|
موعظه بر قرائت رسولی برای هفتمین یکشنبه از متی 4/8/2019
(رومیان 15: 1-7)
یکی از جدی ترین موضوعاتی که در همه سطوح بر جامعه تأثیر می گذارد، گسستگی کامل
روابط بین مردم است. این حتی در خانواده هایی که همسران به دلیل اختلاف نظرها دلسرد
می شوند، و بین فرزندان و والدین بیگانگی وجود دارد، دیده می شود. نتیجۀ آن چیست؟
زن و شوهر در نهایت طلاق می گیرند. کودکان روابط خود را با والدینشان قطع می کنند
(یا برعکس). این در هر جای در جوامع ما دیده می شود: برادران ، دوستان ، همکاران و
همسایگان نسبت به یکدیگر سرد هستند، یکدیگر را متهم می کنند (یا بدتر) و از یکدیگر
دوری می کنند.
دلایل زیادی وجود
دارد که چرا روابط به این روش خاتمه می یابد. دلیل اصلی در ارتباط با خودخواهی
خودمان است. وقتی شخص دیگری کاری انجام می دهد یا چیزی می گوید که ما را می رنجاند
، ما به شدت در برابر آن واکنش نشان می دهیم. یا وقتی احساس می کنیم در مورد چیزی
حق با ماست و دیگران با ما موافق نیستند. وقتی فقط به احساسات خودمان فکر می کنیم و
شخص دیگر را نادیده می گیریم، درگیری اجتناب ناپذیر است. این منجر به عواقب غم
انگیزی برای همه ما شده است.
پولس قدیس، با
عبارت امروز از نامه خود به رومیان، جهت صحیح در ارتباط دقیق با دیگران را به ما
گوش زد می کند ، و اظهار می دارد: "ما که توانا هستیم، بایستی ضعف های ناتوانان را
متحمل بشویم" (آیه 1).
کسانی از ما که در
ایمان درست و قوی تر هستند باید ضعف کسانی را که در ایمان ضعیف تر هستند و فاقد درک
هستند، تحمل کنند. بیایید با دقت بیشتری به «ما باید» نگاه کنیم. فرد دیگر ممکن است
در مورد خواست خدا کمتر آگاهی داشته باشد و نفهمد که اشتباه کرده است. ممکن است این
یک سوء تفاهم کامل باشد و یا آنها از عواقب آنچه انجام می دهند یا می گویند آگاه
نباشند. مورد هرچه که باشد، ما تلاش می کنیم تا به درک آنها کمک کنیم. اگر در این
کار شکست بخوریم، و آنها به اعمال خود ادامه دهند، بنابراین ما باید ضعف های آنها
را به نام عشق تحمل کنیم، همانطور که رسول مقدس به ما تعلیم می دهد، و نه آنها را
برانیم.
پولس قدیس ادامه می
دهد: "نه اینکه خوشی خود را طالب باشیم. بیایید هر یک از ما همسایه خود را خوش
بسازد در آنچه برای بنا نیکو است »(آیات 1-2).
اگر همه فقط هر کاری
را که می خواهند بدون توجه به دیگران انجام دهند، طبیعتاً درگیری هایی رخ خواهد
داد. اگر به سخنان پولس قدیس گوش کنیم و مواظب باشیم که به دیگران آسیب نرسانیم،
شادی و آرامش غالب خواهد شد. جای دیگر در رومیان، پولس قدیس چیز دیگری را نیز که
بسیار حائز اهمیت است، اضافه می کند: "با محبت برادرانه یکدیگر را دوست دارید و هر
یک دیگری را بیشتر از خود اکرام بنماید." (رومیان 12 :10). در صورت انجام این کار
روابط ما با خانواده ، دوستان و همسایگان حل و فصل می شود.
رسول مقدس نیز در
این بخش به صبر و شکیبایی اشاره می کند. ما از تجربه شخصی می دانیم که برخورد با
شخصیت های مختلف چقدر دشوار است. به همین دلیل است که او صبر را توصیه می کند.
"تا به صبر و تسلی
كتاب امیدوار باشیم" (آیه 4) ، و "تا یکدل و یک زبان شده، خدا و پدر خداوند ما عیسی
مسیح را تمجید نماییم" (آیه 6).
حوادث بی شماری در
زندگی وجود دارند که به ما یادآوری می کنند که صبر یکی از بزرگترین فضیلت ها است و
ما را از بسیاری از شرایط دشوار نجات می دهد. خداوند فرمود: "جانهای خود را به صبر
دریابید" (لوقا 21 :19). نمونه هایی که در کتاب مقدس می توانیم پیدا کنیم، مانند
ایوب، ما را تشویق می کند تا صبورانه با مبارزات خود کنار بیاییم. از آنجا که صبر
یک موهبت الهی است، پولس قدیس به خدا دعا می کند که آن را اعطا فرماید، تا هماهنگی
بین مردم حفظ شود.
پولس قدیس با این
سخنان به پایان می رساند: "پس یکدیگر را بپذیرید، چنانکه مسیح نیز ما را پذیرفت ،
برای جلال خدا" (آیه 7).
برادران و خواهران عزیزم ، تصور کنید چطور می شد اگر این آخرین سخن رسول دائماً در
ذهن ما بود. ما هرگز اجازه نمی دادیم که روابط مان دچار چنین عذابی شود. مسیح ما را
پذیرفت! وقتی مسیح از همه گناهان ما چشم پوشی کرد و همه چیز را فراموش کرد، ما در
چه شرایطی قرار داشتیم؟ وضعیت ما چگونه بود وقتی که او ما را به عنوان برادران و
خواهرانش پذیرفت و به خاطر ما بر صلیب مُرد؟ پولس قدیس پاسخ می دهد: "در حالی که ما
هنوز گناهکار بودیم، مسیح برای ما مُرد" (رومیان 5: 8). بیایید افراد دیگر را نیز
با تحمل، صبر و عشق پذیرا باشیم، مهم نیست که چه کاری انجام داده اند تا به ما آسیب
برسانند. به این ترتیب، زندگی ما با صلح، شادی و حسن نیت برای همه پر خواهد شد.
آمین.
~ متروپولیتن
پیسیدیه، سوتیریوس
|
