Η εταιρία Σκοπιά στηρίζει το κεντρικό της δόγμα τού 1914 σε ένα ψέμα, σε αυτό τής πτώσης τής Ιερουσαλήμ ΔΗΘΕΝ το 607 π.Χ., όταν ΟΛΟΙ οι ιστορικοί, ακόμα και η Αγία Γραφή, συμφωνούν ότι αυτό έγινε 20 χρόνια αργότερα, το 587 π.Χ. Γι' αυτό μέλη τής Σκοπιάς, όπως ο κ. Philip G. Cuture έχουν γράψει επιχειρηματολογία παρμένη από έντυπα τής Σκοπιάς, με σκοπό να αποδυναμώσουν τις ιστορικές πληροφορίες που διαψεύδουν τα δόγματά τους. Με μια τέτοια επιχειρηματολογία ο εν λόγω Μάρτυρας, οδήγησε τον καθηγητή Ρόμπερτ Νιούτον, στο να διερευνήσει και να βρει κάποιες παρατυπίες στο έργο τού Κλαύδιου Πτολεμαίου. Μόνο που ο κος Νιούτον στην πραγματικότητα μιλούσε για ΩΡΕΣ και όχι για ημέρες, μήνες και χρόνια, όπως θα ήθελε η Σκοπιά. Με τη σειρά της λοιπόν η Σκοπιά, παρέθεσε από το βιβλίο τού Νιούτον, για να αποδυναμώσει τις χρονολογίες τού Πτολεμαίου που κλόνιζαν τα δόγματά της. Δηλαδή παρέθεσε από αυτόν που παρέθεσε από αυτόν που παρέθεσε από τα δικά της... βιβλία!

Όμως ο Γιόνσον στο παρόν άρθρο, εξιχνιάζει την υπόθεση, και βάζει τα πράγματα στη θέση τους, και τον κάθε ΚΑΤΕΡΓΑΡΗ στον πάγκο του!

To παρακάτω υλικό είναι προσαρμοσμένο από τη συζήτηση στις σελίδες 44-48 της πρώτης και της δεύτερης έκδοσης του βιβλίου μου «Οι Καιροί των Εθνών Αναθεωρημένοι» (δημοσιεύθηκαν το 1983 και το 1986) με κάποιες προσθήκες και ενημερώσεις.

Ο Καθηγητής Ρόμπερτ Νιούτον (ο οποίος πέθανε το 1991) ήταν ένας αξιόλογος φυσικός ο οποίος είχε εκδώσει μια σειρά από σημαντικά έργα σχετικά με τις κοσμικές επιταχύνσεις της Σελήνης και της Γης. Εξέτασε εκατοντάδες αστρονομικές παρατηρήσεις που χρονολογούνται από το 700 π. Χ. μέχρι σήμερα, προκειμένου να καθοριστεί το ποσοστό της αργής αλλαγής της διάρκειας της ημέρας κατά την περίοδο αυτή. Οι καλύτερες πληροφορίες της έρευνάς του στον τομέα αυτό βρίσκονται στο βιβλίο του «Η Επιτάχυνση της Σελήνης και η Φυσική της Προέλευση», Τόμος 1, που εκδόθηκε το 1979. Τα συμπεράσματά του έχουν πιο πρόσφατα βελτιωθεί από άλλους επιστήμονες, ιδίως από τον Ρίτσαρντ Στέφενσον. (Ιστορικές Εκλείψεις και η Περιστροφή της Γης, Κέϊμπριτζ: Εκδόσεις Πανεπιστημίου Κέϊμπριτζ, 1997.

 

