عیسی مسیح نجات دهنده

 

 

 

 

 

امروز با شنیدن پیام فرشتگان به محافظ و سرپرست وارسته و متدین باکره ، یوسف ، قلب ما به وجد می آید. زیرا مریم "پسری به دنیا خواهد آورد و تو نام او را عیسی خواهی نهاد ، زیرا كه او قوم خويش را از گناهانشان نجات خواهد داد" (متی 1: 21). نام عیسی (شکل یونانی عبری جاشوا) به معنای نجات دهنده است و ما شاهد واقعی شدن این اعلامیه شادی آور در شب مقدس کریسمس خواهیم بود ، هنگامی که فرشته دوباره به چوپانان بیت لحم اعلام مى كند: "آنجا براى شما ... نجات دهنده اى ، که مسیح خداوند است، متولد شد »(لوقا 2: 11). به طور قابل توجهی ، نام اصلی پسر خدا به عنوان خدا-انسان نجات دهنده خواهد بود ، و این بدان دلیل است که او يگانه و تنها نجات دهنده بشریت است. پطرس قديس همچنین در برابر اعضای شورای یهودی چنین اظهار کرد: فقط در عیسی نجات وجود دارد ، "زیرا هیچ نام دیگری در زیر آسمان نیست که بتوانیم توسط آن نجات يابيم" (به اعمال 4: 12 مراجعه کنید).

 

به همین دلیل است که در مراسم ليتورگى الهی و همچنین سایر خدمات مقدس کلیسا ، ما غالباً خود به خداوندمان به عنوان نجات دهنده خطاب می کنیم و از او استدعا می كنيم که ما را نجات دهد: "نجات دهنده، با شفاعت هاى تئوتوكوس، ما را نجات بده". "اى پسر خدا، ما را نجات بده ..." آواز "هللوياه" ؛ یا تکرار مکرر این جمله: "به ما کمک کن ، ما را نجات بده ، بر ما رحم کن ..." در کلیسا ، جایی که از مسیح نجات دهنده، استدعا می كنيم تا ما را نجات دهد.

 

یک سوال مهم برای پرسیدن این است: ما از مسیح می خواهیم که ما را از چه چیزی نجات دهد؟

 

ما قبلاً از پیام فرشتگان به چوپانان دانستيم که او قوم خود را از گناهان آنها نجات خواهد داد؛ از گناه اصلی نخستين انسانهای خلق شده ، که مانند یک بیماری مسری به همه بشریت سرایت می کند؛ و همچنین از گناهان شخصی خودمان. ما همچنین می توانیم از معجزات نجات دهنده ببینیم که او ما را از سایر شرایط دردناک نجات می دهد.

 

با رهایی افراد تسخير شده از شر شیاطينى که آنها را گرفته و آنها را شکنجه مى کردند ، می توان اطمینان داشت که پروردگار ما نیز ما را از شر چنین دشمنان روحانى نجات می دهد. شیطان حیله گر، هر چقدر هم كه قدرتمند به نظر برسد، و بخواهد مانند شیر غران ما را ببلعد (نگاه کنید به اول پطرس 5: 8) ، سرانجام ثابت شده است كه ناتوان است كه به ما آسیب برساند. مسیح نجات دهنده ، "او که در ما عمل می کند بسیار قدرتمندتر است از شیطان كه در جهان مى باشد" (نگاه کنید به اول یوحنا 4: 4). خداوند ما را از سلطه شیطان نجات می دهد.

 

ما همچنین می دانیم که خداوند در معالجه بیماری (حتی کسانی که غیر قابل درمان بودند) و برای تسلى کسانی که به او چشم دوخته بودند، شفا مى بخشید. نه تنها بیماران تحت مراقبت و توجه او قرار می گرفتند ، بلکه حتی کسانی که می مردند مانند ايلعاذر ، که خداوند آنها را زنده کرد، مورد عنايت او واقع مى شدند. همه اینها ثابت می کند که خداوند ما را حتی از قدرت مرگ نجات می دهد ، که با اعطای حيات ابدی به ما، او شکست می خورد.

 

وقتی می گوییم خداوند نجات ما از گناه، از شیطان و از مرگ است، منظور ما این است که او نه تنها روح ، بلکه جسم را (تمام وجود انسان را به طور کامل) نجات می دهد. این را می توان به وضوح در اعمال مختلف شفادهى ، مانند مرد مفلوج در بتسيدا مشاهده کرد. بعد از اینکه مسیح بدن او را شفا داد ، روح او را نیز از بیماری گناه شفا داد. به همین دلیل بعداً خداوند به او گفت: « اينك تو شفا يافته اى. دیگر گناه نکن تا مبادا چیز بدتری به سرت بیاید »(یوحنا 5: 13).

 

این کار نجات دهندگى خداوند پس از خدمت زمینی او متوقف نشد ، بلکه در طول اعصار با کلیسای او ادامه داشته است. از آنجا که مسیح سر کلیسا است (کولسیان 1: 18) ، کلیسا، مسیح خدا-انسان است که تا ابد گسترش می یابد. در کلیسا ، "فیض خداوند ما عیسی مسیح ، و محبت خدای پدر ، و رفاقت روح القدس" نجات را برای بشریت قابل وصول می کند. با آيين مقدس کلیسا ، یک فرد در یک زندگی جدید با خدا دوباره متولد می شود. به این ترتیب ، كلیسا زندگی مومنان را تقدیس می كند و به بشریت كمك می كند تا شبيه خدا شود. به همین دلیل است که لازم است هر شخصی با ایمان به کلیسا بیاید و تعمید بگیرد و با کلیسا متحد بماند؛ برای آموختن حقیقت كه در انجیل یافت می شود ، كاملاً آن را در آغوش گرفته و در تلاش برای ادامه زندگی باشد. و از طریق آيين هاى مقدس تغذيه شوند و نیروی روحانی عشاء ربانى مقدس را دريافت كنند. یک شخص باید خود را کاملاً به دستان پرمهر خداوند عرضه کند و برای نجات خود نگاهش به او باشد.

 

خواهران و برادران عزیز من ، هنگامی که در کلیسا چنین نيايش هايى را به مسیح نجات دهنده می شنویم ، مانند "نجات دهنده ما را نجات بده" ، باید احساس کنیم که خداوند حضور دارد و به ما گوش می دهد. سپس ، این نيايش ما باید با ایمان و شادی از روح ما ناشی شود. برای هر آنچه که نیاز داریم ، باید با اطمینان به یگانه و تنها منجی بشتابيم ، با این اطمینان که او با دست پر مهر و قدرت خود ، ما را پناه خواهد داد. او همانطور که با پطرس قديس کرد ما را از امواج وسوسه ، نیاز و غم بیرون خواهد کشید. هنگامی که پطرس شروع به غرق شدن در آب دریاچه کرد ، فریاد زد: "خداوندا ، مرا نجات بده" ، و عیسی بى درنگ دست خود را دراز کرد و او را گرفت (متی 14: 30-31 را ببینید).

 

به ویژه در این روزها ، هنگامی که منتظر آمدن خداوند در میان خود هستیم ، بياييد با حق شناسى و سپاس از او استقبال کنیم و در سپردن تمام زندگی و نجات خود به او ، مسیح ، خدای ما ، مصمم باقی بمانیم.

 

~ متروپوليتن پيسيديه، اسقف اعظم سوتيريوس