|
موعظه در قرائت رسولی برای یکشنبۀ مرد نابینا
(اعمال 16: 16-34)
در عبارت امروز از اعمال رسولان، ما دو موضوع اصلی را مشاهده می کنیم: حیله شیطان
در چگونگی فریب دادن مردم و محافظت شگفت انگیزی که خدا برای مؤمنانی که به او
اختصاص داده شده اند فراهم می کند.
در
حینی که قدیس پولس رسول و سیلاس همکار او در فیلیپی مقدونیه، انجیل را اعلان و
اولین ایمان داران در مسیح را جمع آوری می کردند، آنجا چیز عجیبی رخ داد: هر بار که
آنها به نماز می رفتند، دختری برده آنها را دنبال می کرد. او توسط یک روح تفال و
غیب گویی تسخیر شده بود، و از طریق طالع بینی برای اربابانش پول جمع می کرد. او از
عقب رسول آمده، ندا می کرد و می گفت: "این مردان خدام خدای تعالی می باشند که راه
نجات را به شما اعلام می نمایند" (آیه 17). این اظهار ایمان نبود، بلکه شیوه پلید
روح شیطانی بود که از طریق دختر برده برای افزایش نفوذ خود در میان مردم مبادرت می
ورزید، و با استفاده از موعظه رسولان به نوعی قدرت خود را "تظاهر" می کرد. قدیس
پولس، رسول الهام یافته از خدا این را متوجه شد، و بسیار دلخور شد. بنابراین، دفعه
بعد که او صدای دختر برده را در پشت سرش شنید، متوقف شد، برگشت و به روح گفت:"به
نام عیسی مسیح تو را دستور می دهم از این دختر بیرون بیا"، که در ساعت روح از او
بیرون شد. (آیه 18) در نتیجه، دختر برده بخت برگشته دیگر قادر به طالع بینی برای
حرص و طمع اربابان خود نبود.
به دنبال این حادثه، در ادامه می خوانیم: "اما چون آقایانش دیدند که از کسب خود
مأیوس شدند، آنها پولس و سیلاس را گرفته در بازار نزد حکام کشیدند "(آیه 19). آنها
جمعیت را با اتهامات دروغین علیه ایشان تحریک کردند و موجب اختلال شدند، که توجه
حکام شهر را جلب کنند. آنها دستور بد رفتاری با رسولان را دادند، که با میله ها
مورد ضرب و شتم قرار بگیرند و سپس ایشان را به زندان منتقل کنند.
رئیس زندانیان، به پیروی دستورات، پاهای رسولان را در کنده ای که برای مجرمان
خطرناک مورد استفاده قرار می گرفت، بست تا نتوانند فرار کنند. پس از این همه،
انتظار می رفت صدای درد و اضطراب را از دهان ایشان در طول شب بشنوند. اما آنچه ما
می بینیم کاملا برعکس است! "در نیمه شب پولس و سیلاس دعا می کردند و خدا را تسبیح
می خواندند" (آیه 25). بدون تردید، قلب های ایشان با همان شادی پر بود که دیگر
رسولان پس از ضرب و شتم توسط شورا احساس کردند، جایی که "ایشان از حضور شورا شاد
خاطر رفتند، از آنرو که شایسته آن شمرده شدند که به جهت نام مسیح رسوایی کشند"
(اعمال 5: 41) عیسی قبلا گفته بود که: «خوشابحال زحمت کشان برای عدالت، زیرا ملکوت
آسمان از آن ایشان است ... خوش باشید و شادی عظیم نمایید، زیرا اجر شما در آسمان
عظیم است» (متی 5: 10 و 12).
بیایید هرگز این سخنان خداوند و یا نمونه رسولان مقدس را فراموش نکنیم، وقتی که
بخاطر مسیحی بودن حقیر شمرده می شویم و از سوی کسانی که با ما مخالفت می کنند، مورد
آزار و اذیت قرار می گیریم. قدیس پطرس رسول به ویژه در این مورد تاکید می کند: "لکن
اگر کسی به عنوان مسیحی عذاب بکشد، پس شرمنده نشود، بلکه به این اسم خدا را تمجید
نماید" (اول پطرس 4: 16).
برادران و خواهران عزیز من، خداوند مردم متعهد خود را رها نمی کند؛ همانطور که در
هنگام زخمی شدن و در زندان، قدیس پولس و سیلاس را ترک نکرد. همانطور که در قرائت
امروز شنیدیم، زلزله بزرگی رخ داد و بنیاد زندان به جنبش درآمد و زنجیرهای رسولان
از هم فرو ریخت. دید داروغه نسبت به آنها تغییر کرد. او آنها را به خانه اش برد،
زخم های ایشان را شست و درمان کرد، و به آنها غذا داد. او به مسیح ایمان آورد، کلام
خدا را از آنها دریافت کرد، و سرانجام نه تنها خودش، بلکه تمام خانواده اش تعمید
گرفتند.
هنگامی که ما به طور جدی زندگی خود را به مسیح بسپاریم، قطعاً می توانیم حفاظت
قدرتمند خدا و خداوند مان، که سرشار از محبت است را بر خود احساس کنیم!
~
متروپولیتن پیسیدبه، سوتیریوس
|