Οι Κατηγορίες κατά του Κλαύδιου Πτολεμαίου δεν είναι κάτι νέο

Ο ισχυρισμός ότι Κλαύδιος Πτολεμαίος «σκοπίμως κατασκεύασε» πολλές από τις παρατηρήσεις του, δεν είναι νέος. Οι αστρονόμοι έχουν αμφισβητήσει τις παρατηρήσεις του Πτολεμαίου για αιώνες. Ήδη από το 1008 π. Χ. ο Ίμπν Γιουνίς συμπέρανε ότι περιείχαν σοβαρά σφάλματα, και από περίπου 1800 αστρονόμους είχε αναγνωρισθεί ότι όλες σχεδόν οι παρατηρήσεις του Πτολεμαίου ήταν λανθασμένες. Το 1817, ο Ντελάμπρ, ρώτησε: ‘Μήπως ο Πτολεμαίος δεν είχε κάνει καμιά παρατήρηση; Δεν είναι οι παρατηρήσεις που ισχυρίζεται ότι έχει κάνει απλώς υπολογισμοί από τους πίνακές του, και παραδείγματα για να βοηθήσουν στην εξήγηση των θεωριών του;’—J. B. J. Delambre, Histoire de l’ Astronomie Ancienne, Paris 1817, Vol. II, p. XXV, όπως παρατίθεται από τον Ρόμπερτ Ρ. Νιούτον στο βιβλίο του «Η Επιτάχυνση της Σελήνης και η Φυσική της Προέλευση» [MAPO], Τόμος 1, (Βαλτιμόρη και Λονδίνο: Εκδόσεις Πανεπιστημίου John Hopkins, 1979, σελίδα 43.

Δυο χρόνια αργότερα (το 1819), ο Ντελάμπρ κατέληξε επίσης στο συμπέρασμα ότι ο Πτολεμαίος κατασκεύασε ορισμένες από τις ηλιακές παρατηρήσεις του και απέδειξε πώς έγινε αυτή η κατασκευή. Πιο πρόσφατα άλλοι αστρονόμοι επανεξέτασαν τις παρατηρήσεις του Πτολεμαίου και κατέληξαν σε παρόμοια συμπεράσματα. Ένας από αυτούς είναι ο καθηγητής Ρόμπερτ Ρ. Νιούτον. Στο βιβλίο του «Το Έγκλημα του Κλαύδιου Πτολεμαίου» (Βαλτιμόρη και Λονδίνο: Εκδόσεις Πανεπιστημίου John Hopkins, 1977) ο Νιούτον ισχυρίζεται ότι ο Πτολεμαίος παραποίησε όχι μόνο ένα μεγάλο αριθμό παρατηρήσεων που λέει ότι ο ίδιος είχε κάνει, αλλά και ένα αριθμό παρατηρήσεων που ο Πτολεμαίος αποδίδει σε άλλους αστρονόμους, περιλαμβανομένων και ορισμένων που παραθέτει από Βαβυλωνιακές πηγές. Σε αυτές περιλαμβάνονται οι τρεις παλαιότερες παρατηρήσεις που καταγράφονται στην Αλμαγέστη του Πτολεμαίου από το πρώτο και δεύτερο έτος του βασιλιά της Βαβυλώνας Μερωδάχ Βαλαδάν (στην Αλμαγέστη ονομάζεται Mardokembados), που αντιστοιχεί στα έτη 721 και 720 π. Χ.

 

Μελετητές που διαφωνούν με τον Ρ. Ρ. Νιούτον

Στη συζήτηση που ακολουθεί ορισμένοι μελετητές λόγιοι έχουν απορρίψει τα συμπεράσματα του Νιούτον. Έχουν υποστηρίξει ότι τα επιχειρήματα του Νιούτον «αμαυρώνονται από κάθε είδους στρεβλώσεις» (Μπέρναρντ Γκολντστάϊν του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ στο βιβλίο ‘Επιστήμη’, 24 Φεβρουαρίου 1978, σελ. 872), και ότι η υπόθεσή του καταρρέει, διότι «βασίζεται σε εσφαλμένη στατιστική ανάλυση και αδιαφορεί για τις μεθόδους της πρώϊμης αστρονομίας». (ακαδημαϊκοί Noel M. Swerdlow του Πανεπιστημίου του Σικάγου, Victor E. Thoren του Πανεπιστημίου της Ινδιάνα, και Owen J. Gingreich του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ στο βιβλίο ‘Επιστημονική Αμερική’, Μάρτιος 1979, σελ. 93, Αμερικανική έκδοση). Παρόμοιες παρατηρήσεις διατυπώθηκαν απο τον Noel M. Swerdlow, «ο Πτολεμαίος σε Δίκη», στο «Αμερικανός Μελετητής’ Φθινόπωρο 1979. σελίδες 523-531, και από Julia Neuffer στο «Ο Κανόνας του Πτολεμαίου Απομυθοποιημένος;» στις «Σεμιναριακές Μελέτες του Πανεπιστημίου Άντριους, Τόμος 17, Νο 1, 1979, σελίδες 39-46. Ένα άρθρο του J. Owen Gingerich με μια ανασκευή από τον Ρ. Ρ. Νιούτον βρίσκεται στην Τριμηνιαία Εφημερίδα της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρίας, Τόμος 21, του 1980 σελίδες 253-256, 388-399, με μια τελική απάντηση από τον Gingerich στον Τόμο 20, του 1981, σελίδες 40-44.

