در آغاز روزه میلاد مسیح (دوره
چهل روزۀ قبل از کریسمس)، کلیسای ما ورود تئوتوکوس به
معبد را جشن می گیرد. مریم سه ساله به معبد اورشلیم
هدایت می شود ، و به عنوان معبد زنده ای که پسر خدا در
آن ساکن می شود مورد تجليل قرار می گیرد. همانطور که
سرود روز جشن به طرز شگفت انگیزی اعلام می کند: "امروز
معبد زندۀ جلال مقدس مسیح ، خدای ما، دوشیزه پاکی که
به تنهایی در میان زنان مبارک است ، در معبدِ شریعت
تقدیم می شود ، تا او بتواند در مکان مقدس اقامت گزیند
"(دومین استیحرون روز جشن در سرویس دعای مغرب).
آنچه در اینجا می بینیم این است كه كلیسا از همان
ابتدا، دختر منزه ناصره را به عنوان معبد زنده مسیح
اعلام كرده است. این رابطۀ با او(مسیح) و خصوصيات مریم
باكره ، او را منحصر به فرد می سازد. او نه تنها در
بین همه زنان (یا هر انسانی در طول تاریخ) متبارک ترین
است ، بلکه حتی از فرشتگان نیز بالاتر است، همانطور که
هر روز می سراییم: "ای مکرم تر از کروبیان و فراتر از
قیاس ، پر جلال تر از سرافین ..."
بسیاری از افراد گمراه وجود دارند که نمی فهمند چرا ما
، در کلیسای ارتدوکس، تئوتوکوس بسیار مقدس را ارج می
نهیم. دلیل این امر این است که آنها تکه های حقیقتی را
که یکی در انجیل های مقدس می یابد، درک نمی کنند. با
این حال ، اگر آنها با فروتنی و دعا به دنبال حقیقت
بودند ، چشمانشان باز می شد. این اتفاق برای یک
دانشجوی گمراه در یکی از مدارس الهیات رخ داد، که به
او آموخته بودند تئوتوکوس را تکریم نکند. پس از دعاهای
بسیار، او انجیل لوقا را گشود و متوجه احترام زیادی شد
که الیزابت هنگام ملاقات مریم در خانه اش نسبت به او
ابراز کرد. او به گریه افتاد: من کیستم که (فکر می کنم
با تحقیر) مادر خدا (و مادر پسرش عیسی) را گرامی ندارم
، که الیزابت (همسر ارجمند زکریای کاهن) او را مادر
خداوند (خدا) می نامد. الیزابت فقط با حضور مریم، "پر
از روح القدس شد" و آن کلمات شگفت انگیز را که در
انجیل ثبت شده اند، اعلام کرد! (نگاه کنید به لوقا 1:
39-45). پس از آن ، آن دانشجو خواست که تعلیم یابد و
ارتدوکس شود.
افتخار ویژه منسوب به شخص تئوتوکوس در عهد جدید کاملاً
مشهود است: فرشته مقرب جبرئیل او را اینگونه خطاب می
کند: «شاد باش، آنکه به فیض خدا بسیار مورد پسند واقع
شده ای (ترجمه متن یونانی)! خداوند با توست. متبارک
هستی تو در میان زنان (که خداوند بیش از هر زن دیگری
به تو برکت داده است) »(لوقا 1: 28). در کلیسای
ارتدوکس ، ما عمیقاً تئوتوکوس را مطابق با گفته خود
او، که از دهان او به عنوان پیشگویی برآمده ، ارج می
نهیم: "از این پس همه نسل ها مرا مبارک می خوانند"
(لوقا 1: 48).این امر در پای صلیب آشکارتر شد هنگامی
که مسیح مادر خود را به یوحنای رسول سپرد، تا از او به
عنوان مادر خود مراقبت کند. از آن زمان ، آن مقدس
ترین، مادر كلیسا و مادر همه مومنان شد.
