موعظه در پنجمین یکشنبه از متی

 

 

 

     (متی 8: 28-34؛ 9: 1)

در قرائت انجیل امروز ما شگفت زده می شویم که رفتار ناخوشایندی را در منطقه جرجسیان نسبت به عیسی می بینیم. هنگامی که عیسی به کشور آنان آمد، دو مرد را دید که در تسخیر شیاطین و موجب وحشت منطقه بودند. آنها ترس بزرگی را برای همه به وجود آورده بودند، و هیچکس جرأت نمی کرد از آنجا عبور کند. خداوند شفقت داشت و آنها را از شیاطین آزاد کرد. هنگامی که این خبر پخش شد، مردم شهر برای دیدار با عیسی آمدند. چرا؟ آیا آنها از او سپاسگزار بودند که دو نفر از خودشان را از ارواح شیطانی نجات داده است؟ شاید آنها همچنین می خواستند برای آوردن صلح در منطقه، جایی که مردم سابقاً می ترسیدند به آنجا بروند، از عیسی ابراز قدردانی کنند. نه! هیچکدام از اینها نبود. در واقع، همه آنها با هم جمع شده بودند تا عیسی را مجبور به ترک زمین های خود کنند! او نه تنها به نظر آنها ناخوشایند آمد بلکه همچنین او را برای حرفه و کارهای غیر قانونی و گناهکارانه خود خطرناک می دانستند. این به این علت بود که قانون موسی اجازه خوردن گوشت خوک یا چراندن و فروش خوک ها را به آنها نمی داد. اما ما می بینیم که کلی گله های خوک آنجا وجود داشت. هنگامی که جرجسیان متوجه شدند که عیسی به شیاطین ( پس از اخراج از مردان ) اجازۀ وارد شدن به خوک ها را داد، که منجر به غرق شدن آنها گردید، آنها بسیار ناراحت شدند. آنها برای از دست دادن اموالشان عصبانی بودند، و به همین دلیل آنها رفتند تا عیسی را دور کنند. "سپس تمام شهر برای ملاقات با عیسی بیرون آمدند. و هنگامی که او را دیدند، التماس نمودند که از منطقه ایشان بیرون رود "(آیه 34). چقدر برای این افراد متاسفیم! به جای پی بردن به گناهان خودشان برای شکستن قانون و توبه کردن، آنها نسبت به خدا سخت تر شدند.

 

متاسفانه این برای برخی از مردم، حتی در روزگار ما اتفاق می افتد. به آنها فرصت مواجه شدن با مسیح، که او را بشناسند و از مزایای بی نهایت او لذت ببرند داده شد. اما چون آنها نمی خواستند کارهای گناهآلودشان، حرفه های کثیفشان، زندگی بی فایده شان را متوقف کنند، پس آنها فشار آورند که مسیح را از قلبهایشان دور کنند. این است آنچه که اشعیای نبی گفت: «گناهان مردم در میان آنان و در برابر خدا حایل است» (اشعیا 59: 2). با این ذهنیت، عجیب نیست که کسی را ببینید که تعمید یافته است، و مسیح را انکار کرده و مرتد شود! یک مقام عالی در کتاب مقدس یک بار گفت: "شما گناه را از دنیا بردارید و خواهید دید که کافری آنجا نخواهد بود!"

 

مردم جرجسیان، با دور کردن عیسی، خود را از برکاتی که عیسی به طور قطع به شهر می داد، محروم کردند. همانطور که همیشه، عیسی "اعمال نیکو بجا می آورد و همه کسانی که توسط شیطان تسخیر شده بودند را شفا می بخشید" (اعمال 10: 38). این رنج و زیانی یکسان برای کسانی است که از مسیح و کلیسای او جدا می شوند. آنها تنها و بدون محافظ باقی می مانند در حملات مختلفی که از شیطان تحقیر آمیز دریافت می کنند، کسی که "مانند شیر غران گردش می کند، و به دنبال کسی است که بتواند آنرا ببلعد" (اول پطرس 5: 8).

 

برادران و خواهران من، افرادی هستند که فکر می کنند فقط به این دلیل که غسل ​​تعمید گرفته اند، به لیتورجی الهی می آیند و دعاهای خود را ارائه می دهند، به نوعی به خدا لطف می کنند. آنها نمی فهمند که خدا به تشکر، ستایش، زیارت، یا هر چیز دیگری نیاز ندارد. خداوند، همانگونه که در زبان الهیاتی می گویند، "ἀνενδεής" است. به این ترتیب، او به چیزی نیاز ندارد. او همه چیز دارد، ما به خداوند نیاز داریم که ما را در مشکلاتمان تقویت کند، ما را از گناهانمان پاک کند، به ما در غم و اندوه مان آرامش دهد، ما را با رازهای مقدس کلیسای مان تقدیس کند و در نهایت ما را در ملکوت آسمانی خود بپذیرد. هر آنچه که او میخواهد انجام دهد، تنها برای خوبی خودمان است. این به نفع ماست که به طور مداوم به او نزدیک شویم، صدای او را بشنویم و گام های او را دنبال کنیم!

 

~ متروپولیتن پیسیدیه اسقف ساتیریوس

 

ترجمه از: خادم خدا