 

Επιστημονική υποστήριξη για τον Ρ. Ρ. Νιούτον

Οι περισσότεροι, όμως, από αυτούς τους κριτικούς δεν έχουν ιδιαίτερη εμπειρία στον τομέα της Ελληνικής αστρονομίας. Μερικές παρατηρήσεις γραμμένες από καλά πληροφορημένους αστρονόμους είναι ευνοϊκές για τα συμπεράσματα του Νιούτον. Ένας ιστορικός ο οποίος είναι επίσης καλά εξοικειωμένος με την Ελληνική αστρονομία, ο K. P. Moesgaard, συμφωνεί ότι ο Πτολεμαίος κατασκεύασε τα αστρονομικά του δεδομένα, μολονότι έχει τη γνώμη ότι αυτό έγινε για έντιμους λόγους. (K. P. Moesgaard «Παραλείψεις του Πτολεμαίου», Εφημερίδα για την Ιστορία της Αστρονομίας, Τόμος 11, 1980, σελίδες 133-135) Επίσης, ο Rolf Brahde έγραψε μια ευνοϊκή ανασκόπηση του βιβλίου του Νιούτον στην Astronomisk Tidskrift, 1979, No 1, σελ. 42, 43.

Ο B. L. Van der Waerden, Καθηγητής μαθηματικών και ειδικός στην Ελληνική Αστρονομία, αναλύει τους ισχυρισμούς του Νιούτον, στο βιβλίο του «Η Αστρονομία της Ελλάδας», (1988). Μολονότι δεν προχωράει όσο ο Νιούτον στην επίθεση κατά του Πτολεμαίου, συμφωνεί ότι ο Πτολεμαίος παραποίησε τις παρατηρήσεις του δηλώνοντας: «Ότι ο Πτολεμαίος συστηματικά και εκ προθέσεως παραποίησε τις παρατηρήσεις του για να προσαρμόσει τα αποτελέσματα των παρατηρήσεών του στη θεωρία του πράγμα που αποδεικνύεται πειστικά από τον Ντελάμπρ και τον Νιούτον», σελ. 253.

 

Πρόσφατες επικρίσεις του Ρ. Ρ. Νιούτον

Ο G. J. Toomer, ο γνωστός μεταφραστής της Αλμαγέστης του Πτολεμαίου (London, Gerald Duckworth & Co, 1984), εξετάζει τους ισχυρισμούς του Νιούτον σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε το 1988 (Ο Ίππαρχος και η Βαβυλωνιακή Αστρονομία», στο «Ένας Επιστημονικός Ανθρωπιστής, Μελέτες στη Μνήμη του Αβραάμ Σάξ, eds. E. Leihty, M. Dej Ellis, & P. Gerardi, Φιλαδέλφεια 1988 σελ. 353-362), στο οποίο υποστηρίζει πειστικά ότι όλες οι παρατηρήσεις από τις προηγούμενες περιόδους που καταγράφηκαν από τον Πτολεμαίο είχαν παρθεί από τον Έλληνα μαθηματικό Ίππαρχο (2ος αιώνας π. Χ.).

Το 1990, ο Δρ Gerd Grasshoff, συμπεριέλαβε ένα μεγάλο τμήμα σε βιβλίο του με θέμα τις κατηγορίες εναντίον του Κλαύδιου Πτολεμαίου. Το έργο του αυτό είχε τίτλο «Η Ιστορία των Αστρικών Καταλόγων του Πτολεμαίου» (London, Paris, Tokyo, Hong Kong: Springer-Verlag, 1990, σελίδες. Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα επιχειρήματα του Νιούτον είναι «επιφανειακά» και «αδικαιολόγητα».

