نمی توان این واقعیت بزرگ را کتمان کرد که در مورد جشن
غنودن حامل خداوند، بسیار نوشته شده است. با این حال
در مورد روزۀ پیش از آن، بسیار کم نوشته شده است.
هر مسیحی ارتدوکس مطلع است و به طور کلی دلایل روزه
گرفتن قبل از پاسکا** و کریسمس را می داند. اما در عین
حال که ممکن است روزۀ غنودن مریم عذرا را بدانند، برخی
روزه را رعایت نمی کنند، و بیش از چند سوالی که می
پرسند چرا این روزه وجود دارد، هدف آن را درک نمی
کنند.
با توجه به سوء تفاهم از درک هدف خودِ روزه گرفتن،
تجدید کردن هدف آن همیشه ایدۀ خوبی است. نظری وجود
دارد که وقتی ما چیزی را می خواهیم باید روزه بگیریم،
چونکه عمل روزه به نوعی خدا را خشنود می سازد و با
دیدن "رنج" ما، او می پذیرد که درخواست ما را اجابت
کند. هیچ چیز بیش از این نمی تواند دور از حقیقت باشد.
آیا روزه خدا را خشنود می سازد؟
این روزه گرفتن ما نیست که خدا را خشنود می
سازد، بلکه ثمرۀ روزه ماست (در صورتی که ما در ذهنیتی
مناسب، با صدقه دادن و دعا، و نه صرفا با رژیم غذایی،
روزه بگیریم) که او را خشنود می سازد.
1) ما روزه می گیریم، نه برای اینکه آنچه را که می
خواهیم به دست آوریم، بلکه به جهت آماده کردن خودمان
برای دریافت آنچه که خدا می خواهد به ما بدهد، است.
2) هدف از روزه گرفتن این است که ما را بیشتر در
راستای مریم ای که خواهر ایلعازر بود قرار دهد، و از
خواهر دیگرشان مارتا، کسی که در عبارت "در مورد بسیاری
چیزها مضطرب و نگران هستی" معروف است، دور کند.
3) روزه گرفتن برای رساندن ما به تحقق "چیز بایسته" در
نظر گرفته شده است. این به ما کمک می کند که خدا را در
مرتبه اول و خواسته های خودمان را اگر نه آخرین، در
مرتبه دوم قرار دهیم. به همین ترتیب، این برای آماده
سازی ما بعنوان ابزار اراده خدا، کمک می کند، همانند
عزیمت موسی از مصر به کوه سینا و همچنین روزۀ خداوند
ما در بیابان. روزه گرفتن، ما را از خودمان دور می کند
و به سوی خدا می برد.
4) روزه گرفتن در طول جشن غنودن مریم عذرا، به ما کمک
می کند تا مانند حامل خداوند شویم، یک خدمتگذار مطیع
خدا که کلمه او را شنید و آن را بهتر از هر کس دیگری
که می توانست، نگاه داشت.
پس چرا ما قبل از جشن غنودن مریم عذرا روزه می گیریم؟
در یک خانواده صمیمی، در طی زمانی که مادرشان
در بستر مرگ است، زندگی طبیعی آنان متوقف می شود. در
غیر این صورت چیزهای مهم (مهمانی ها، تلویزیون، چیزهای
لوکس، خواسته های شخصی) غیر قابل توجه می شوند؛ و
زندگی حول مادری که در حال مرگ است می چرخد. این برای
خانواده ی ارتدوکس هم همین است؛ زمانی که مادر مقدسش
در بستر مرگ است، نمی تواند (یا حداقل نباید) اثر
متفاوتی نسبت به آنچه که ذکر شد، داشته باشد.
کلیسا، از طریق سرویس بهشت (Paraklesis)،
به ما این فرصت را می دهد که به آن بستر مرگ بیاییم و
استدعا و مدح و ستایش به زنی گوییم که خداوند را حمل
کرد و کشتی نجات ما و مدافع پیشروی ما در تخت سلطنت
الهی اوست.
