ما امروز یاد پدر بزرگ کلیسا، قدیس گریگوری پالاما، اسقف اعظم تسالونیکی را گرامی می داریم. قدیس گریگوری، علاوه بر اینکه نمونه ای از پدران مقدس کلیسا می باشد، با بدعت های زمان خود برای دفاع از آموزه ارتدوکس مبارزه کرد. به همین دلیل است که کلیسا در بسط یکشنبه پیشین، روز ارتدوکسی ، دومین یکشنبه روزه بزرگ را به یادبود و خاطره او اختصاص داده است.

 

    قدیس گریگوری در سال 1296 در قسطنطنیه متولد شد. پدر وی سناتور و مشاور قابل اعتماد امپراتور بود که وقتی پسرش تنها 7 سال داشت درگذشت. اینگونه بود که امپراتور آندرونیکوس دوم سرپرستی گریگوری جوان را ، که هم سن فرزند خودش بود ،به عهده گرفت. در این مرتبه موقعیت عالی در دربار امپراتوری مطمئن به نظر می رسید. قدیس گریگوری در مطالعات فلسفی خود برجسته بود ، اما در سن بیست سالگی ، وی به راهنمایی اسقف فیلادلفیا به زهد روی آورد. وی به صومعه ای در کوه پاپیكیون در تراکه رفت و بعداً به عنوان راهب در کوه آتوس اقامت گزید. هنگامی که بدعت ها در تسالونیکی ظاهر شد ، او مجبور شد این زندگی آرام را رها کند و مبارزه با این آموزه های دروغین را در پیش بگیرد. او سالها با راهب فیلسوف بارلآم از کالابریا (در ایتالیا) در ستیز بود که به تسالونیکی رفته بود و آموزه های ارتدوکس را تحریف می کرد. بارلام نیز به طرز مخرب علیه ذهن و روان نیایش جنگ کرد. قدیس گریگوری به منظور دفاع از اعتقاد ارتدوکس در مورد این موضوعات ، و قابل فهم ساختن آنها برای همه، کتابهای زیادی نوشت. آثار او در مورد روح القدس ، نور غیر مخلوق ، روان و سایر موضوعات کلاسیک روحانی ارتدوکس است. نتیجه این کار شکست بارلآم بود که مجبور شد بخاطر دیدگاه های خود عذرخواهی کند و به ایتالیا بازگردد.

 

در سال 1326 ، قدیس گریگوری به عنوان کشیش منصوب شد و بعدها اسقف اعظم شد. او نه تنها به خاطر کارهای آکادمیک و نوشته های خود در مورد ارتدوکس ، بلکه به دلیل کارهای روحانی خود نیز شایان توجه بود. او در جهت سعادت روحانی گله خود تلاش کرد و در طول زندگی مقدس خود نمونه ای برای آنها بود. وی در 14 نوامبر 1359 در سن 63 سالگی درگذشت. از نظر مومنین او قبلاً مقدس بود و شهرت وی از طریق معجزات فراوانی که توسط شفاعت وی انجام می شد گسترش یافته بود. در سال 1368 قدیس گریگوری به طور رسمی توسط پاریارخی کلیسای جامع، یک قدیس اعلام شد. بقایای مقدس وی در کلیسای متروپولیتن تسالونیکی قرار گرفت ، جایی که تا امروز نیز باقی مانده است. از جمله آثار قدیس گریگوری که به ما رسیده اند ، موعظات او هستند. برای درک بهتر اینکه قدیس گریگوری کیست ، بیایید برخی از سخنان شیرین او را از 56اُمین موعظه وی در مورد رازهای مقدس بخوانیم. به ویژه در این زمان از روزه بزرگ ، شنیدن بیشتر در مورد این موضوع برای ما سودمند است.

 

قدیس گریگوری می نویسد:

درست همانطور که زمین برای کِشت ابتدا باید آماده سازی و پس از آن کاشته شود تا ثمر به بار آورد ، بنابراین ما باید برای دریافت راز عشاء الهی (راز شکرگذاری) آماده شویم. آمادگی برای ما ذهنی است و از توبه تشکیل شده است که مهمترین آن اعتراف است. برادران، به همین دلیل، لازم است که هر یک از شما پدر روحانی داشته باشید و با ایمان به نزد او بروید. در مقابل او فروتن شوید و هوای نفس شرور قلب را بر وی آشکار سازید ، و درمان روحانی که این خارها و ریشه های گناه آلوده که شما را با یک زندگی نفسانی و گناه آلود تغذیه می کند، را از بین می برد، قبول کنید.

 

برادران، بیایید ابتدا خود را پاک سازیم ، نه تنها در بدن بلکه همچنین در دهان و ذهن خود. بیایید با یک وجدان خوب و خالص برای دریافت عشاء مقدس ربانی نزدیک شویم ... بیایید بعد از شستن نه تنها بدن بلکه کثیفی در روح خود، به آن برسیم. زیرا اینگونه می شود که ما به نجات می رسیم ...

 

با عشاء مقدس ربانی ، بیایید خون خود را با خون خدا مخلوط کنیم تا فساد موجود در آن از بین برود. زیرا در این خون مقدس مسیح برکاتی فراتر از کلمات وجود دارد. این ما را جوان و جاودان، فنا ناپذیر و همیشه سبز می سازد ، مانند درختانی که به جریان های روح الهی کاشته شده اند ، که از آن حیات ابدی، زندگانی می یابند.

 

به همین دلیل است که ما باید نه تنها قبل از نزدیک شدن ، اول خودمان را پاک کنیم ، بلکه باید پس از دریافت این موهبت الهی عشاء ربانی مقدس نیز خود را پاک نگاه داریم. مهم است که با احتیاط از خود مراقبت کنیم ، تا بر هوای نفس تسلط داشته باشیم و فضائل را موعظه کنیم. بیایید درباره این که با چه کسی متحد بودیم، فکر کنیم، و آنچه ما از دریافت آن بسیار ناامید بودیم، شگفت زده مان می کند که عشق خداوند ما در این موهبت الهی چقدر عظیم است. باشد که ما نیز اعمال ، افکار و سخنان خود را به سمت "آن اراده نیکو و پسندیده و کامل خدا" سوق دهیم (رومیان 12: 2)

 

~ متروپوليتن پيسيديه، سوتيريوس