در هر مراسم لیتورگی
الهی ، و همچنین سایر خدمات مقدس ، ما به خدا درخواست
می کنیم: "برای اسقف اعظم ما (ذکر نام) ، کاهنان مکرم
، شماسانی که در خدمت مسیح هستند ، و همه خانواده ما
در مسیح." در این ، ما برای شبانان روحانی (اسقف ،
کاهن ها و شماس ها) دعا می کنیم که کلیسا مسئولیت
هرگونه نیاز عبادی و روحانی مومنان را به عهده ايشان
قرار داده است. این مراقبت شبانی برای مسیحیان تا زمان
عزیمت ایشان از این دنیا و حتی فراتر از آن ، با ارائه
خدمات یادبود برای آسایش روح آنها (شبانان) ادامه
دارد.
همانطور که می دانیم
، خداوند پس از صعود خود به آسمان، کار نجات دهنده خود
را برای بشریت از طریق رسولان خود ، و سپس همان کار را
از طریق اسقف های خود ادامه داد. او قدیس یعقوب (+62)
آدلفوتئوس (یعنی برادرش) را به عنوان اولین اسقف
اورشلیم منصوب کرد ، که پس از آن مراقبت روحانی کل
جامعه نخستین مسیحی را در آنجا عهده دار شد. طبق سُنت
،قدیس یعقوب متن اولین مراسم لیتورگی الهی را نوشت ،
که سپس به عنوان پایه و اساس مراسم لیتورگی الهی که در
همه کلیساهای جهان برگزار می شد (و همچنان نیز برگزار
می شود) مورد استفاده قرار گرفت. پس از آن ، رسولان
مقدس در شهرهایی که کلیساهای جدیدی تأسیس کردند ،
اسقفی را به عنوان شبان آن کلیسای محلی منصوب کردند.
همانطور که قدیس پولس ، قدیس ایگناتیوس (اسقف انطاکیه
، تئوفوروس = "کسی که در قلب خود خدا را حمل می كند")،
و سایر پدران مقدس اعلام می کنند (همراه با
قوانین/کانن های مقدس کلیسا)، اسقف "نمادی از خدا و
مسیح" است. خدمات کلیسا فقط از طریق اسقف می تواند
انجام شود. بدون او ، هیچ آیینی از عشاء مقدس ربانی ،
غسل تعمید ، یا ازدواج وجود ندارد. اسقف حافظ وحدت
کلیسا و ایمان خالص است. ايشان مرکز هر کلیسای محلی
هستند. همانطور که قدیس سیپریان می گوید ، کسانی که از
اسقف خود پیروی نمی کنند نمی توانند بخشی از کلیسا
باشند.
اسقف بسته به نیاز
قلمرو اسقفی خود ، برای هر کلیسای محلی شیوخی
(کاهنانی) را منصوب می کند ، و اجراى رازهاى مقدس (به
استثنای انتصاب و افتتاح کلیساهای جدید) و شبانی
مومنان تحت مراقبت آنها را به ایشان می سپارد. همه این
کارها همیشه در ارتباط با اسقف آنان انجام می شود.
شماس ها برای کمک به اسقف و کاهنین در وظایف عبادی و
شبانی ایشان منصوب می شوند ، اگرچه آنها قادر نیستند
به تنهایی خودشان آیین های مقدس را برگزار کنند. قدیس
ایگناتیوس می نویسد که شیوخ- کاهنین ، مانند تارهای
گیتار ، با اسقف پیوند می خورند (نگاه کنید به ، نامه
به افسسیان ،
ΒΕΠ، Β '،1، IV ، ص 265). هر کسی که مخفیانه و بدون اجازه
اسقف در کلیسا عملی انجام دهد ، در حال خدمت و پرستش
شیطان است (Smyrnaeans، VIII، 2، ΒΕΠ، Β '، p. 281).
