(دوم تیموتائوس 2: 1-10)

        قرائت رساله رسولی امروز توسط کلیسا انتخاب شده است که در روز جشن شهید مقدس اسقف هارالامبوس خوانده شود. این به این دلیل است که آنچه که توسط پولس رسول در نامه دوم خود به تیموتائوس از زندان در رم نوشته شده بود، توسط قدیس هارالامبوس تا پایان عمرش به کار بسته شد. بنابراین، ما که امروز عهد جدید را می خوانیم، می توانیم مطمئن باشیم آنچه که در آن نوشته شده است، غیر قابل اجرا نیست (آنطور که برخی بی میلی خود را برای حفظ اراده خداوند توجیه می کنند). این کار را، تا زمانی که یک فرد تمایل و سعی در انجام آن را داشته باشد، می تواند انجام دهد.

     قدیس هارالامبوس در سال 89 میلادی متولد شد، یعنی 22 سال پس از شهادت پولس رسول. این زمان آزار و اذیت شدید علیه مسیحیان بود. اما هارالامبوس در سال 130 با جسارت پذیرفت که در مگنسیا نزدیکی اسمیرنا، کشیش بشود. فیض خدا او را در این کار بسیار پر خطر روحانی تقویت کرد. او علیرغم ممنوعیت امپراتور بت پرست رم سوروس، مسیح را موعظه کرد. این کشیش مسیح، بسیاری از بت پرستان را به کلیسا آورد. او با آیین مقدس، ایمانداران را برکت داد و تقدیس کرد. او بدون توجه به خطراتی که تجربه کرده بود، همه آنان را در ایمان ارتدوکس حمایت کرد. او این مأموریت مقدس را برای 72 سال تا سن 113 سالگی ادامه داد. برای تمام این سالها، قدیس هارالامبوس، آنچه را که امروز ما از نوشته های پولس رسول به تیموتائوس شنیدیم را تمرین کرد. ارتباط زنده اش با مسیح، فیض الهی را بطور غنی بر او به ارمغان آورد و او را تقویت کرد (آیه 1).

آنچه شهید مقدس هارالامبوس از اولین اسقف اعظم اسمیرنا، قدیس ووکولوس و جانشین او، قدیس پولیکارپ شنیده بود، به ایمانداران وفادار سپرد که پس از آن به دیگران آموزش داده شد. بنابراین کلیسا به طور گسترده ای گسترش یافت (نگاه کنید به آیه 2). او به عنوان یک سرباز خوب عیسی مسیح، بدون درگیر شدن در موقعیت هایی که او را از کار اصلی خود دور کند، پیش رفت، که هدفش نجات جانها بود (نگاه کنید به آیات 3 و 4).

به عنوان یک پهلوان و جنگجوی خوب مبارز، او به اصول مسابقه روحانی وفادار ماند، به ویژه هنگامی که او در سن 113 سالگی توسط حاکم منطقه که ستیزه گری خشن با مسیحیان، به نام لوکیانوس بود، دستگیر شد. در شکنجه های بی رحمانه ای که بر او اعمال کردند، هارالامبوس، کشیش بسیار پیر، همانطور که رنج می برد همه را با آرامش و صبر و شکیبایی که از خود نشان داد، شوکه کرد. با وقایع شگفت انگیزی که صورت گرفت، بسیاری از بت پرستان به مسیح ایمان آوردند، در میان آنها خود شکنجه گران نیز بودند: قدیس پورفیریوس و وپتوس، نیز سر بریده شدند که بعدا توسط کلیسا به عنوان شهیدان مقدس تجلیل شدند.

بنابراین قدیس هارالامبوس می تواند آخرین کلماتی را که ما امروز از پولس رسول شنیدیم، تجدید کند: برای انجیل مسیح، که من به آن موعظه می کنم، من به مانند یک تبه کار مورد آزار قرار گرفته ام. با صبر رنج شهادت را بخاطر برگزیدگان متحمل می شوم، تا ایشان نیز بتوانند نجات را تحصیل کنند. نجاتی که مسیح به آنانی که به او می پیوندند عطا می کند، و به آنها جلال ابدی می دهد (نگاه کنید به آیات 8-10).

  برادران و خواهران من، ایمان مسیح در سراسر این قرن ها حفظ شده است. شکنجه، زندانی شدن، شهادت، بدعت ها، و شقاق ها، ایمان در قلب مؤمنان وفادار عیسی مسیح را از بین نبرد. همیشه خداوند مصلوب شده و قیام کرده را بر طبق نصیحت پولس رسول به یاد آورید (آیه 8). هر چه در زندگی مسیحیان واقعی اتفاق می افتد، آنها به مسیح روی می کنند؛ آنها قوت، صبر و آرامش را برای تحصیل نجاتی که در مسیح عیسی است با جلال جاودانی، دریافت می کنند (آیه 10).

این ایمان و عشق آنها به مسیح است که سعی دارند به دیگران توسعه دهند. همه ما می توانیم هر روز این تلاش را انجام دهیم.

~ متروپولیتن پیسیدیه، سوتیریوس