|
موعظه در قرائت رسولی برای یکشنبه قضاوت نهایی
(یکشنبه حذف خوراک گوشت)
|
|
(اول قرنتیان 8: 8-9: 2)
در قرائت از رساله اول به قرنتیان، که امروز شنیدیم، پولس رسول به اختلال
ایجاد شده در کلیسا توسط سوء رفتار برخی از مسیحیان اشاره دارد. این چیزی
است که اتفاق افتاده است: در آن روزها، بت پرستان برای پرستش، حیوانات را
در معابد خود به خدایان دروغین قربانی می کردند. گوشت قربانی تقسیم می شد،
مقداری از آن در محراب سوزانده می شد، و بخشی از آن بعنوان غذای مقدس در
معبد خورده می شد و بقیه برای استفاده فردی به بازار فروخته می شد. این
گوشت ها "چیزهایی بود که به بت ها ارائه می شد." طبق حکم شورای رسولی، که
در سال 48 میلادی در اورشلیم تشکیل شد، اعلام شد که برای مسیحیان خوردن
چیزهایی که به بت ها ارائه می شود، برای قطع ارتباط آنها با بت پرستی مذهب
قبلی شان ممنوع است. اما در قرنتس، برخی از مسیحیان بودند که می خواستند با
تئوری خودشان «مترقی» باشند: از آنجا که خدایان بت ها وجود ندارند، قربانی
هایی که به آنها ارائه می شود بی ارزش هستند. این بدان معنی است که بین این
گوشت های قربانی و گوشت معمولی که در بازار یافت می شود تفاوت واقعی وجود
ندارد. به طور خلاصه، ما می توانیم آن را بخوریم! با این استدلال، برخی از
آنها در جشن های عمومی شرکت می کردند. اما دیگر مسیحیان، که دیدند آنها
غذاهای ارائه شده به بت ها را می خورند، افترا زدند - اینها چه نوع
مسیحیانی هستند، که مانند بت پرستان چیزهای ارائه شده به بت ها را می
خورند، این نقض آشکاری از تصمیم شورای رسولی است!
پولس رسول، رفتار این مسیحیان "مترقی" را محکوم می کند و اعلام می کند که
تفکرشان درباره آنچه که گوشت معمولی است و نیست، بی اهمیت است، زیرا آنها
در مورد افترایی که دیگران نسبت می دهند فکر نمی کنند.
البته امروز ما مسیحیان در مورد چنین طبقه بندی هایی نگران نیستیم، اما ما
باید نگران نحوه رفتارمان به عنوان یک مسیحی باشیم تا ما به برادران و
خواهران خود افترا نزنیم.
در واقع برای اینکه این را برجسته کنیم، کلیسا این قرائت درباره قربانی
حیوانات و افتراها را برای امروز، یکشنبه حذف خوراک گوشت انتخاب کرده است.
از فردا تا عید پاک ما از گوشت روزه داریم. این روزه داری در دوره بزرگ،
مثل هر چهارشنبه و جمعه در طول سال (با استثناء ها)، به زمان رسولان مقدس
برمی گردد. مسیحیان ارتدوکس باید روزه را نگه دارند؛ زیرا این امر برای
زندگی روحانی ما بسیار مفید است (البته اگر پدر روحانی متوجه شود که یکی
نمی تواند به دلایل جدی در سلامتی روزه بگیرد، او روش و زمان روزه را طبق
مقررات مقدس کلیسای مان تنظیم می کند)
با این حال، مسیحیانی هستند که درست همانند اهالی قرنتس عمل می کنند. آنها
ادعا می کنند که چیزی که ما می خوریم مهم نیست بلکه قلبی خالص و پاک مهم
است. درواقع، آنها کلمات انجیل (متی 15 :11) را اشتباه تفسیر می کنند: «نه
آنچه به دهان فرو می رود انسان را نجس می سازد؛ بلکه آنچه از دهان بیرون می
آید، انسان را نجس می گرداند»، که خداوند دربارۀ یک مورد دیگر گفت.
بنابراین شما می توانید ببینید که آنها گوشت ننگین و بی شرمانه را می
خورند، بدون اینکه درباره افترایی که دیگران می زنند فکر کنند. پولس رسول
پاسخ می دهد: "اگر خوراک باعث لغزش برادر من شود، تا به ابد گوشت نخواهم
خورد، تا برادر خود را لغزش ندهم" (اول قرنتیان 8: 13).
البته این تنها گوشت نیست که بتواند دیگران را متهم کند. اگر کمی فکر
کنیم، بسیاری از رویدادهای دیگر که در زندگی دیگران ما توجه داشتیم و موجب
افترا زدن ما شدند را به یاد می آوریم. نه تنها این، بلکه همچنین آنچه که
ما خودمان انجام داده ایم که دیگران را ناراحت کرده ایم، مانند لباس های
ناخوشایند، کلمات گمراه کننده، شرور به نظر رسیدن، بی تفاوتی به درد کسانی
که در اطراف ما هستند و بسیاری دیگر از چنین اعمال گناهی که باعث شده است
برخی از مسیر مسیحی برگردند.
پولس رسول بعد دیگری را به عواقب ارتکاب ما به انجام چنین گناهانی علیه
دیگری اضافه می کند؛ او می نویسد: "چون به برادران گناه ورزیدید و ضمایر
ضعیفشان را صدمه رسانیدید، همانا به مسیح خطا نمودید" (آیه 12) با کسی که
ایمانداران متحد هستند. به همین دلیل است که خداوند ما عیسی مسیح گفت: "وای
بر کسی که سبب لغزش باشد" (متی 18: 7). و خداوند به این نکته اشاره داشت که
این کلمات سخت را بیان فرمود: "هر که یکی از این کوچکان را که به من ایمان
آورند، لغزش دهد، او را بهتر است که سنگ آسیایی بر گردنش آویخته، در دریا
افکنده شود" (مرقس 9: 42).
برادران و خواهران من، واضح است که چقدر جدی است اگر ما با رفتار اشتباه
یا بی اعتناء خودمان موجب این لغزش برای دیگران شویم. ما باید مراقب باشیم.
در اقدامات ما، چه در خانواده، در محل کار و چه در جامعه، ما نباید تنها در
مورد آنچه که ما دوست داریم و آنچه برای ما خوب است فکر کنیم، بلکه همچنین
چطور از لغزش دیگران جلوگیری کنیم. بیایید نور روح القدس را برای هدایتمان
درخواست کنیم.
~
متروپولیتن پیسیدیه، سوتیریوس
|
