در بیست و یکم نوامبر ، کلیسا جشن ویژه مریم باکره متبارک، زمانی که او به معبد اورشلیم می رود را برگزار می نماید. همانطور که از سنت مقدس می دانیم والدینش قدیسین یوآخیم و آنا سالخورده بودند و سن ایشان بیشتر از فرزند دار شدن بود. پس از دعاهای بسیار، خداوند آنها را با یک دختر برکت داد و پس از آن آنها او را به خدا وقف نمودند. آنها او را مریم نامگذاری كردند، و هنگامی كه سه ساله بود ، او را به معبد اورشلیم آوردند، كه بنای اصلی آن توسط سلیمان پادشاه ساخته شده بود. مریم جوان توسط کاهن زکریا (پدر قدیس یحیی تعمید دهنده و از بستگان او) وارد جامعه معابد شد. در همین فضای مقدس معبد است که مریم دختری خالص بزرگ شد، با گوش دادن به سرودها ، قرائت عهد عتیق ، و از طریق دعا و نیایش در ارتباط مستمر با خدا بود. این سالها در معبد، آمادگی روحانی او برای آنچه بعداً به وقوع پیوست بود: اجرای برنامه خدا برای به جهان آمدن ناجی ما عیسی مسیح.

وقتی قدیسین یوآخیم و آنا دختر خود را به معبد آوردند، آنها از این واقعیت چیزی نمی دانستند كه او تا بالاترین افتخاری كه تا کنون می تواند به کسی اعطا شود، صعود می کند؛ یعنی تبدیل شدن به مادر پسر خدا! ما به عنوان مسیحیان ، از فداکاری که ایشان انجام دادند و از خوشبختی داشتن دختر دوست داشتنی خود در خانه گذشتند، سپاسگزار هستیم. آنها فکر نمی کردند که او را به هیچ وجه نزدیک خود نگه دارند ، همانطور که انتظار می رود والدین سالخورده فرزندان خود را برای مراقبت از خودشان داشته باشند. آنها با خوشحالی و اراده کامل دختر خود را وقف خدا کردند ، با اطمینان کامل که او ، در عشق پدرانه خود، همه چیز را برای ایشان مهیا می کند. آنها نمونه خوبی برای والدین مسیحی هستند. والدین باید از همان ابتدا فرزندان خود را با خدا و کلیسای او پیوند دهند. تا افراد کوچک به کلیسا در عشق ورزیدن به آن ، و به مراسم آیین نیایش الهی و شرکت در اسرار مقدس، هدایت شوند. از این طریق ، آنها زندگی سعادتمندانه شان را تضمین می کنند. این ارتباط مداوم با خدا به فرزندان کمک می کند تا رشد کنند و مهارت ها و استعدادهای خود را برای پیشرفت در زندگی پرورش دهند. آنها با قدرت و برکت خداوند از وسوسه ها و تله های شیطان و پیروان او رهایی می یابند. نمونه درخشان دیگری که والدین مقدس تئوتوکوس ارائه می دهند، این است که وقتی کودک خواستار این است که خود را به عنوان یک رهبان یا کشیش ، به طور کامل به خدا وقف کند ، چه باید کرد. والدین می توانند از نمونه ایشان بیاموزند، زیرا اغلب اتفاق می افتد که والدین ارتدوکس وقتی فرزندشان ابراز تمایل به راهب یا راهبه شدن می کند مقاومت می نمایند. آنها می ترسند فرزند خود را "از دست بدهند". این می تواند اولین واکنش یک مادر باشد. با این حال ، قدیس آنا در مورد مریم کوچک هیچ چنین تفکری نداشت ، حتی با اینکه او تنها بود و فرزند خود را فقط پس از سالها دعا دریافت کرده بود. او و همسرش هر دو دریغ نکردند که دخترشان را با دست خود به معبد بفرستند. وقتی فرزندان این مسیر را انتخاب می کنند، چه کسی می داند به چه میزان از تقدس می رسند، یا با نمونه یا کلام خود به چند نفر کمک می کنند تا نجات روح شان را بیابند!

خداوند گفت، "آنانی که مرا تکریم نمایند، تکریم خواهم نمود" (اول سموئیل 2 :30). مادر اقدس خدا، ستایش شده توسط او، آن کسی که خدا را با اطاعت و ارادت خالصانه به مسیح جلال داد. او مورد تکریم قرار گرفت ، و نه تنها به عنوان شکوهمندترین انسانی که تا به حال زندگی کرده است ، بلکه بالاتر از فرشتگان مقدس: "ای مکرم تر از کروبیان و فراتر از قیاس، پر جلال تر از سرافین!". خدا بسته به میزان سرسپردگی افراد به خدا و کلیسای او ، آنان را مورد احترام و تجلیل قرار می دهد.

کلیسای ما با سرودهای باشکوه این جشن ، معنای عمیق تر الهیاتی ورود مریم باکره به معبد را مطرح می کند: "امروز خالص ترین معبد منجی، حجره عروس گرانبها و باکره، گنج مقدس خدا، وارد خانه خداوند می شود، و فیض روح الهی را به ارمغان می آورد. فرشتگان خدا او را ستایش می کنند. او خیمه آسمانی است. "(کنتاکیون جشن).