(5.12.2021)
پس از دوكسولوژى: "متبارک است ملكوت پدر و پسر و روح القدس" که با
آن ليتورگى الهی آغاز می شود، شماس (اگر نباشد كاهن) با یک سری
دعاهای کوتاه خطاب به جماعت آنها را تشویق به دعا می کند. برای دعا
کردن "ما - همانطور که پولس رسول می گوید - نمی دانیم که برای چه
چیزی باید دعا کنیم" (رومیان 8:
26). به همین دلیل است
که کلیسا نزد ما می آید و شيوه دعا كردن را به ما می آموزد. او به
ما می آموزد که از کلمات زیادى استفاده نکنیم، مانند فریسیان، که
"فکر می کنند به خاطر سخنان زیادشان شنیده خواهند شد." و خداوند
آنها را محکوم کرد (متی 6: 7 را ببینید)؛ و نه به صورت مکانیکی
کلمات را طوری تکرار کنیم که به معنی آنها توجه نداشته باشيم.
شماس کلیسا ما را در راه دعا ترغیب می کند و وظیفه او این است که
برگزارى مراسم ليتورگى الهی را "در صلح و آرامش" با برکت اسقف یا
كاهن به نرمى هماهنگ کند.
"بياييد در صلح و آرامش، نزد خداوند دعا کنیم." راهی که ما را به
ليتورگى الهی هدايت می كند، آرامش روح است. بدون آرامش ما نمی
توانیم به درستی عمل کنیم. تا زمانی که قلب آرام است، ذهن معنای
روحانى ليتورگى الهی را درک می کند. به همین دلیل است که پولس رسول
هنگام نوشتن به فیلیپیان، صلح و آرامش خدا را برای آنها آرزو می
کند، که برای ذهن بشر غیرقابل تصور است، اما از قلب و افکار آنها
محافظت می کند تا بتوانند به مسیح نزدیک شوند (فیلیپیان 4: 7 را
ببینید). چگونه هر یک از ما می توانیم آرامشى را که مسیح به ارمغان
آورد كسب نماييم؟ با پیروی از پدران روحانی مان كه به ما توصیه می
کنند كه توبه کنیم. این به این دلیل است که توبه بازگشت انسان به
مسیح است که آرامش روح است. مسیح خود، هنگامی که ما با توبه به او
نزدیک می‌شویم، ما را به جایی می‌فرستد که آرامى او در آنجا حاکم
است: "در آرامش برو" (لوقا 7:
50).
او ما را به معبد مقدس، كاخ آرامى خدا می فرستد تا او را «در
آرامش» پرستش کنیم.
به توصیه شماس "بياييد در آرامش، نزد خداوند دعا کنیم" و همچنین به
توصیه های دیگر، دعا کنندگان با سه کلمه بسیار مهم پاسخ می دهند:
"خداوندا، رحم فرما". بنابراين افرادى كه دعا مى كنند اعلام مى
كنند که این همان چیزی است که آنها می خواهند و این همان چیزی است
که از خدا و همچنین از سایر مؤمنان تقاضا دارند.
دو دعای زیر در «ليتانى صلح» یا «ليتانى بزرگ» که به آن نیز گفته
می‌شود، به صلح و آرامش نیز اشاره دارد. این ما را به «ليتانى
کوچک»، «لیتانی دعاى پرشور» و «ليتانى پايانى» هدایت می‌کند که
بعداً به بررسی آنها خواهیم پرداخت. به این دلیل که در سه دعای
اوّل از خداوند طلب صلح و آرامش می کنیم، ليتانى که در دست است،
«ليتانى صلح» نامیده می شود.
درخواست دوم این است: "برای آرامش از بالا و برای نجات جان هايمان،
بياييد به حضور خداوند دعا کنیم." این "آرامش از بالا" چیست؟ کلمه
"از بالا" در کتاب مقدس برای اشاره به آنچه كه از پدر نورها، منبع
زندگی، شادی، صلح و همه چیزهای نيك می آید استفاده می شود. و هر چه
از بالا مى آيد، دقیقاً به دلیل منشأ آن، کاملاً بى نقص، کامل،
تغییر ناپذیر و جاودانه است. به عبارت دیگر، دقیقاً همین آرامش
الهی است که فرشتگان در آن شب مقدس کریسمس به شبانان اعلان کردند:
"صلح و آرامش بر زمین، و رضامندى در ميان مردم باد".
بنابراین «آرامش از بالا» هدیه کامل و بى نقص الهی است که پدر برای
کسانی که به او ایمان دارند و دوستش دارند می فرستد و به انسان
شادی ابدی، آرامش ذهن و آرامش قلب می بخشد، که هیچ چیز نمی تواند
آن را بر هم زند. ما این هدیه گرانبها و والا را در بخش اول
درخواست دوم تقاضا می کنیم و سپس به دعای خود می پردازیم: «برای
نجات جان هايمان».
می دانیم که مسیح به ما آموخت که ابتدا در دعای خود «ملكوت خدا و
عدالت او» را بطلبيم (متی 6:
33). ملکوت خدا پناه و
نجات جان ماست. به راستی چه چیزی برای ما انسان ها از جان ما با
ارزش تر است؟ خداوند می فرماید: «زيرا كه شخص را چه سود دارد هرگاه
تمام دنیا را ببرد و جان خود را ببازد؟» (مرقس 8:
36).
زیرا ما می دانیم که "آسمانها به صدای عظيم زايل خواهند شد و عناصر
با گرمای شدید ذوب می شوند، و زمین و کارهایی که در آن هستند سوخته
خواهند شد" (دوم پطرس 3:
10) دقیقاً برای اینکه
به نجات روح مان علاقه مند باشيم. به همین دلیل است که کلیسا در
مجموعه دعاهایی که در آن ما برای نجات روح خود درخواست می کنیم،
چنین اهمیتی قائل است. همچنین در بسیاری از دعاهای دیگر کلیسا همین
درخواست گنجانده شده است. همانطور که همه به راحتی درک می کنند،
فقط دعا برای نجات روحمان کافی نیست، بلکه باید بهترینى كه مى
توانيم را با راهنمایی های روحانی پدر روحانى خود انجام دهیم. ما
سلامتی و محافظت از بدن خود را در برابر بیماری های مختلف بخصوص در
مواقع اپیدمی با تلاش فراوان می خواهیم! به محض اینکه متوجه چیزی
مشکوک در بدن خود مى شويم به سرعت نزد پزشک می رویم تا از بیماری
قبل از شیوع آن جلوگیری کنیم. آیا ما همین علاقه را به سلامت روح
جاودانه خود نشان می دهیم؟ چقدر برای حفظ بدنمان هر روز تلاش می
کنیم! آیا ما هر روز کاری برای تغذیه و تقویت روح خود انجام می
دهیم؟
برادران و خواهران عزیزم، اگر به یاد بیاوریم که خداوند ما عیسی
مسیح مورد ضرب و شتم، آب دهان و سیلی قرار گرفت و میخ های صلیب را
برای نجات جان ما پذيرفت، آنگاه مطمئن هستم که همه اینها به ما
انگيزه می دهد که در هنگام دعا و تلاش براى نجات روح خود کوشاتر
باشیم. آمین
~ متروپوليتن سوتيريوس از پيسيديه