Πιο πρόσφατα ο Oskar Sheynin ανέλυσε τις κατηγορίες κατά του Νιούτον σε ένα βαθμό, υποστηρίζοντας ότι ο λόγος για τον οποίο οι παρατηρήσεις του Πτολεμαίου συμφωνούν τόσο με τη θεωρία του δεν είναι το ότι τις κατασκεύασε, αλλά ότι επέλεξε τις παρατηρήσεις που ταίριαζαν καλύτερα με τη θεωρία του. Μολονότι αυτή η επιλεκτικότητα δεν είναι επιτρεπτή στην επιστήμη σήμερα, ήταν πολύ κοινή στους αρχαίους καιρούς. Γι’ αυτό το λόγο ο Sheynin αναφέρει ότι ο Πτολεμαίος δεν μπορεί να θεωρηθεί μια απάτη. Ο. Sheynin, «H Επεξεργασία των Παρατηρήσεων στην Πρώϊμη Αστρονομία» στο Truesdell c. (επιμ.) Αρχείο για την Ιστορία των Θετικών Επιστημών, Τόμος 46:2, 1993, σελ. 153-192.

Εν κατακλείδι, φαίνεται να υπάρχουν τουλάχιστον κάποια αποδεικτικά στοιχεία που υποστηρίζουν τον ισχυρισμό ότι ο Κλαύδιος μεταχειρίστηκε «δόλια» τις παρατηρήσεις του, είτε «στολίζοντας τη σπουδαιότητα των παρατηρήσεών του είτε επιλέγοντας εκείνες που ταίραζαν καλύτερα στη θεωρία του. Ωστόσο, λίγοι λόγιοι θα φτάσουν στο σημείο που έχει φτάσει ο Νιούτον, ο οποίος απορρίπτει εντελώς τον Πτολεμαίο ως απάτη. Όπως επισημαίνει ο James Evans «Πολύ λίγοι ιστορικοί της αστρονομίας έχουν αποδεχθεί τα συμπεράσματα του Νιούτον στο σύνολό τους». —Εφημερίδα για την Ιστορία της Αστρονομίας, Τόμος 24, Μέρη ½, Φεβρουάριος-Μάϊος 1993, σελ. 145-146.

 

Ο Ρ. Ρ. Νιούτον και ο «Κανόνας του Πτολεμαίου»

Σε μια κριτική του βιβλίου του Νιούτον, «Το Έγκλημα του Κλαύδιου Πτολεμαίου», που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Scientific American, του Οκτωβρίου 1977, σελ. 79-81, αναφερόταν ότι «η νοθεία του Πτολεμαίου ίσως είχε επεκταθεί μέχρι του σημείου να επινοεί τη διάρκεια της βασιλείας των Βαβυλώνιων βασιλέων». Αυτή ήταν μια αναφορά στον αποκαλούμενο «Κανόνα του Πτολεμαίου» τον οποίο ο Νιούτον τότε πίστευε ότι είχε συντάξει ο ίδιος ο Κλαύδιος Πτολεμαίος και συνεπώς ενδέχεται να είχε επηρεασθεί από τη «νοθεία του». Τη δήλωση αυτή άρπαξε αμέσως το περιοδικό η Σκοπιά (15 Δεκεμβρίου 1977, σελ. 747, στην Αγγλική). Στη σελίδα 375 του βιβλίου του «Το Έγκλημα του Κλαύδιου Πτολεμαίου», ο Νιούτον έγραψε επίσης:«Επομένως, αυτός ο κατάλογος των βασιλέων του Πτολεμαίου είναι άχρηστος στη μελέτη της χρονολογίας, και πρέπει να αγνοηθεί. Το χειρότερο είναι ότι, μεγάλο μέρος της Βαβυλωνιακής χρονολογίας είναι βασισμένο στον κατάλογο βασιλέων του Πτολεμαίου. Όλες οι σχετικές χρονολογίες πρέπει να αναθεωρηθούν και κάθε εξάρτηση από τον κατάλογο του Πτολεμαίου πρέπει να καταργηθεί».

