مزمور  91      

1آنکه در ستر حضرت اعلی نشسته است، زیر سایه قادر مطلق ساکن خواهد بود. 2درباره خداوند میگویم که او ملجا و قلعه من است و خدای من که بر او توکل دارم. 3زیرا که او تو را از دام صیاد خواهد رهانید و از وبای خبیث. 4به پرهای خود تو را خواهد پوشانید و زیر بالهایش پناه خواهی گرفت. راستی او تو را مجن و سپر خواهد بود. 5از خوفی در شب نخواهی ترسید و نه از تیری که در روز می پرد. 6و نه از وبایی که در تاریکی می خرامد و نه از طاعونی که وقت ظهر فساد می کند. 7هزار نفر به جانب تو خواهند افتاد و ده هزار به دست راست تو. لیکن نزد تو نخواهد رسید. 8فقط به چشمان خود خواهی نگریست و پاداش شریران را خواهی دید. 9زیرا گفتی تو ای خداوند ملجای من هستی و حضرت اعلی را ماوای خویش گردانیده ای. 10هیچ بدی بر تو واقع نخواهد شد و بلایی نزد خیمه تو نخواهد رسید. 11زیرا که فرشتگان خود را درباره تو امر خواهد فرمود تا در تمامی راههایت تو را حفظ نمایند. 12تو را بر دستهای خود برخواهند داشت، مبادا پای خود را به سنگ بزنی. 13بر شیر و افعی پای خواهی نهاد؛ شیربچه و اژدها را پایمال خواهی کرد. 14«چونکه به من رغبت دارد او را خواهم رهانید و چونکه به اسم من عارف است او را سرافراز خواهم ساخت. 15چون مرا خواند او را اجابت خواهم کرد. من در تنگی با او خواهم بود و او را نجات داده، معزز خواهم ساخت. 16به طول ایام او را سیر می گردانم و نجات خویش را بدو نشان خواهم داد.»