در 15 ژوئن كلیسا از
قديس جروم یاد می كند ، یك یادبود كه پیوند بین شرق و غرب را كه
قبل از شقاق بزرگ وجود داشته است (1054) برجسته می كند. وی در سال
347 در ناحيه دالماتياى روم (که شامل شهر امروزی گراهوو پولژه ،
اسلوونی است) متولد شد. والدین وی مسیحیان ثروتمندى بودند که
پسرشان را برای تحصيل تحت آموزش بهترین معلمان به رم فرستادند. او
ادبیات لاتین و یونان و همچنین فلسفه و بلاغت را تحصيل کرد. پس از
آن ، قديس الهیات را در تریر (شهر سلتیک ترووروم ، که در مرز بین
فرانسه و آلمان است) ، آکویلیا (شهر روم باستان در خلیج دریای
آدریاتیک) و در انطاكيه سوریه مورد مطالعه قرار داد. در قسطنطنیه ،
وی تحت نظر قديس گرگوری الهيدان (329-390) و در اسکندریه تحت رهبری
دیديموس نابینا ( 313-398) تحصیل کرد. از این تجربه ارزشمند ،
آموزش و تسلط کامل به پنج زبان حاصل شد ، که باعث شد پاپ داماسوس
(366-384) روم از قديس جروم دعوت کند تا در سال 382 منشی و مشاور
شخصی وی شود. علی رغم چنین مقام والایی ، قديس جروم احساس کرد كه
به سرزمین مقدس فراخوانده شده است. وی پس از مدت ها در صحرای
نیتریان (در شمال غربی مصر ، بین اسکندریه و قاهره) که به تمرينات
روحانى در میان زهد مقدس بزرگ مشغول بود، در سال 386 بيت لحم را
خانه دائمی خود قرار داد. در حالی که در آنجا دو صومعه بنیان نهاد
، یکی برای مردان (جایی که او راهب ارشد بود) و دیگری برای زنان.
او پدر روحانى برای هر دو جامعه بود و علاوه بر تعهدات راهبانه خود
، مشغول مطالعه و نوشتن بود.
قديس جروم یکی از
پرثمرترين نویسندگان کلیسا در تمام دوران است. یكی از بزرگترین
مشاركتهای او ترجمه وی از كتاب مقدس به لاتین است ، اثری كه پاپ
داماسوس آن را سفارش داده بود و استاندارد كل كلیسای غربی شد. اثر
قابل توجه دیگر و اولین در نوع خود ، مجموعه ای از آثار و شرح حال
135 چهره کلیسايى، از دوران قديس پطرس تا دوران قديس جروم است.
قديس کاسیان رومی (در حدود 360-435 م.) درباره این کار گفته است:
"جروم واقعاً برای مردم ارتدوکس استادی است که نوشته هایش می
درخشد، مانند شمع های الهی روشن و نور افشان است، و مانند نور
خورشیدی است که از شرق تا غرب می درخشد. [آمیانیوس مارچلینوس (
330-.391) Res Gestae chronicle ]. قدیس جروم در
پانزدهم ژوئن سال 420 در بیت لحم آرامید. کلیسای غربی او را در
میان معلمان بزرگی مانند آمبروز ، آگوستین و پاپ گرگوری کبیر تجلیل
می کند.
قدیس جروم در تعلیم
نجات ما ، دو نکته زیر را تأکید می کند:
اولاً ، آزادی
اراده. این بدان معنی است که یک شخص باید در نجات خود علاقه و
مشارکت داشته باشد. ثانیاً ، فیض خدا ، که از قربانی مسیح بر روی
صلیب سرچشمه می گیرد، در آیین های کلیسا یافت می شود. تعمید ، مسح
روح القدس ، عشاء ربانی مقدس ، اعتراف و سایر اقدامات کلیسا وسیله
ای هستند که می تواند فرد را نجات دهد. به همین دلیل است كه قدیس
جروم تأكید می كند كه "در خارج از كلیسا نجات وجود ندارد" (Extra Ecclesia nulla salus.Letter XV ،
Damasus 2
، PL 22: 335).
برادران و خواهران
عزیزم ، حقایق ابدی که قدیس جروم در زندگی و کار خود آنها را تعليم
داده است ، هنوز توسط کلیسای ارتدوکس امروز مورد تأیید است. بیایید
ما به ویژه به قاعده اصلی قدیس جروم نگاه کنیم: "خارج از کلیسا
نجات وجود ندارد." متأسفانه امروزه افراد تعمید یافته ای وجود
دارند كه خود را از كلیسا جدا كرده اند. آنها ادعا می كنند كه به
دلیل اینكه آنها تعمید مقدس را دریافت كرده اند و به مسیح ایمان
دارند، نیازی به كلیسا ندارند. عدم تمایل و انکار آنها نشان از
ناآگاهی آنهاست که مسیح کیست و کلیسا چیست. دلیل این امر این است
که آنها در واقع یک و یکسان هستند. همانطور که قدیس پولس به طور
مکرر می گوید (برای برخى از نمونه ها نگاه کنید به اول قرنتیان 10:
16 ، 12:12 ، 12: 27 ؛ افسسیان 1: 23-24) ، "کلیسا بدن مسیح است."
هر مسیحی که جزئی از کلیسا باشد ، عضو بدن مسیح است، و بخشی از بدن
مسیح بخشی از کلیساست. جدایی وجود ندارد. قدیس آگوستین هنگامی که
اعلام می کند که کلیسا مسیح است ، و اینکه او در طول قرون و اعصار
با ما است ، به وضوح این نکته را بیان می کند. خلاصه اینکه ، هر کس
که در کلیسا باشد با مسیح است و کسانی که از کلیسا جدا می
شوند، نیستند. هر که اعتقاد دارد، و در غیر این صورت فریب خورده
است. همچنین به یاد داشته باشید که کلیسا مادر است. همانطور که یک
مادر با شیر خود فرزندانش را تغذیه می کند و زندگی می دهد ، کلیسا
نیز فرزندان خود را با بدن و خون گرانبهای مسیح تغذیه می کند.
خداوند گفت ، "اگر بدن پسر انسان را نخوريد و خون او را ننوشيد، در
خود حيات نداريد" (یوحنا 6: 53). کسانی که از عشاء ربانی مقدس
خودداری می کنند، حیات را رد می کنند و مرگ را در آغوش می گیرند.
برای سلامتی روحانی خود ، بگذارید در درک خود از آموزه های پدران
مقدس کلیسا رشد کنیم و با آموزه ها یا ایدئولوژی های دروغین فریب
نخورید. باشد که در عوض بتوانیم با حکمت آنها در طول زندگی هدایت
شویم.
~ متروپوليتن
سوتيريوس از پيسيديه
