مبارزه علیه روح شریر


 

 

 

 

 

(2021/4/18)

 

در طول این دوره از روزه بزرگ و مقدس ، مبارزه (دعا و روزه) علیه شریر برای مسیحیان ارتدوکس بطور خاص شدید استما در کامپلین بزرگ دعا می کنیم: "خداوندا ... ما را از هرگونه پريشانى و ترس كسى كه شيطان به او نزدیک می شود، رهايى ده" (دعای قدیس باسیل کبیر). یا می توانیم به اختتامیه لیتورگی هدایای از پیش تقدیس شده نگاه کنیم: "نيكى را مهيا نما و برکت بده، سرهاى اژدهای نامرئی را خرد كن" (آخرین دعا در برابر شمایل مسیح). فقط از همين دعاها مشخص است که شیطان ، قدیمی ترین دشمن بشریت ، کاملاً واقعی است. او نه تنها قدرتمند است ، بلکه بسیار نابكار نیز است. او از هر حربه ممکن استفاده می کند تا ما را فریب دهد یا ما را به دست بگیرد. او حرکات خود را پنهان می کند (مانند سربازانی که در جنگ از استتار استفاده می کنند) ، و اغلب از طریق افراد دیگر عمل می کند ، بنابراین آن شریر می تواند خودش از سرزنش كردن اجتناب کند. شریر افکار خودخواهانه و مغرورانه را در فرد تشویق می کند ، که از نظر ظاهری مفید به نظر می رسد. سپس دستیابی به ثروت ، شهرت و قدرت مورد پذیرش و توجیه قرار می گیرد (که اغلب در قالب "حقوق" گفته می شود). این "فواید" با استفاده از هر وسیله لازم از جمله فریب ، بی عدالتی ، دزدی و لذت های گناه آلود به دست می آید. سپس دشمن باستانی استدلال می کند که "همه این کار را می کنند" ، انجیل را غیر واقعی و جدا از "زندگی واقعی" به تصویر می کشد. 

 

مسیحیان مومن بهتر می دانند. همانطور که پولس رسول می نویسد: "مبادا شیطان بر ما برترى يابد، زیرا ما از مكايد او بى خبر نیستیم »(دوم قرنتیان 2: 11).

 

قدرت شیطان تا کجا پیش می رود؟ بگذارید با دقت بیشتری بررسی کنیم که چگونه او سعی می کند شخص را به خواست خود خم کند. ما با این درک شروع می کنیم که شیطان نمی تواند کسی را مجبور کند که تسلیم او شود. بدون رضایت شخص ، شیاطین نمی توانند هرگز به هیچ چیزى دست یابند. کسانی که از "علامت جانور" ، "مهر شیطان" یا "666" وحشت دارند باید این را بدانند. اگر یک مسیحی قلب خود را به روی شیطان باز نکند ، شیطان نمی تواند آنها را مقید کند. آن شریر این را می داند ، به همین دلیل است که هنگام استفاده از نیرنگهایش چهره واقعی خود را نشان نمی دهد.

 

چگونه این اتفاق می افتد؟ به همان روشی که با مسیح در "کوه وسوسه ها" در یهودیه بود. شیطان با استفاده از حالت ذهنی و یا جسمی ما برای وسوسه کردن، به سراغ هر مسیحی می آید. بدون "زره پوش خدا" (ایمان) ، دعای مداوم ، هوشیاری و سایر "سلاح های" ذکر شده توسط قدیس پولس (نگاه کنید به افسسیان 6: 13-18) ، ما بی دفاع هستیم. اگر شیطان کسی را در این شرایط پیدا کند ، جدا کردن او از فیض مسیح آسان خواهد بود. چنین شخصی مقید شیطان می شود ، و نوکر او خواهد بود.

 

حتی مسیحیان متدین نیز، اگر هشیار نباشند در معرض خطر هستند. در اولین لمس وسوسه ، باید آن را رد کرد. هر گفتگویی با آن شریر فقط می تواند منجر به فاجعه شود. حوا در بهشت ​​اینگونه رنج دید. اگر حوا فوراً از مار روی برگردانده بود ، فاجعه بزرگ رخ نمی داد. این همان چیزی است که قدیس یعقوب ما را به انجام آن تشویق می کند: "در برابر شیطان مقاومت کنید و او از شما مى گريزد" (یعقوب 4: 7). اگر یک مسیحی وسوسه را با اراده آزاد خود رد کند ، پس با فیض خدا ، وسوسه هیچ قدرتی ندارد. چنین مبارزات پیروزمندانه ای توسط خداوند پاداش می گیرند و هرچه مبارزه سخت تر و طولانی تر شود ، فیض خدا بیشتر می شود.

 

البته هر تلاشی بدون چالش و آسیب نیست. طبیعی است که یک مسیحی گاهی سقوط کند. تیرهای آتشین آن شریر معمولاً از روی بی احتیاطی یا خودخواهی فرد، هدف خود را پیدا می کنند. چه کاری می توان انجام داد؟ همانطور که مجروحان جنگ به دنبال پزشک می گردند ، سرباز زخمی مسیح نیز به سرعت به سوی طبیب روحانی می رود. با توبه و اعتراف ، سلامتی باز می گردد و مبارزه می تواند ادامه یابد. هر چند بار که شیطان به مسیحی ضربه بزند ، آنها شهامت خود را از دست نمی دهند. سخنان رسول محبت ما را تسلى می دهد: "فرزندان کوچک من ... اگر کسی گناه کند، ما شفيعى داريم نزد پدر، يعنى عیسی مسیح عادل (اول یوحنا 2: 1). هيچ شکى وجود ندارد: مهم نیست که چقدر گناهان بزرگ هستند ، آن شریر هیچ قدرتی بر کسانی که دائماً به مسیح روی می آورند، ندارد.

 

خواهران و برادران عزیزم ، قدیس یوحنای متکلم به ما اطمینان می دهد: مسیح ، که در ما کار می کند ، قوی تر است از شیطان که در دنياى دور از خدا حکومت می کند (نگاه کنید به 1 یوحنا 4: 4). بیایید ترسى به خود راه ندهيم ، بلکه در عوض مراقب باشیم ، با ایمان و فروتنی پایدار بمانیم. ما با قدرت خداوند مصلوب و قیام کرده مان ، در مبارزه روحانی خود علیه شریر پیروز خواهیم بود. این دعای من برای همه شماست.

 

 ~ متروپولیتن پیسیدیه، اسقف اعظم سوتیریوس