سرویس بهشت (Paraklesis)
سرویس بهشت به حامل خداوند شامل سرودهای تقاضا
برای تسلی یافتن و کسب شجاعت است. این در زمان های
وسوسه، ناامیدی یا بیماری خوانده می شود. این سرویس به
ویژه در دو هفته قبل از غنودن حامل خداوند، به فرض از
1 اوت تا 14 اوت مورد استفاده قرار می گیرد. موضوع این
سرویس بهشت متمرکز بر درخواست و استدعاء است. . "مادر
اقدس خدا، ما را نجات بده"
اگر شما مشکلی دارید یا اگر چیزی بر روحتان سنگینی می
کند، اگر آشفتگی روحانی دارید و اگر با خود و با
اطرافیانتان در آرامش نیستید، باید در طی 15 روز اول
ماه اوت به کلیسا بروید و از مادر خدا بخواهید شما را
شفاعت کند . حتی اگر شما به اندازه کافی خوش اقبال
هستید که یکی از معدود کسانی باشید که با خود و خدا در
صلح هستند، پس آن دسته از کسانی که برکت یافته اید
باید به این سرویس بروید و از خدا و مادر متبارک او
برای برکت هایی که به شما و خانواده تان عطا فرموده
است سپاسگزاری کنید.
از آنجایی که این سرویس بهشت به حامل خداوند عمدتاً
تقاضا برای رفاه زندگی است، بیایید کل کلیسا در 15 روز
اول ماه اوت و به ویژه در جشن بزرگ غنودن حامل خداوند
در تاریخ 15 اوت، برای شما دعا کند. اجازه ندهید تنبلی
و بی تفاوتی شما باعث از دست دادن این نعمت و الهام
بزرگ شود که کلیسا می تواند به شما عطا کند. بگذارید
آرامش و قدوسیتی که فقط مادر خدا می تواند به شما بدهد
وارد زندگی تان شود. "بیایید تمام توجهات زمینی را
کنار بگذاریم" و بیایید ما واقعاً در طی این پانزده
روز، در دعا و روزۀ زندگی کلیسایی شرکت کنیم تا
بتوانیم «بچشیم و ببینیم که خداوند نیکوست» و به این
ترتیب ما به طور کامل برکات روحانی را که کلیسا در این
زمان مقدس به ما ارائه می دهد، را تجربه کنیم.
"خوشابحال آنانی که آنچه را که انتظار می کشند،
بیابند." بیایید با
هم
به حامل خداوند دعا
کنیم
تا با دعاها و شفاعت های او روح ما بتواند نجات یابد!
برپا داشتن روزۀ غنودن مریم عذرا
روزه گرفتن، به معنای واقعی خود (پرهیز از غذا،
افکار، اعمال و امیال شر) این را انجام می دهد،
زمان کمتری را در اوقات فراغت یا سایر فعالیتها می
گذارد و زمان بیشتری را برای دعا و تفکر بر روی او که
مسیح را به ما عطا کرده است، که نخستین و عالی ترین
مسیحی شد. در بازتاب خود او و زندگی بی نظیرش، ما یک
مدل زندگی مسیحی را می بینیم، جواب مسیح در مقابل زنی
که اظهار داشت خوشابحال مریم چرا که او تو را زاییده
است را تجسم کنید: خوشابحال آنانی که کلام او را می
شنوند و آن را نگاه می دارند. مریم این کار را بهتر از
هر کسی انجام داد.
پدر توماس هوپکو اشاره کرده است که، او کلمه خدا را
شنید و آن را به خوبی حفظ کرد، که او از میان تمام
زنان تاریخ نه تنها برای شنیدن کلمه او،
بلکه برای تولد او انتخاب شده بود. بنابراین در حالی
که ما با تأمل در زندگی او روزه هستیم، همزمان خودمان
را آماده می سازیم که در تقلید از او زندگی کنیم. این
هدف روزۀ غنودن مریم عذراست.
وقتی سرسپردگی بدن توصیف ناپذیر تو رسید، رسولان بر
تخت تو خیره شدند، تو را با لرز تماشا کردند. برخی در
اندیشه بدن تو بودند، درخشش آن خیره کننده بود، اما
پطرس در اشک هایش به تو ناله کرد و گفت : "ای باکره،
تو را به وضوح می بینم، وسعت یافته ای ، ای زندگی همه،
من شگفت زده ام. ای آنکه توصیف ناپذیری، ای آنکه در
سعادت زندگی آینده ساکن هستی، از پسرت و خدا تقاضا کن
که مردمت را بی فساد
نگاه دارد.
* : آرامیدن مریم همیشه باکره و
عروج
او به آسمان
** : جشن رستاخیز خداوند عیسی مسیح
منبع
:
www.oodegr.com