پس چگونه یک
ایماندار می تواند بداند که آیا یک جلسه عشاء مقدس
ربانی بطور قانونی مربوط به کلیسای ارتدوکس است یا نه؟
به عبارت دیگر ، چگونه می توان فهمید که یک مراسم
لیتورگی الهی یک مراسم ارتدوکس (راستين) است؟
پدر دانشمند و معاصر
کلیسا این پاسخ را ارائه می دهد:
"برای اینکه یک
مراسم لیتورگی الهی معتبر و شرعی (یعنی در واقع
ارتدوکس) باشد ، با چند مشابهت خارجی(ظاهری) صلاحیت
دار نمی شود؛ حتی نه با این واقعیت که ممکن است متن
ارتدوکس مراسم لیتورگی الهی دنبال شود. قدیس ایگناتیوس
از انطاکیه به این سوال پاسخ می دهد که می گوید یک
مراسم لیتورگی الهی که توسط یک اسقف برگزار می شود ،
یا توسط شیخی (کاهنی) که در ارتباط با اسقف است و مجوز
لازم را دارد ، واقعاً ارتدوکس است. اسقف ضامن حضور
مسیح است ، زیرا کهانت وی از طریق جانشینی رسولی ، که
زنجیره ناگسستنی وحدت با رسولان (حواریون) است ، به
خود مسیح برمی گردد. بنابراین ، آنچه ضروریست این است
که کاهنی که مراسم لیتورگی الهی را برگزار می کند ، یک
انتصاب معتبر داشته باشد و با اسقف کلیسای محلی در
اتحاد باشد. حضور اسقف در هر مراسم لیتورگی ارتدوکس با
این واقعیت تأیید می شود که مراسم لیتورگی الهی بر
روی antimension (تکه پارچه ای که
"در مکان" (anti) میز مقدس قرار دارد (mensa = میز)) با امضای
خودش که روی آن چاپ ، یا روی آن گلدوزی شده است برگزار
می شود. و با بزرگداشت نام وی در طی مراسم لیتورگی
الهی: "اول از همه ، ای خداوند اسقف اعظم ما را به یاد
آور ..." و سپس نام اسقف را بیان می کند. همچنین قابل
توجه است که کاهنی که مراسم لیتورگی الهی را برگزار می
کند ، نام اسقفی را که او را منصوب کرده است یاد نمی
کند ، بلکه نام اسقف منطقه ای را بیان می کند که در آن
مراسم لیتورگی الهی برگزار می شود. برای اینکه یک
مراسم لیتورگی الهی ارتدوکس (راستین) باشد ، اسقفی که
نام وی در این مراسم لیتورگی گرامی داشته می شود باید
در اتحاد با کلیسای ارتدوکس آن کشور باشد. " (کلیسای
ارتدوکس. ایمان-عبادت-زندگی ، آتن ، 1994).
با گفتن همه اینها ،
امیدوارم که هر مسیحی ارتدوکس احساس کند وظیفه اوست که
برای اسقف ، کاهنین و شماسان کلیسای خود دعا کند. آنها
مسئولیت شبانی بزرگی را در قبال گله ای که به آنها
سپرده شده است بر دوش دارند. علاوه بر این ، یک شخص
باید احترام شایسته و در خور نسبت به آنها نشان دهد و
به راحتی از توصیه های ایشان پیروی کند. در مورد اطاعت
، قدیس پولس رسول می نویسد: "رهبران کلیسای خود را
وفادارانه پیروی و اطاعت کنید ، زیرا که آنها بر نجات
جانهای شما پاسبانی می کنند ، که برای آن به خدا حساب
پس خواهند داد. به این ترتیب ، مراقبت از آنان را با
خوشی و نه با ناله به جا می آورند، زیرا که آن (با
اندوه و ناله) برای شما مفید نیست »(به عبرانیان 13:
17 مراجعه کنید).
همچنین یک مسئولیت
دیگر از آنچه ما اکنون از آموزه های کلیسای خود گفته
ایم متوجه ایمانداران می شود: هر کجا که می رویم ،
باید تشخیص دهیم که آیا مراسم لیتورگی الهی توسط کاهنی
که در ارتباط با اسقف ارتدوکس آن منطقه است، برگزار می
شود یا خیر. (و این را مخفیانه انجام نمی دهیم). کانن
های مقدس (قوانین مقدس کلیسایی) اعلام می دارد که هر
کاهنی که بدون برکت اسقف محلی عمل کند، مشمول خلع کسوت
روحانی است. این موضوعی است که عوام نیز به آن تعهد
دارند ، از این نظر که آنها باید بدانند که اسقف
قانونى و شرعى منطقه کیست. اگر کسی خود را به عنوان
کاهن ارتدوکس معرفی کند ، یک مسیحی باید بررسی کند که
آیا این فرد از طریق متروپولیتن محلی اجازه انجام
مراسم مذهبی را دارد یا خیر. اگر شبهه ای وجود دارد ،
آنها نباید در هیچ یک از خدمات کلیسایی که آنان در آن
دخیل هستند شرکت کنند، و نه با ایشان ارتباط برقرار
کنند.
خواهران و برادران عزیز من ، باشد که همه ما روحانیون
و عوام از همه لحاظ در اتحاد کلیسای خود سهیم باشیم -
برای منافع روحانی خود و برای جلال خداوند خود ، عیسی
مسیح ، که بر روی صلیب مُرد تا با او متحد باشیم. آمین
~ متروپولیتن
پیسیدیه، اسقف اعظم سوتیریوس
