|
موعظه بر قرائت رسولی در هفتمین یکشنبۀ لوقا
|
|
(عبرانیان 9: 1-7)
قرائت رسولی امروز از نامه ای است که توسط پولس رسول به
مسیحیان عبرانی فرستاده شد. در این نامه، رسولِ مسیح می خواهد به مسیحیان
یهودی تأکید کند که عیسی مسیح همان مسیحا است که پیامبران در مورد آن سخن
گفته اند و از این رو بزرگتر از همه شخصیت های برجسته عهد عتیق است. او
همچنین از پرستش مسیحی فراتر از پرستش اسرائیلی سخن می گوید، همانطور که
آسمان فراتر از زمین است.
اول، پولس رسول، میثاق گاهی (پرستشگاهی) را که یهودیان
برای عبادت خود استفاده می کردند معرفی می کند: در مرکز آن، صندوق عهد
پوشیده شده با طلا بود. در داخل این جعبه با روکش طلایی، ظرفی طلایی
نگهداری می شد که پر از مَن بود که به مدت 40 سال معجزه وار در بیابان بر
اسرائیل ریخته می شد (خروج 16: 33). همچنین در داخل صندوق لوح های عهد که
فرامین خدا بر آنها حک شده بود و موسی در کوه سینا از خدا دریافت کرده بود
قرار داشت (خروج 31: 18). و سپس عصای هارون، که به طرز معجزه آسایی بر روی
آن شکوفه آورده بود، که نشان می داد خدا هارون را به عنوان کاهن خود انتخاب
کرده است (اعداد 17: 23).
اکنون بیایید به شباهت های موجود در کلیسای ارتدوکس نگاه
کنیم: در مرکز جایگاه مقدس که همچنین محراب مقدس نامیده می شود، میز مقدس
قرار دارد. در طی لیتورجی الهی، قربانی خونی حیوانات بعنوان قربانی جایگزین
وجود ندارد، بلکه قربانی بدون خون عیسی مسیح، همانطور که او خود را در شام
آخر به شاگردانش ارائه داد، می باشد.
همچنین بر روی میز مقدس، به جای لوح ده فرمان، ما انجیل
مقدس عهد جدید با فرامین تکمیل شده و کلام خدا را داریم.
در نهایت، به جای ظرف مَن، غذای مادی اسرائیل، آرتوفورین
مقدس [ ظرف مقدس مخصوص نگهداری عشاء ربانی جهت مواقع ضروری]، که بر روی میز
مقدس هر کلیسای ارتدوکسی است، را داریم. این "مَن آسمانی" است که گنجینه
گرانبها از بدن و خون مقدس عیسی مسیح خداوند ماست، که در لیتورجی الهی پنج
شنبه بزرگ آنجا نگهداری می شود.
با این حال، مهمتر از همه، این بود که کاهن اعظم هارون و
جانشینان آن، برای قربانی بخشایش گناهان (گناهان خودشان و مردم) جایگزین را
ارائه می دادند. در کلیسای مسیحی، عیسی مسیح، پسر خدا، کاهن اعظم است (نگاه
کنید به عبرانیان 4: 14)، و آیین مقدس را برگزار می کند. کشیشان و اسقفان
خادمین عیسی مسیح هستند. این در عبارت لیتورجی الهی قدیس باسیل بزرگ مشخص
است: "بندگان خود را به عنوان خادمینت در تقدس خود نگاهدار" (آخرین دعای
لیتورجی). قدیس باسیل بزرگ، در حالی که خود اسقف اعظم بود، تصمیم می گیرد
که خود و همه اسقفان دیگر را که برگزارکننده لیتورجی الهی هستند را به
عنوان "خادمان"، معرفی کند. این واقعیت است که عیسی مسیح خداوند ما، به
عنوان کاهن اعظم، برگزار کننده راز عشاء مقدس ربانی در لیتورجی الهی و تمام
اسرار دیگر است، که توسط کشیش یا اسقف نیز در پرستش بیان می شود: "ای مسیح،
خدای ما، تو هم "هدیه دهنده" هستی و هم "هدیه شده"، آن که دریافت می کند و
توزیع می فرماید ..." (دعایی از سرود کروبیان ) و در دعای قبل از عشاء
ربانی مقدس داریم: "خداوندگار عیسی مسیح، خدای ما ... که به شکل نادیدنی،
در میان ما حضور داری. بیا و ما را تقدیس فرما، و بگذار بدن پاکت و خون
مقدست، با دست قدرتمندت به ما عطا شود و از طریق ما به تمام قوم تو داده
شود "
چه افتخار و برکت عظیمی است برای ایمانداران مسیحی! خود
مسیح، در قربانی کردن خون خود، وجدان ما را از کارهایی که به مرگ منجر می
شود، پاک می کند تا ما خداوند واقعی را پرستش نماییم (با توجه به عبرانیان
2: 14).
بیایید با بانگ پولس رسول تمام کنیم: بنابراین، برادران من
با داشتن کاهن بزرگ عیسی مسیح، بر خانه خدا ... از با هم آمدن در عبادت -
در کلیسا - غافل نشویم، چنانکه که بعضی را عادت است، بلکه یکدیگر را نصیحت
کنیم (عبرانیان 10: 21 و 25) اغلب و بی وقفه برای آمدن به کلیسا.
~ متروپولیتن پیسیدیه، ساتیریوس
|
