هنگام خواندن انجیل های مقدس ، یکی از قابل توجه ترین چیزهایی که می بینیم این است که پس از رستاخیز خداوند ، شاگردان او اولین کسانی نبودند که او را دیدند. درعوض ، نخستین افرادی که نعمت دیدن خداوند را دریافت کردند، زنانی بودند که پیکر مرده عیسی را با مُر مسح کردند. این زنان پرهیزگار ، که از ابتدا به او وفادار مانده بودند ، شعله سرسپردگی که دائماً قلبشان را می سوزاند، حفظ می کردند. آنها عیسی و دوازده رسول را در دوران خدمت عمومی ایشان پیروی می کردند و در نیازهای زندگی روزمره به آنها خدمت می کردند. قدیس لوقای انجیل نگار خاطر نشان می کند زنانی كه عیسی را همراهی می كردند نیازهای او را از آنچه داشتند تأمین می كردند (لوقا 8: 3 را ببینید). برخی از آنها ثروتمند بودند ، مانند یونا ، همسر خوزا ، که یک مقام رسمی دربار شاه هیرودیس بود.

 

آنچه که در مورد آوردندگان مُر قابل توجه است ، عشق اختصاصی آنها به مسیح است که ثابت بود. آنها از ابتدا آنجا بودند و همیشه در کنار او بودند. آنها نه تنها هنگامی که او صحبت می کرد، معجزه می کرد و جمعیت را به خود جلب می كرد در آنجا بودند، بلكه وقتی دیگران او را رها كردند، نیز با او بودند. آنها هنگامی که او دستگیر شد و به عنوان مجرم او را بر صلیب کشیدند، در آنجا بودند. آنها در پای صلیب ماندند و همانطور که او بر زمین افتاده بود در کنار او ایستاده بودند. آنها برای دفن او توسط یوسف و نیقودیموس در آنجا حضور داشتند ، و سپس صبح یکشنبه به مقبره بازگشتند تا با ارائه مُر مسیح را پرستش کنند. آنها اجازه نمی دادند كه ترس و تهدیدی آنها را از خداوند دور نگاه دارد. چه نمونه بزرگی برای همه ما! برای حفظ سرسپردگی خود به مسیح و به بدن مقدس او ، کلیسا، تا به آخر.

 

متأسفانه ، گاهی اوقات افراد بسیاری وجود دارند که مدت طولانی در کلیسا با مسیح بوده اند ، به او ایمان آورده و از او پیروی می کنند ، اما بعداً از کلیسا جدا می شوند. آنها می توانند روحانی یا افراد غیر روحانی باشند، و این به دلایل مختلفی اتفاق می افتد. آنچه این موضوع نشان می دهد این است که این افراد واقعاً نفهمیدند که مسیح کیست یا کلیسا چیست. برخی کلیسای مسیح را از نظر انسانی مشاهده می کنند ، گویا این فقط یک کلوپ است که مردم برای دیدن دوستان در صبح یکشنبه به آنجا می روند. اگر آن "دوستان" دیگر به كلیسا نیایند ، آنها نیز نمی آیند. آنها فراموش می کنند که کلیسا جایی است که ما برای ملاقات با مسیح ، که بهترین و وفادارترین دوستی است که ما می توانیم تا به ابد داشته باشیم ، می رویم. کدام دوست دیگری هست که برای ما قربانی شده ، ما را محبت نموده و صلیب را برای نجات ما در آغوش گرفته است؟ این تنها مسیح است ، کسی که ما را نیز دوستان خود می خواند. ما نه تنها از رفاقت و مصاحبت با او خوشحال می شویم بلکه همچنین در اسرار مقدس با او سهیم می شویم و متحد می گردیم! خداوند ما عیسی مسیح با عشق در کلیسای مقدس خود، منتظر ما است تا ما را از بارهای مان رهایی بخشد. تمام سختی ها ، درد ، اندوه و اضطراب، در آغوش محبت او شفا می یابد و ما را از درد و رنج ناشی از گناهان ما درمان می کند. ما از بدن و خون مقدس او تغذیه می شویم و از قدرت ، آرامش و شادی برخوردار می شویم که به ما امکان می دهد تا به مبارزه به سمت ملکوت آسمانی ادامه دهیم. اگر شخصی نتواند این موضوع را تحقق بخشد، پس آسان خواهد بود که به دلایلی بیهوده بیافتد. شاید آنها به دلیل مغایرت شخصی با کسی که در کلیسا است ، دور بمانند ، حتی می تواند کاهن یا اسقف آنها باشد. آنها همچنین ممکن است نسبت به دیگری حسادت ورزند زیرا فکر می کنند او افتخار یا توجه بیشتری دریافت می کند. دردناک است دیدن برادران و خواهران خود که با چنین چیزهایی مغلوب می شوند.

