"برای رهایی مان از هر مصیبت، غضب، خطر و اضطرارى..."
|
(9.1.2022)
خداوند به شاگردان خود هشدار داده بود: "در دنيا براى شما زحمت
خواهد بود، اما دل قوى داريد، زيرا كه من بر جهان غالب آمده ام."
(یوحنا 16:
33). پولس رسول با
تأکید در مورد زحمات صحبت می کند: "ما باید از طریق تحمل سختى های
بسیار وارد ملکوت خدا شویم" (اعمال رسولان 14: 22). او به مسیحیان
هشدار داد که از این امر غافل نشوند. و ما از تاریخ کلیسا و زندگی
قديسين می دانیم که کسانی که در مواجه با غم و اندوه اين زندگى، با
صبر، ایمان گرم و عشق به مسیح، برخورد كردند، مقدس شدند! و در واقع
هر چه مصيبت بیشتر می شد، مانند شهدای سرافراز بيشتر تجلیل می
شدند.
برای کسانی که ایمان قوی، صبر و سرسپردگى نسبت به مسیح دارند،
زحمات به چالشی برای دستاوردهای روحانی جدید تبدیل می شود. برای
ضعیفان در ایمان، زحمات دلیلی برای رسوایی می شود. حتی بعضی ها آن
شعله اندک ایمان را که در دلشان مانده بود، رها می کنند و در
تاریکی سیاه ناامیدی می افتند. در واقع آنها تا آنجا پیش می روند
که بی عدالتی، بی تفاوتی و رها شدن را به خداوند انسان دوست، نسبت
می دهند.
با این حال، کلیسا مبارزان روحانى دلاور خود را تشویق می کند تا
برخيزند و به مبارزه خود عليه غم و اندوه و زحمات تا آخر ادامه
دهند، تا زمانی که با تاج به پایان برسند، و از بقیه می خواهد که
برای رهایی از موقعیت های غم انگیز خود كه اغلب همه ما با آن روبرو
هستيم دعا کنند: "برای رهایی مان از هر مصیبت، غضب، خطر و اضطرارى،
بياييد نزد خداوند دعا کنیم..."
واقعاً تأثيرگذار است كه وقتى زندگى قديسين را در نظر مى گيريم، در
حالى كه مصيبت هايى كه شخصاً با آن مواجه بوده اند، از نظر ايشان
ملاقات خجسته الهى و امكان مجاهدت بيشتر تلقى مى شد، در عين حال
براى بقيه ما به درگاه خداوند دعا مى كردند تا ما را از غم ها رها
کند. ما تحت تأثیر نگرش قديس پائیسیوس نوين خود قرار مى گيريم. می
دانیم که او سال ها از بیماری های دردناکی رنج می برد. اما او
مانند قديسين بزرگ آنها را با صبر تحمل کرد. درد شدید را ملاقات
خداوند، تمرین ایمان و صبر می دانست. و برای ما عجیب این است که او
از خدا نخواست که او را از درد و بیماری خلاص کند. چون احساس می
کرد دردها برايش مفيد می باشند. و در واقع فرموده بود: «من از یک
عمر روزه دارى و شب زنده دارى و مجاهدت‌های روحانى در کوه آتوس،
آن‌قدر که بیماری‌هایم برايم مفيد بودند، بهره‌ای نبردم». اما برای
مردمی که بر اثر رنج از او کمک خواستند برای رفع غم آنان دعا مى
کرد و خدا دعای او را مى شنید و معجزات انجام مى شد. به عبارت
دیگر، قدیس پائیسیوس از دستور روحانی داده شده توسط همه قديسين
قبلی پیروی کرد: به درگاه خدا دعا کنیم که غم و اندوه ما را برطرف
كند. زیرا به جای اینکه مصيبت ما را در اندوه و ناامیدی لاعلاج
بیاندازد، بهتر است خود را از تاج هایی که به مبارزانى که دلیرانه
زحمات را تحمل می کنند، محروم کنیم. به عبارت دیگر بهتر است ضعف
روحی خود را بشناسیم و همه چیز را از رحمت خداوند انتظار داشته
باشیم.
وقتی برای رهایی «از هر غضب» دعا می کنیم، عمدتاً منظور ما غضب
الهی است که متوجه کسانی می شود که نه تنها اراده خدا را زیر پا می
گذارند، بلکه از قانون خدا سرپیچی می کنند، حقیقت را منحرف می
سازند و در منيت سرخوشانه خود پشیمان نمی شوند. واقعاً چنین افرادی
دشمن خدا هستند. پولس رسول در مورد گروهی از این افراد می نویسد:
«ما را از سخن گفتن به غیریهودیان منع می کنند تا نجات یابند. بدين
گونه همیشه پيمانه گناهان خود را لبريز کنند، اما غضب خدا سرانجام
بر ایشان نازل شده است» (اول تسالونیکیان 2: 16). . نمونه بارز
تجلی فوری خشم الهی در شخصی که خود را شبیه خدا می دانست، پادشاه
هیرودیس است. همانطور که اعمال رسولان می نویسد، هیرودیس بر ساکنان
صور و صیدون خشم گرفته بود، بنابراین روزی را تعیین کرد تا موضوع
را در حضور همه بررسی کند. ردای شاهى خود را پوشید و بر تخت نشست و
با مردم و اربابان سخن گفت. مردم هلهله کردند: اين آواز خداست نه
آواز انسان! بی درنگ چون پذیرفت که به عنوان خدا جلال یابد و خدا
را تمجيد ننمود، در دم فرشته خداوند او را به بیماری ناگهانى مبتلا
کرد: "و کرم ها بدنش را خوردند و مرد" (اعمال رسولان 12: 20-23).
). بیایید با تمام نگرش خود نسبت به خدا برای جلب رضایت خداوند و
رحمت بیکران او، مشتاقانه نظاره گر باشیم و دعا کنیم.
دعا برای پیشگیری و دوری از هر خطر و نیازی، توصيه تکمیلی شماس
است: «براى رهایی مان از هر... خطر و ضرورت، بياييد به درگاه
خداوند دعا کنیم».
هر روز جدیدی که فرا می رسد، خطرات جدیدی را کشف می کنیم که زندگی
ما را تهدید می کند، که نجات ما را تهدید می کند. ما دائماً در
مورد بلایا، جنگ ها، تصادفات، جنایات، حتی موارد داخلی، در موردجهش
ویروس های مرگبار و بسیاری از چیزهای غم انگیز دیگری که در جهان
اتفاق می افتد، خبردار می شويم. و این دانش، ما را به عدم اطمینان،
اضطراب، و استرس سوق می دهد. ما در محل خود، حتى در خانه خود احساس
ناامنی می کنیم. به همین دلیل است که همیشه تمرکز بر خدای قادر
متعال، تنها کسی که می تواند ما را از همه این خطرات نجات دهد (به
عبرانیان 5: 7 مراجعه کنید) تنها راه درست برای مقابله با آن است.
در نهایت مؤمن با درخواست «براى رهایی از همه … نیازها» مى خواهد:
الف) از نیازهای مادی مختلف که جامعه مصرف کننده آن را ضروری می
داند، رهايى يابد.
ب) از امکانات لازم برای زندگی آبرومندانه هم برای خود و هم برای
خانواده خود محروم نشود.
ما درخواست مى كنيم
كه از این همه شرایط سخت، معنوی و مادی، رهایی يابيم. آمین
~ متروپوليتن سوتيريوس از پيسيديه
|
