مزمور  132      

1ای خداوند برای داوود به یاد آور، همه مذلتهای او را. 2چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قادر مطلق یعقوب نذر نمود 3که به خیمه خانه خود هرگز داخل نخواهم شد، و بر بستر تختخواب خود بر نخواهم آمد. 4خواب به چشمان خود نخواهم داد و نه پینکی به مژگان خویش، 5تا مکانی برای خداوند پیدا کنم و مسکنی برای قادر مطلق یعقوب. 6اینک ذکر آن را در افراته شنیدیم و آن را در صحرای یعاریم یافتیم. 7به مسکن های او داخل شویم و نزد قدمگاه وی پرستش نماییم. 8ای خداوند به آرامگاه خود برخیز و بیا، تو و تابوت قوت تو. 9کاهنان تو به عدالت ملبس شوند و مقدسانت ترنم نمایند. 10به خاطر بنده خود داوود، روی مسیح خود را بر مگردان. 11خداوند برای داوود به راستی قسم خورد و از آن بر نخواهد گشت که «از ثمره صلب تو بر تخت تو خواهم گذاشت. 12اگر پسران تو عهد مرا نگاه دارند و شهاداتم را که بدیشان می آموزم، پسران ایشان نیز بر کرسی تو تا به ابد خواهند نشست.» 13زیرا که خداوند صهیون را برگزیده است وآن را برای مسکن خویش مرغوب فرموده. 14«این است آرامگاه من تا ابدالاباد. اینجا ساکن خواهم بود زیرا در این رغبت دارم. 15آذوقه آن را هرآینه برکت خواهم داد و فقیرانش را به نان سیر خواهم ساخت، 16و کاهنانش را به نجات ملبس خواهم ساخت و مقدسانش هرآینه ترنم خواهند نمود. 17در آنجا شاخ داوود را خواهم رویانید و چراغی برای مسیح خود آماده خواهم ساخت. 18دشمنان او را به خجالت ملبس خواهم ساخت و تاج او بر وی شکوفه خواهد آورد.»