موعظه در سومین یکشنبه از متی

 

 

 

 (متی 6، 28-30)

 خداوند ما عیسی مسیح، با همه آنچه که در قرائت انجیل امروز گفته است، می خواهد به ما کمک کند تا از نگرانی هایی که ما را در زندگی مان شکنجه می کنند خلاص شویم.

 اولین چیزی که مسیح میخواهد ما درک کنیم، اینست که در مبارزۀ ما برای بقا، ما تنها نیستیم، طرد شده و بی یاور نیستیم، حتی اگر تمام کسانی که در اطراف ما هستند، ترک مان کنند. خداوند متعال، کسی است که پر از حکمت، ما را با عشق آفرید. او ما را به مشکلات زندگی ترک نکرده است، اما در مشیت الهی شفقت آمیز خود از چیزها مراقبت می کند و ما را فراموش نمی کند. مسیح در اینجا به ما مثالی ارائه می دهد: مراقبتی که خدا حتی برای نیلوفرهای صحرا می کند. ببینید آنها چه رنگ های زیبایی دارند! "آنها نه محنت می کشند و نه می ریسند، لیکن به شما می گویم که حتی سلیمان - پادشاه - با تمام جلال خود مانند یکی از آنها آراسته نشد" (آیات 28-29). خداوند همچنین در مورد مراقبت خدا حتی از پرندگان کوچک صحبت می کند. "زیرا آنها نه می کارند و نه درو می کنند و نه در انبارها ذخیره می کنند؛ اما پدر آسمانی شما آنها را تغذیه می کند "(آیه 26). و خداوند ادامه می دهد: اگر خدای پدر از نیلوفران و پرندگان به خوبی مراقبت می کند، آیا او نمی تواند از شما که فرزندان او هستید به شیوه ای عالی تر مراقبت کند؟ چرا کم ایمان هستید؟ و او نتیجه می گیرد: اضطراب نداشته باشید.

 مهم است که روشن شود معنای این چیست. خداوند نمی گوید که ما نیازی به کار کردن نداریم، که فقط خدا غذا و هر چیزی که نیاز دارید را در مقابل شما قرار خواهد داد. کار، فرمان خدا است. در بهشت، آدم و حوا گفته شد توسط خدا به کار مشغول بودند (پیدایش 2: 15). پولس رسول می نویسد: "اگر کسی نمی خواهد کار کند، نباید او غذا بخورد" (دوم تسالونیکیان 3: 10). بنابراین ما با اشتیاق کار خود را انجام خواهیم داد تا با غیرت و وجدان خوب آن را بهبود بخشیم و پیشرفت کنیم. بنابراین این کار را بدون استرس، و با اعتماد کامل به خدای پدر که او زحمات و مشقت ما را برکت خواهد داد، انجام می دهیم. اگر مشکلی وجود داشته باشد، ناامید نخواهیم شد. اگر ما تمام توان خود را برای مسیح صرف کنیم، در لحظه ی حیاتی به ما کمک خواهد کرد. خداوند خودش کمک می کند، همانطور که "آنچه نزد مردم محال است، نزد خدا ممکن است" (لوقا 18:27).

 اما برای این اتفاق، عیسی مسیح ملزم می کند: «اول ملکوت خدا و عدالت او را بطلبید و همه اینها برای شما مزید خواهد شد» (آیه 33). قدیس پورفیریوس امروزی ما، در مورد این سخن خداوند، نظر خود را به ما می گوید: در مناجاتمان ابتدا باید برای نجات جان هایمان و برای رسیدن به ملکوت خدا دعا کنیم. بخواهیم آنچه را که خدا می خواهد، همانطور که در دعای خداوند می گوید: "ارادۀ تو انجام شود". این امن ترین راه برای ما و کسانی است که دعا می کنند. به سادگی، چیزی نیست که مسیح نتواند حل کند. اعتماد خود را به مسیح بگذارید، و او راه حل شما را می یابد. مسیح می تواند آنچه را که ما می خواهیم به راحتی به ما بدهد، ​​راز این است که غیر خودخواهانه با مسیح در هر آنچه که می خواهیم، ​​متحد باشیم.

 برادران و خواهران عزیز، در دنیا، ما مانند دیگران زندگی می کنیم، و ما مسیحیان ارتدوکس با مشکلات مالی و مشکلات دیگری روبرو می شویم که بعضی اوقات به ما فشار می آورد و ما را ناراحت می کند. تفاوت ما با کسانی که "بدون امید و بی خدا در دنیا" زندگی می کنند (افسسیان 2:12) این است که ما، با انجام بهترین کارهایی که می توانیم، صرف نظر از نتیجه، به ناامیدی نمی افتیم. ما وعده مسیح را داریم که در بزرگترین آزمایشات ما، خداوند متعال و بخشندۀ ما خواهد آمد و ما را رهایی خواهد داد. بنابراین ما همیشه در زندگی خود با شجاعت، امید، خوش بینی و صلح و آرامش در روحمان به پیش می رویم. چشم ما همیشه بر عیسی مسیح خدای ما ثابت است. این باید عمیقا به قلب ما وارد شود. آمین

 ~ متروپولیتن پیسیدیه اسقف ساتیریوس

 

 

ترجمه از: خادم خدا