Ο Νιούτον αγνοούσε το γεγονός ότι ο «Κανόνας του Πτολεμαίου» δεν συντάχθηκε από τον Κλαύδιο Πτολεμαίο. Δεν ήταν ιστορικός και δεν ήταν ειδικός στις βαβυλωνιακές χρονολογίες. Παραδέχεται επίσης στο έργο του ότι δεν έχει μελετήσει άλλες πηγές εκτός του Πτολεμαίου για τα έτη πριν από τον Ναβουχοδονόσορα. (Το Έγκλημα του Κλαύδιου Πτολεμαίου σελ. 375) Εξηγεί ότι οι σκέψεις του για τις σχέσεις μεταξύ της χρονολογίας και του έργου του Κλαύδιου Πτολεμαίου επηρεάσθηκαν από τον Philip G. Cuture της Σαντή στην Καλιφόρνια. Στον πρόλογο του βιβλίου του, αναφέρει: «Ευχαριστώ τον κ. Philip G. Cuture της Σαντή στην Καλιφόρνια για την αλληλογραφία που με οδήγησε να κατανοήσω κάποιες σχέσεις μεταξύ των χρονολογιών και του έργου του Πτολεμαίου». (Το Έγκλημα του Κλαύδιου Πτολεμαίου, σελ. 14). Ο ίδιος ο P. G. Cuture προέτρεψε τον Δρα Νιούτον να απορρίψει τον Ασσυριακό κανόνα στο έργο του, «Η Επιτάχυνση της Σελήνης και η Φυσική της Προέλευση». (βλέπε Τόμο 1, 1979, σελ. 189)

Αυτό που ίσως δεν γνώριζε ο Νιούτον ήταν ότι ο Κος Cuture ήταν και ακόμη είναι ένας Μάρτυρας του Ιεχωβά, και ότι ορισμένα από τα χρονολογικά επιχειρήματα που πέρασε στον Νιούτον ελήφθησαν από το Βιβλικό Λεξικό της Εταιρίας Σκοπιά ‘Βοήθημα προς Κατανόηση της Βίβλου’. Τα επιχειρήματα αυτά δεν στόχευαν μόνο στην υποστήριξη της χρονολογίας της Εταιρίας Σκοπιά, αλλά ήταν και αποδεδειγμένα αβάσιμα!

 

Αλληλογραφία με τον Ρ. Ρ. Νιούτον

Το 1978, το επόμενο έτος μετά τη δημοσίευση του βιβλίου «Το Έγκλημα του Κλαύδιου Πτολεμαίου», είχα κάποια αλληλογραφία με τον Καθηγητή Νιούτον. Σε μια επιστολή με ημερομηνία 27 Ιουνίου 1978, του έστειλα μια μικρότερη μελέτη που είχα ετοιμάσει στην οποία ο αποκαλούμενος «Κανόνας του Πτολεμαίου» συγκρινόταν με προηγούμενες σφηνοειδείς πηγές. Αυτή η μελέτη έδειχνε με συντομία ότι όλες οι βασιλικές περίοδοι των Βαβυλώνιων βασιλέων που δίνονται στον ‘Κανόνα’, από το Ναβοπολάσσαρο (747-734 π. Χ.) μέχρι το Ναβονίδη (555-539 π.Χ.), ήταν σε πλήρη συμφωνία με τις παλαιότερες πηγές. (Αυτή η μελέτη αργότερα επεκτάθηκε και δημοσιεύθηκε σε Βρετανική Εφημερίδα για ακαδημαϊκές σπουδές, το Βρετανικό Φόρουμ για τη συζήτηση πάνω στις θεωρίες καταστροφής του Immanuel Velikovsky και άλλων: Επιθεώρηση Χρονολογιών και Καταστροφισμού, Τόμος 9, 1987, σελ. 14-23). Ρώτησα τον καθηγητή Νιούτον: «Πώς είναι δυνατόν τα αστρονομικά στοιχεία του Πτολεμαίου να είναι λάθος, και εντούτοις ο βασιλικός κατάλογος που συνδέεται με αυτά να είναι σωστός;»

