβερνόν Σώμα των Μαρτύρων ποτέ δεν είχε ανάμεσα στα μέλη του κάποιον Νέγρο, Ισπανικό ή άλλο τύπο, μέχρι και την τελευταία δεκαετία. (Σημείωση ΟΟΔΕ: Το άρθρο αυτό που μεταφράσαμε, γράφθηκε το 1988).

Επί πλέον, είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν πιο λεπτοί λόγοι για τον δισταγμό του Κυβερνώντος Σώματος να εισδέχεται μειονότητες. Οι άρρητες απαιτήσεις για να υπηρετήσει κανείς ως μέλος του Κυβερνώντος Σώματος φαίνεται πως συμπεριλαμβάνει τις ίδιες εκκεντρικότητες και Βικτωριανές στάσεις που έχουν οι άνδρες που ήδη υπηρετούν σε τέτοιες θέσεις, και που είναι κατά κάποιο τρόπο, ιδιαιτερότητα, ορισμένων παλαιότερων Καυκάσιων Άγγλο-Αμερικανικής καταγωγής. Οι τυχόν φιλοδοξούντες αδελφοί οφείλουν να προσλαμβάνουν αυτές τις ίδιες στάσεις, προκειμένου να τους δείξουν εμπιστοσύνη. Ενώ η Σκοπιά έχει λίγους μαύρους σε υψηλές θέσεις – ακόμα και Επίσκοποι Περιφερείας και μέλη του Τμήματος Υπηρεσίας του Μπέθελ – κάτι τέτοιοι δεν έχουν προωθηθεί πιο ψηλά, παρά την υιοθέτηση «λευκών» συμπεριφορών.

Μετάφραση: Κ. Ν.