خواهران و برادران من ، وقتی کتاب مقدس را به درستی می
خوانیم و درک می کنیم ، حقیقت تحت الهام روح القدس
برای ما آشکار می شود و این حقیقت همان چیزی است که
کلیسای ارتدوکس کاملاً حفظ کرده است. بنابراین وقتی
صحبت از بحث تکریم تئوتوکوس می شود ، کلیسای ما همچنین
از گزافه گویی های دیگر گمراهان که برای حمایت از آنها
آموزه های جدیدی ابداع می کنند ، اجتناب می کند. برای
کلیسای واحد، مقدس و تقسیم ناپذیر، این آموزه
ها ابداعات ناشناخته ای هستند. آنچه ما ارتدوکس ها به
تئوتوکوس ارائه می کنیم تکریمی از افتخار است (همانطور
که به قدیسین ارائه می دهیم) و نه پرستش که فقط مختص
عیسی مسیح به عنوان خدا-انسان یا دو شخص دیگر تثلیث
اقدس (خدای پدر و روح القدس) است.
به گفته پدران مقدس ، اهمیت والای تئوتوکوس در کاری
است که وی هنگام فراخواندن او بعنوان مادرِ پسر خدا،
انجام داد: او اطاعت کرد! وی با اراده آزاد خود ، با
برنامه خدا همکاری کرد و ابزاری برای نجات جهان شد.
بدون بله ی او به خدا ، تحقق نجات ما غیرممکن بود. به
همین دلیل است که وی در بطن کلیسا ، پل منتهی به خدا ،
لنگر گاه کلمه، و شفیع بزرگ برای مومنان است. مادر
تماماً مقدس ما در عبادت هایی که ما مومنان به خداوند
ارائه می دهیم ، جایگاه اصلی را دارد. ما غالباً در
کلیساهای خود "مقدس ترین ، پاک ترین، متبارک ترین
بانوی پر جلال ، تئوتوکوس و مریم همیشه باکره " را
گرامی می داریم ، تا بتوانیم با اطاعت و سرسپردگی او
به خدا تشویق شویم ، تا همچنین خود و یکدیگر را کاملاً
به مسیح خدای خود متعهد سازیم. علاوه بر این ، مقصود
پرستش کلیسا این است که مومنان را مانند مادر تماما
مقدس بسازد ، زیرا او نمونه مسیح شد. هدف این است که
ما نمونه های او ، مقدس و متحد با مسیح شویم.
چهره والای مادر تماماً مقدس ما به ویژه در مراسم
لیتورگی الهی عالی جلوه می کند. این در مقدس ترین لحظه
است ، هنگامی که بلافاصله پس از تقدیس هدایای مقدس ،
برگزار کننده با صدای بلند می خواند که قربانی بدن و
خون خداوند را "به ویژه" در افتخار و جلال "برای مقدس
ترین ، پاک ترین ، متبارک ترین و پر جلال ترین بانو،
تئوتوکوس و مریم همیشه باکره" تقدیم می کنیم. این بدان
معناست که تئوتوکوس همیشه در کلیسا و در مجالس عبادت
حضور دارد ، تا وی برای مومنانی که به نام او استدعا
می کنند ، در برابر خداوند شفاعت کند. ما می توانیم
این را در شمایل تئوتوكوس به عنوان
Platytera
("آنکه بزرگتر از آسمانهاست") كه در آپس محراب مقدس
كلیساهای ما دیده می شود (یا در شمایل ، صفحه شمایلی
بین شبستان و ناحیه محراب) ، با دستهای بلند شده در
حالت نیایش، مشاهده کنیم.
خواهران و برادران، بیایید اطمینان حاصل کنیم که برای
هر آنچه که نیاز داریم به مادر مهربان خود پناه ببریم
، با این اطمینان که دعای شفاعت او بسیار قدرتمند است.
در عین حال ، باشد که از نمونه درخشان او الهام بگیریم
و سعی کنیم مانند او ، در اطاعت و سرسپردگی وی به مسیح
، شبیه او شویم. آمین
~متروپولیتن
پیسیدیه، اسقف اعظم سوتیریوس
شمایل تئوتوکوس در 3 سالگی هنگامی که وارد قدس
الاقداس شد
در صومعه قدیس آنا در سدانایای اورشلیم قدیم