Στην απάντησή του, με ημερομηνία 11 Αυγούστου 1978, ο Νιούτον είπε: «Δεν είμαι έτοιμος να πειστώ ότι ο βασιλικός κατάλογος του Πτολεμαίου είναι ακριβής πριν το Ναβοπολάσσαρο (πρό του 625 π. Χ.), αν και έχω μεγάλη εμπιστοσύνη ότι είναι μάλλον ακριβής για το Ναβοπολάσσαρο και τους μεταγενέστερους βασιλιάδες». Επεσήμανε επίσης: «Το βασικό σημείο είναι ότι ο Πτολεμαίος υπολόγισε τις συνθήκες των εκλείψεων στην Syntaxis (μάλλον αναφέρεται σε μελέτη ή βιβλίο) από τις θεωρίες του, και στη συνέχεια προσποιήθηκε ότι οι υπολογισθείσες τιμές ήταν τιμές που είχαν υπολογισθεί στη Βαβυλώνα. Οι θεωρίες του είναι αρκετά ακριβείς για να δώσουν τη σωστή ημέρα μιας έκλειψης, αλλά του διέφυγε η ώρα και το μέγεθος».

Έτσι, οι προσαρμογές που έκανε ο Πτολεμαίος στις παρατηρήσεις των εκλείψεων ήταν πολύ μικρές για να επηρεάσουν το έτος, το μήνα και την ημέρα μιας έκλειψης. Επηρεάζονταν μόνον η ώρα και το μέγεθος. Οι υποτιθέμενες διορθώσεις του Πτολεμαίου στα αρχεία των αρχαίων Βαβυλωνιακών εκλείψεων, λοιπόν, δεν άλλαξε τις προ Χριστού ημερομηνίες που είχαν καθοριστεί γι’ αυτές τις παρατηρήσεις. Δεν άλλαξαν τις χρονολογίες. ! Επιπλέον, ο Καθηγητής Νιούτον ήταν πεπεισμένος ότι ο βασιλικός κατάλογος ήταν ακριβής από το Ναβοπολάσσαρο και μετά. Με άλλα λόγια, ήταν πεπεισμένος ότι ολόκληρη η Νέο-Βαβυλωνιακή χρονολογία από το Ναβοπολάσσαρο μέχρι το Ναβονίδη (625-539 π. Χ.) ήταν ακριβής! Γιατί;

Ο λόγος ήταν ότι ο Νιούτον είχε κάνει μια πολύ εμπεριστατωμένη μελέτη των αρχαίων βαβυλωνιακών αρχείων που εξαρτώνταν από τον Κανόνα του Πτολεμαίου περιλαμβανομένων δύο αστρονομικών κειμένων σφηνοειδούς γραφής που ορίζονται με τα στοιχεία VAT 4956 και strm. Kambys. 400. Aπό την εξέταση αυτών των δύο αρχείων διεπίστωσε ότι το πρώτο κείμενο αναφερόταν στο έτος 568/67 π. Χ. και το δεύτερο στο έτος 523 π. Χ. Κατέληξε λοιπόν: «Έτσι έχουμε αρκετά ισχυρή επιβεβαίωση ότι ο κατάλογος του Πτολεμαίου είναι ακριβής ως προς τον Ναβουχοδονόσορα, και εύλογη επιβεβαίωση ως προς τον Καμβύση». (Το Έγκλημα του Κλαύδιου Πτολεμαίου, 1977, σελ. 375). Αυτά τα ευρήματα τονίστηκαν περαιτέρω στο επόμενο έργο του, Η Επιτάχυνση της Σελήνης και η Φυσική της Προέλευση, Τόμος 1, έκδοση 1979, όπου και καταλήγει στη σελίδα 49: «Το πρώτο έτος λοιπόν του Ναβουχοδονόσορα άρχισε το –603 (= 604 π. Χ.), και αυτό συμφωνεί με τον κατάλογο του Πτολεμαίου».

Επομένως, το να παραθέσω μερικές δηλώσεις του Ρ. Ρ. Νιούτον σε μια προσπάθεια να υπονομεύσω τις χρονολογίες που καθορίστηκαν για τη Νέο-Βαβυλωνιακή εποχή θα ήταν σαν να τον παραθέτω εκτός συμφραζομένων. Θα ισοδυναμούσε με διαστρέβλωση των απόψεών του και απόκρυψη των συμπερασμάτων του. Αυτό θα ήταν απατηλό. Ωστόσο, αυτό έχει γίνει επανειλημμένα από την Εταιρία Σκοπιά και από μερικούς υπερασπιστές της χρονολογίας της. Αλλά τα ευρήματα του Νιούτον αντικρούουν την χρονολογία της και αποδεικνύουν ότι είναι εσφαλμένη και ψευδής.

