موعظه در قرائت رسولی برای نهمین یکشنبه از متی

          

 

 

(اول قرنتیان 3: 9-17)

 

عبارت امروز از نخستین نامه به قرنتیان، ایمانداران کلیسا را ​​با یک ساختمان و بدنهای ما (به عنوان مسیحیان) را با معبد مقدس خدا مقایسه می کند. شایان ذکر است که پولس قدیس از کلمه "ساختمان" به این معنی استفاده می کند که تمام نشده است و یک کار مداوم است. برای درست ساختن، باید بنیاد درست را ریخت. همانطور که پولس قدیس می نویسد، او به عنوان "معمار" عمل می کند، و "سنگ بنای" را که عیسی مسیح است، قرار می دهد. این سنگ را نمی توان به هر جای دیگری منتقل کرد و نه می توان آن را تعويض کرد. هر کس برای خدمت به کلیسا در کار ساخت روح به قورنتس بیاید، باید به بنیادی که موجود است ، یعنی مسیح ، بیفزاید. هر آنچه تدریس می شود باید مبتنی بر دکترین و آموزه اخلاقی مسیح باشد.

 

رسول مقدس قرائت را با این یادآوری آغاز می کند که "ما با خدا همکاران هستیم؛ و شما زراعت خدا و عمارت خدا هستید "(آیه 9). فرقی نمی کند چه کاری انجام دهیم ، چه رسول ، واعظ و چه معلم زیرا در پایان ، ما کارگران ساده ای در "استخدام" مسیح هستیم. او ما را به انجام این کار مأمور کرد، بنابراین هر کاری که انجام می دهیم باید با پروردگار خود متحد باشیم. با این کار می توان ساخت و ساز را با موفقیت به اتمام رساند.

 

مطمئناً ما "همکاران خدا" ، همانطور که پولس قدیس تأکید می کند، باید در انتخاب مواد مناسب برای ساخت با آن احتیاط کنیم. یک ساختمان معمولی به مصالحی نیاز دارد که بتواند در برابر زمان، زلزله و هوای سخت مقاومت کند. برای ساختن روح، ما به مواد مستحکم و ابدی حقیقت آشکار مسیح احتیاج داریم. کلماتی که فقط برای گوش خوشایند نباشند، بلکه کلماتی که مردم را با مسیح متحد نگاه دارند.

 

هر مسیحی ارتدوکس این مسئولیت را دارد که آنچه برای شکل دادن به روح لازم است را انتخاب کند. برای پیدا کردن افرادی مناسب که به آنها تعلیم دهند و زندگی آنها را هدایت کنند. اگر این معلمان بدون عشق به مسیح باشند و از ارادۀ او غافل باشند، خطر واقعی سقوط روح وجود دارد، همانطور که کشتی وقتی با صخره یا سنگی برخورد می کند، ویران می شود. آن غرق خواهد شد. همین مساله را می توان در مورد انواع کتابهایی که یک مسیحی می خواند، یا هر رسانه چاپی یا الکترونیکی دیگری نیز گفت. چنین مطالبی می توانند حتی بدون پی بردن آن بر شخصیت تأثیر بگذارند. مهم نیست که اینها چقدر ممکن است جذاب باشند، انسان وقتی حقیقت را دریابد این قدرت را دارد که از چنین مواردی دوری کند، که این چیزها سازنده نیستند، بلکه آنچه را که در بنیاد گذاشته شده توسط مسیح ساخته شده است، را فرو می ریزند.

 

سپس پولس قدیس فراتر می رود. عمارتی که وی از آن یاد می کند، به عنوان عالیترین و مقدس ترین ساختمانی است که می تواند ساخته شود: این "معبد خدا است!" از لحظه ای که ما تعمید گرفتیم، از همه گناهان پاک شدیم و عطای روح القدس را دریافت کردیم، خانه خدا شدیم! هر مسیحی به کلیسایی که در آن تعمید داده شده است و جایی که رازهای مقدس را دریافت می کند احترام می گذارد. آنها به این مکان احترام می گذارند و هرگز به خودشان اجازه نمی دهند که به آن بی حرمتی کنند و یا آنرا آلوده کنند. اینگونه است که مسیحیان نیز باید با بدن خود به عنوان خانه خدا رفتار کنند. با جلوگیری از شرایط و فعالیتهای گناهکارانه، و ممانعت از درگیر شدن با مشاجرات یا شقاق ها. اگر شخصی این کار را نکند، عواقب آن فاجعه بار خواهد بود. پولس قدیس در این مورد کاملاً واضح بیان می کند: "اگر کسی معبد خدا را خراب کند، خدا او را هلاک خواهد کرد" (آیه 17). این هشدار به عنوان یک تهدید یا نفرین در نظر گرفته نشده است، بلکه برای این است که ما را نسبت به آنچه در معرض خطر آن هستیم هوشیار سازد. "زیرا معبد خدا مقدس است ، و شما آن هستید" (آیه 17).

 

پس از شنیدن این سخنان از پولس رسول، که گامهای مسیح را در زندگی اش دنبال می کرد ، بیایید "مواد" واقعی را جستجو کنیم تا زندگی خود را بر بنیاد مسیح بسازیم. بیایید ما نیز از هر چیزی که می تواند منجر به تفرقه یا درگیری شود ، و معبد مقدس خدا و تمام اعضای کلیسا را ​​که بخشی از آن هستند ، را ویران کند، دوری کنیم.

 

~ متروپولیتن پیسیدیه، سوتیریوس