 

از طرف دیگر ، هنگامی که عشق پایدار آورندگان مُر را به مسیح می بینیم ، سر غیرت می آییم. حتی اگر ما عیسی مسیح را از نظر جسمی که بود نبینیم ، می دانیم كه "عیسی مسیح دیروز ، امروز و تا ابد همان است" (عبرانیان 13: 8). او خود به ما گفت ، "من همیشه تا پایان اعصار با شما خواهم بود" (متی 28: 20). این حضور دائمی زنده خداوند در میان ما از طریق كلیسا صورت می گیرد كه خود خداوند آن را بنیان نهاده است (متی 16: 18) ، خود او سر (افسسیان 5: 23) ، و "كلیسا بدن مسیح است" (افسسیان 1 : 23)

 

در طول قرون و حتی تا به امروز زنان بیشماری با ایمان عظیم وجود داشته اند که با رستاخیز مسیح و کلیسای او مرتبط بوده اند. آنها همچنین "آورندگان مُر" هستند که در روش های بسیاری خدمات خود را به کلیسا ارائه می دهند. این شامل امور خیریه ، تعلیم ، کار مبلغین و تأمین نیازهای دیگران است. آنها می دانند که هر کاری برای فقیر ، گرسنه ، بیمار و غریبه انجام می دهند ، خداوند آن را به عنوان یک پیشکش به او می پذیرد. درست همانگونه که خداوند رستاخیز کرده به آورندگان مُر ظاهر شد ، او نیز در تمام جلال خود آشکار می شود تا کسانی که او را دوست داشته اند ، فراخواند و از طریق کلیسای خود با او متحد شده تا از برکات ابدی او بهره مند شود.

 

خداوند همه ما را روشن سازد تا حقیقت بزرگ را در همه اینها درک کنیم. آمین

-------------------------------------------------- -------------------------------------------------- -

 

توجه: ما اسامی همه زنان پرهیزگاری كه عیسی را از جلیل تا جلجتا همراهی كردند و آن روز صبح رستاخیز هدایای خود را به مقبره آوردند، نمی دانیم. قدیس لوقای انجیل نگار می نویسد که به همراه مادر باکرۀ خداوند بسیاری دیگر بودند که برای آذین او آمده بودند (نگاه کنید به لوقا 8: 3). از این تعداد ، فقط هفت مورد در انجیل مقدس ذکر شده است:

 

قدیس مریم مجدلیه ، که قبل از اینکه او از خداوند شفا یابد ، توسط شیاطین تسخیر شده بود. او تا پایان وی را با حق شناسی و سرسپردگی دنبال کرد. قدیس مرقس انجیل نگار می نویسد که پس از رستاخیز او ، عیسی ابتدا بر وی ظاهر شد (مرقس 16: 9 را ببینید).

قدیس مریم ، همسر آلفئوس و مادر قدیس یعقوب کوچکتر ، همانطور که او نامیده شد ، به منظور تمایز او از قدیس یعقوب بزرگتر، هر دوی رسولان.

قدیس سالومه ، همسر زبدی و مادر رسولان یعقوب و یوحنا.

قدیس مریم ، همسر کلوپا. قدیس یوحنای انجیل نگار او را "خواهر مادر عیسی" می نامد (یوحنا 19: 25). این امر به این دلیل است که مادر او، زن برادر قدیس یواخیم ، پدر تئوتوکوس بود)

قدیس یونا ، همسر خوزا ، که یک ناظر شاه هرودیس بود.

قدیسین مریم و مارتا ، خواهران قدیس ایلعازر ، که توسط خداوند قیام کرد.

 

~ متروپولیتن سوتیریوس از پیسیدیه