 

Περίληψη

Το εάν ο Πτολεμαίος παραποίησε τις παρατηρήσεις του, ίσως και μερικές από αυτές των προηγούμενων αστρονόμων, είναι άνευ σημασίας για τη μελέτη της Νέο-Βαβυλωνιακής χρονολογίας. Σήμερα, αυτή η χρονολογία δεν βασίζεται στις παρατηρήσεις που κατέγραψε ο Πτολεμαίος στην Αλμαγέστη του.

Επιπλέον, ο ισχυρισμός ότι ο Πτολεμαίος «επινόησε» το μήκος των βασιλικών περιόδων στον ‘Κανόνα του Πτολεμαίου’, βασίζεται στην εσφαλμένη άποψη ότι αυτός ο βασιλικός κατάλογος συντάχθηκε από τον Κλαύδιο Πτολεμαίο. Όπως αποδεικνύεται στις σελίδες 94-96 της τρίτης έκδοσης του βιβλίου «Οι Καιροί των Εθνών Αναθεωρημένοι» (και επίσης εν συντομία στη δεύτερη έκδοση), ο προσδιορισμός «Κανόνας του Πτολεμαίου» είναι «ψευδεπίγραφος» (Otto Neugebauer) καθώς αυτός ο βασιλικός κατάλογος, σύμφωνα με τους Eduard Meyer, Franz X. Kugler και άλλους, ήταν σε χρήση μεταξύ των Αλεξανδρινών αστρονόμων επί αιώνες πριν από την εποχή του Κλαύδιου Πτολεμαίου, και εμπλουτίσθηκε και κληροδοτήθηκε από τη μια γενιά μελετητών στην επόμενη.

Τέλος, ο ισχυρισμός ότι αυτός ο βασιλικός κατάλογος αποτελεί τη βάση ή την κύρια πηγή για τη Νέο-Βαβυλωνιακή χρονολογία, είναι ψευδής. Εκείνοι που προβάλλουν μια τέτοια αξίωση ή είναι αδαείς ή ανέντιμοι. Η απλή αλήθεια είναι ότι αυτός ο βασιλικός κατάλογος δεν χρειάζεται σήμερα για τον καθορισμό της χρονολογίας αυτής της εποχής, αν και τα στοιχεία για τις βασιλικές περιόδους των βασιλέων της Νέο-Βαβυλωνιακής εποχής υποστηρίζονται από 14 γραμμές ανεξάρτητων αποδεικτικών στοιχείων που βασίζονται σε έγγραφα σφηνοειδούς γραφής, όπως αποδεικνύεται στο βιβλίο «Οι Καιροί των Εθνών Αναθεωρημένοι».

 

Προσθήκη του 2003

Σύγχρονοι μελετητές οι οποίοι εξέτασαν τον λεγόμενο Κανόνα του Πτολεμαίου (πιο σωστά ονομάζεται Βασιλικός Κανόνας) λεπτομερώς, συμφωνούν ότι ο βασιλικός κατάλογος έχει αποδειχθεί ότι είναι αξιόπιστος απ’ την αρχή μέχρι το τέλος. Αυτό τονίζεται για παράδειγμα από τον Δρα Leo Depuydt στο άρθρο του, Πιο Πολύτιμος από Όλο το Χρυσάφι: Ο Βασιλικός Κανόνας του Πτολεμαίου και η Βαβυλωνιακή Χρονολογία, που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα των Μελετών Σφηνοειδών Εγγράφων, Τόμος 47, 1995, σελ. 97-117. Αρκετά πρόσφατα, ο Leo Depuydt έχει γράψει ένα άλλο άρθρο το οποίο πραγματεύεται την αξιοπιστία του Κανόνα του Πτολεμαίου, «Το Μεταβαλλόμενο Θεμέλιο της Αρχαίας Χρονολογίας», που θα δημοσιευθεί σύντομα στις «Πράξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης Αρχαιολόγων», 9ο Συνέδριο.

Μετάφραση από Συνεργάτη