|
مزمور
34
1خداوند را در هر وقت متبارک خواهم گفت. تسبیح او دائم بر
زبان من خواهد بود. 2جان من در خداوند فخر خواهد کرد. مسکینان شنیده، شادی
خواهند نمود. 3خداوند را با من تکبیر نمایید. نام او را با یکدیگر
برافرازیم. 4چون خداوند را طلبیدم مرا مستجاب فرمود و مرا از جمیع ترسهایم
خلاصی بخشید. 5بسوی او نظر کردند و منور گردیدند و روی های ایشان خجل نشد.
6این مسکین فریاد کرد و خداوند او را شنید و او را از تمامی تنگی هایش
رهایی بخشید. 7فرشته خداوند گرداگرد ترسندگان او است. اردو زده، ایشان را
می رهاند. 8بچشید و ببینید که خداوند نیکو است. خوشابحال شخصی که بدو توکل
می دارد. 9ای مقدسان خداوند از او بترسید زیرا که ترسندگان او را هیچ کمی
نیست. 10شیربچگان بینوا شده، گرسنگی می کشند و اما طالبان خداوند را به هیچ
چیز نیکو کمی نخواهد شد. 11ای اطفال بیایید مرا بشنوید و ترس خداوند را به
شما خواهم آموخت. 12کیست آن شخصی که آرزومند حیات است و طول ایام را دوست
میدارد تا نیکویی را ببیند. 13زبانت را از بدی نگاه دار و لبهایت را از
سخنان حیله آمیز. 14از بدی اجتناب نما و نیکویی بکن. صلح را طلب نما و در
پی آن بکوش. 15چشمان خداوند بسوی صالحان است و گوشهای وی بسوی فریاد ایشان.
16روی خداوند بسوی بدکاران است تا ذکر ایشان را از زمین منقطع سازد. 17چون
(صالحان) فریاد برآوردند خداوند ایشان را شنید و ایشان را از همه تنگیهای
ایشان رهایی بخشید. 18خداوند نزدیک شکسته دلان است و روح کوفتگان را نجات
خواهد داد. 19زحمات مرد صالح بسیار است. اما خداوند او را از همه آنها
خواهد رهانید. 20همه استخوانهای ایشان را نگاه می دارد، که یکی از آنها
شکسته نخواهد شد. 21شریر را شرارت هلاک خواهد کرد و از دشمنان مرد صالح
موآخذه خواهد شد. 22خداوند جان بندگان خود را فدیه خواهد داد و از آنانی که
بر وی توکل دارند موآخذه نخواهد شد.
|